"Τα τρομερά μωρά" της Γιουγκοπλάστικα
"Final-4 Stories" συνέχεια με την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών, την τρομερή Γιουγκοσπλάστικα (vid)
Κι επειδή αρκετοί θα βιαστούν να αμφισβητήσουν την Γιουγκοπλάστικα, αρκεί να αναφερθεί ότι από καταβολής φάιναλ-φορ καμία ομάδα δεν κατάφερε να κάνει το "threepeat".
Έγινε γνωστή ως Γιουγκοπλάστικα, συνέχισε να "τρομοκρατεί" ως "Ποπ 84" και σήμερα ως Κροάσια Σπλιτ –παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει- παραμένει μια "σχολή του μπάσκετ" που παράγει ταλέντα σε ολόκληρη την Ευρώπη (Ζίζιτς) ή το ΝΒΑ (Ούκιτς).
Έτσι ξεκίνησε η ιστορία
Είκοσι χρόνια πριν (και πάλι επί γερμανικού εδάφους) η παρέα από το Σπλιτ μπήκε ξαφνικά στο μπασκετικό χάρτι. Στον ημιτελικό οι –μετέπειτα- Κροάτες επικράτησαν με 87-77 της Μπαρτσελόνα των Έπι, Νόρις, Σολοθάμπαλ, Σιμπίλιο και Χιμένεθ.
Προπονητής της Γιουγκοπλάστικα ήταν ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, που απέδειξε ότι φτιάχνει κέικ ανάλογα με τα... αυγά που έχει. Αρκετά χρόνια πριν το "κατενάτσιο" της Λιμόζ, η ομάδα από το Σπλιτ θάμπωσε με το γρήγορο κι επιθετικό μπάσκετ που έπαιξε.
Και μάλιστα με αρκετά... αμούστακα παιδιά στο ρόλο του πρωταγωνιστή. Ένας εξ αυτών ήταν ο Τόνι Κούκοτς, ο ψιλόλιγνος αριστερόχειρας που έπαιζε όλες τις θέσεις. Είχε κάνει "όνομα" στη διοργάνωση των Εφήβων την ίδια χρονιά, για να καταξιωθεί ως κορυφαίος λίγους μήνες μετά στο Μόναχο.
Στον ημιτελικό πέτυχε 24 πόντους με 4 τρίποντα, αν κι αυτός που "καθάρισε" ήταν ένας Μαυροβούνιος. Ο λόγος για τον έμπειρο –τότε- Ντούσκο Ιβάνοβιτς, που πριν γίνει ένας εκ των κορυφαίων Ευρωπαίων προπονητών "δίδασκε" την τέχνη του σουτ (21 πόντοι).
Στην ομάδα έπαιζε ο μετέπειτα ηγέτης της Ταουγκρές (Βέλιμιρ Περάσοβιτς), ο «εγκέφαλος» Ζόραν Σρετένοβιτς, ο ΝΒΑερ (και νυν ασίσταντ κόουτς στη Ρεάλ) Γιάν Τάμπακ, ο άλλοτε προπονητής του Πανιωνίου και τότε σκληροτράχηλος αμυντικός, Λούκα Παβίσεβιτς, καθώς κι ο "μεγάλος" Ντίνο Ράτζα.
Ο μετέπειτα σταρ της Ρόμα, των Σέλτικς, του Παναθηναϊκού (αλλά και του Ολυμπιακού για μια σεζόν) ήταν η δεύτερη μεγάλη αποκάλυψη της ομάδας των "πλάβι". Ένας φόργουορντ με άριστη τεχνική κατάρτιση, μακρινό σουτ αλλά και τσαμπουκά!
