Τα 12 ορφανά μετάλλια και ο σουρεαλιστικός τραγέλαφος του Μονάχου

Τον έχουν τον τρόπο τους οι Γάλλοι… Τον έχουν και τον παραέχουν και μάλιστα πολλώ λογιώ…

• Πρώτα απ’ όλα το να εμφανίζεται μια χώρα που δεν λέγεται Γιουγκοσλαβία ή Σοβιετική Ένωση σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων για τέταρτη φορά δεν είναι μικρό πράγμα, ένα το κρατούμενο…

• Δεύτερον, το να γίνεται μόλις η δεύτερη οικοδέσποινα των Ολυμπιακών Αγώνων, που θα διεκδικήσει το χρυσό μετάλλιο (μετά τους Αμερικανούς το 1984 στο Λος Αντζελες και το 1996 στην Ατλάντα) επίσης δεν είναι ευκαταφρόνητο κατόρθωμα…

Δυο νίκες σε τρία ματς

• Τρίτον, το να έχουν νικήσει οι λεγάμενοι τους αποψινούς αντιπάλους τους, τους ανυπέρβλητους δυνάστες του μπάσκετ Αμερικανούς σε δυο από τα τελευταία τρία μεταξύ τους ματς (στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019 με 89-79 και πριν από τρία χρόνια στο Ολυμπιακό Τουρνουά με 83-76) και να έχουν ηττηθεί σε άλλα δυο με συνολική διαφορά οκτώ πόντων, ε κι αυτό μπάρε μου συνιστά ένα εμβληματικό και ανεκτίμητο παράσημο…

Οι "Πουρκουάδες" του Ιωαννίδη και το "triple crown" του Λεσόρ

Εάν καταφέρουν κιόλας οι "Πουρκουάδες", όπως τους αποκαλούσε ο Γιάννης Ιωαννίδης να ανέβουν απόψε στο θρόνο, ε τότε είναι που θα έχουν τινάξει την μπάνκα στον αέρα! Για να μείνω στο ειρωνικό πνεύμα του "Ξανθού", αλλά και στη χθεσινή δήλωση του Ματίας Λεσόρ, αναρωτιέμαι και εγώ "Pourquoi pas?".

Γιατί όχι!

Παρεμπιπτόντως ο εκ Μαρτινίκας ορμώμενος σέντερ του Παναθηναϊκού την πάει καλά τη δουλειά και να που μετά το τρόπαιο της EuroLeague και τον τίτλο της Basket League, έχει την ευκαιρία να αναρριχηθεί σε έναν τρίτο διαφορετικό θρόνο μέσα σε δυόμισι μήνες!

Οι Αμερικανοί είναι… Αμερικανοί με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αλλά και οι Γάλλοι μπορούν να σηκώνουν τη δική τους παντιέρα και να παίζουν τα ρέστα τους στον αποψινό τελικό, φιλοδοξώντας να αποτελειώσουν τη δουλειά που άφησαν ημιτελή προχθές το βράδυ οι Σέρβοι.

Το σοκ, το δέος, οι θεοί, οι θνητοί και τα αυτόγραφα της "DreamTeam"

Η TeamUSA αρίβαρε στο Παρίσι ενδεδυμένη τον μανδύα μιας μεταχρονολογημένης "Dream Team" και πάντως μπορεί να λογίζεται ως μια από τις πιο κοντινές εκδοχές της ονειρώδους ομάδας που έσκασε μύτη το 1992 στην Μπανταλόνα.

Τα ονόματα που κοσμούν το ρόστερ της, τα ρεκόρ, τα σερί και όλα τα σέα της και τα μέα της δικαιολογούν τον θαυμασμό ακόμη και την τρομάρα των αντιπάλων της, που πάντως μετριάσθηκε τρόπον τινά στον ημιτελικό με τη Σερβία, χώρια οι κραυγές του Σβέτισλαβ Πέσιτς για τη διαιτησία…

Άνθρωποι είναι κι ελόγου τους, θνητοί και όχι θεοί, όπως εμφανίσθηκαν πριν από 32 χρόνια, σαρώνοντας τα πάντα στο διάβα τους και σκορπίζοντας τον τρόμο απανταχού της γης, αλλά όσο περνούν τα χρόνια, τόσο περισσότερο εξανθρωπίζονται!

Το 1992, οι αντίπαλοι τους ικέτευαν τον Μάικλ Τζόρνταν, τον Μάτζικ Τζόνσον, τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ και τους συν αυτοίς για ένα αυτόγραφο, καθόσον δεν είχε λανσαριστεί ακόμα η μόδα των selfies, τώρα όμως μπορούν να τους κοιτούν στα μάτια χωρίς να θαμπώνονται και να σοκάρονται!

Τα 16 χρυσά, ο Γκρόζα, ο Ντουράντ και "το κάρφωμα του θανάτου"

Αρχής γενομένης από το 1936 στο Βερολίνο, οι Αμερικανοί έχουν συμμετάσχει στα 20 από τα 21 Ολυμπιακά Τουρνουά (με εξαίρεση εκείνο του 1980, λόγω του μποϊκοτάζ), εκ των οποίων στα 16 αναρριχήθηκαν στον θρόνο, ενώ η συλλογή τους κοσμείται επίσης με ένα ασημένιο μετάλλιο (1972) και δυο χάλκινα (1988, 2004).

Πίσω τους, αλλά απέχοντας παρασάγγας στοιχίζονται η Σοβιετική Ένωση με 2-4-3, η Γιουγκοσλαβία με 1-3-1, η Αργεντινή με 1-0-1, η Ισπανία με 0-3-1, η Γαλλία με 0-3-0, η Ιταλία με 0-2-0 και οι… λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις!

Οι Γάλλοι λοιπόν αντιμετωπίζουν τους γεννήτορες και ηγεμόνες του μπάσκετ για τέταρτη φορά σε τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων έχοντας ηττηθεί τις προηγούμενες τρεις φορές: το 1948 στο Λονδίνο με 65-21, προεξάρχοντος του περιβόητου (συμπαίκτη του Λου Τσιορόπουλου στο Κεντάκι) Αλεξ Γκρόζα, το 2000 στο Σίδνεϊ με 85-75 και ενώ στο ματς του Α' γύρου είχε προηγηθεί το "κάρφωμα του θανάτου" του Βινς Κάρτερ στη μούρη του δόλιου του Φρεντερίκ Βάις και το 2021 στη Σαϊτάμα με 87-82, χοροστατούντος του Κέβιν Ντουράντ (29 πόντοι).

