Ο Ιωνικός BC ακολούθησε έναν διαφορετικό δρόμο φέτος από αυτόν που συνηθίζεται από τις ομάδες που έχουν ως πρώτο στόχο την σωτηρία: Επένδυσε σε Έλληνες παίκτες, πόνταρε στο κίνητρό τους. Το μπάσκετ έμελλε να τον ανταμείψει.

Ξεκινώντας την σεζόν με ρεκόρ 0-4 και όλη την ομάδα να ψάχνεται, τα πράγματα έμοιαζαν δύσκολα για τους Νικαιώτες. Αρκετούς μήνες και 18 μήνες αργότερα, ο Ιωνικός βρέθηκε να παίζει την παρουσία του στα playoffs στο τελευταίο λεπτό του αγώνα με τον Κολοσσό. Και ήταν ο Σαγίντ Πρίτζετ ήταν αυτός που τον έστειλε στον 7ο ουρανό, σημειώνοντας το νικητήριο καλάθι στην νίκη των Νικαιωτών με 86-85.

Η πρόκριση του Ιωνικού ήταν δραματική. Ήταν όμως και μία πρόκριση γεμάτη συμβολισμούς, αφού ήρθε με τον θρύλο της ομάδας, Παναγιώτη Γιαννάκη, στο γήπεδο που μεγαλούργησε πριν από 40 χρόνια και ήρθε όπως άξιζε σε αυτή την ομάδα: Με ένα καλάθι στα τελευταία δευτερόλεπτα του τελευταίου αγώνα της κανονικής περιόδου, σε μία σεζόν που, παρά το εφιαλτικό ξεκίνημα, ο Ιωνικός πάλεψε – στην κυριολεξία μέχρι την τελευταία φάση για να δικαιωθεί. Πάνω από όλα όμως, έμεινε πιστός στο πλάνο του.

ΠΗΓΕ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ (ΚΑΚΗ) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ

Κάθε ομάδα που ξεκινάει έχοντας ως πρώτο στόχο την σωτηρία έχει στο μυαλό της να βρει έξι καλούς ξένους, έχοντας σε δεύτερο – και ενίοτε τρίτο – πλάνο τους Έλληνες, επειδή πλέον η Ελλάδα δεν βγάζει παίκτες. Ο Ιωνικός όμως πήγε κόντρα σε αυτή την λογική, χωρίς να φοβάται το ενδεχόμενο κόστος.

Η ομάδα της Νίκαιας κοιτούσε την ξένη αγορά, αλλά παράλληλα αποφάσισε να επενδύσει στον Νίκο Χουγκάζ φέρνοντάς τον από το NCAA, χρίζοντάς τον βασικό. Λίγο αργότερα, έφερε με την μορφή δανεισμού και τον Βασίλη Τολιόπουλο από την ΑΕΚ, δίνοντας του σημαντικό ρόλο στην ομάδα. Και, για κερασάκι στην τούρτα, έφερε πίσω σε ρόλο μέντορα τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη. Έχοντας τρεις Έλληνες σε πρωταγωνιστικό ρόλο – και αν δεν τραυματιζόταν σοβαρά ο Αντώνης Κόνιαρης που ήρθε μεσούσης της σεζόν θα είχε τέσσερις – ο Ιωνικός άρχισε να ανεβαίνει.

Με τον Βαγγέλη Αγγέλου στον πάγκο να βάζει αρχές από την 5η αγωνιστική κι έπειτα – πριν αποχωρήσει για την ΑΕΚ πριν την τελευταία αγωνιστική – ο Ιωνικός δεν ήταν απλώς μία ακόμα ομάδα που πάλευε να αποφύγει τον υποβιβασμό έχοντας αμφιβόλου ποιότητας ξένους παίκτες. Ήταν μία ομάδα που θέλησε να πορευτεί με έναν ελληνικό τρόπο και όπου την βγάλει. Τελικά, αυτός ο τρόπος την έφερε στα playoffs.

Ο Ιωνικός BC πήγε κόντρα στην ελληνική (κακή) λογική. Στήριξε δύο Έλληνες παίκτες σε καλή ηλικία κάνοντάς τους πρωταγωνιστές, τους πλαισίωσε με τους σωστούς ξένους και έναν μπαρουτοκαπνισμένο Έλληνα και δικαιώθηκε, σε μία σεζόν που οι μόνοι άλλοι Έλληνες σε καλή μπασκετική ηλικία που αναδείχθηκαν στην Stoiximan Basket League να είναι οι Βασίλης Μουράτος (Λαύριο), Γιάννης Κουζέλογλου (Άρης), Κώστας Παπαδάκης (Λάρισα) και Γιάννης Χατζηνικόλας (Μεσολόγγι).

ΕΔΕΙΞΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ

Ο Ιωνικός έδειξε φέτος ότι η δικαιολογία που βρίσκουν πολύ συχνά οι ελληνικές ομάδες όταν αναφέρουν ότι δεν υπάρχουν Έλληνες παίκτες για να στηριχθούν είναι ακριβώς αυτό: Δικαιολογία. Οι Νικαιώτες είχαν δείξει από πέρυσι τις προθέσεις τους όταν πήραν δανεικό από τον Ολυμπιακό τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο (ο οποίος έπαιξε ίσως το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του στην Νίκαια) ότι σκοπεύουν να ακολουθήσουν έναν διαφορετικό δρόμο.

Φέτος ο Ιωνικός ακολούθησε ξανά αυτό τον δρόμο, ποντάροντας στην εξέλιξη δύο Ελλήνων παικτών (Χουγκάζ, Τολιόπουλος) – οι οποίοι έγιναν διεθνείς με την φανέλα της ομάδας – και δικαιώθηκε. Τους έδωσε άπλετο χρόνο συμμετοχής, τους άφησε να μάθουν από τα λάθη τους και τους στήριξε με τους σωστούς ξένους, οι οποίοι δεν τους επισκίασαν, αλλά ούτε και τους άφησαν να κολυμπήσουν στα βαθιά.

Η είσοδος στα playoffs αποτελεί μία δικαίωση για τον Ιωνικό. Είναι ένα παράσημο. Το μεγαλύτερο παράσημο όμως είναι άλλο: Ένας Έλληνας μπασκετμπολίστας σε καλή μπασκετική ηλικία που ψάχνει μία ευκαιρία ξέρει ότι είναι πολύ πιθανό να την βρει στον Ιωνικό και να αναδειχθεί. Υπάρχουν πλέον και αποδείξεις για αυτό. Το πλάνο πέτυχε. Η συνέχεια θα έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Photo Credits: Eurokinissi