Στον τελικό του Μονάχου η Γιουγκοσπλάστικα αντιμετώπισε την Μακάμπι Τελ Αβίβ με τον "Μπόζα" να ζητά τη βοήθεια του Γιάννη Ιωαννίδη. Στην εποχή που η λέξη σκάουτινγκ ήταν άγνωστη ο "Ξανθός" -με διερμηνέα τον Λευτέρη Σούμποτιτς που πέρσι κάθισε στον πάγκο της Κροάσια- ανέλυσε στον Μάλκοβιτς τα συστήματα που χρησιμοποίησε απέναντι του η "ομάδα του λαού".
Η Γιουγκοπλάστικα επικράτησε με 75-69 χάρις στους 18 πόντους του Κούκοτς, τους 20 του Ράτζα και του 12 του Ιβάνοβιτς. Ήρωας βέβαια της αναμέτρησης αναδείχτηκε ο Σρετένοβιτς που εξουδετέρωσε τον Ντορόν Τζάμσι στην επανάληψη του τελικού.
Μια "αυτοκρατορία" είχε μόλις γεννηθεί!
Πράξη δεύτερη...
Ένα χρόνο μετά στη Σαραγόσα ο Μάλκοβιτς και τα "τρομερά μωρά" του κατέκτησαν την Ευρώπη και ως συνέπεια βρήκαν μπροστά τους έναν δρόμο στρωμένο με δολάρια!
Ο Κούκοτς, ο Ράτζα, ο νέος ήρωας που ονομαζόταν Σάβιτς, ο Μάλκοβιτς είχαν ήδη αρχίσει να γίνονται περιζήτητοι!
Ουσιαστικά η Γιουγκοπλάστικα ήταν η ίδια ομάδα: Κούκοτς, Ράτζα, Ιβάνοβιτς, Σρετένοβιτς, Σόμπιν, Παβίσεβιτς, Περάσοβιτς αλλά κι ο "Ζόκι" Σάβιτς, ο σκληροτράχηλος πρώην τερματοφύλακας της Ζένιτσα που έγινε ξακουστός για την πονηριά και τους αγκώνες του!
Στον ημιτελικό η ομάδα του Σπλιτ νίκησε τη Λιμόζ (101-83) και στον τελικό την Μπαρτσελόνα, δύο από τους επόμενους "σταθμούς" στην καριέρα του Μάλκοβιτς.
Απέναντι στους "Λιμουζό" ο Περάσοβιτς πήρε το... όπλο του (24 πόντοι) και βοήθησε τον Ιβάνοβιτς (20π) να "καθαρίσει" την πρόκριση, την ώρα που οι Κούκοτς (16), Ράτζα (10) και Σάβιτς (16) κυριάρχησαν μες στη ρακέτα.
Στον τελικό οι "μπλαουγράνα"του Αΐτο Ρενέσες (στη δεύτερη από τις πολλές απόπειρες που ουδέποτε συνοδεύτηκε με την σαμπάνια του νικητή) υποτάχθηκαν με το 72-67 που αποδείχτηκε έργο... Ράτζα. Μπορεί ο Κούκοτς να ήταν πρώτος σκόρερ με 20 πόντους, ωστόσο ο μετέπειτα παίκτης της Μεσαντζέρο Ρόμα ήταν αυτός που έκανε τη διαφορά.
Το "δύο στα δύο" ήταν γεγονός για την Γιουγκοπλάστικα με τη συγκεκριμένη ομάδα να θεωρείται η καλύτερη όλων των εποχών!
Τρίτωσε το... καλό
Η ομάδα του Σπλιτ είχε αρχίσει να αλλάζει σελίδα. Το τέλος εποχής της, ωστόσο, ήρθε στο Παρίσι με τον τρίτο τίτλο κι ένα άσπαστο (ως τώρα) ρεκόρ! Τρία στα τρία…
Ο Ρατζα είχε αποδεχτεί την πρόταση της Ρόμα κι είχε αποχωρήσει. Το ίδιο κι ο Ιβάνοβιτς, ενώ στην άκρη του πάγκου δεν καθόταν πια ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, ο οποίος είχε "μετακομίσει" στη Μπαρτσελόνα.
