Ο Μίλος Τεόντοσιτς συνέκρινε τη "δική" του ΤΣΣΚΑ με συμπαίκτες τους Κιριλένκο, Σισκάουσκας με τον Παναθηναϊκό των Διαμαντίδη, Σπανούλη, Πέκοβιτς ενώ παραδέχτηκε πως το μεγάλο του όνειρο είναι να κατακτήσει την Euroleague.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Σέρβου γκαρντ στο sport-express.ru:

Για τη μέχρι στιγμής θητεία του στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας: "Προσαρμόστηκα γρήγορα την πρώτη χρονιά στην ΤΣΣΚΑ. Η ομάδα με τους Κιριλένκο και Σισκάουσκας ήταν ίσως μια από τις πιο δυνατές στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ανάλογη με εκείνη του Παναθηναϊκού που είχε Διαμαντίδη, Σπανούλη και Πέκοβιτς ή με τη Μακάμπι των Γιασικεβίτσιους, Βούιτσιτς και Πάρκερ. Δυστυχώς όμως χάσαμε εκείνον τον τελικό στην Πόλη από τον Ολυμπιακό. Λίγο η έλλειψη τύχης, λίγο η έλλειψη εξυπνάδας και ήρθε η ήττα".

Για το… απωθημένο του να κατακτήσει την Ευρωλίγκα: "Όνειρό μου είναι να πάρω την Ευρωλίγκα. Κι αν τα καταφέρω, θα θέλω και τη δεύτερη και πάει λέγοντας".

Για τη συνεργασία με τους Ετόρε Μεσίνα και Δημήτρη Ιτούδη: "Κάποιες φορές η συνεργασία με τον Μεσίνα ήταν δύσκολη, αλλά έμαθα πολλά από αυτόν, όπως και από τον Ιτούδη. Εκείνος ήρθε όταν είχα ωριμάσει σαν παίκτης, αλλά ακόμη και τώρα βρίσκει πράγματα που με βοηθά να τα κάνω καλύτερα".

Για τους φίλους του: "Κάποια στιγμή κατάλαβα πως ο κύκλος των επαφών μου είχε βγει εκτός ελέγχου. Δεν μπορείς να έχεις 200-300 φίλους. Δεν είναι έτσι η πραγματική φιλία, γι’ αυτό κι αποφάσισα να τραβήξω μια γραμμή. Κάποιες φορές πρέπει να κρατάς αποστάσεις".

Για τη σχέση του με τους δημοσιογράφους: "Δεν είναι ότι δεν μου αρέσουν οι δημοσιογράφοι. Απλώς προτιμώ να μιλάω στο γήπεδο. Εγώ μιλάω παίζοντας. Όταν λήγει ένας αγώνας θέλω να ξεχνώ το μπάσκετ, να καθαρίζω το κεφάλι μου και να ηρεμώ. Ξέρω πως τα ΜΜΕ είναι μέρος της δουλειάς μας, αλλά ορισμένες φορές είναι δύσκολο να σκεφτείς να πεις κάτι έξυπνο".

Για τα σχέδιά του μόλις σταματήσει το μπάσκετ: "Θέλω να ασχοληθώ με κάτι που θα σχετίζεται με το μπάσκετ. Ίσως ακόμη και να γίνω προπονητής, κάτι που δεν σκεφτόμουν καν πριν από δύο χρόνια. Όμως όταν σκέφτομαι πως θα πρέπει να προπονήσω κάποιον σαν κι εμένα, η επιθυμία να γίνω προπονητής εξαφανίζεται (γέλια). Τώρα που ωρίμασα κάπως, άρχισα να καταλαβαίνω πως ο προπονητής πρέπει να είναι πιο ελαστικός. Και φυσικά θέλω να κάνω οικογένεια, απλώς ακόμη δεν βρήκα την κατάλληλη".