Οι 63 απανωτές νίκες και το 145-6

Το παλμαρέ των Αμερικανών είναι όντως εντυπωσιακό και συν τοις άλλοις μοστράρουν κιόλας ένα… ανατριχιαστικό ρεκόρ με 145 νίκες και έξι ήττες σε 151 αγώνες, συμπεριλαμβανομένου ενός μυθικού σερί 63-0, που τους το μαγάρισαν οι Σοβιετικοί στον αλήστου μνήμης για τη δραματικότητα και το σκανδαλώδες στοιχείο του, τελικό της 9ης Σεπτεμβρίου του 1972 στο Μόναχο.

Εδώ ήρθαμε λοιπόν, διότι όντως αυτός ο αγώνας παραμένει βαθιά και ανεξίτηλα χαρακωμένος στην παγκόσμια συλλογική μνήμη και ελέω της επικαιρότητας υποκύπτω στον πειρασμό να τον αναδιφήσω…

Tα 12 ορφανά μετάλλια

Aπό το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου του 1972, που η τότε προϊστάμενη των γραφείων της FIBA, Ούρσουλα Φρανκ τα κλείδωσε σε μια μυστική θυρίδα μιας Τράπεζας στη Γενεύη, εδώ και 52 χρόνια πια, δώδεκα ασημένια μετάλλια περιμένουν τους νόμιμους κατόχους τους...

Περνούν οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια, παρήλθε μισός αιώνας και βάλε και τα μετάλλια σκεπάζονται από σκόνη, λες και κάποιο αόρατο χέρι τα ‘χει θάψει μέσα στον τάφο των αναμνήσεων, ως πειστήριο ενός εγκλήματος!

Σε κάθε περίπτωση θεωρούνται ως τα πειστήρια μιας αδικίας που διαπράχθηκε και θα είναι πάντοτε το αγαπημένο θέμα συζήτησης στα... debates των πρωταγωνιστών της, που ο ένας μετά τον άλλον, λυτρωμένοι ή αλύτρωτοι, εγκαταλείπουν τον μάταιο τούτο κόσμο...

Ο κατήφορος του 1971 στο Κάλι και το σύνθημα της εξιλέωσης

Το καλοκαίρι του 1971 η εθνική ομάδα των ΗΠΑ είχε υποστεί των παθών της τον τάραχον στους Παναμερικανικούς Αγώνες του Κάλι, όπου (με παίκτες μεταξύ άλλων τον Μπομπ Μακ Αντού, τον Πολ Γουέστφαλ, τον Χένρι Γουίλμορ και τον Ντουάιτ Τζόουνς) ηττήθηκε από την Κούβα, νίκησε στην παράταση τη Βραζιλία και κατρακύλησε στην έβδομη θέση μένοντας για πρώτη φορά στα χρονικά εκτός βάθρου.

Για τον σιδερένιο "Δούκα" του κολεγιακού μπάσκετ, τον γκουρού της Οκλαχόμα, Χανκ Άιμπα, ο οποίος είχε οδηγήσει τους Αμερικανούς στην κατάκτηση των χρυσών ολυμπιακών μεταλλίωντο 1964 στο Τόκιο και το 1968 στο Μέξικο Σίτι, αυτό ήταν ένα σοκ, που έπρεπε να ξεπεραστεί στους Αγώνες της επόμενης χρονιάς .

Έναν χρόνο νωρίτερα η αποστολή στο Μόναχο είχε ήδη προαναγγελθεί ως η ευκαιρία της εξαναγκαστικής εξιλέωσης των Αμερικανών, ωστόσο τα προβλήματα στη στελέχωση της ομάδας ουδόλως εγγυόντουσαν για την πληρότητα της...

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, το Βιετνάμ και τα κακοψημένα χάμπουργκερς

Μερικά από τα λαμπρότερα ονόματα του κολεγιακού μπάσκετ εκείνης της εποχής αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην ολυμπιακή ομάδα, πιστοί στους αγώνες και στα συνθήματα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων.

Την αρχή είχε κάνει το 1968 το μεγαλύτερο όνομα του NCAA, ο Λιου Άλσιντορ (μετέπειτα Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ), για να βαδίσουν στα ίχνη του ο Μπομπ ΜάκΑντου, ο Τιμ Τζόουνς και ο Ντουάιτ Λαμάρ υποστηρίζοντας ότι "θεωρούν τους μαύρους κατώτερη φυλή και μας θέλουν μόνο για να πολεμήσουμε στο Βιετνάμ"!

Την ίδια στιγμή ο Άιμπα ήταν έτοιμος να βαρέσει το κεφάλι του στον τοίχο, διότι ο (λευκός σταρ του UCLA) Μπιλ Γουόλτον προφασιζόταν έλλειψη κινήτρου, ενώ ο συμπαίκτης του στην ανίκητη και κυρίαρχη ομάδα του Τζον Γούντεν, ο Σουίν Νέιτερ την κοπάνησε από το προπονητικό καμπ, επειδή, όπως είπε, τα χάμπουργκερ δεν ήταν καλοψημένα!

Μέσα στον πανικό του ο Άιμπα κάλεσε τον (μετέπειτα πρωταθλητή του NCAA με το Νορθ Καρολάινα Στέιτ) Τομ Μπάρλεσον, μόνο και μόνο επειδή είχε ύψος 2 μέτρα και 18 εκατοστά!

Η «Doberman Defense» και το αίμα του Περλ Χάρμπορ

Ο Άιμπα όμως ήταν ξεροκέφαλος και πάνω απ’ όλα αρνιόταν να χάσει. Κλείδωσε λοιπόν τους παίκτες του σε ένα στρατόπεδο, στο Σόφιλντ του Περλ Χάρμπορ, τους έβαλε να κοιμούνται σε ένα δωμάτιο με κουκέτες, τους έστυβε με τρεις προπονήσεις ημερησίως και όταν διαπίστωνε ότι κάποιοι ήταν εξουθενωμένοι ή έχαναν την αυτοσυγκέντρωση τους φώναζε τον (μετέπειτα ασίσταντ του Φιλ Τζάκσον στους Μπουλς και στους Λέικερς και εμπνευστή της περιβόητης "Doberman Defence") Τζόνι Μπαχ να τους κάνει κήρυγμα για τα ιδανικά της πατρίδας!