Τη θέση του πήρε ο Ζέλικο Παβίσεβιτς, που ακολούθως "κατέβηκε" στον Παναθηναϊκό. Το τέλος του φάιναλ-φορ τον βρήκε με δεύτερο τίτλο στη συλλογή του (μετά από το τρόπαιο του 1986 με την Τσιμπόνα) και κληρονομιά τη φράση «two cups» προς απάντηση όσων αμφισβητούσαν τις προπονητικές του ικανότητες!
Στο παρκέ η Ποπ 84 όπως "βαφτίστηκε" διατήρησε τον κορμό των Κούκοτς, Σάβιτς, Τάμπακ, Σρετένοβιτς, Περάσοβιτς, Παβίσεβιτς, ενώ πρόσθεσε στο δυναμικό της τον άγνωστο Αμερικανό Άιβι Λέστερ και τον Άραμις Νάγκλιτς που αποσύρθηκε πριν από τρία χρόνια στα 40 του με τη φανέλα της Ζαντάρ.
Ο τελευταίος μάλιστα είχε 13 πόντους στη νίκη επί της Σκαβολίνι (93-87), συνθέτοντας ένα αχτύπητο δίδυμο μες στη ρακέτα με τον Ζόραν Σάβιτς. Ο τελευταίος πέτυχε 25 πόντους κι ουσιαστικά ήταν ο ήρωας του φάιναλ-φορ.
Στον τελικό πέτυχε 27 πόντους κόντρα στον Χοσέ Πικουλίν Ορτίθ και τον Όντι Νόρις της Μπαρτσελόνα (70-65), επίδοση που ήταν αρκετή για να χαρίσει τον τίτλο στην κροατική ομάδα, όχι όμως και για να κερδίσει τις δάφνες του "MVP", που κατέληξαν –λόγω εμπορικότερου ονόματος- στον Τόνι Κούκοτς.
Τα ρεκόρ
Μετά από τον άθλο του Παρισιού η Ποπ ’84 διαλύθηκε την ώρα που ο εμφύλιος είχε "γονατίσει" τη χώρα κι είχε αναγκάσει τους περισσότερους στη λύση της "μετανάστευσης". Όλα τα μέλη εκείνης της ομάδας βρήκαν συμβόλαια σε κορυφαίες ομάδες και τοπ πρωταθλήματα. Είχαν προλάβει, ωστόσο, να γράψουν ιστορία!
Καμία άλλη ομάδα δεν κατάφερε να κατακτήσει τρεις συνεχόμενους τίτλους κι ουσιαστικά μόνο η Μακάμπι Τελ Αβίβ έφτασε κοντά με δύο τίτλους (2004, 2005) κι έναν τελικό.
Ο Παναθηναϊκός, δε, είναι η μοναδική ομάδα –από καταβολής φάιναλ φορ- που έχει τέσσερις τίτλους, ενώ η ΤΣΣΚΑ έχει την ευκαιρία τώρα να δημιουργήσει το δικό της σερί κάνοντας το "3 στα 4".
Σε ότι αφορά τα ατομικά κατορθώματα οι Κούκοτς, Σάβιτς (πήρε έναν ακόμη με την Κίντερ το 1998), Σρετένοβιτς, Περάσοβιτς και Παβίσεβιτς έχουν τρεις κατακτήσεις. Μόνο ο Φραγκίσκος Αλβέρτης έχει περισσότερα, ενώ οι Γιασικεβίτσιους (Μακάμπι-Μπαρτσελόνα) και Μποντιρόγκα (Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα) έχουν άλλα τόσα.
Κατά τα άλλα ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς είναι ο μοναδικός προπονητής που μπορεί να... κοιτάξει στα μάτια τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο "Ζοτς" έχει το απόλυτο ρεκόρ με 6 τρόπαια και 11 συμμετοχές, ενώ ο "Μπόζα" ακολουθεί με 7 συμμετοχές (είχε κι άλλες με Μπαρτσελόνα, Λιμόζ, Παναθηναϊκό και Τάου) και 4 κατακτήσεις!
