Θέλουν Φάιναλ Φορ! Μπορούν;
Πριν την κλήρωση των "16" της Ευρωλίγκα ΠΑΟ, Ολυμπιακός κι Αρης περνούν από το κόσκινο του SPORT 24
Γιατί ο στόχος της πρόκρισης στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας και κατ' επέκταση στο Φάιναλ Φορ της Αθήνας είναι ωραίος και εύηχος, αλλά είναι και εφικτός; Το SPORT 24 -με σεβασμό προς τις ομάδες- επιχειρεί να φωτίσει τα προτερήματα και τις αδυναμίες τους…
Παναθηναϊκός (ρεκόρ: 11-3)
Μετά την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου, το συμπέρασμα που δημιουργείται είναι ότι ο Παναθηναϊκός εμφανίζεται στο ίδιο επίπεδο με την πρωταθλήτρια Ευρώπης ΤΣΣΚΑ Μόσχας και την Ταού Κεράμικα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι Πράσινοι βρίσκονται… ένα κλικ πίσω από τους Ρώσους και τους Βάσκους, όμως για αυτό έρχονται οι σπουδαίοι αγώνες, ώστε να δοθούν απαντήσεις και αποδείξεις.
Είναι πάντως αποδεκτό ακόμη και από τους ίδιους του παίκτες των πρωταθλητών Ελλάδος ότι σε κανέναν από τους ευρωπαϊκούς αγώνες του ο Παναθηναϊκός δεν έφτασε στο μάξιμουμ της απόδοσής του, παρ' όλα αυτά σημείωσε 11 σερί νίκες και πιθανότατα -αν ήταν υποχρεωμένος- θα μπορούσε να αποφύγει κάποιες (ή και όλες) από τις τρεις ήττες του στην κανονική περίοδο.
Μια φορά μόνο ο Παναθηναϊκός απέδωσε ολοκληρωτικό μπάσκετ και σε μεγάλη διάρκεια. Στο Αλεξάνδρειο συντρίβοντας (96-60) τον Αρη! Λέγεται μάλιστα σε κύκλους προπονητών ότι αν ο Παναθηναϊκός παίξει έτσι και στο Top 16 δεν θα έχει αντίπαλο, ωστόσο δεν είναι και τόσο εύκολο να επαναληφθεί μια τέτοια διαστημική εμφάνιση με τόσο υψηλά ποσοστά.
Χωρίς τους δημιουργούς Γιάκα Λάκοβιτς και Βασίλη Σπανούλη, ο Παναθηναϊκός δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην άμυνα, όπου οι αριθμοί του είναι καλύτεροι συγκριτικά με την περυσινή κανονική περίοδο (74 πόντοι έναντι 75,9 κατά μέσον όρο). Στην επίθεση θα υπάρξουν στιγμές, στις οποίες πιθανώς θα αντιμετωπίσει δυσκολίες, για αυτό θα χρειαστεί να βελτιώσουν την απόδοσή τους οι Σάνι Μπετσίροβιτς και Μίλος Βούγιανιτς. Γιατί οι συγκεκριμένοι γκαρντ και όχι λ.χ. ο Τόνι Ντελκ; Απλούστατα, γιατί είναι δύο παίκτες που εφαρμόζουν καλύτερα το «πικ εντ ρολ», σύστημα που χρησιμοποιεί κατ' εξοχήν ο Παναθηναϊκός.
Αντιστρόφως, αχίλλειος πτέρνα θα μπορούσε να είναι για τους Πράσινους η περιφερειακή πίεση που θα επιχειρήσουν να ασκήσουν οι αντίπαλοί του. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο οποίος εμφανίζεται πολύ βελτιωμένος στο επιθετικό κομμάτι, σαφέστατα αποτελεί σπουδαία λύση, αλλά θα χρειαστεί υποστήριξη και από άλλους συμπαίκτες του. Ειδικά, σε αγώνες με ομάδες όπως η Ταουγκρές, η ΤΣΣΚΑ ή η Μπαρτσελόνα, που θα προσπαθήσουν να πιέσουν ασφυκτικά τον Παναθηναϊκό. Εκτός και αν δεν τύχει να συναντηθεί με κάποια από αυτές παρά μόνο στον τελικό προορισμό.
