Τέιλορ Ρότσεστι: Εκτελεστής από το "1"

Ο Τέιλορ Ρότσεστι αποτελεί το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Ολυμπιακού, ο οποίος κινήθηκε για να ενισχυθεί στην περιφέρεια. Οι ερυθρόλευκοι απέφυγαν να μπουν σε οποιοδήποτε είδους ρίσκο, αντίθετα πήγαν στα σίγουρα, δεδομένου ότι ο 34χρονος γκαρντ έχει μεγάλη εμπειρία από την EuroLeague, είναι παίκτης που κουβαλάει καλό όνομα και βιογραφικό. Στη διάρκεια της καριέρας του, έχει αποδείξει πως διαθέτει περισσότερους από έναν τρόπους για να κάνει τη δουλειά στην επίθεση δεδομένου ότι διαθέτει το ταλέντο για να ηγηθεί και να διακριθεί. Την ίδια ώρα όμως, τον συνοδεύουν αμυντικές αδυναμίες που χρειάζονται ομαδική προσπάθεια και φροντίδα για να καλυφθούν και να μην εκθέσουν το σύνολο.

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ "1"

Το βασικότερο με την προσθήκη του Τέιλορ Ρότσεστι στη "μηχανή" του Ολυμπιακού έχει να κάνει με το γεγονός πως είναι πολύ πιο ταλαντούχος και ικανός σε εκτελεστικό και οργανωτικό επίπεδο. Από τα πρώτα φιλικά διαφάνηκε η αδυναμία των πόιντ γκαρντ των ερυθρολεύκων να "τρέξουν" με συνέπεια τις επιθέσεις της ομάδας, αφού δεν μπορούσαν να εκμεταλλευτούν οποιοδήποτε σκριν πάνω στην μπάλα. Δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν με τέτοιο τρόπο ώστε να υποχρεώσουν την αντίπαλη άμυνα να προσαρμοστεί στο παιχνίδι τους, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζονται ως επί το πλείστον παθητικά -σχεδόν... αδιαφορώντας για την δράση τους.

Οι αριθμοί των τριών άσων του Ολυμπιακού μετά από τέσσερις αγώνες στην EuroLeague είναι ενδεικτικοί και αποτυπώνουν ανάγλυφα αυτό το γεγονός: 25 πόντοι με 6/20 δίποντα, 5/12 τρίποντα και 1/2 βολές, 15 ασίστ και 12 λάθη για Γουέιντ Μπόλντγουιν, Γουίλ Τσέρι και Αντώνη Κόνιαρη.

Προφανώς ο Τέιλορ Ρότσεστι μπορεί να δράσει πολύ πιο αποτελεσματικά και ουσιαστικά, για να δώσει μεγαλύτερη ροή στην επίθεση του Ολυμπιακού και να λειτουργήσει τόσο ως εκτελεστής, αλλά και ως... τυράκι για τις αντίπαλες άμυνες, προκειμένου να ελευθερωθούν οι υπόλοιποι περιφερειακοί -πάνω στους οποίους έχουν επικεντρωθεί ως τώρα οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού.

ΠΡΩΤΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ, ΜΕΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Το πικ εν ρολ αποτελεί τη μεγαλύτερη δύναμή του. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Είναι εξαιρετικός σε αυτό, κυρίως όμως σε ό,τι έχει να κάνει με τη δημιουργία καταστάσεων για τον εαυτό του. Είναι φύσει επιθετικός παίκτης, χρησιμοποιεί τα σκριν πάνω στην μπάλα για να δημιουργήσει άμεσα ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα. Κοιτάζει σε πρώτο χρόνο να εκτελέσει και εν συνεχεία να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του.

Κάτι που εξηγείται (και) από τους αριθμούς του, δεδομένου ότι σκόραρε στο 44% των πικ εν ρολ που "έτρεξε" ο ίδιος πριν από δύο χρόνια, όταν φορούσε τη φανέλα του Ερυθρού Αστέρα αγωνιζόμενος υπό τις οδηγίες του Ντούσαν Αλιμπίγιεβιτς. Όσο για την πάσα στον ψηλό μετά το σκριν; Μιλάμε για το 33% των περιπτώσεων.

Ενόσω αγωνιζόταν στους ερυθρόλευκους, ήταν ο κορυφαίος παίκτης της EuroLeague σε πόντους ανά κατοχή σε πικ εν ρολ με 1.041 -μεταξύ αυτών που "έτρεξαν" περισσότερες από εκατό κατοχές στην πορεία της διοργάνωσης. Αντίστοιχα, ήταν τέταρτος στους πόντους που παρήγαγε από τέτοιες καταστάσεις με 14.9 ανά αγώνα (είτε ως εκτελεστής είτε ως δημιουργός). Πίσω μόνο από τον Τομά Ερτέλ (Μπαρτσελόνα), τον Κέβιν Πάνγκος (Ζάλγκιρις) και τον Αλεξέι Σβεντ (Χίμκι).

Κατά σειρά, μετά από πικ εν ρολ κάνει τα εξής: σουτ, διείσδυση (κυρίως σε περιπτώσεις που παίζει στο αριστερό χέρι), δημιουργία.

ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ

Κύριο χαρακτηριστικό του επιθετικού παιχνιδιού του λοιπόν έχει να κάνει με το γεγονός πως είναι πιο αποδοτικός με την μπάλα στα χέρια. Γι αυτό κιόλας εκτελεί τόσο συχνά μετά από ντρίμπλα, με τους 6 πόντους ανά αγώνα που είχε προ διετίας να τον κατατάσσουν στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας της EuroLeague -πίσω από τον Έρικ ΜακΚόλουμ (Αναντολού Εφές). Δίχως αυτό όμως να σημαίνει πως δεν μπορεί να λειτουργήσει κι ως σουτέρ θέση (spot up), δεδομένου ότι είχε 1.12 πόντους ανά κατοχή.

