Οταν το καλοκαίρι του 2010, στο ημίχρονο του Τελικού του Μουντιάλ, ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Βασίλη Σπανούλη, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι και ο κόσμος ήξεραν πως κάτι καλό θα "χτιστεί" γύρω από αυτόν.

Στα 32 του πλέον, λίγους μήνες πριν σβήσει 33 κεράκια, ο "Kill Bill" έχει εξελιχθεί στον κορυφαίο παίκτη της Ευρώπης, στον απόλυτο τρόμο για κάθε αντίπαλη άμυνα, στον άνθρωπο που δεν θέλεις να βρεις απέναντί σου σε κρίσιμη αναμέτρηση. Κι ας νομίζετε πως υπερβάλουμε, δείτε τι έχει κάνει σε όλα τα μεγάλα ματς από τη σεζόν 2011-2012 κι έπειτα. Από τη χρονιά που κατέληξε στο πιο "τρελό" έπος στη σύγχρονη ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, την ανατροπή στον Τελικό της Κωνσταντινούπολης, μέχρι το χθεσινό ξέσπασμα.

2011-2012

Τελειώνει τη regular season με 19.8 πόντους (60% στα δίποντα, 44% στα τρίποντα, 88% στις βολές) και 4.9 ασίστ, συνεχίζει δυνατά στο Top-16 (15.5 πόντοι, 3 ασίστ) και στο κρίσιμο τέταρτο ματς της σειράς με τη σκληροτράχηλη Σιένα πετυχαίνει 19 πόντους σε 27' για να χαρίσει στον Ολυμπιακό την πρόκριση στο Final-4. Στον ημιτελικό με τη Μπαρτσελόνα βάζει 21 και δίνει 6 τελικές πάσες, ενώ στον Τελικό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας σταματά στους 15 και δίνει τη σπουδαία ασίστ στον Πρίντεζη για να πετύχει εκείνος το "πεταχτάρι" του πιο συγκλονιστικού θριάμβου στη σύγχρονη ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

2012-2013

Φανταστικός στη regular season με 16 πόντους (51% στα δίποντα, 41.5% στα τρίποντα, 79% στις βολές) και 5.9 ασίστ ανά 28:25 συμμετοχής, κάνει εξίσου δυνατό Top-16 με 15.4 πόντους και 5 τελικές πάσες σε 14 αναμετρήσεις. Στα playoffs δεν είναι αποτελεσματικός, όμως στο κρίσιμο πέμπτο και τελευταίο παιχνίδι της σειράς με την Εφές στο ΣΕΦ, γυρίζει τον διακόπτη. Πετυχαίνει 19 πόντους με 4/6 δίποντα, 2/7 τρίποντα και 5/6 βολές, μοιράζει 5 τελικές πάσες και στέλνει τον Ολυμπιακό ξανά στο Final-4. Στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ γράφει 8 πόντους, 5 ριμπάουντ, 4 ασίστ και στον επικό Τελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης κάνει κάτι πραγματικά ασύλληπτο. Μένει άποντος στο πρώτο ημίχρονο και επιστρέφει στο δεύτερο για να βάλει 22 με 5 τρίποντα σε μια από τις σημαντικότερες, μεγαλύτερες παραστάσεις της καριέρας του. Τρίτη Euroleague για εκείνον, τρίτο βραβείο MVP.

2013-2014

Μπαίνει δυνατά στη σεζόν και τελειώνει την κανονική περίοδο με 15.8 πόντους (56% στα δίποντα, 42% στα τρίποντα, 81% στις βολές) και 4.8 ασίστ ανά 27:17 συμμετοχής σε 10 ματς. Στο Top-16 οι αριθμοί του πέφτουν στους 13.6 πόντους (48.5% στα δίποντα, 29.4% στα τρίποντα, 76.5% στις βολές) και τις 4.2 τελικές πάσες, όμως στη σειρά με τη Ρεάλ γίνεται ξανά ο εφιάλτης των Μαδριλένων. 18 στο πρώτο παιχνίδι, 18 στο δεύτερο, 17 στο τρίτο, 12 στο τέταρτο και 19 στο πέμπτο και τελευταίο, μαζί με 7 ασίστ. Ο Σπανούλης έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να ρίξει τη μετέπειτα φιναλίστ στο καναβάτσο, όμως το μειονέκτημα έδρας του Ολυμπιακού του χάλασε τα σχέδια.