Στο Μόναχο...
Στη Σαραγόσα...
Κούκοτς στο Παρίσι
Αφιέρωμα στον "Ροζ Πάνθηρα" Κούκοτς
Έγινε γνωστή ως Γιουγκοπλάστικα, συνέχισε να "τρομοκρατεί" ως "Ποπ 84" και σήμερα ως Κροάσια Σπλιτ –παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει- παραμένει μια "σχολή του μπάσκετ" που παράγει ταλέντα σε ολόκληρη την Ευρώπη (Ζίζιτς) ή το ΝΒΑ (Ούκιτς).
Έτσι ξεκίνησε η ιστορία
Είκοσι χρόνια πριν (και πάλι επί γερμανικού εδάφους) η παρέα από το Σπλιτ μπήκε ξαφνικά στο μπασκετικό χάρτι. Στον ημιτελικό οι –μετέπειτα- Κροάτες επικράτησαν με 87-77 της Μπαρτσελόνα των Έπι, Νόρις, Σολοθάμπαλ, Σιμπίλιο και Χιμένεθ.
Προπονητής της Γιουγκοπλάστικα ήταν ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, που απέδειξε ότι φτιάχνει κέικ ανάλογα με τα... αυγά που έχει. Αρκετά χρόνια πριν το "κατενάτσιο" της Λιμόζ, η ομάδα από το Σπλιτ θάμπωσε με το γρήγορο κι επιθετικό μπάσκετ που έπαιξε.
Και μάλιστα με αρκετά... αμούστακα παιδιά στο ρόλο του πρωταγωνιστή. Ένας εξ αυτών ήταν ο Τόνι Κούκοτς, ο ψιλόλιγνος αριστερόχειρας που έπαιζε όλες τις θέσεις. Είχε κάνει "όνομα" στη διοργάνωση των Εφήβων την ίδια χρονιά, για να καταξιωθεί ως κορυφαίος λίγους μήνες μετά στο Μόναχο.
Στον ημιτελικό πέτυχε 24 πόντους με 4 τρίποντα, αν κι αυτός που "καθάρισε" ήταν ένας Μαυροβούνιος. Ο λόγος για τον έμπειρο –τότε- Ντούσκο Ιβάνοβιτς, που πριν γίνει ένας εκ των κορυφαίων Ευρωπαίων προπονητών "δίδασκε" την τέχνη του σουτ (21 πόντοι).
Στην ομάδα έπαιζε ο μετέπειτα ηγέτης της Ταουγκρές (Βέλιμιρ Περάσοβιτς), ο «εγκέφαλος» Ζόραν Σρετένοβιτς, ο ΝΒΑερ (και νυν ασίσταντ κόουτς στη Ρεάλ) Γιάν Τάμπακ, ο άλλοτε προπονητής του Πανιωνίου και τότε σκληροτράχηλος αμυντικός, Λούκα Παβίσεβιτς, καθώς κι ο "μεγάλος" Ντίνο Ράτζα.
Ο μετέπειτα σταρ της Ρόμα, των Σέλτικς, του Παναθηναϊκού (αλλά και του Ολυμπιακού για μια σεζόν) ήταν η δεύτερη μεγάλη αποκάλυψη της ομάδας των "πλάβι". Ένας φόργουορντ με άριστη τεχνική κατάρτιση, μακρινό σουτ αλλά και τσαμπουκά!
Στον τελικό του Μονάχου η Γιουγκοσπλάστικα αντιμετώπισε την Μακάμπι Τελ Αβίβ με τον "Μπόζα" να ζητά τη βοήθεια του Γιάννη Ιωαννίδη. Στην εποχή που η λέξη σκάουτινγκ ήταν άγνωστη ο "Ξανθός" -με διερμηνέα τον Λευτέρη Σούμποτιτς που πέρσι κάθισε στον πάγκο της Κροάσια- ανέλυσε στον Μάλκοβιτς τα συστήματα που χρησιμοποίησε απέναντι του η "ομάδα του λαού".