"Βλέπετε αυτή τη βυσσινί μπογιά στους τοίχους;" ρωτούσε ο Μπαχ. "Ξέρετε τι είναι; Είναι τα υπολείμματα από το αίμα των Αμερικανών στρατιωτών στην επίθεση των Γιαπωνέζων εδώ στο Περλ Χάρμπορ το 1941. Ε, λοιπόν, πρέπει να υπερασπιστούμε κι εμείς την πατρίδα μας, όπως τότε οι στρατιώτες...".

Πώς αντιδρούσαν οι παίκτες σε αυτή την κατήχηση; "Ήμασταν παιδιά είκοσι χρονών και δεν είχε πήξει το μυαλό μας. Ακούγαμε, συμφωνούσαμε και ανυπομονούσαμε να μπούμε στο αεροπλάνο και να πάμε στο Μόναχο" δήλωσε πολλά χρόνια αργότερα ο Μάικ Μπάντομ, ο οποίος εργάζεται ως υψηλόβαθμο στέλεχος στο ΝΒΑ.

Η νίκη του Μπορζόφ και το θρίλερ στο σκάκι

Όταν έφτασαν στο Μόναχο, οι κολεγιόπαιδες άρχισαν να παθαίνουν σοκ, το ένα μετά το άλλο....

• Την 1η και στις 4 Σεπτεμβρίου ο Βαλερί Μπορζόφ κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 100μ. και στα 200μ. τερματίζοντας με το χέρι ψηλά, μπροστά από τον Ρόμπερτ Τέιλορ και τον Λάρι Μπλακ...

• Στις 2 Σεπτεμβρίου ένας μηχανικός από την Ιένα της Ανατολικής Γερμανίας, ονόματι Βόλφγκανγκ Νόρντβιγκ πηδά 5.50μ. στο άλμα επί κοντώ, αφήνει πίσω του τον Καλιφορνέζο πλέι μπόι Μπομπ Σίγκρεν και διακόπτει το σερί των 16 χρυσών μεταλλίων των Αμερικανών στο αγώνισμα...

• Στις 3 Σεπτεμβρίου ανακουφίζονται πληροφορούμενοι τη διπλή νίκη του Μπομπ Φίσερ επί του Μπορίς Σπάσκι σε έναν ιστορικό σκακιστικό αγώνα, στον οποίο η τελευταία κίνηση παίχθηκε δυο φορές...

• Πέρα από τις μαζεμένες ήττες των συμπατριωτών τους στο Μόναχο, οι Αμερικανοί μπασκετμπολίστες βίωσαν και άλλες εκπλήξεις, όπως η καθημερινή "παράσταση" ενός τύπου που έκοβε βόλτες στο Ολυμπιακό Χωριό, κρατώντας ένα πλακάτ με το οποίο ζητούσε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, να σταματήσει τον πόλεμο στο Βιετνάμ...

Τα χειρότερα όμως δεν είχαν συμβεί ακόμα...

Ο "Μαύρος Σεπτέμβρης" και ο κρυμμένος θησαυρός

Στις 5 Σεπτεμβρίου η επίθεση της παλαιστινιακής οργάνωσης "Μαύρος Σεπτέμβρης" στο οίκημα όπου διέμενε η αποστολή του Ισραήλ είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο έντεκα ανθρώπων, με αποτέλεσμα κάποιοι παίκτες να ζητήσουν να φύγουν...

Τότε ανέλαβε και πάλι δράση ο Μπαχ, που τους μάζεψε πριν από την προπόνηση και τους έβγαλε έναν λόγο, αφήνοντας την τελευταία κουβέντα στον Άιμπα: "Θέλω να μπείτε στο γήπεδο και να τους φάτε. Να μην ξέρουν από που θα φύγουν. Να ψάχνουν την μπάλα σαν να είναι ο κρυμμένος θησαυρός"!

Το κήρυγμα έπιασε τόπο: στον αγώνα με την Κούβα οι Αμερικανοί έπαιξαν λυσσασμένη άμυνα (67-48) και έκαναν 39 φάουλ αναγκάζοντας τους υπηκόους του Φιντέλ Κάστρο να αστοχήσουν στα πρώτα δέκα πέντε σουτ, ενώ ο περιβόητος Τσάπε ο οποίος το προηγούμενο βράδυ είχε ρίξει την «τάπα του αιώνα» στον Ισπανό Κλίφορντ Λιουκ- έχασε το φως του.

Το αμείλικτο pressing και τα λουκάνικα

Στον ημιτελικό με το pressing που έπαιξαν στραγγάλισαν τους Ιταλούς (68-38), ενώ οι Σοβιετικοί επικρατούσαν της Κούβας με 67-61 και οι δυο ομάδες έδιναν ραντεβού στον μεγάλο τελικό, στον οποίο οι Αμερικανοί θα διεκδικούσαν την 64η σερί νίκη τους στα Ολυμπιακά Τουρνουά.

Από το 1936 στο Βερολίνο μέχρι και τον ημιτελικό στο Μόναχο, οι Αμερικανοί δεν είχαν γνωρίσει καμιά ήττα και πάντοτε αποδεικνύονταν υπέρτεροι είτε κατέβαζαν την ομάδα των Universal Studios, είτε παίκτες ολκής, όπως ο Κέι Σι Τζόουνς, ο Μπιλ Ράσελ, ο Τζέρι Γουέστ, ο Γουόλτ Μπέλαμι, ο Τέρι Ντίσινγκερ, ο Τζέρι Λούκας, ο Όσκαρ Ρόμπερτσον και ο Μπιλ Μπράντλεί...

"Ήμασταν σίγουροι ότι θα νικήσουμε, άλλωστε το βράδυ πριν από τον τελικό είδαμε τους Σοβιετικούς να καταβροχθίζουν λουκάνικα και να μεθοκοπάνε με μπίρες και καταλάβαμε ότι τους έφτανε το ασημένιο μετάλλιο" καταθέτει τη μαρτυρία του ο Μπάντομ.

Η λιποθυμία του Πρίμο και η παρθενιά των Αμερικανών

Οι δυο ομάδες έφτασαν αήττητες στον τελικό, το ορεκτικό του οποίου εξελίχθηκε σε θρίλερ: τρία δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του μικρού τελικού, ο Ρουπέρτο Χερέρα (ο οποίος το 2015 εισήχθη στο FIBA Hall of Fame) έκλεψε την μπάλα από τον Μαρίνο Ζανάτα και με λέι απ χάρισε στην Κούβα τη νίκη επί της Ιταλίας (66-65) και το χάλκινο μετάλλιο...

