Τι δείχνει η μεταγραφή του Τζόρνταν Νουόρα στην Αναντολού Εφές: Η υπομονή, τα πορτοφόλια και οι εξαιρετικοί NBAers
Οι λίγες διαθέσιμες θέσεις στο NBA, οι πολλοί αξιόλογοι παίκτες και οι ομάδες της EuroLeague που δεν έχουν ολοκληρώσει τα ρόστερ τους.
Η είδηση πως η Αναντολού Εφές συμφώνησε για 1+1 σεζόν με τον Τζόρνταν Νουόρα, έσκασε σαν... μικρή βόμβα τη Δευτέρα (5/8) στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο 25χρονος περιφερειακός μπορεί να παίξει σε δύο θέσεις (2-3), είναι σπουδαίος σκόρερ, αλλά δεν έχει δείξει συνέπεια στο NBA και το κίνητρο με το οποίο έρχεται στην Ευρώπη είναι το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντήσει.
Ο Νουόρα (21 πόντοι, 4.7 ριμπάουντ, 29.3 λεπτά σε τρεις αγώνες απέναντι σε Ιταλία, Γερμανία, Αυστραλία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021) ήταν η 45η επιλογή στο Draft του 2020, έπαιξε στους Μπακς, στους Πέισερς και πέρυσι στους Ράπτορς και σε 206 αγώνες κανονικών περιόδων έγραψε 7.6 πόντους (37.6% στο τρίποντο), 3.2 ριμπάουντ και μία ασίστ ανά 16.3 λεπτά.
Σκόρερ που δεν έχει την πάσα στο ρεπερτόριό του, κοιτάζει συνεχώς το καλάθι και μπορεί είτε να επιτεθεί κάθετα, είτε να βγει από τα σκριν για να εκτελέσει.
Αν προσαρμοστεί γρήγορα στο σκληρό παιχνίδι της EuroLeague και αν είναι οικονομικός/αποτελεσματικός σε μία ομάδα που έχει ρόστερ 19 παικτών (!) και τους Σέιν Λάρκιν, Ροντρίγκ Μπομπουά, Ντάριους Τόμπσον, Ελάιτζα Μπράιαντ, Στάνλεϊ Τζόνσον, Ρόλαντς Σμιτς, Ντέρεκ Γουίλις, Νταν Οτούρου, Βενσάν Πουαριέ γύρω του, μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Ο Νουόρα είναι ένας high-volume σκόρερ (16.8 πόντοι Per 36 minutes), ωστόσο τα ανοιχτά roster spots στο NBA είναι αυτή τη στιγμή λίγα, έως ελάχιστα ειδικά για παίκτες με τη δική του εμπειρία που δεν μπορούν να υπογράψουν Two-Way συμφωνίες.
Το γεγονός ότι αποφάσισε να περάσει τον Ατλαντικό στις αρχές Αυγούστου και να μην περιμένει μία ευκαιρία δείχνει πως πιθανότατα θα δούμε κι άλλους παίκτες από την κορυφαία λίγκα του κόσμου να ακολουθούν αυτή τη διαδρομή, ενδεχομένως και παίκτες με σημαντικότερο status και υψηλότερο ταβάνι από τον Αμερικανονιγηριανό περιφερειακό.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν καλοί γκαρντ (Πάτι Μιλς, Ντένις Σμιθ, Μαλακάι Φλιν, Τέιλεν Χόρτον-Τάκερ, Μαρκέλ Φουλτζ, Λάντρι Σάμετ), σπουδαίοι περιφερειακοί (Λόνι Γουόκερ, Εβάν Φουρνιέ, Σβι Μίχαϊλιουκ, Λέστερ Κινόνιες, Τι Τζέι Γουόρεν), εξαιρετικοί φόργουορντ (Τσεντί Οσμάν, Τζαβόντε Γκριν, Ρόμπερτ Κόβινγκτον, Ντίλαν Γουίντλερ, Αλεξέι Ποκουσέβσκι, Μαρκίφ και Μάρκους Μόρις, Ντάβις Μπέρτανς, Οσέι Μπρισέτ), όχι όμως αρκετοί ψηλοί, με τους Ντέιμιαν Τζόουνς - Ομέρ Γιουρτσεβέν να ξεχωρίζουν.
Πολλοί από αυτούς θα... ξεμείνουν στη δεξαμενή των free agents, κάποιοι περιμένουν να ολοκληρωθεί το ολυμπιακό τουρνουά για να διαπραγματευθούν για το επόμενο συμβόλαιό τους, κάποιοι θέλουν να εξαντλήσουν τα περιθώρια για να μείνουν στο NBA. Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις "Νουόρα", αλλά και ομάδες όπως η Αναντόλου Εφές που αρπάζουν τις ευκαιρίες.
Το σίγουρο είναι πως οργανισμοί που έκαναν υπομονή και δεν έχουν κλείσει τα ρόστερ τους, οργανισμοί που έχουν χρήματα και χώρο στους προϋπολογισμούς τους, μπορούν να δικαιωθούν και να αποκτήσουν αθλητές υψηλού επιπέδου.
Ποιες είναι οι ομάδες που έχουν χώρο και ανάγκη για προσθήκη/προσθήκες; Ο Παναθηναϊκός που ψάχνει ψηλό, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μακάμπι Τελ Αβίβ, η Μπασκόνια, η Παρτίζαν, η Μπάγερν Μονάχου, η Βιλερμπάν και ίσως η Φενέρμπαχτσε.