Ολυμπιακός (ρεκόρ: 10-4)
Το βασικότερο πρόβλημα του Ολυμπιακού εντοπίζεται στην άμυνα, η οποία χρειάζεται τεράστια βελτίωση, ώστε οι Ερυθρόλευκοι να δικαιούνται να ελπίζουν σε μεγάλα πράγματα εφέτος. Το γεγονός ότι υπήρξαν αρκετοί αγώνες, στους οποίους ο Ολυμπιακός έχασε με μεγάλες διαφορές (19 και 18 από την Εφές, 15 από την Ταού και από την Ντιναμό) και ότι με το ζόρι νίκησε την Λε Μαν και την Κολωνία στην έδρα του, θα πρέπει να προβληματίζει τους Πειραιώτες.
Εννοείται ότι η ομάδα του Πίνι Γκέρσον δικαιούται να επικαλείται τις απουσίες του τραυματία Αρβιντας Ματσιγιάουσκας και του Σοφοκλή Σχορτσανίτη, οι οποίοι θα ανέβαζαν ένα επίπεδο τον Ολυμπιακό, ωστόσο οι Ερυθρόλευκοι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι με την εικόνα που έχουν αυτή τη στιγμή δεν θα περάσουν άνετα βράδια ούτε απέναντι στις θεωρητικά υποδεέστερες ομάδες του Top 16. Γιατί ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι η Μπανταλόνα δεν μπορεί να κερδίσει στο ΣΕΦ, ή η Λοτομάτικα Ρόμα, ακόμη και η Παρτιζάν Βελιγραδίου;
Και αν στην άμυνα, στην οποία πρόκειται να στηριχτούν οι μεγάλες ομάδες για να φτάσουν στο Φάιναλ Φορ, το πρόβλημα είναι οφθαλμοφανές, ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει δυσκολίες και στην επίθεση, όπου δείχνει να βραχυκυκλώνει σε συνθήκες « set» παιχνιδιού («5 εναντίον 5»). Πιθανώς να μην φταίει μόνο ο βασικός πόιντ γκαρντ Σκούνι Πεν για τις επιθετικές αδυναμίες του Ολυμπιακού, αλλά και οι συμπαίκτες του στην περιφέρεια. Ισως και ο ίδιος ο προπονητής. Είναι άλλωστε φρέσκο το παράδειγμα δύο… ημίτρελων πλέι μέικερ, του Ουίλι Σόλομον και του Χόρας Τζένκινς, οι οποίοι κατάφεραν να λειτουργήσουν για το συμφέρον της Εφές Πίλσεν, υπό την καθοδήγηση του Οκτάι Μαχμούτι…
Συμπέρασμα: Εάν ο Ολυμπιακός θέλει να διεκδικήσει υψηλούς ευρωπαϊκούς στόχους, θα πρέπει να μεταμορφωθεί προς το καλύτερο! Θα πρέπει να δείξει ραγδαία βελτίωση στην άμυνά του και να αποκτήσει καλύτερη οργάνωση στην επίθεση. Μόνο τότε θα μπορέσει να αποδειχθεί αντάξιος του επιπέδου του Top 16. Ειδάλλως, θα κυνηγά τις νίκες στην έδρα του και να συντηρήσει τις… διαφορές μακριά από το ΣΕΦ όπως συνέβη στη Μόσχα, στη Βιτόρια και στην Κωνσταντινούπολη.
Αρης (ρεκόρ: 6-8)
Ο Αρης έχει κάνει ήδη την υπέρβασή του. Οτιδήποτε επιτύχει στο εξής θα ισοδυναμεί με άθλο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι Θεσσαλονικείς είναι διατεθειμένοι να πέσουν αμαχητί στο Top 16 γνωρίζοντας ειδικά ότι θα δώσουν τρεις αγώνες στο «κολασμένο» Αλεξάνδρειο!