Την ίδια στιγμή ο προπονητής των "ατζούρι" Τζιανκάρλο Πρίμο λιποθυμούσε στον πάγκο, αλλά ενώ αυτός έχανε τις αισθήσεις του, ο Άιμπα έμελλε αργότερα να χάσει το πορτοφόλι του και οι Αμερικανοί το ρεκόρ τους, την υπόληψη και την ανεκτίμητη… παρθενία τους!

Οι Σοβιετικοί δεν το είχαν βάλει κάτω και απάντησαν στην κατασκοπεία των Αμερικανών…

Το zone press και οι τέσσερις γωνίες

Μεσούντος του "Ψυχρού Πολέμου", εάν η CIA είδε τα λουκάνικα και τις μπίρες, η KGB παρατήρησε κάτι πιο χρήσιμο: την άμυνα zone press που αποτελούσε πατέντα του Τζον Γούντεν στο UCLA και τη δοκίμαζε στις προπονήσεις ο Άιμπα.

"Δεν θυμάμαι πόσα ξενύχτια έκανα για να ετοιμάσω την απάντηση μας στην πιεστική άμυνα των Αμερικανών και να μην πάθουμε ό,τι οι Κουβανοί και οι Ιταλοί" εκμυστηρεύθηκε αργότερα ο Βλαντιμίρ Κοντράσιν, ο οποίος έμεινε άυπνος, αλλά όχι και άπρακτος.

Zone press οι Αμερικανοί, επίθεση στις τέσσερις γωνίες οι Σοβιετικοί κι όποιος αντέξει!

Ο Κοντράσιν δεν έμεινε μονάχα στη four corner stall, αλλά ανακάτεψε κιόλας την τράπουλα στη βασική πεντάδα του, την οποία απάρτιζαν ο Σεργκέι Μπέλοφ, ο Αλεξάντερ Μπέλοφ, ο Ζουράμπ Σακαντελίτζε, ο Αλζάν Ζαρμουχαμέντοφ και ο Μιχαίλ Κόρκια και έδωσε ρεσιτάλ στο κοουτσάρισμα...

Ο ασταμάτητος Σεργκέι Μπέλοφ

«Ακόμη και όταν με απέσυρε στον πάγκο, ενώ ήμουν πρώτος σκόρερ, κατάλαβα ότι είχε το σκεπτικό του και αυτό ήταν σωστό» παραδέχθηκε αργότερα ο Σεργκέι Μπέλοφ, ο οποίος ξεπάστρεψε το pressing των Αμερικανών και σκόραρε 19 πόντους στο πρώτο ημίχρονο!

Οι Σοβιετικοί προηγήθηκαν με πόντους 48-38 και διατήρησαν το προβάδισμα παρά την απόσυρση του Σεργκέι Μπέλοφ και την πίεση που άσκησε ο Τζέιμς Μπρούερ στον Αλεξάντερ Μπέλοφ.

Τα ουρλιαχτά «Press, full court press» έσπασαν τα τσιμέντα του «Olimpiahalle» και έφτασαν μέχρι το σπίτι του Χανκ Άιμπα στην Οκλαχόμα, αλλά δεν αποδείχθηκαν φωνές βοώντος εν τη ερήμω: δέκα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη, οι Αμερικανοί μείωσαν σε 49-48 με τζαμπ σουτ του Τζέιμς Φορμπς, ενώ ακολούθησε η συμπλοκή του Μιχαίλ Κόρκια με τον Ντουάιτ Τζόουνς, που αποβλήθηκαν...

«Εάν σηκωθεί από κάτω, θα τις βάλει»

Στην αμέσως επόμενη φάση, στην επίθεση των Σοβιετικών, ο Μακ Μίλεν τάπωσε τον Αλεξάντερ Μπέλοφ και την ώρα που οι Αμερικανοί έτρεχαν στον αιφνιδιασμό, ο Ζουράμπ Σαγκαντελίτζε σώριασε με ένα σκληρό φάουλ τον Νταγκ Κόλινς στο παρκέ.

«Κόουτς, αλλαγή. Δεν θα βάλει τις βολές» φώναξε ο Μπαχ, αλλά ο Άιμπα τον κοίταξε ατάραχος. «Μην ανησυχείς. Φτάνει να σηκωθεί. Εάν σηκωθεί θα τις βάλει» απάντησε ο «Δούκας».

Όντως μετά από λίγα δευτερόλεπτα ο φόργουορντ του Ιλινόι Στέιτ, μετέπειτα παίκτης των Σίξερς και προπονητής των Μπουλς των Πίστονς, των Γουίζαρντς και των Σίξερς σηκώθηκε, στάθηκε ψύχραιμος στη γραμμή, ζύγισε το χέρι του, έβαλε και τις δυο βολές και έδωσε για πρώτη φορά σε όλο το ματς το προβάδισμα στους Αμερικανούς με 50-49!

Το χαμένο τάιμ άουτ και η αρχή του δράματος

Ένα κλικ πίσω: την ώρα που ο Κόλινς δεχόταν τις πρώτες βοήθειες, ελάχιστοι αντελήφθησαν ότι ο Κοντράσιν πλησίασε στο τραπέζι της γραμματείας και κάλεσε τάιμ άουτ, ανάμεσα στις δυο βολές.

Ο Βραζιλιάνος Ρενάτο Ριγκέτο και ο Βούλγαρος Αρτεμίν Αραμπατζιάν δεν έδωσαν σημασία και συνέχισαν τον αγώνα.

Μετά τις βολές του Κόλινς, ο Ιβάν Εντέσκο, που είχε υπάρξει παίκτης του χάντμπολ έκανε την επαναφορά με μια μακρινή πάσα προς τον Σεργκέι Μπέλοφ, αλλά η μπάλα βγήκε άουτ και το χρονόμετρο μηδενίσθηκε!

Οι Αμερικανοί άρχισαν να πανηγυρίζουν, αλλά το δράμα μόλις άρχιζε και μάλιστα επρόκειτο να παιχθεί σε τρεις απανωτές και σουρεαλιστικές και τραγελαφικές πράξεις…

Με το που ήχησε η κόρνα, ο πρώτος διαιτητής της αναμέτρησης, Ρενάτο Ριγκέτο, κατευθύνθηκε προς τη γραμματεία για να πληροφορηθεί τον λόγο για τον οποίο συνέβη αυτό, ωστόσο το ματς συνεχιζόταν κανονικά!

