-Με το χέρι στην καρδιά, ήταν δύσκολη η περίοδος προσαρμογής στον Παναθηναϊκό;

" Φυσικά και ήταν. Αυτό, όμως, δεν αποτελεί δικαιολογία για το γεγονός ότι τους πρώτους μήνες δεν ήμουν ο εαυτός μου. Καθένας από μας οφείλει να παίζει πάντα καλά, να προπονείται σκληρά κάθε μέρα και αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος που μπορεί να βοηθήσει έναν αθλητή να γίνει περισσότερο χρήσιμος για την ομάδα του. Στο μπάσκετ δεν μπορεί να λες ιστορίες"

-Τι θέλεις να πεις με αυτό;

"Θέλω να πω ότι το πρώτο πράγμα που οφείλεις να κάνεις, είναι να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Εμπιστοσύνη και σκληρή προπόνηση. Αυτά τα έχω και τα δύο. Οπως είπα και πριν, είναι ο μόνος τρόπος για να πας μπροστά. Για να επιστρέψω στο ερώτημά σου, ήταν δύσκολη περίοδος όχι μόνο για μένα. Κυρίως για την ομάδα, γιατί δεν καταφέραμε να πάρουμε το Κύπελλο Ελλάδος, ενώ λίγο αργότερα αποκλειστήκαμε στην Ευρωλίγκα. Αυτές οι δύο καταστάσεις με στενοχώρησαν πάρα πολύ, αλλά συμβαίνουν στο μπάσκετ. Εχεις τα πάνω και τα κάτω σου. Τώρα, μας απομένει το πρωτάθλημα και ο στόχος μου είναι να βοηθήσω όσο γίνεται περισσότερο τον Παναθηναϊκό να συνεχίσει την κυριαρχία του και να βγει ξανά πρωταθλητής".

- Δεδομένου ότι βλέπουμε έναν διαφορετικό Μιλένκο Τέπιτς στο γήπεδο, ποιοι ήταν αυτοί που σε βοήθησαν περισσότερο όλο αυτό τον καιρό;

"Ολοι στον Παναθηναϊκό με βοήθησαν. Οι σχέσεις που υπάρχουν στην ομάδα είναι εξαιρετικές και αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ευκολότερα μετά τις ήττες. Οταν κερδίζεις, τα πάντα σου φαίνονται μια χαρά. Οταν χάνεις, όμως και μάλιστα σημαντικούς στόχους, εκεί φαίνεται η αληθινή εικόνα και πόσο φίλος είσαι με κάποιον. Ολοι με έχουν βοηθήσει. Οι συμπαίκτες μου, οι προπονητές μου και θέλω να τους το ανταποδώσω έχοντας συνεισφορά εκεί έξω (δείχνει προς το γήπεδο)..."

-Ξέρεις τι λένε για τους Σέρβους μπασκετμπολίστες; Οτι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που φεύγουν από τη χώρα τους και αμέσως αποδίδουν στο νέο περιβάλλον και σε αυτούς που δυσκολεύονται στην αρχή, όπως –επίτρεψέ μου- εσύ. Αλήθεια, όταν στις αρχές δεν σκόραρες, όταν ήσουν άστοχος, ένιωθες μέσα σου πίεση;

"Καταλαβαίνω τι λες. Η πρώτη περίοδος ήταν λίγο περίεργη για μένα. Ηταν η πρώτη φορά μακριά από το σπίτι μου, την οικογένειά μου. Αλλά, σου ξαναλέω, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία, ούτε για μένα, ούτε για κανέναν! Η δουλειά μου είναι να κάνω τους συμπαίκτες μου, την ομάδα μου, να απολαμβάνουν το παιχνίδι. Δεν σου κρύβω ότι τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι πολύ καλά και αυτό πιστεύω βγαίνει και στο παρκέ. Ελπίζω να βελτιωθώ ακόμη περισσότερο..."