2014-2015

Εκπληκτικός και στη φετινή regular season με 17.5 πόντους (52.4% στα δίποντα, 34.4% στα τρίποντα και 73% στις βολές), 2.7 ριμπάουντ και 5.2 ασίστ ανά 30 λεπτά συμμετοχής. Οι αριθμοί του πέφτουν ξανά στο Top-16 (13.4 πόντοι, 6.6 ασίστ), ο τραυματισμός στο γόνατο τον αφήνει αρκετές εβδομάδες εκτός δράσης, η επιστροφή του στο πρώτο ματς των playoffs με τη Μπαρτσελόνα είναι εφιαλτική (1 πόντος, 0/4 σουτ, 1/2 βολές), μα η συνέχεια είναι επική. 16 και 5 ασίστ στο δεύτερο παιχνίδι για το break του Ολυμπιακού, 15 και 8 στο τρίτο ματς στο ΣΕΦ, 17 και 5 στο τέταρτο για να έρθει η πρόκριση σε άλλο ένα Final-4. Στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ ξεκινά με 0/10 σουτ, πριν "πάρει φωτιά" στην τέταρτη περίοδο και διαλύσει την ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη με διαδοχικά μεγάλα σουτ.

Η τύχη βοηθά τους ικανούς και τους τολμηρούς

Στην περίπτωση του Σπανούλη, τίποτα δεν γίνεται στην τύχη. Ανθρωποι που τον έχουν ζήσει και συνεχίζουν να τον ζουν σε καθημερινή βάση, λένε πως είναι ψυχωτικός (με την καλή έννοια) για το άθλημα που δεν αγαπά απλά, αλλά λατρεύει, ζει και αναπνέει για τα μεγάλα παιχνίδια, δουλεύει συνεχώς σε εξαντλητικούς ρυθμούς για να προετοιμάζει το σώμα και το μυαλό του εν όψει αυτών των αγώνων. Σιχαίνεται την ήττα, ακόμη και στα διπλά των προπονήσεων.

Το κακό του ξεκίνημα στο ματς με την ΤΣΣΚΑ και τα 0/11 σουτ προβλημάτισαν πολύ κόσμο. Οσοι τον ξέρουν, περίμεναν ένα ξέσπασμα στο τέλος, έστω και όχι στον βαθμό που τελικά το κατάφερε. Και το περίμεναν διότι γνωρίζουν πως ο Σπανούλης ΔΕΝ επηρεάζεται από άστοχα σουτ, από λάθη και κακές πάσες. Παραμένει συγκεντρωμένος, ψυχρός, ελέγχει τον εαυτό του και τα συναισθήματά του. Ο τρόπος με τον οποίο γύρισε χθες βράδυ τον διακόπτη "τρέλανε" τους πάντες. Στο τέλος της βραδιάς, όμως, ο "Kill Bill" αισθανόταν απλά χαρούμενος για τη νίκη και όχι για την προσωπική του εμφάνιση.

Η ψυχραιμία του μετά το τρίποντο, όταν έκανε το φάουλ στον Ντε Κολό, αλλά και η ατάκα "το ριμπάουντ, το ριμπάουντ" στους συμπαίκτες του, ώστε να τους κρατήσει προσγειωμένους, απέδειξαν για πολλοστή φορά πως είναι ηγέτης με όλη τη σημασία της λέξης. Για τον τρόπο με τον οποίο πέτυχε τα καλάθια του, τι να πει κανείς. "Χόρεψε" τους προσωπικούς του αντιπάλους, τους οδήγησε στα αγαπημένα του σημεία, σε αυτά από τα οποία είναι αποτελεσματικός και "εκτέλεσε" μια ομάδα και έναν coach που τον ξέρουν πολύ καλά.

Αντί επιλόγου, ας μιλήσουν οι αριθμοί. Σε 199 ματς στη Euroleague (ο Τελικός με τη Ρεάλ θα είναι ο 200ος του αγώνας) ο Βασίλης Σπανούλης μετρά 13.9 πόντους με 51.4% στα δίποντα, 34% στα τρίποντα και 80% στις βολές, μαζί με 2.1 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο και 4.2 ασίστ. Είναι ο δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης, πίσω από τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο, ο τρίτος πασέρ πίσω από τους Διαμαντίδη-Παπαλουκά, βρίσκεται στην 5η θέση του συστήματος αξιολόγησης και στη δεύτερη των παικτών με τα περισσότερα κερδισμένα φάουλ. Με δυο κουβέντες, είμαστε τυχεροί που παρακολουθούμε έναν μύθο του ευρωπαϊκού μπάσκετ από το ξεκίνημα της καριέρας του μέχρι και σήμερα.

Και το μεγαλύτερο κατόρθωμά του είναι πως σιγά σιγά τον παραδέχονται ακόμη και οι "εχθροί" του. Εστω κι αν το κάνουν στα... κρυφά.

Twitter @harris_stavrou