Η επαναφορά και το πάτημα του κουμπιού

Οι Σοβιετικοί επανέφεραν την μπάλα μετά τη βολή του Κόλινς και ο χρόνος άρχισε να κυλά, αλλά ένας από τους συνεργάτες του Κοντράσιν εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο ωρυόμενος ότι η ομάδα του είχε καλέσει τάιμ άουτ και το ματς διακόπηκε.

Σύμφωνα με τους κανονισμούς, το τάιμ άουτ μπορούσε να ζητηθεί είτε μεταξύ των δυο βολών είτε πριν από την εκτέλεσή τους, οπότε μετά τη δεύτερη εύστοχη βολή του Κόλινς, οι Σοβιετικοί δεν θα είχαν χρόνο για να σχεδιάσουν την τελευταία επίθεση τους.

Η διαδικασία κλήσης του τάιμ άουτ γινόταν με το πάτημα ενός κουμπιού, που ενημέρωνε αυτόματα τη γραμματεία με μια φωτεινή ένδειξη για το ποια ομάδα το έχει ζητήσει, αλλά στην περίπτωση αυτή, το σύστημα κόλλησε και η κόρνα ήχησε στη διάρκεια των βολών με αποτέλεσμα να προκληθεί σύγχυση.

Οι Σοβιετικοί διαρρήγνυαν τα ιμάτια τους ότι είχαν πατήσει εγκαίρως το κουμπί και ισχυρίζονταν ότι η σύγχυση προήλθε από λάθος της γραμματείας, ενώ οι Αμερικανοί από την πλευρά τους αμφισβητούσαν το εάν και κατά πόσον ο Κοντράσιν είχε καλέσει το τάιμ άουτ.

Ο Ριγκέτο με τη σειρά του αντιμετώπιζε πρόβλημα συνεννόησης με τους ανθρώπους της γραμματείας, που μιλούσαν μόνο γερμανικά, ωστόσο αποφάσισε να μην κατοχυρώσει το τάιμ άουτ στους Σοβιετικούς, αλλά ούτε και να τιμωρήσει με τεχνική ποινή τον βοηθό του Κοντράσιν για παραβίαση των ορίων.

Από το ένα στα τρία δευτερόλεπτα

Η βολή του Κόλινς μέτρησε κανονικά και ο τελικός θα συνεχιζόταν χωρίς τάιμ άουτ, με το σκορ στο 50-49 υπέρ των Αμερικανών, ωστόσο εξαιτίας της διακοπής οι παίκτες της Σοβιετικής Ένωσης είχαν προλάβει να ακούσουν κάποιες οδηγίες του προπονητή τους για την επίθεση των τριών δευτερολέπτων.

Ο Ριγκέτο αρχικά πρότεινε να παιχθεί ένα δευτερόλεπτο, όσο δηλαδή έδειχνε το ρολόι πριν από τη διακοπή, ωστόσο ύστερα από την ολοκλήρωση των διαβουλεύσεων, ο χρόνος αυξήθηκε στα 3'' που είχαν απομείνει μετά τις εύστοχες βολές του Κόλινς και πριν από τη γενική σύγχυση, με τους Αμερικανούς να αποδέχονται εντέλει αυτή τη λύση, εκτιμώντας ότι δεν ήταν δυνατόν να πάθουν ζημιά.

Οι παίκτες γύρισαν στο παρκέ για την επανέναρξη του τελικού με τα προβλήματα να συνεχίζονται…

Η παράνομη είσοδος του Εντέσκο

Αίφνης ο Κοντράσιν, μολονότι δεν είχε αυτό το δικαίωμα προέβη σε αλλαγή αντικαθιστώντας τον Κοζάκος Αλζάν Ζαρμουχαμέντοφ με τον πρώην παίκτη του χάντμπολ και σπεσιαλίστα στις μακρινές πάσες Ιβάν Εντέσκο για την επαναφορά, χωρίς οι διαιτητές να το πάρουν πρέφα!

Επιπλέον, ο Ριγκέτο και ο Αραμπατζιάν δεν είχαν αντιληφθεί το γεγονός ότι η γραμματεία ακόμη προσπαθούσε να επαναφέρει το χρονόμετρο στα τρία δευτερόλεπτα, καθώς ο πίνακας είχε κολλήσει στα 50''!

Η κόρνα της λήξης και οι πανηγυρισμοί

Με τα πολλά ο αγώνας ξανάρχισε με τον Εντέσκο στην τελική γραμμή να μαρκάρεται στενά από τον Αμερικανό Τομ ΜακΜίλεν και να δυσκολεύεται στην επαναφορά. Τελικά, βρήκε πάσα στο κέντρο του γηπέδου, όμως η κόρνα ηχεί ξανά ενώ είχε παρέλθει μόλις ένα δευτερόλεπτο με αποτέλεσμα να γίνει ξανά της κακομοίρας!

Οι Αμερικανοί, που όπως και οι Σοβιετικοί νόμιζαν ο τελικός είχε ολοκληρωθεί άρχισαν να πανηγυρίζουν τους ενώ αρκετοί θεατές εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο.

Η σύγχυση από την πρώτη απόφαση των διαιτητών μπέρδεψε την αμερικανική τηλεόραση η κάμερα της οποίας είχε εστιάσει στη γραμματεία του αγώνα, με συνέπεια να χάσει τη φάση και να θεωρήσει, με τη σειρά της, ότι ο αγώνας είχε λήξει!

Όπως αποδείχθηκε αργότερα, η κόρνα ήχησε όχι επειδή ολοκληρώθηκε το ματς, αλλά επειδή τα μέλη της γραμματείας προσπάθησαν να διακόψουν τη δράσημέχρι να ξεκολλήσει το χρονόμετρο από τα 50'' και να ρυθμιστεί στα 3''.