Στον Αρη καλά κάνουν και θυμούνται τη συντριβή από τον Παναθηναϊκό. Για καθαρά αγωνιστικούς λόγους! Απέναντι στους πρωταθλητές οι Κίτρινοι δεν είχαν καθόλου υπομονή στην επίθεση και λογικά θα πρέπει να έχουν διδαχθεί από το συγκεκριμένο ματς. Η κακή κυκλοφορία της μπάλας στην πίεση του Παναθηναϊκού και η βιαστική εκτέλεση είναι στοιχεία που θα πρέπει να διαγράψει ο Αρης γνωρίζοντας ότι το Αλεξάνδρειο θα επισκεφτούν και άλλες ομάδες του επιπέδου του Παναθηναϊκού. Ισως και οι ίδιοι οι Πράσινοι αν έχει τέτοια κέφια η κλήρωση της Δευτέρας (5/2)!
Ένα από τα βασικά όπλα του Αρη είναι η άμυνά του (τρίτη καλύτερη στην Ευρωλίγκα μετά την ΤΣΣΚΑ και την Μπενετόν), η οποία επιτρέπει στους αντιπάλους του να σκοράρουν κατά μέσον όρο 72,3 πόντους! "Σε ματς υψηλού κινδύνου μέχρι και ο Σκέιλς παίζει άμυνα!", λένε στον Αρη και μπορεί αυτή η διαπίστωση να ακούγεται ως ανέκδοτο, αλλά αποτελεί πραγματικότητα και για αυτό ευθύνεται ο Αντρέα Ματσόν, ο οποίος κατάλαβε ότι η επίθεση δεν θα μπορούσε να του εγγυηθεί την πρόκριση στην επόμενη φάση.
Παρεμπιπτόντως, ο Αρης είχε τη χειρότερη επίθεση (69,3 πόντοι κατά μέσον όρο) στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας. Και αυτό είναι κάτι που χρειάζεται βελτίωση. Τα μεγάλα σκορ δύσκολα μπορεί να έλθουν στο Top 16, ωστόσο ο καλύτερος ρυθμός κρίνεται επιβεβλημένος, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Θεσσαλονικείς θα επιχειρήσουν να διατηρήσουν απόρθητο το Αλεξάνδρειο (μόνο η ΤΣΣΚΑ δραπέτευσε με τη νίκη στην κανονική περίοδο) και –αν δεν καταφέρουν να κερδίσουν μακριά από το σπίτι τους- να "παίξουν" με τις διαφορές.
Παναθηναϊκός (ρεκόρ: 11-3)
Μετά την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου, το συμπέρασμα που δημιουργείται είναι ότι ο Παναθηναϊκός εμφανίζεται στο ίδιο επίπεδο με την πρωταθλήτρια Ευρώπης ΤΣΣΚΑ Μόσχας και την Ταού Κεράμικα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι Πράσινοι βρίσκονται… ένα κλικ πίσω από τους Ρώσους και τους Βάσκους, όμως για αυτό έρχονται οι σπουδαίοι αγώνες, ώστε να δοθούν απαντήσεις και αποδείξεις.
Είναι πάντως αποδεκτό ακόμη και από τους ίδιους του παίκτες των πρωταθλητών Ελλάδος ότι σε κανέναν από τους ευρωπαϊκούς αγώνες του ο Παναθηναϊκός δεν έφτασε στο μάξιμουμ της απόδοσής του, παρ' όλα αυτά σημείωσε 11 σερί νίκες και πιθανότατα -αν ήταν υποχρεωμένος- θα μπορούσε να αποφύγει κάποιες (ή και όλες) από τις τρεις ήττες του στην κανονική περίοδο.
Μια φορά μόνο ο Παναθηναϊκός απέδωσε ολοκληρωτικό μπάσκετ και σε μεγάλη διάρκεια. Στο Αλεξάνδρειο συντρίβοντας (96-60) τον Αρη! Λέγεται μάλιστα σε κύκλους προπονητών ότι αν ο Παναθηναϊκός παίξει έτσι και στο Top 16 δεν θα έχει αντίπαλο, ωστόσο δεν είναι και τόσο εύκολο να επαναληφθεί μια τέτοια διαστημική εμφάνιση με τόσο υψηλά ποσοστά.
