Το "αντίο" της Πατ Σάμιτ
Η πιο επιτυχημένη προπονήτρια του κόσμου, η Πατ Σάμιτ, αποχώρησε από τους πάγκους λόγω Αλτσχάιμερ, εν μέσω αποθέωσης. Αν τα παράτησε; Όχι, βέβαια. Ο αγώνας της εναντίον της ασθένειας συνεχίζεται, καθώς όπως λέει "δεν ξέρετε με ποια έχετε να κάνετε"...
Τι είδους άμυνα να παίξει κανείς απέναντι στο Αλτσχάιμερ; Δεν καταλαβαίνει ούτε από ζώνη, ούτε από παγίδες. Η Πατ Σάμιτ, η κορυφαία προπονήτρια στην ιστορία του γυναικείου μπάσκετ, προσπάθησε να βρει την απάντηση.Πάλεψε με όλες της τις δυνάμεις σε ένα παιχνίδι που δεν μπορούσε να κερδίσει. Την Τετάρτη ανακοίνωσε -λόω της νόσου- την αποχώρηση της από την ενεργό δράση μετά από 31 χρόνια και αρίθμητες επιτυχίες. Πλέον θα αφοσιωθεί στη μάχη της κόντρα στο Αλτσχάιμερ μέσω του Ιδρύματος της. Το ματς, οπότε, δεν έχει τελειώσει. Κι ας τολμήσει κανείς να της πει το αντίθετο...
Ο γιατρός που της ανακοίνωσε το καλοκαίρι του 2011 το πρόβλημα γλίτωσε στο... τσακ από ξυλοδαρμό. Όταν της είπε ότι πρέπει να σταματήσει από την ενεργό δράση, η Σάμιτ του επιτέθηκε. "Ξέρετε με ποια έχετε να κάνετε" του απάντησε...
Τελικά έμεινε για ένα χρόνο ακόμη στον πάγκο της γυναικείας ομάδας του Τενεσί, παραχωρώντας αρκετές αρμοδιότητες στο προπονητικό τιμ, όπως την άμεση συνεργάτιδα της για 27 χρόνια, Χόλι Ουόρλικ, την ασίσταντ-κόουτς που πήρε χθες το χρίσμα να γεμίσει τα μεγαλύτερα... τακούνια του παγκόσμιου μπάσκετ.
Η κορυφαία προπονήτρια
Δεν είναι εύκολο να διαδεχθεί κάποιος την Πατ Σάμιτ. Είναι κάτι σαν τον Φιλ Τζάκσον του κολεγιακού μπάσκετ, ή σαν τον Μάικλ Τζόρνταν, τον Μάτζικ Τζόνσον και τον Λάρι Μπερντ μαζί στα επίπεδα του γυναικείου. Σε 38 χρόνια οι "Lady Vols" δεν έχασαν ούτε ένα τουρνουά του NCAA, συμμετείχαν σε 18 φάιναλ-φορ, ενώ κατάκτησαν παράλληλα οκτώ τίτλους. Η ίδια μετράει δηλαδή όσα πρωταθλήματα έχουν ο Μάικ Σιζέφσκι κι ο Άντολφ Ραπ μαζί. Παράλληλα μετράει τις περισσότερες νίκες (1.098-207) από κάθε άλλο προπονητή της Division I (σε άνδρες και γυναίκες). Παράλληλα -κι ίσως είναι το πιο λαμπερό της παράσημο- όλες οι παίκτριες της αποφοίτησαν με πτυχίο, ενώ 74 μέλη της ομάδας από παίκτριες, μέχρι μάνατζερς εργάστηκαν σε κάποια βαθμίδα του μπάσκετ.
"Λατρεύω να είμαι η head coach του Τενεσί, αλλά αναγνωρίζω ότι ήρθε η ώρα να γυρίσω σελίδα και να αναλάβω ένα νέο ρόλο. Θα παραμείνω ως επίτημη head-coach διδάσκοντας τις παίκτριες, ενώ παράλληλα θα διατηρήσω τον ενεργό μου ρόλο ως ομιλίτρια στον αγώνα κατά του Αλτσχάιμερ μέσω του Pat Summit Foundation Fund" ανέφερε η επίσημη δήλωση της.
"Είναι ένα σύμβολο, έστω κι αν δεν βλέπει η ίδια έτσι τον εαυτό της. Η κληρονομιά της είναι αιώνια. Όπως δεν θα υπάρξει άλλος Τζον Γούντεν, έτσι δεν θα υπάρξει κι άλλη Πατ Σάμιτ" γράφει η επίσημη θέση του κολεγίου.
