Η Σερβία και η τύχη δεν έχουν συναντηθεί ποτέ, σε επίπεδο μπάσκετ. Ό,τι γίνεται είναι προϊόν εντατικής δουλειάς και οργανογράμματος που ακολουθείτε χειμώνα, καλοκαίρι, βρέξει, χιονίσει. Προπονητές αλώνουν τη χώρα κάθε σεζόν και μοιράζουν συγκεκριμένες -λίγες- προσκλήσεις, στους καλύτερους για τα καμπ του καλοκαιριού. Εκεί ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι.

Όποιος είναι λιπόψυχος, όποιος δεν αντιλαμβάνεται την ευκαιρία, τη χάνει. Όποιος αντέχει, όποιος δουλεύει πραγματικά σκληρά, προχωρά. Αρκετοί κάνουν καριέρα, λίγοι... γίνονται Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς. Σημείωση: η μετάφραση του "Μπόγκνταν" είναι "θεόσταλτος" (εκ του bog που σημαίνει Θεός και του dan που σημαίνει σταλμένος). Είναι το δικό μας Θεοδόσης.

Στις 18 Αυγούστου θα γίνει 22 χρόνων. Ηλικία που στο μυαλό των Σέρβων, ο παίκτης αλλάζει κατηγορία. Δεν θεωρείται πια μικρός. Ταλέντο. Φέρελπις νέος. Έχει ήδη χαράξει την πορεία του. Αυτή του γκαρντ της Παρτίζαν (θα λέγαμε "σούτινγκ γκαρντ", αλλά φέτος το άλλαξε και αυτό -για την ιστορία ξεκίνησε ως post player) είχε αρχίσει να διαγράφεται από 2010, οπότε κυριάρχησε στο εφηβικό πρωτάθλημα και μετά στο Euroleague Basketball Nike International Junior Tournament (σε απλά ελληνικά, το τουρνουά των ομάδων νέων που διεξάγεται στο περιθώριο κάθε Final Four). Ήταν ο πρώτος σκόρερ της Ζελέζνικ, στο δρόμο για την κορυφή της Ευρώπης, αναδείχθηκε και MVP.

Σιγά μην τον άφηνε η Παρτίζαν... έτσι. Αφού πρώτα τον τσέκαρε και στο Eurocamp (το παραδοσιακό καμπ στο Τρεβίζο), τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, του έδωσε το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο, διάρκειας πέντε χρόνων. Μετά δεν τον άφησε να "πιάνεται" στον πάγκο της. Του πρόσφερε ευκαιρίες, όπως απεδείχθη και από το γεγονός ότι ήταν αναπόσπαστο κομμάτι των "πλάβι", από όταν ήταν στην κατηγορία των παίδων.

Χρειάστηκε να μοχθήσει για να πείσει πως αξίζει μια θέση, εναντίον παιδιών που βρίσκονταν μαζί από την εθνική παμπαίδων. Βρήκε τον τρόπο να πείσει πως αξίζει και το 2011 φόρεσε τον αργυρό μετάλλιο, με την U19, στο Ευρωμπάσκετ της Λετονίας. Ήταν εκείνος που έκρινε τον ημιτελικό με την Αργεντινή, πριν την ήττα της Σερβίας από τη Λιθουανία του Βαλαντσιούνας.

Το επόμενο καλοκαίρι, στο U20 της Σλοβενίας, ήταν ο πρώτος σκόρερ της πατρίδας του και συμπαίκτης των Τσβέτκοβιτς, Μιλιένοβιτς, Μίτροβιτς και Ντρένοβατς. Η ομάδα του έχασε από τη Λιθουανία στον ημιτελικό και κατετάγη τέταρτη, ελέω του τρίποντου που έβαλε ο Άλεξ Αμπρίνες στην εκπνοή και έστειλε την Ισπανία στην κορυφή.