Σε ό,τι έχει να κάνει με την απομόνωση, ήταν επίσης μεταξύ των κορυφαίων της διοργάνωσης. Είχε 0.889 πόντους ανά κατοχή, όντας πίσω από τους Σέρχιο Ροντρίγκεθ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Τομά Ερτέλ (Μπαρτσελόνα), Έρικ Γκριν (Βαλένθια) και Τζέιμς Φελντέιν (Ερυθρός Αστέρας).

ΠΛΟΥΣΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ

Όλοι αυτοί οι αριθμοί συνεπάγονται επιθετικό ρεπερτόριο που είναι περισσότερο από επαρκές. Ειδικά για μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός που μέχρι τώρα δεν έπαιρνε σχεδόν τίποτα από τη θέση του πόιντ γκαρντ. Είτε μιλάμε για δεξιά ντρίμπλα, είτε για αριστερή, έχει τις επιλογές για να εκτελέσει, προκειμένου να μην είναι εύκολο να τον "διαβάσει" η αντίπαλη άμυνα. Ακόμη κι όταν η αντίπαλη άμυνα τον οδηγεί δεξιά, διαθέτει την οξυδέρκεια και την εμπειρία να βάλει το σώμα του με τέτοιο τρόπο ώστε να κερδίσει χώρο και χρόνο για να εκτελέσει σε συνθήκες που τον καθιστούν αποτελεσματικό.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΑΜΥΝΕΣ

Δεδομένου ότι έχει το ταλέντο να τελειώσει φάσεις ακόμη κι υπό δύσκολες συνθήκες, αντίστοιχα έχει την τάση να ψάχνει τρόπους ώστε να βρει ο ίδιος λύση στα προβλήματα που δημιουργούνται. Σε επιθετικές άμυνες στο πικ εν ρολ (hedge out), για παράδειγμα, ντριμπλάρει περισσότερο από αυτό που επιθυμούν οι προπονητές. Τι σημαίνει αυτό; Δεν διώχνει γρήγορα την μπάλα από τα χέρια του ώστε να δημιουργηθεί ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα και οι συνθήκες για "τέσσερις εναντίον τριών" υπέρ της ομάδας του. Αυτή είναι η βασική του αδυναμία.

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Με ύψος 1μ88 δεν αποτελεί το μέγεθος που μπορεί να προβληματίσει τον αντίπαλο. Το ακριβώς αντίθετο, δεδομένου ότι δεν είναι αθλητικός και έχει αργά πόδια, αποτελεί πρόβλημα για την άμυνα της ομάδας του. Για την ακρίβεια, είναι αρκετά κάτω από τον μέσο όρο για όσα κάνει στο πίσω μέρος του παρκέ. Κυρίως σε προσωπικό επίπεδο, αφού δεν διαθέτει τα πόδια ή το μέγεθος για να είναι αξιόπιστος τόσο στην περιφέρεια όσο και κοντά στο καλάθι.

Τα τελευταία χρόνια στην EuroLeague, αποτελούσε στόχο για την αντίπαλη επίθεση είτε σε πρώτο είτε σε δεύτερο χρόνο. Στον Ολυμπιακό, εν προκειμένω, θα είναι ο χειρότερος περιφερειακός αμυντικός. Πράγμα που συνεπάγεται την ανάλογη ανάγκη για κάλυψη από τον παίκτη που θα βρίσκεται στο "5" στην ίδια πεντάδα. Ο Γουίλι Ριντ για παράδειγμα δεν έχει τα χαρακτηριστικά του εξολοθρευτή στο πικ εν ρολ, δεν είναι ψηλός που μπορεί να "κόψει" τις συνεργασίες, αφού στηρίζεται περισσότερο στο μέγεθος και την ικανότητα στο μπλοκ, παρά στα πλάγια βήματα.

Από την άλλη, στη διάρκεια της καριέρας του έχει δείξει ότι εφόσον το σύνολο παίζει σκληρή άμυνα, θα παλέψει και θα προσπαθήσει προκειμένου να φανεί αντάξιος και να μην είναι η αχίλλειος πτέρνα της ομάδας του.

ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΣΠΑΝΟΥΛΗ

Ως εκ τούτου μοιάζει δύσκολο να συνυπάρξει (για πολλή ώρα) στο παρκέ με τον Βασίλη Σπανούλη, που επίσης αποτελεί στόχο της αντίπαλης επίθεσης. Ο 34χρονος γκαρντ έρχεται στον Ολυμπιακό με σκοπό να δημιουργήσει δίδυμο στην περιφέρεια με τον Κέβιν Πάντερ (κατά βάση) και τον Μπράντον Πολ (σε δεύτερο χρόνο), παίκτες που μπορούν να τον προστατεύσουν και να αποτελέσουν ένα είδους ασπίδας για εκείνον στο πίσω μέρος του παρκέ.

Όπως και να έχει, με αυτόν στο γήπεδο η επίθεση του Ολυμπιακού θα είναι επικεντρωμένη στο πικ εν ρολ, θα δώσει τη δυνατότητα στους ερυθρόλευκους να είναι πιο αποτελεσματικοί σε οποιοδήποτε είδος συνεργασίας ανάμεσα σε κοντό και ψηλό.

Photo Credits: Eurokinissi