Η Γιουγκοπλάστικα επικράτησε με 75-69 χάρις στους 18 πόντους του Κούκοτς, τους 20 του Ράτζα και του 12 του Ιβάνοβιτς. Ήρωας βέβαια της αναμέτρησης αναδείχτηκε ο Σρετένοβιτς που εξουδετέρωσε τον Ντορόν Τζάμσι στην επανάληψη του τελικού.
Μια "αυτοκρατορία" είχε μόλις γεννηθεί!
Πράξη δεύτερη...
Ένα χρόνο μετά στη Σαραγόσα ο Μάλκοβιτς και τα "τρομερά μωρά" του κατέκτησαν την Ευρώπη και ως συνέπεια βρήκαν μπροστά τους έναν δρόμο στρωμένο με δολάρια!
Ο Κούκοτς, ο Ράτζα, ο νέος ήρωας που ονομαζόταν Σάβιτς, ο Μάλκοβιτς είχαν ήδη αρχίσει να γίνονται περιζήτητοι!
Ουσιαστικά η Γιουγκοπλάστικα ήταν η ίδια ομάδα: Κούκοτς, Ράτζα, Ιβάνοβιτς, Σρετένοβιτς, Σόμπιν, Παβίσεβιτς, Περάσοβιτς αλλά κι ο "Ζόκι" Σάβιτς, ο σκληροτράχηλος πρώην τερματοφύλακας της Ζένιτσα που έγινε ξακουστός για την πονηριά και τους αγκώνες του!
Στον ημιτελικό η ομάδα του Σπλιτ νίκησε τη Λιμόζ (101-83) και στον τελικό την Μπαρτσελόνα, δύο από τους επόμενους "σταθμούς" στην καριέρα του Μάλκοβιτς.
Απέναντι στους "Λιμουζό" ο Περάσοβιτς πήρε το... όπλο του (24 πόντοι) και βοήθησε τον Ιβάνοβιτς (20π) να "καθαρίσει" την πρόκριση, την ώρα που οι Κούκοτς (16), Ράτζα (10) και Σάβιτς (16) κυριάρχησαν μες στη ρακέτα.
Στον τελικό οι "μπλαουγράνα"του Αΐτο Ρενέσες (στη δεύτερη από τις πολλές απόπειρες που ουδέποτε συνοδεύτηκε με την σαμπάνια του νικητή) υποτάχθηκαν με το 72-67 που αποδείχτηκε έργο... Ράτζα. Μπορεί ο Κούκοτς να ήταν πρώτος σκόρερ με 20 πόντους, ωστόσο ο μετέπειτα παίκτης της Μεσαντζέρο Ρόμα ήταν αυτός που έκανε τη διαφορά.
Το "δύο στα δύο" ήταν γεγονός για την Γιουγκοπλάστικα με τη συγκεκριμένη ομάδα να θεωρείται η καλύτερη όλων των εποχών!
Τρίτωσε το... καλό
Η ομάδα του Σπλιτ είχε αρχίσει να αλλάζει σελίδα. Το τέλος εποχής της, ωστόσο, ήρθε στο Παρίσι με τον τρίτο τίτλο κι ένα άσπαστο (ως τώρα) ρεκόρ! Τρία στα τρία…
Ο Ρατζα είχε αποδεχτεί την πρόταση της Ρόμα κι είχε αποχωρήσει. Το ίδιο κι ο Ιβάνοβιτς, ενώ στην άκρη του πάγκου δεν καθόταν πια ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, ο οποίος είχε "μετακομίσει" στη Μπαρτσελόνα.
Τη θέση του πήρε ο Ζέλικο Παβίσεβιτς, που ακολούθως "κατέβηκε" στον Παναθηναϊκό. Το τέλος του φάιναλ-φορ τον βρήκε με δεύτερο τίτλο στη συλλογή του (μετά από το τρόπαιο του 1986 με την Τσιμπόνα) και κληρονομιά τη φράση «two cups» προς απάντηση όσων αμφισβητούσαν τις προπονητικές του ικανότητες!