Χωρίς τους δημιουργούς Γιάκα Λάκοβιτς και Βασίλη Σπανούλη, ο Παναθηναϊκός δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην άμυνα, όπου οι αριθμοί του είναι καλύτεροι συγκριτικά με την περυσινή κανονική περίοδο (74 πόντοι έναντι 75,9 κατά μέσον όρο). Στην επίθεση θα υπάρξουν στιγμές, στις οποίες πιθανώς θα αντιμετωπίσει δυσκολίες, για αυτό θα χρειαστεί να βελτιώσουν την απόδοσή τους οι Σάνι Μπετσίροβιτς και Μίλος Βούγιανιτς. Γιατί οι συγκεκριμένοι γκαρντ και όχι λ.χ. ο Τόνι Ντελκ; Απλούστατα, γιατί είναι δύο παίκτες που εφαρμόζουν καλύτερα το «πικ εντ ρολ», σύστημα που χρησιμοποιεί κατ' εξοχήν ο Παναθηναϊκός.
Αντιστρόφως, αχίλλειος πτέρνα θα μπορούσε να είναι για τους Πράσινους η περιφερειακή πίεση που θα επιχειρήσουν να ασκήσουν οι αντίπαλοί του. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο οποίος εμφανίζεται πολύ βελτιωμένος στο επιθετικό κομμάτι, σαφέστατα αποτελεί σπουδαία λύση, αλλά θα χρειαστεί υποστήριξη και από άλλους συμπαίκτες του. Ειδικά, σε αγώνες με ομάδες όπως η Ταουγκρές, η ΤΣΣΚΑ ή η Μπαρτσελόνα, που θα προσπαθήσουν να πιέσουν ασφυκτικά τον Παναθηναϊκό. Εκτός και αν δεν τύχει να συναντηθεί με κάποια από αυτές παρά μόνο στον τελικό προορισμό.
Ολυμπιακός (ρεκόρ: 10-4)
Το βασικότερο πρόβλημα του Ολυμπιακού εντοπίζεται στην άμυνα, η οποία χρειάζεται τεράστια βελτίωση, ώστε οι Ερυθρόλευκοι να δικαιούνται να ελπίζουν σε μεγάλα πράγματα εφέτος. Το γεγονός ότι υπήρξαν αρκετοί αγώνες, στους οποίους ο Ολυμπιακός έχασε με μεγάλες διαφορές (19 και 18 από την Εφές, 15 από την Ταού και από την Ντιναμό) και ότι με το ζόρι νίκησε την Λε Μαν και την Κολωνία στην έδρα του, θα πρέπει να προβληματίζει τους Πειραιώτες.
Εννοείται ότι η ομάδα του Πίνι Γκέρσον δικαιούται να επικαλείται τις απουσίες του τραυματία Αρβιντας Ματσιγιάουσκας και του Σοφοκλή Σχορτσανίτη, οι οποίοι θα ανέβαζαν ένα επίπεδο τον Ολυμπιακό, ωστόσο οι Ερυθρόλευκοι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι με την εικόνα που έχουν αυτή τη στιγμή δεν θα περάσουν άνετα βράδια ούτε απέναντι στις θεωρητικά υποδεέστερες ομάδες του Top 16. Γιατί ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι η Μπανταλόνα δεν μπορεί να κερδίσει στο ΣΕΦ, ή η Λοτομάτικα Ρόμα, ακόμη και η Παρτιζάν Βελιγραδίου;
Και αν στην άμυνα, στην οποία πρόκειται να στηριχτούν οι μεγάλες ομάδες για να φτάσουν στο Φάιναλ Φορ, το πρόβλημα είναι οφθαλμοφανές, ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει δυσκολίες και στην επίθεση, όπου δείχνει να βραχυκυκλώνει σε συνθήκες « set» παιχνιδιού («5 εναντίον 5»). Πιθανώς να μην φταίει μόνο ο βασικός πόιντ γκαρντ Σκούνι Πεν για τις επιθετικές αδυναμίες του Ολυμπιακού, αλλά και οι συμπαίκτες του στην περιφέρεια. Ισως και ο ίδιος ο προπονητής. Είναι άλλωστε φρέσκο το παράδειγμα δύο… ημίτρελων πλέι μέικερ, του Ουίλι Σόλομον και του Χόρας Τζένκινς, οι οποίοι κατάφεραν να λειτουργήσουν για το συμφέρον της Εφές Πίλσεν, υπό την καθοδήγηση του Οκτάι Μαχμούτι…
Συμπέρασμα: Εάν ο Ολυμπιακός θέλει να διεκδικήσει υψηλούς ευρωπαϊκούς στόχους, θα πρέπει να μεταμορφωθεί προς το καλύτερο! Θα πρέπει να δείξει ραγδαία βελτίωση στην άμυνά του και να αποκτήσει καλύτερη οργάνωση στην επίθεση. Μόνο τότε θα μπορέσει να αποδειχθεί αντάξιος του επιπέδου του Top 16. Ειδάλλως, θα κυνηγά τις νίκες στην έδρα του και να συντηρήσει τις… διαφορές μακριά από το ΣΕΦ όπως συνέβη στη Μόσχα, στη Βιτόρια και στην Κωνσταντινούπολη.
