Για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα μίας εβδομάδας, η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει τη Λιθουανία. Αυτή τη φορά βέβαια όσα διακυβεύονται είναι πολύ περισσότερα και πιο σημαντικά από εκείνα στο πρώτο τους ραντεβού. Βλέπετε, παίζετε η πρόκριση στον τελικό και μαζί η δυνατότητα διεκδίκησης του χρυσού μεταλλίου, στον Βόλο.

Αν πρέπει να τονίσουμε κάτι για να συνειδητοποιήσετε το μέγεθος της επιτυχίας για τα ελληνικά χρώματα, είναι πως το Πανευρωπαϊκό αποτελεί την τέταρτη (σε πέντε) διοργάνωση, στην οποία οι 97άρηδες φτάνουν μέχρι τους "4". Είχαν προηγηθεί το Πανευρωπαϊκό Παίδων (Ουκρανία, 2013), το Πανευρωπαϊκό Εφήβων (Τουρκία, 2014) και το Παγκόσμιο Εφήβων (Κρήτη, 2015). Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε το Παγκόσμιο Παίδων, πέρσι το καλοκαίρι στο Ντουμπάι.

Εν πάσει περιπτώσει, η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου καλείται να ξεπεράσει τους δαίμονές της και να επιστρέψει στο βάθρο. Απέναντί της θα βρει μια ομάδα που γνωρίζει καλά, από την οποία όμως ηττήθηκε πριν από μία εβδομάδα. Ίσως βέβαια αυτό να είναι το μεγαλύτερο "συν" που θα έχει στο αποψινό παιχνίδι. Τόσο αγωνιστικά όσο και σε θέμα κινήτρου. Γιατί μοιάζει βέβαιο πως οι διεθνείς μας θα θέλουν να δώσουν απαντήσεις -κάθε φύσεως.

Πάσα στην πάσα

Για να πάμε όμως στα αγωνιστικά δεδομένα της "μονομαχίας" με τη Λιθουανία, αυτό που αντιλαμβάνεται κάποιος κοιτάζοντας τη στατιστική πλευρά της παρουσίας της στη διοργάνωση είναι πως οι παίκτες της... πασάρουν εξαιρετικά. Η ομάδα του Σαούλιους Στομπέργκας είναι η κορυφαία στη δημιουργία (με 17.9 ασίστ ανά παιχνίδι), την ώρα που η Ελλάδα μοιράζει μισή ασίστ λιγότερη κατά μέσο όρο. Επιδόσεις εντυπωσιακές, μα πάνω απ όλα ενδεικτικές της αγωνιστικής φιλοσοφίας που έχουν οι δύο ομάδες.

Στην άμυνα, η "Λιέτουβα" επέλεξε να αμυνθεί για αρκετή ώρα με δυναμικό τρόπο στα πικ εν ρολ (hedge out) με σκοπό να διώξει την μπάλα από τα χέρια των γκαρντ της Ελλάδας. Κι εν μέρει το κατάφερε με επιτυχία. Μόνο που αυτό δεν λειτουργεί πάντα. Ειδικά από τη στιγμή που εσχάτως έχουμε δει τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο να λειτουργεί ως δημιουργός σε καταστάσεις πικ εν ρολ, ή τουλάχιστον ως "σκαλοπάτι" για να περάσει η μπάλα στον ψηλό που "ρολάρει" στο καλάθι, μετά το σκριν.

Κάπως έτσι, ο 18χρονος φόργουορντ έχει ανεβάσει κατακόρυφα τα νούμερά του στον τομέα των ασίστ (σ.σ.: έχει 25 στα τελευταία τρία παιχνίδια). Με τον Γιώργο Παπαγιάννη φυσικά να είναι αυτός που απολαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του "ταΐσματος" από τον αρχηγό του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.

Το δίδυμο της συμφοράς -για τον αντίπαλο

Η σύγκριση με την Ελλάδα

Λιθουανία	Κατηγορία	Ελλάδα
71.1	Επίθεση	65
66.6	Άμυνα	56.1
43.4	Ριμπάουντ	42.3
17.9	Ασίστ	17.4
46.5%	Δίποντα	42.8%
29.6%	Τρίποντα	28.9%
69.1%	Βολές	72.6%

Η στατιστική απεικόνιση

Όνομα	Χρόνος	Πόντοι	Δίποντα	Τρίποντα	Βολές	Ριμπάουντ	Ασίστ	Λάθη
Βάρνας Μ.	32	14.6	36.8%	36.4%	80%	4.4	5.3	3.7
Σεντεκέρσκις Τ.	27.6	13.1	50%	40%	69.6%	5.9	2.1	1.7
Εκόντας Μ.	18.3	8.9	43.6%	-	70%	6.3	0.7	1.9
Μπιρούτις Λ.	17.6	8.3	61.4%	-	30.8%	5.7	0.6	0.9
Μπελιάουσκας Λ.	24	7.6	40.7%	25%	86.7%	3.1	3.3	2.4
Μπερούτσκα Α.	21	5.8	63.2%	11.1%	72.7%	3.7	1	0.7
Πιλάουσκας Α.	16.1	4.3	38.5%	28.6%	80%	1.1	1.9	2.9
Μασιούλις Γκ.	15.1	4.1	47.6%	14.3%	50%	3.6	0/7	1.1
Κουλμπόκα Α.	11.2	2.4	20%	50%	50%	2.2	0.8	1
Γκαλινάουσκας Γκ.	9.6	2.4	60%	40%	-	1.8	0.4	0.4
Σβαμπάρις Γ.	8.9	1.3	37.5%	20%	-	0.4	1.4	0.4
Ντιενίνις Μ.	7.7	0.6	28.6%	-	-	1.6	0.1	1