"Το όραμα της Πατ για το γυναικείο μπάσκετ κι η ακόρεστη θέληση της έσπρωξαν το άθλημα σε ένα νέο επίπεδο και επέτρεψαν σε μας τους υπόλοιπους να πετύχουμε ότι πετύχαμε" είπε ο... αιώνιος της αντίπαλος, ο Τζίνο Αουριέμα του Κονέκτικατ. Τόσα χρόνια τους χώριζαν πολλά, η μάχη για τους τίτλους ή για τον εντοπισμό των πιο ταλαντούχων αθλητριών της Αμερικής. Ο σεβασμός, ωστόσο, είναι αυτός που γεφυρώνει και το μεγαλύτερο χάσμα.
"Είναι πρότυπο ήθους και κουράγιου. Δεν μπορούν να ειπωθούν αρκετά για τα όσα έχει καταφέρει. Η Πατ είναι το μπάσκετ του Τενεσί" δήλωσε η Τάρα ΒανΝτερβέρ του Στάνφορντ. "Είναι πρωτοπόρος του μπάσκετ. Ένας αληθινός ηγέτης. Λίγοι μπορούν να κληροδοτήσουν τόσα πολλά στο επάγγελμα που επέλεξαν όσα οι κόουτς Σάμιτ. Ανέβασε πολύ υψηλά τον πήχη της αφοσίωσης και της περηφάνειας, Είναι τιμή μου ότι μπορώ να την αποκαλώ φίλη".
Ο όρκος που έμεινε στη μέση...
Το καλοκαίρι εν μέσω δακρύων οι υπεύθυνοι του κολεγίου αποφάσισαν να κρατήσουν την Πατ Σάμιτ με οποιοδήποτε κόστος. Έστω κι αν χρειάστηκαν να πάρουν μεγάλο βάρος από τις πλάτες της, η ίδια αποφάσισε να συνεχίσει από την άκρη του πάγκου. Η είδηση για την ασθένεια της συνοδεύτηκε με τη χειρότερη περίοδο στην ιστορία των "Lady Vols". Από το 2008 δεν έχουν πάρει ούτε τίτλο, ούτε έχουν φτάσει στο φάιναλ-φορ.
Για αυτό κι οι πέντε τελειόφοιτες που ήταν μέλη της ομάδας που αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο του 2009 ορκίστηκαν να κατακτήσουν τον τίτλο για την Πατ Σάμιτ. Ορκίστηκαν εις το όνομα της νόσου Αλτσχάιμερ. Δεν τα κατάφεραν. Ηττήθηκαν από την μετέπειτα πρωταθλήτρια ομάδα του Μπέιλορ. Η Σάμιτ, ωστόσο, δέχτηκε το standing ovation στο φάιναλ-φορ. Η ελάχιστη ένδειξη αναγνώρισης.
Η βαριά κληρονομιά
Οι αριθμοί δεν λένε όλη την αλήθεια. Ούτε τα έπαθλα που βρίσκονται στο σπίτι της στο Νόξβιλ: η πλακέτα για την είσοδο στο Hall-of-Fame, το χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο το 1984, τα πρωταθλήματα, οι πανηγυρικές φωτογραφίες. Η Σάμιτ άλλαξε τον γυναικείο κολεγιακό αθλητισμό, άλλαξε το ίδιο το μπάσκετ. Ήταν αυτό που λέει και το επώνυμο της: Summit (=κορυφή). Ξέρετε πολλούς που να την ανέβηκαν στον τομέα δράσης τους;
Η γκουρού των "Lady Vols" αποτέλεσε σύμβολο για ένα ολόκληρο κολέγιο, θεωρήθηκε γκουρού όχι μόνο της προπονητικής, αλλά και της διαχείρισης. Δεν είναι τυχαίο ότι συμβουλεύει επί σειρά ετών προπονητές όλων των σπορ για το πως πρέπει να προσεγγίζουν τους αθλητές και να αποτυπώνουν τη φιλοσοφία τους. Οπότε στο τέλος δεν μετράνε μόνο οι νίκες, μετράει κι ο τρόπος. Η Πατ Σάμιτ συνδύασε με τη μαχητικότητα με τις αρχές. Το πάθος, με τις αξίες. Στα 59 της χρόνια δεν μπορεί να αλλάξει. "Θα το παλέψω" είπε στην κάμερα. Θα πάρει το γνωστό της φονικό βλέμμα (το "stare" είναι το σήμα-κατατεθέν) και θα κοιτάξει το Αλτσχάιμερ στα μάτια.