Αρης (ρεκόρ: 6-8)
Ο Αρης έχει κάνει ήδη την υπέρβασή του. Οτιδήποτε επιτύχει στο εξής θα ισοδυναμεί με άθλο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι Θεσσαλονικείς είναι διατεθειμένοι να πέσουν αμαχητί στο Top 16 γνωρίζοντας ειδικά ότι θα δώσουν τρεις αγώνες στο «κολασμένο» Αλεξάνδρειο!
Στον Αρη καλά κάνουν και θυμούνται τη συντριβή από τον Παναθηναϊκό. Για καθαρά αγωνιστικούς λόγους! Απέναντι στους πρωταθλητές οι Κίτρινοι δεν είχαν καθόλου υπομονή στην επίθεση και λογικά θα πρέπει να έχουν διδαχθεί από το συγκεκριμένο ματς. Η κακή κυκλοφορία της μπάλας στην πίεση του Παναθηναϊκού και η βιαστική εκτέλεση είναι στοιχεία που θα πρέπει να διαγράψει ο Αρης γνωρίζοντας ότι το Αλεξάνδρειο θα επισκεφτούν και άλλες ομάδες του επιπέδου του Παναθηναϊκού. Ισως και οι ίδιοι οι Πράσινοι αν έχει τέτοια κέφια η κλήρωση της Δευτέρας (5/2)!
Ένα από τα βασικά όπλα του Αρη είναι η άμυνά του (τρίτη καλύτερη στην Ευρωλίγκα μετά την ΤΣΣΚΑ και την Μπενετόν), η οποία επιτρέπει στους αντιπάλους του να σκοράρουν κατά μέσον όρο 72,3 πόντους! "Σε ματς υψηλού κινδύνου μέχρι και ο Σκέιλς παίζει άμυνα!", λένε στον Αρη και μπορεί αυτή η διαπίστωση να ακούγεται ως ανέκδοτο, αλλά αποτελεί πραγματικότητα και για αυτό ευθύνεται ο Αντρέα Ματσόν, ο οποίος κατάλαβε ότι η επίθεση δεν θα μπορούσε να του εγγυηθεί την πρόκριση στην επόμενη φάση.
Παρεμπιπτόντως, ο Αρης είχε τη χειρότερη επίθεση (69,3 πόντοι κατά μέσον όρο) στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας. Και αυτό είναι κάτι που χρειάζεται βελτίωση. Τα μεγάλα σκορ δύσκολα μπορεί να έλθουν στο Top 16, ωστόσο ο καλύτερος ρυθμός κρίνεται επιβεβλημένος, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Θεσσαλονικείς θα επιχειρήσουν να διατηρήσουν απόρθητο το Αλεξάνδρειο (μόνο η ΤΣΣΚΑ δραπέτευσε με τη νίκη στην κανονική περίοδο) και –αν δεν καταφέρουν να κερδίσουν μακριά από το σπίτι τους- να "παίξουν" με τις διαφορές.