Η κάθοδος του Τζόουνς με το πούρο

Μέσα στον καινούργιο χαμό που προκλήθηκε οι διαιτητές διέταξαν την εκκένωση του αγωνιστικού χώρου ώστε να ξαναπαιχθούν τα τελευταία τρία δευτερόλεπτα, ενώ οι Αμερικανοί διαμαρτύρονταν έξαλλα και απειλούσαν ότι θα αποχωρήσουν, με τον Γενικό Γραμματέα τηςFIBA Γουίλιαμ Τζόουνς να κατεβαίνει -χωρίς να έχει αυτό το δικαίωμα- από την εξέδρα καπνίζοντας το πούρο του και να τους απειλεί ότι θα ανακηρυχθούν νικητές οι Σοβιετικοί!

Τούτου δοθέντος ο Χανκ Άιμπα συναίνεσε με βαριά καρδιά στην επανάληψη της φάσης εξηγώντας στους συνεργάτες του ότι «δεν θέλω να φύγουμε νικητές και να βρεθούμε ηττημένοι αργότερα, εξαιτίας μου».

Το κλεμμένο πορτοφόλι και ο φόβος του ΜακΜίλεν

Λίγο αργότερα θα αποδεικνυόταν ότι εκτός από το ματς, το χρυσό μετάλλιο και την παρθενία (των Αμερικανών στους Ολυμπιακούς Αγώνες), ο δις πρωταθλητής του NCAA μέσα στον χαμό μπροστά στο τραπέζι της γραμματείας, θα έχανε και το πορτοφόλι του!

Στην τρίτη επαναφορά, ο ΜακΜίλεν, έπειτα από υπόδειξη του Αραμπατζιάν έμεινε μερικά μέτρα μακριά από την τελική γραμμή και τον Εντέσκο, γεγονός που αποδείχθηκε καθοριστικό για τη συνέχεια.

«Δεν είχε το δικαίωμα να μού υποδείξει κάτι τέτοιο, ωστόσο φοβήθηκα ότι θα με χρεώσει με τεχνική ποινή και έκανα πίσω», δικαιολογήθηκε αργότερα ο σέντερ του Μέριλαντ. Ο Βούλγαρος διαιτητής, ωστόσο, αρνήθηκε ότι υπέδειξε στον ΜακΜίλεν να τραβηχτεί πίσω και από τα τηλεοπτικά πλάνα φαίνεται απλώς να τον προειδοποιεί για να μην πατήσει τη γραμμή.

Το double team και το καλάθι του Μπέλοφ

Οι Σοβιετικοί είχαν πλέον ανοικτό πεδίο για μια πάσα ολόκληρου γηπέδου, με τον Εντέσκο να σημαδεύει στην άλλη πλευρά τον Αλεξάντερ Μπέλοφ ο οποίος έπιασε την μπάλα και σκόραρε για το 51-50, ενώ ο Τζέιμς Φορμπς και ο Κέβιν Τζόις που επιχείρησαν να τον αναχαιτίσουν με ένα doubleteam έπεσαν στο παρκέ!

Στο αμέσως επόμενο κλικ η κόρνα ήχησε οριστικά αυτή τη φορά με τους Σοβιετικούς να πανηγυρίζουν έξαλλα και τους Αμερικανούς να μένουν σοκαρισμένοι, ενώ στα τηλεοπτικά replays προσπαθούσαν να διαπιστώσουν εάν η επαναφορά ήταν νόμιμη ή εάν ο Εντέσκο είχε πατήσει τη γραμμή…

Φωνές βοώντων εν τη ερήμω!

Το έργο θα είχε πολλές πράξεις ακόμα…

Την ίδια στιγμή ο αρχηγός της αμερικανικής αποστολής Κιθ Σάμερς υποβάλλει ένσταση κατά της εγκυρότητος του αποτελέσματος, υποστηρίζοντας ότι:

• Η επανάληψη των τριών δευτερολέπτων ήταν αντικανονική.

• Οι Σοβιετικοί δεν είχαν δικαίωμα να καλέσουν τάιμ άουτ επειδή ήδη είχε εκτελεσθεί η πρώτη βολή.

• Ο χρόνος που απέμενε πριν από την επαναφορά ήταν δυο και όχι τρία δευτερόλεπτα.

• Η πρώτη επαναφορά της μπάλας από τους Σοβιετικούς ήταν κανονική και ο χρόνος εξέπνευσε χωρίς να σημειωθεί καλάθι.

Η ΔΟΕ απάντησε ότι δεν ήταν αρμόδια να γνωμοδοτήσει επί της ενστάσεως και παρέπεμψε το θέμα στην πενταμελή επιτροπή ενστάσεων της FIBA, η οποία συνεδρίαζε επί δέκα οκτώ συνεχείς ώρες!

Έκαναν ένα διάλειμμα για να φάνε και να κοιμηθούν και τελικώς απέρριψαν την ένσταση με ψήφους 3-2, καθώς ο Ιταλός Κότσια και ο Πορτορικανός Λόπεζ δέχτηκαν την ένσταση, εν αντιθέσει με τον Ούγγρο Χεπ, τον Πολωνό Μπαγκλαγέφσκι και τον Κουβανό Κέσλερ που προέρχονταν από χώρες του ανατολικού μπλοκ και την απέρριψαν.

«Νικήσαμε δυο φορές και χάσαμε μία»!

Μετά τη λήξη της συνεδρίασης και κραδαίνοντας την ετυμηγορία της Επιτροπής, ο Γουίλιαμ Τζόουνς προέβη στην εξής δήλωση: «Οι Αμερικανοί πρέπει να μάθουν πώς να χάνουν, ακόμη κι όταν νομίζουν ότι έχουν δίκιο».

«Το ματς τελείωσε και είχαμε νικήσει. Ύστερα τελείωσε πάλι και είχαμε ξανανικήσει. Τελείωσε για τρίτη φορά και είχαμε χάσει» δήλωσε ο Τομ Χέντερσον, ενώ ο Τζιμ Φορμπς σχολίασε: «Θα μας κρατούσαν στο γήπεδο μέχρι να προκύψει το αποτέλεσμα που ήθελαν: να νικήσουν οι Ρώσοι»!

Οι Αμερικανοί προέβησαν σε διάβημα και προς τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή επικαλούμενοι μάλιστα την παραδοχή του διαιτητή Ριγκέτο ότι «η νίκη των Σοβιετικών αντίκειται στους κανονισμούς του μπάσκετ».