Στο παρκέ η Ποπ 84 όπως "βαφτίστηκε" διατήρησε τον κορμό των Κούκοτς, Σάβιτς, Τάμπακ, Σρετένοβιτς, Περάσοβιτς, Παβίσεβιτς, ενώ πρόσθεσε στο δυναμικό της τον άγνωστο Αμερικανό Άιβι Λέστερ και τον Άραμις Νάγκλιτς που αποσύρθηκε πριν από τρία χρόνια στα 40 του με τη φανέλα της Ζαντάρ.
Ο τελευταίος μάλιστα είχε 13 πόντους στη νίκη επί της Σκαβολίνι (93-87), συνθέτοντας ένα αχτύπητο δίδυμο μες στη ρακέτα με τον Ζόραν Σάβιτς. Ο τελευταίος πέτυχε 25 πόντους κι ουσιαστικά ήταν ο ήρωας του φάιναλ-φορ.
Στον τελικό πέτυχε 27 πόντους κόντρα στον Χοσέ Πικουλίν Ορτίθ και τον Όντι Νόρις της Μπαρτσελόνα (70-65), επίδοση που ήταν αρκετή για να χαρίσει τον τίτλο στην κροατική ομάδα, όχι όμως και για να κερδίσει τις δάφνες του "MVP", που κατέληξαν –λόγω εμπορικότερου ονόματος- στον Τόνι Κούκοτς.
Τα ρεκόρ
Μετά από τον άθλο του Παρισιού η Ποπ ’84 διαλύθηκε την ώρα που ο εμφύλιος είχε "γονατίσει" τη χώρα κι είχε αναγκάσει τους περισσότερους στη λύση της "μετανάστευσης". Όλα τα μέλη εκείνης της ομάδας βρήκαν συμβόλαια σε κορυφαίες ομάδες και τοπ πρωταθλήματα. Είχαν προλάβει, ωστόσο, να γράψουν ιστορία!
Καμία άλλη ομάδα δεν κατάφερε να κατακτήσει τρεις συνεχόμενους τίτλους κι ουσιαστικά μόνο η Μακάμπι Τελ Αβίβ έφτασε κοντά με δύο τίτλους (2004, 2005) κι έναν τελικό.
Ο Παναθηναϊκός, δε, είναι η μοναδική ομάδα –από καταβολής φάιναλ φορ- που έχει τέσσερις τίτλους, ενώ η ΤΣΣΚΑ έχει την ευκαιρία τώρα να δημιουργήσει το δικό της σερί κάνοντας το "3 στα 4".
Σε ότι αφορά τα ατομικά κατορθώματα οι Κούκοτς, Σάβιτς (πήρε έναν ακόμη με την Κίντερ το 1998), Σρετένοβιτς, Περάσοβιτς και Παβίσεβιτς έχουν τρεις κατακτήσεις. Μόνο ο Φραγκίσκος Αλβέρτης έχει περισσότερα, ενώ οι Γιασικεβίτσιους (Μακάμπι-Μπαρτσελόνα) και Μποντιρόγκα (Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα) έχουν άλλα τόσα.
Κατά τα άλλα ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς είναι ο μοναδικός προπονητής που μπορεί να... κοιτάξει στα μάτια τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο "Ζοτς" έχει το απόλυτο ρεκόρ με 6 τρόπαια και 11 συμμετοχές, ενώ ο "Μπόζα" ακολουθεί με 7 συμμετοχές (είχε κι άλλες με Μπαρτσελόνα, Λιμόζ, Παναθηναϊκό και Τάου) και 4 κατακτήσεις!
Στο Μόναχο...
Στη Σαραγόσα...
Κούκοτς στο Παρίσι
Αφιέρωμα στον "Ροζ Πάνθηρα" Κούκοτς