-Υποθέτεις ότι η δεύτερη χρονιά σου στον Παναθηναϊκό θα είναι αρκετά καλύτερη από την πρώτη;

"Δεν υποθέτω, είμαι σίγουρος! Δουλεύω σκληρά, αισθάνομαι άνετα πια ως μέλος της ομάδας και είμαι πεπεισμένος ότι η εικόνα μου θα βελτιωθεί ακόμη περισσότερο. Αυτός που δεν το βάζει κάτω, αλλά δουλεύει σκληρά, πάντα ανταμείβεται. Είναι νόμος"

-Τα πλέι οφ άρχισαν. Εχοντας αντιμετωπίσει, λοιπόν, τρεις φορές ως τώρα τον Ολυμπιακό, ποια είναι η διαίσθησή σου εν όψει των διαφαινόμενων τελικών της Α1; Νιώθεις σιγουριά;

Εχουμε κερδίσει μια φορά και έχουμε χάσει δύο, αλλά τώρα έρχονται τα κρίσιμα παιχνίδια που θα αναδείξουν τον πρωταθλητή. Αυτή τη στιγμή πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι στη σειρά με τον Πανιώνιο και εν συνεχεία στην ημιτελική σειρά των πλέι οφ. Ο Ολυμπιακός ακόμη αργεί, ωστόσο πιστεύω στις δυνατότητες της ομάδας μου. Οι αναμετρήσεις με τον Ολυμπιακό δεν θα είναι εύκολες, αλλά έχω θετικό προαίσθημα ότι θα τα πάμε καλά...

- Να υποθέσουμε ότι το μυαλό και η καρδιά σου θα βρίσκονται στο Παρίσι τις ημέρες του Φάιναλ Φορ; Ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει την πρώην ομάδα σου Παρτιζάν Βελιγραδίου στον ημιτελικό της Παρασκευής (7/5).

Είναι λογικό να υποστηρίζω την Παρτιζάν, τους φίλους μου, παρακολουθώντας τηλεόραση. Θα έλεγα, πάντως, ότι φαβορί του ημιτελικού είναι ο Ολυμπιακός, αλλά και η Παρτιζάν έχει τις πιθανότητές της και πιστεύω ότι αν παίξει μπάσκετ υψηλού επιπέδου, δεν θα είναι εύκολη λεία για τον Ολυμπιακό.

- Πέρυσι, σε μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Sport24, ο Νίκολα Πέκοβιτς, είχε εξομολογηθεί ότι παίζοντας τα προηγούμενα χρόνια στην Παρτιζάν, γνώριζε ότι η ομάδα είχε... ταβάνι. Φέτος, που ήλθες εσύ στον Παναθηναϊκό, η Παρτιζάν βρίσκεται στο Παρίσι και ο Παναθηναϊκός έμεινε έξω...

"Ετσι είναι ο αθλητισμός. Ισως τα προηγούμενα χρόνια η Παρτιζάν να είχε ταβάνι, όπως είπε ο Νίκολα. Φέτος, όμως, προκρίθηκε δίκαια στο Φάιναλ Φορ. Δεν είναι φωτοβολίδα, αλλά πρωταγωνιστεί στην Ευρωλίγκα τα τελευταία χρόνια. Φέτος, πέτυχε μεγάλες νίκες με αποκορύφωμα εκείνη στο Τελ Αβίβ. Μετά, παίζοντας στην Μπεογκράτσκα Αρένα, είχε τον τρόπο να πάρει τις δύο νίκες που χρειαζόταν για να πάει στο Παρίσι. Η μεγάλη απογοήτευση για μένα έχει να κάνει με το γιατί να μη βρισκόμαστε και εμείς στο Φάιναλ Φορ. Το πιστεύω ακράδαντα ότι είχαμε τις δυνατότητες, ώστε να φτάσουμε ως εκεί και να κατακτήσουμε την Ευρωλίγκα. Αλλά, μερικές φορές η ζωή δεν τα φέρνει όπως τα θέλεις"