Τα παρατημένα μετάλλια και η διαθήκη του Ντέιβις

Όλες οι ενστάσεις και τα διαβήματα τους έπεσαν στο κενό με αποτέλεσμα η αμερικανική ομάδα να αρνηθεί να παραλάβει τα ασημένια μετάλλια επιμένοντας σε αυτή την απόφαση εδώ και 52 χρόνια και σε πείσμα των κατά καιρούς νύξεων της ΔΟΕ για να επιτευχθεί μια μεταχρονολογημένη συνθηκολόγηση.

Κάποια μέλη της ομάδας είχαν αυτή τη διάθεση, αλλά η USABasketball διεμήνυσε προς τη FIBA και τη ΔΟΕ ότι δεν είδε την ομόφωνη αποδοχή των παικτών, μάλιστα ο Κένι Ντέιβις στη διαθήκη που έχει συντάξει έβαλε όρο και ειδική ρήτρα στη σύζυγο, στα παιδιά και τους απογόνους του να μη δεχθούν ποτέ το συγκεκριμένο μετάλλιο!

Οι συνθέσεις των δυο ομάδων στον ιστορικό τελικό:

ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ: Πολιβόντα, Παουλάουσκας 3, Σακαντελίτζε 8, Ζαρμουχαμέντοφ 4, Μπολόσεφ 4, Εντέσκο, Σ. Μπέλοφ 20, Κόρκια 4, Ντβόρνι, Βολνόφ, Αλ. Μπέλοφ 8, Κοβαλένκο. Προπονητής: Κοντράσιν

ΗΠΑ: Ντέηβις, Κόλινς 8, Χέντερσον 9, Μπάντομ 2, Ρ. Τζόουνς, Ντ. Τζόουνς 6, Φορμπς 2, Μπρούερ 9, Μπάρλεσον, Μακ Μίλαν 2, Τζόις 6, Ράτλιφ 6. Προπονητής: Αϊμπα

Με το ιστορικό και χρυσοφόρο καλάθι που πέτυχε ο Αλέξάντερ Μπέλοφ έβαζε ανεξίτηλη την υπογραφή του σε αυτό το «θαύμα» και στεκόταν δικαιωματικώς δίπλα στους μεγάλους πρωταγωνιστές των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου, μαζί με τον απαράμιλλο Μαρκ Σπιτς, τον Λάσε Βίρεν, τον Βαλέρι Μπορζόφ, τον Κιπκόιε Κέινο, τον Σαβάο Κάτο, τη Σέιν Γκουλντ, τον Τζον Πίτερσον, τον Βόλφγκανγκ Νόρντβιγκ και την Ούλρικε Μάιφαρτ.

Τα βήματα του Μπέλοφ και το… σφυροδρέπανο

«Κανείς δεν περίμενε ότι θα μπορούσαμε να τους νικήσουμε, γι αυτό τρελαθήκαμε από τη χαρά μας» είπε ο Εντέσκο, ενώ την ίδια στιγμή ο Άιμπα βάραγε με τα χέρια του το τραπέζι της γραμματείας και ωρυόταν ότι ο Αλεξάντερ Μπέλοφ έκανε βήματα προτού σουτάρει.

Λίγα μέτρα πιο πέρα δυο Αμερικανοί έδερναν έναν Σοβιετικό φίλαθλο, που ανέμιζε τη σημαία με το σφυροδρέπανο μπροστά τους και αυτό το επεισόδιο χάλασε τη ζαχαρένια του Μιχαήλ Μπρέζνιεφ και του Ρίτσαρντ Νίξον, που είχαν συναντηθεί στις 29 Μαΐου στη Μόσχα...

«Αnd this time, this time, it is all over»

Ο σχολιαστής του τηλεοπτικού σταθμού ABC παραδέχεται στωικά το αποτέλεσμα αρθρώνοντας την ιστορική ατάκα «and this time, this time, it is all over», ενώ η Ρωσίδα συνάδελφος του, Νίνα Ερέμινα αλαλάζει και παρατάει το μικρόφωνο για να πανηγυρίσει μαζί με τους παίκτες...

Το επόμενο βράδυ πραγματοποιήθηκε η τελετή της απονομής, μόνο που το δεξιό βάθρο έμεινε κενό! Οι Σοβιετικοί ανέβηκαν στο κεντρικό, οι Κουβανοί στο αριστερό και οι Αμερικανοί έλαμψαν δια της απουσίας τους, καθώς την ίδια στιγμή πετούσαν πάνω από τον Ατλαντικό και επέστρεφαν στη Νέα Υόρκη!

Η MAFI(B)A και οι φωνές του Ράσελ

Οι αμερικανικές εφημερίδες προέβησαν σε σκόπιμη παραφθορά των αρχικών της παγκόσμιας ομοσπονδίας αποκαλώντας την ΜAFI(Β)A, ο πρόεδρος Νίξον έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα στην ομάδα τονίζοντας ότι «στα δικά μου μάτια είσαστε οι χρυσοί Ολυμπιονίκες», ενώ ο Μπιλ Ράσελ τα έβαλε με τον Άιμπα για την αμυντική τακτική του και στο άκρον άωτον της υπερβολής του ζήτησε «να απαγορευθεί η είσοδος σε αυτή την ομάδα που εξευτέλισε μια ολόκληρη χώρα»!

Η «RedeemTeam» του Πεκίνου

Τι απέγιναν οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας; Ιδού το λεγόμενο aftermath…

• Ο Άιμπα ξηλώθηκε εν μια νυκτί, αντικαταστάθηκε από τον Ντιν Σμιθ, που οδήγησε την αμερικανική ομάδα στην κορυφή μετά από τέσσερα χρόνια στο Μόντρεαλ και έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών, το 1993.

• Οι έντεκα από τους δώδεκα παίκτες των ΗΠΑ έπαιξαν στο ΝΒΑ, μάλιστα το 2008, μετά τη λήξη του τελικού με την Ισπανία, όλοι οι παίκτες της «Redeem Team» έτρεξαν πάνω στον τότε τηλεσχολιαστή Νταγκ Κόλινς και του αφιέρωσαν το χρυσό μετάλλιο, που δεν είχε αξιωθεί να φορέσει ο ίδιος στο λαιμό του εκείνο το αλησμόνητο βράδυ...

