Υπάρχουν ιστορίες που ανατριχιάζουν. Υπάρχουν ιστορίες που εμπνέουν. Υπάρχουν και ιστορίες που χαρακτηρίζονται ως συγκλονιστικές, αξιοθαύμαστες και διδακτικές. Και μετά υπάρχει και η ιστορία του Κολεγίου του Gallaudet που βρίσκεται εν εξελίξει. Μία ιστορία για την οποία μάλλον δεν υπάρχουν αρκετές λέξεις για να περιγράψουν τα συναισθήματα που δημιουργούνται όταν την ακούς.

Το Κολέγιο του Gallaudet δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό. Καλά-καλά δεν το ξέρουν στις ΗΠΑ, αφού συμμετέχει στην Division III (ή αλλιώς, τρίτη κατηγορία) του NCAA, με μεγαλύτερο “παράσημο” να αποτελεί η κατάκτηση της πρώτης θέσης στην Περιφέρεια της Mason Dixon το 1943, κάτι που κατάφερε παρά το γεγονός ότι αγωνίστηκε στην τελική φάση με 5 παίκτες! Φέτος ωστόσο βρίσκεται πολύ κοντά στο να ξαναγράψει ιστορία, αφού το τέλος της κανονικής περιόδου το βρήκε να έχει ρεκόρ 20-5. Τι πρέπει να κάνει; Να κερδίσει τον ημιτελικό και τον Τελικό που έχει μπροστά του – και μάλιστα στην έδρα του – προκειμένου να προκριθεί στις 64 καλύτερες ομάδες της Division III. Μικρό κατόρθωμα θα πει κανείς. Τι θα λέγατε όμως αν μαθαίνατε ότι το συγκεκριμένο Κολέγιο είναι το μόνο στις ΗΠΑ που όλα τα μέλη της (παίκτες, προπονητικό επιτελείο και φίλαθλοι) είναι κωφάλαλοι;

Μπορεί να μοιάζει σχεδόν αδιανόητο να το συλλάβει ο νους, αλλά είναι πέρα για πέρα αλήθεια: Όλα τα μέλη της ομάδας είτε δεν ακούν καθόλου, είτε έχουν περιορισμένη ακοή. Μεταξύ τους συνεννοούνται χρησιμοποιώντας την γλώσσα των κωφαλάλων. Κι όμως, τα πιο δυνατά σημεία της ομάδας είναι η άμυνα – όπου απαιτείται συνεχής επικοινωνία – και η έδρα της, η οποία είναι από τις πιο “καυτές” στο Πρωτάθλημα. Πώς γίνεται όμως αυτό; Λόγω του ρυθμού που δίνουν οι – επίσης κωφάλαλοι στην πλειοψηφία τους – φίλαθλοι/φοιτητές της ομάδας, είτε με τις φωνές τους, είτε χτυπώντας συνεχώς τα πόδια τους στις ξύλινες εξέδρες, δίνοντας ρυθμό στην ομάδα! “ Οι φωνές των Κωφών είναι πολύ δυνατές. Όσο καιρό βρίσκομαι εδώ έχω δεθεί με όλα αυτά που συμβάινουν εδώ. Τα στεφάνια, το παρκέ, τις φωνές, οι φίλαθλοί μας κάνουν σαν τρελοί” δήλωσε για το θέμα ο γκαρντ της ομάδας, Noah Valencia, πριν αποκαλυφθεί στην συνέχεια ότι πριν ξεκινήσει ο αγώνας συνήθως στο γήπεδο υπήρχε δυνατή μουσική για να μπορέσουν να την ακούσουν οι παίκτες, μέχρι που ένα ηχείο χάλασε από την ένταση μία μέρα!

“ Μπορώ να κάνω ό,τι και οι υπόλοιποι. Το γεγονός ότι είμαι κωφός δεν έχει επηρεάσει την ζωή μου” δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο βασικός φόργουορντ της ομάδας, Shawn Harrington, με τον προπονητή της ομάδας, Kevin Kovacs, να συμπληρώνει ότι “ αν και νιώθουμε καλά τώρα, αυτό δεν έχει σημασία. Πρέπει να μείνουμε συγκεντρωμένοι και να παλέψουμε και να αισθανόμαστε ότι ανήκουμε εδώ”.

Στο Gallaudet βρίσκονται μπροστά σε μία μεγάλη ευκαιρία. Θέλουν να πάνε στο Τελικό Τουρνουά της Division III, κάτι που έχει να γίνει από το μακρινό 1943. Θέλουν να γράψουν ιστορία. Βρίσκονται δύο νίκες μακριά. Θα τα καταφέρουν; Αυτή είναι μία ερώτηση που θα απαντηθεί σε μερικές ημέρες. Την αληθινή απάντηση ωστόσο μάλλον την ξέρουν όλοι, έτσι δεν είναι;