Τέλος εποχής για τον Νίκο Ζήση στην Εθνική ομάδα! Ο μέχρι πρότινος αρχηγός του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος ανακοίνωσε -μέσω γραπτής δήλωσης- την απόφασή του να πει "αντίο" στην Εθνική ομάδα, βάζοντας τέλος σε μια τεράστια καριέρα με το εθνόσημο στο στήθος.

Μέσω μιας λιτής και συναισθηματικά φορτισμένης δήλωσης, έβαλε τέλος σε μια συνύπαρξη χρόνων, που όπως εξηγεί και ο ίδιος "σήμανε πάρα πολλά". Ο λόγος του ανήκει...

" Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και έρχονται στιγμές στη ζωή που πρέπει να παίρνουμε δύσκολες αποφάσεις. Θέλω να ανακοινώσω το "αντίο" μου από την Εθνική Ομάδα. Ήταν τεράστια τιμή και περηφάνια να αγωνίζομαι με το εθνόσημο στο στήθος και να εκπροσωπώ την πατρίδα μου μέσα στο γήπεδο. Κάθε καλοκαίρι ξεκινούσε με ανυπομονησία και όνειρα για τις μεγάλες διοργανώσεις, συναίσθημα που δεν άλλαξε ποτέ όσα χρόνια κι αν πέρασαν. Στην Εθνική Ομάδα ένιωσα τις μεγαλύτερες χαρές και λύπες της καριέρας μου, είναι η ομάδα που αγάπησα περισσότερο από κάθε άλλη.

Θέλω να ευχαριστήσω την ομοσπονδία, τους προπονητές μου, όλους όσους συνεργάστηκα μα πάνω από όλα τους συμπαίκτες μου όλα αυτά τα χρόνια. Ζήσαμε ανεπανάληπτες στιγμές εντός και εκτός παρκέ, που θα μας συνδέουν για πάντα. Αυτό που μετράει περισσότερο είναι πως τόσο στα καλά, όσο και στα άσχημα, λειτουργούσαμε ως οικογένεια και νιώθαμε κάτι μοναδικό για αυτή την ομάδα. Το συναίσθημα να παίζεις για την Ελλάδα, δυστυχώς δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια.

Το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες γενιές και το διαφυλάξαμε μέσα στο γήπεδο και την καρδιά μας. Ελπίζω και θα με γεμίσει με ακόμα μεγαλύτερη περηφάνια να διαπιστώσω στο μέλλον πως η δική μου γενιά μεταλαμπάδευσε και στις επόμενες αυτό το αίσθημα ευθύνης, περηφάνιας και τιμής για την εθνική ομάδα. Θα είναι χαρά ανυπέρβλητη τα παιδιά που ξεκίνησαν να παίζουν μπάσκετ βλέποντας εμάς στην τηλεόραση και στο γήπεδο να μας ξεπεράσουν και να κάνουν ακόμα πιο “πλούσια” την παράδοση και την ιστορία της επίσημης αγαπημένης.

Νίκος Ζήσης"

"Να παραμείνει ο Νίκος δίπλα στο μπάσκετ"

Με αφορμή το "αντίο" του Νίκου Ζήση, το Δ.Σ. της ΕΟΚ " θέλει να εκφράσει τις ειλικρινείς ευχαριστίες του για την πολύχρονη, αδιάκοπη και πολύ μεγάλη προσφορά τους στις Εθνικές ομάδες και συνολικά στο ελληνικό μπάσκετ. Μαζί με τις ευχές για ό,τι καλύτερο επιθυμεί στη συνέχεια της καριέρας του, εκφράζει και μία ακόμα: Να παραμείνει ο Νίκος και μετά το τέλος της καριέρας του δίπλα στο μπάσκετ και να προσφέρει με την ίδια προθυμία και προσήλωση, αφού είναι βέβαιο ότι μπορεί να δώσει πολλά ακόμα".

"Νικόλα ψυχάρα, για πάντα αρχηγάρα"

Επίσημη ανακοίνωση για την αποχώρησή του εξέδωσε κι ο ΠΣΑΚ, ο οποίος αναφέρει: " Τα μέλη του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών, θέλουν να ευχαριστήσουν τον Νίκο Ζήση, για την παρουσία του όλα αυτά τα χρόνια στην εθνική μας ομάδα. Ο Νίκος είναι παράδειγμα προς μίμηση και όσοι τον έχουν γνωρίσει, μόνο καλά λόγια μπορούν να πουν, αφού πρόκειται για ένα από τα καλύτερα παιδιά στο χώρο του ελληνικού αθλητισμού.

Είμαστε υπερήφανοι για όσα μας χάρισε, φορώντας τη φανέλα με το εθνόσημο και σίγουρα θα λείψει από τη "γαλανόλευκη". Η απόφαση του, να μην φορέσει ξανά τη φανέλα της εθνικής μας ομάδας, που ήρθε μετά από αρκετή σκέψη, αξίζει το σεβασμό όλων και ευχόμαστε η νέα γενιά, να τον βγάλει ασπροπρόσωπο. Ήταν ο πιο πιστός στρατιώτης της εθνικής, είναι ψυχάρα και για πάντα αρχηγάρα".

ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΤΟΥ

*Η καριέρα του είναι τεράστια. Από τα 17 του χρόνια παίζει σε επαγγελματικό επίπεδο και οι διακρίσεις με τα γαλανόλευκα μπήκαν από νωρίς στη ζωή του.

*Μόλις στα 17 του μετακόμισε στην Αθήνα για την ΑΕΚ, όπου παρά το νεαρό της ηλικίας του βρήκε άμεσα χώρο και ρόλο στην ομάδα.

*Είναι ιδιαίτερα περήφανος για την οικογένειά του, τη σύζυγό του Φανή και τα δύο αγοράκια του τον Αλέξανδρο και τον Μάρκο.

*Οι διακρίσεις μπήκαν νωρίς στη ζωή του, καθώς το πρώτο του μετάλλιο το κατέκτησε με την Εθνική Παίδων ακόμη. Η Ελλάδα είχε ηττηθεί στον τελικό 59-48 από τη Γιουγκοσλαβία με τον Ζήση να μετρά 14 πόντους και 6 ριμπάουντ. Ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 23,9 μέσο όρο.

*Με την Εθνική Εφήβων κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο το 2000 με την Ελλάδα να επικρατεί της Ιταλίας 71-65 στον μικρό τελικό.

*Με την Εθνική Νέων Ανδρών ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στη Λιθουανία με το τελικό 77-73 επί της Ισπανίας. Ο Ζήσης είχε σημειώσει 11 πόντους. Ήταν και η πρώτη μεγάλη διοργάνωση στην οποία είχε δίπλα του τον Βασίλη Σπανούλη, με τον οποίο έγιναν «διόσκουροι» και παραμένουν καλύτεροι φίλοι και πλέον και κουμπάροι. Ο Ζήσης ήταν 3ος σκόρερ της διοργάνωσης (17,8μ.ο.) και 4ος στις ασίστ (3,9μ.ο.)

*Η επίσημη πρώτη "γνωριμία" με το εθνόσημο με τον Δημήτρη Διαμαντίδη έγινε στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2001 στην Τυνησία όταν η Ελλάδα είχε κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο (61-72). Το 2005 πάτησε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στο Ευρωμπάσκετ 2005, δίνοντας την ασίστ για το τρίποντο του Δημήτρη Διαμαντίδη στον ημιτελικό με τη Γαλλία στο Βελιγράδι. Αυτό που πολλοί μπορεί να μην ξέρουν ή να μην θυμούνται είναι πως ήταν ο πρώτος σκόρερ της Εθνικής Ελλάδας στο τουρνουά (74π., 10,6μ.ο.)

*Ο Νίκος Ζήσης πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 και σε αυτούς του Πεκίνου το 2008.

*Το 2006 ήρθε η πιο... γλυκόπικρη στιγμή στην καριέρα του. Η Ελλάδα έφτασε στο ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ο ίδιος είχε ένα εκπληκτικό μπάζερ μπίτερ με την Αυστραλία, αλλά στον αγώνα με τη Βραζιλία, ο Βαρεζάο με ένα χτύπημα στο πρόσωπο τον έστειλε στο νοσοκομείο και εκτός δράσης... Όχι πως τον απέτρεψε από το να πανηγυρίσει έξαλλα τη νίκη επί των ΗΠΑ!

*Το επόμενο γαλανόλευκο μετάλλιο ήρθε το 2009 στην Πολωνία, όταν η Εθνική Ελλάδας κατέλαβε την τρίτη θέση στο Ευρωμπάσκετ με το 57-56 επί της Σλοβενίας.

*Το 2005 ανακηρύχθηκε καλύτερος νέος παίκτης από τη FIBAEurope.

*Οι 23 πόντοι σε έναν αγώνα είναι το ρεκόρ του με την Εθνική Ανδρών και το έχει διαπράξει δύο φορές: στις 20/9/2005 απέναντι στο Ισραήλ στο Ευρωμπάσκετ 2005 και στις 16/9/2007 απέναντι στη Λιθουανία στο Ευρωμπάσκετ 2007.

*Μέτρησε 12 καλοκαίρια αδιάκοπης παρουσίας στην Εθνική Ανδρών, από το 2004 ως σήμερα, αλλά η αλήθεια είναι πως τα καλοκαίρια του τα έβλεπε όλα... γαλανόλευκα από πολύ νωρίτερα. Ο πρώτος του αγώνας με τις "μικρές" εθνικές καταγράφεται στις 17/7/1998 στο Τουρνουά Φιλίας, απέναντι στην Ιταλία. Και με το "καλημέρα" έδειξε πολλά, σημειώνοντας 21 πόντους! Στην επόμενη αναμέτρηση με την Ισπανία σημείωσε πάλι 21 και την τρίτη μέρα του τουρνουά απέναντι στη Γαλλία σταμάτησε στους 27!