Πέρυσι τον κάλεσε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, στην 12άδα που εμφάνισε στο Πανευρωπαϊκό της Σλοβενίας. Ναι, εκεί που η Σερβία εμφανίστηκε... για τη χαρά της συμμετοχής (βάσει του ρόστερ που κατέθεσε) και πήγε στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Μπογκντάνοβιτς ήταν ο τρίτος σκόρερ (9.4π. ανά αγώνα), ο τρίτος ριμπάουντερ (4.3) και ο τρίτος στις ασίστ (2).

Στο μεσοδιάστημα, η Παρτίζαν πήρε τρία πρωταθλήματα (2011, 2012, 2013), δυο κούπες Αδριατικής λίγκας (2011, 2013) και δυο εθνικά Κύπελλα (2011, 2012). Τι ρόλο έπαιξε εκείνος; Τα δυο πρώτα χρόνια κανέναν, διότι ο Βλάντε Γιοβάνοβιτς -που αντικατέστησε τον Βουγιόσεβιτς, όταν έφυγε για την ΤΣΣΚΑ- προτίμησε τους βετεράνους από τους νέους και το δικό του πρόγραμμα από το "στρωμένο" του "Ντούλε". Τι κατάλαβε; Τίποτα. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

Όταν ο Μπόγκνταν συνάντησε τον Ντούλε

Ζητήσαμε από τον Ivan Bogunovic, της mondo.rs να μας γνωρίσει καλύτερα το "next best thing" των Σέρβων. Πότε έγινε; Κάτι ότι εν ριπή οφθαλμού γέμισε το -τεράστιο- κενό που άφησε ο Λεό Βέστερμαν (βασικό πόιντ γκαρντ), όταν τραυματίστηκε, κάτι τα όσα έκανε εναντίον της Φενέρμπαχτσε, κάτι οι 27 πόντοι στη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ,... δεν θα λέγατε και ουτοπικό αυτό που συμβαίνει. Είναι ο κύριος χειριστής της μπάλας, στην ομάδα του και έχει εξέχον ρόλο στην επίθεση.

Για να μη σας κουράζουμε, δημιουργεί για τους άλλους, δημιουργεί και για τον εαυτό του, είναι πρώτος σκόρερ, πρώτος στις ασίστ, στις τάπες και στο χρόνο συμμετοχής, έχει και ένα 40% στα τρίποντα. Έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την ενέργεια, διαθέτει καλή αίσθηση του παιχνιδιού, αυτοπεποίθηση και καλό ένστικτο. Τα μεγάλα χέρια που διαθέτει παραπέμπουν σε αθλητή 9 εκατοστά ψηλότερο και τον βοηθούν στην άμυνα.

" Ουδέποτε δημιουργούσε προβλήματα. Από παιδί αυτό που ήθελε πιο πολύ από όλα, είναι να δουλεύει σκληρά. Πάντα λέει πως αγάπησε το μπάσκετ από τα 9 του, στην Zvezdara όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια. Ακολούθησε η Zitko, ένα μικρό κλαμπ στο Βελιγράδι που "έβγαλε" παίκτες όπως ο Στέφαν Μάρκοβιτς και ο Μάρκο Τσακάρεβιτς. Όλοι τον βλέπαμε να γίνεται πιο ώριμος και πιο υπεύθυνος, κάθε εβδομάδα που περνούσε, κάθε μήνα και κάθε χρόνο που άφηνε πίσω του. Τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, δεδομένου ότι δούλευε υπό τις οδηγίες του "Ντούλε".

Δεν θα τον λέγατε μονόχνοτο, γιατί είναι γνωστός για τις πλάκες που κάνει στους συμπαίκτες και τους φίλους του. Έχει το ελεύθερο να μιλά στα ΜΜΕ, κάτι που επίσης σημαίνει πολλά, αν θυμηθείτε ποιον έχει κόουτς.