Το λαθρεμπόριο, το σάρκωμα και τα χαραγμένα ονόματα

• Ο Αλεξάντερ Μπέλοφ ξεψύχησε στις 3 Νοεμβρίου του 1978, σε ηλικία μόλις 27 ετών, από μια σπάνια ασθένεια (καρδιακό σάρκωμα), ενώ νωρίτερα είχε φυλακισθεί για λαθρεμπόριο με τζιν παντελόνια, στη διάρκεια ενός ταξιδιού της Εθνικής ομάδας στον Παναμά. Κατά μία σατανική σύμπτωση, μια εβδομάδα αργότερα στη Μανίλα, στον τελικό του Μουντομπάσκετ, οι Σοβιετικοί συνέτριβαν τους Αμερικανούς με 97-76, με διαιτητή πάλι τον Αραμπατζιάν...

• Ο Γουίλιαμ Τζόουνς αποδήμησε εις Κύριον στις 22 Απριλίου του 1981 στο Μόναχο, έχοντας παραδώσει την εξουσία του στον Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς και χωρίς να απαντήσει ποτέ στην εκ των υστέρων αποκάλυψη του γενικού γραμματέα της γερμανικής ομοσπονδίας Εμίλ Σοντόφσκι (προς τον Βέλγο δημοσιογράφο Μπομπ Γκενς) ότι «ο Τζόουνς αποβραδίς μας είχε ζητήσει να χαράξουμε τα ονόματα των Σοβιετικών πάνω στα χρυσά μετάλλια»...

Το καθρεφτάκι και το ξεκλήρισμα

• Ο Βλαντιμίρ Κοντράσιν εγκατέλειψε τα εγκόσμια στις 29 Δεκεμβρίου του 1999 κι ενώ μέχρι την τελευταία στιγμή του βίου του είχε κρεμασμένη στο καθρεφτάκι του αυτοκινήτου του, σαν εικόνισμα, τη φωτογραφία του Αλεξάντερ Μπέλοφ...

• Ο Σεργκέι Μπέλοφ που δεν είχε καμιά σχέση, παρά μόνο συνωνυμία με τον Αλεξάντερ, άφησε την τελευταία του πνοή στις 3 Οκτωβρίου του 2013 στο Περμ, αφού το 1991, με την ευκαιρία του χρυσού Ιωβηλαίου του μπάσκετ είχε ανακηρυχθεί από τη FIBA «κορυφαίος παίκτης του αιώνα». Έναν χρόνο αργότερα έγραψε ιστορία ως ο πρώτος μη Αμερικανός που εισήλθε στο «Naismith Memorial Βasketball Hall of Fame» στο Σπρίνγκφιλντ, ενώ το 2007 στο Αλκομπέντας της Μαδρίτης έγινε το πρώτο μέλος του «FIBA Hall of Fame».

• Από τους δώδεκα θριαμβευτές εκείνης της βραδιάς βρίσκονται εν ζωή μόνο δυο, ο Λιθουανός Μοντέστας Παουλάουσκας και ο Λευκορώσος Ιβάν Εντέσκο.

Ο Τζόουνς και το στοιχειωμένο γήπεδο

• Από τους δώδεκα παίκτες της αμερικανικής ομάδας, έχουν φύγει από τη ζωή ο Τζέιμς Φορμπς και ο Ντουάιτ Τζόουνς, ο οποίος αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ και πρώτος ριμπάουντερ του Ολυμπιακού Τουρνουά του 1972, επιλέχθηκε στο Νο 9 του ντραφτ από την Ατλάντα και αγωνίσθηκε στους Χοκς, στους Ρόκετς, στους Μπουλς και στους Λέικερς, ενώ τερμάτισε την καριέρα του τη σεζόν 1983-84 στην ιταλική Τριέστε.

• Το «Olympiahalle» που στοιχειώθηκε εκείνο το βράδυ παρέμεινε τέτοιο για δεκαετίες αποτελώντας το θέατρο μεγάλων εκπλήξεων: εκεί κόντρα στα προγνωστικά, κόντρα στη λογική και κόντρα σε θεούς και δαίμονες, θριάμβευσαν η Γιουγκοπλάστικα στο Final 4 του 1989, η Εθνική Γερμανίας (με αντίπαλο μάλιστα στον τελικό τη Ρωσία) στο ΕuroBasket του 1993 και η Ζαλγκίρις Κάουνας στο Final 4 του 1999!

Το σκάνδαλο του 2002 και η αναψηλάφηση

• Τριάντα χρόνια αργότερα οι Αμερικανοί επανέφεραν την υπόθεση στο προσκήνιο. Με αφορμή το περιβόητο σκάνδαλο του «figure scating» στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2002 στο Σολτ Λέικ Σίτι και την απόφαση της ΔΟΕ να απονείμει χρυσό μετάλλιο όχι μόνο στο ζευγάρι των Ρώσων, αλλά και σε εκείνο των (δεύτερων) Καναδών, ο Τομ ΜακΜίλεν, ο οποίος μετά το μπάσκετ ακολούθησε πολιτική καριέρα και τότε ήταν μέλος του αμερικανικού Κονγκρέσου ζήτησε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή την αναψηλάφηση της (δικής τους) υπόθεσης. Ο Μακ Μίλεν επικαλέσθηκε ότι όπως και το 2002, ομοίως και το 1972 οι διαιτητές / κριτές δέχθηκαν ψυχολογική πίεση από παράγοντες της Διεθνούς Ομοσπονδίας και ως εκ τούτου επηρεάσθηκαν στην ετυμηγορία τους. Οι Αμερικανοί τόνισαν για άλλη μια φορά ότι ο Τζόουνς δεν είχε δικαίωμα να παρέμβει και να διατάξει την επανάληψη των τριών δευτερολέπτων, ωστόσο η ΔΟΕ ουδέποτε απεφάνθη επί της εφέσεως των Αμερικανών.

• ΥΓ: Μ' αυτά και μ' εκείνα πέρασαν κιόλας χρόνια από εκείνο το βράδυ των οργίων και οι Αμερικανοί όχι μονάχα δεν πήραν τα χρυσά μετάλλια, αλλά άφησαν και τα ασημένια να... σκουριάζουν σε εκείνη την τραπεζική θυρίδα στη Γενεύη...

Το SPORT24 στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024

Όλα τα νέα και ειδήσεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι είναι εδώ! Δες αναλυτικά το Πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων και παρακολούθησε live την εξέλιξη των αθλημάτων και την κατάταξη των μεταλλίων στο Olympic Games
Matchcenter.

Κάνε εγγραφή στα push notifications του SPORT24, αλλά και στο Youtube κανάλι μας για να μαθαίνεις όλες τις εξελίξεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024.