Όταν του ζήτησα να μιλήσουμε για το Euroleague Greece, μου είπε πως αν έχει μετανιώσει για κάτι είναι πως δεν είχε αντιληφθεί από την πρώτη στιγμή, πόσο σημαντική είναι η εξτρά δουλειά. Δηλαδή, να μένει μετά τις προπονήσεις για να δουλεύει περισσότερο. Παρ' ότι είχε βελτιωθεί σε ατομικό επίπεδο και σε καταστάσεις 1 οn 1, όταν ήταν έφηβος, στην πρώτη του σεζόν με τον Βουγιόσεβιτς (2012-2013) ήταν που δούλεψε πραγματικά. Που έγινε πιο γρήγορος, πιο εκρηκτικός. Έκτοτε κάνει τουλάχιστον 500 σουτ σε κάθε προπόνηση, ενώ σε αρκετές φτάνει τα 1000. Δεν συνηθίζει να παίρνει ρεπό το πρωί, πόσω μάλλον μια ολόκληρη ημέρα. Ξέρει πολύ καλά τι περιμένει ο προπονητής του από εκείνον, φέτος στα ματς, οπότε κάνει ό,τι χρειαστεί".

Το World of Warcraft

Δεν μένει με τους γονείς του, αλλά μόνος του και ενίοτε με την κοπέλα του. Δεν θα λέγατε πως έχει πολύ ελεύθερο χρόνο. Η καθημερινότητα του είναι η ίδια και αφορά τους φίλους του, την οικογένεια του και τη σύντροφο του, μαζί... με τα video games. Αυτό που λατρεύει είναι το "World of Warcraft".

Το ΝΒΑ

Το ερώτημα "θέλει να παίξει στο ΝΒΑ;" δεν τίθεται. Είναι ξεκάθαρο πως αυτή η προοπτική τον ενδιαφέρει. Για την ακρίβεια, ήταν το παιδικό του όνειρο και το κατ' αρχάς κίνητρο που έχει για να δουλεύει, να εξελίσσεται. Τα αισθήματα εν τω μεταξύ, είναι αμοιβαία. Οι της άλλης ακτής του Ατλαντικού τον υπολογίζουν μάλιστα, για το φετινό ντραφτ. Αν θα πάει; "Σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έχουν κάνει οι πιο διάσημοι scouts του ΝΒΑ, θα επιλεγεί κάπου στο Νο39", απάντησε σήμερα σε σχετική ερώτηση, ο Βουγιόσεβιτς, για να προσθέσει: " Την ίδια ώρα, ο Μίτσιτς και ο Σάριτς θα είναι πιο ψηλά και άρα δεν υπάρχει το ενδεχόμενο να μετακομίσει στις ΗΠΑ άμεσα". Σημειώστε κάπου ότι η Παρτιζαν του 'χει βάλει ένα οικονομικότατο ΝΒΑ out.

...και ποιος θα τον κλέψει από την Ευρώπη

Όταν ρώτησαν τον Βουγιόσεβιτς αν υπάρχει το ενδεχόμενο να μετακομίσει στο εγγύς μέλλον κάπου πιο κοντά; Ας πούμε στην Ευρώπη; "Θα τον πουλήσουμε το καλοκαίρι του 2015 (σημείωση: το συμβόλαιο του λήγει το 2016). Για το δικο του καλό. Γιατί ακόμα δεν έχει κατακτήσει τη σταθερότητα που χρειάζεται ως παίκτης και ως άνθρωπος για να συνεχίσει την πορεία του όπως πρέπει". Κάπου εδώ, να διευκρινίσουμε ότι ο "Ντούλε" δεν μιλά εύκολα για μεμονωμένες περιπτώσεις παικτών. Σε δικούς του ανθρώπους ωστόσο, έχει πει πως περιμένει ότι ο Μπογκντάνοβιτς θα κάνει εκπληκτικά πράγματα για το σερβικό μπάσκετ, στο μέλλον.