Από την εξωτική Χουανγκζού, στην άκρη της Κίνας, δίπλα στη Σανγκάη, στη μέση της... στέπας και το Ευρασιατικό Καζακστάν, μέχρι τον παρεξηγημένο λόγω εχθροπραξιών Λίβανο και την Βηρυτό, το ελληνικό μπάσκετ δηλώνει "παρών".

ΤΟΥ ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΣΕΒΑΣΤΙΑΔΗ

Ο αρχηγός της Εθνικής Γιάννης Μπουρούσης, ο διεθνής και μάλιστα πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική εφήβων παλιότερα, Λεωνίδας Κασελάκης και το μέλος του τωρινού τεχνικού επιτελείο της Εθνικής Ανδρών, Θανάσης Μολυβδάς, περιγράφουν στο "ΕΘΝΟΣΠΟΡ" τις συνθήκες ζωής, τα όμορφα αλλά και περίεργα στην... επαγγελματική πατρίδα τους.

Επικίνδυνοι δρόμοι στο... Μαϊάμι της Κίνας

Η Χουανγκζού είναι η πόλη στην οποία «μετανάστευσε» ο Γιάννης Μπουρούσης και… περνάει μια χαρά. " Είναι πλούσια πόλη, κοντά στη Σανγκάη, φαντάσου κάτι σαν το Μαϊάμι. Υπάρχει ένας πολύ όμορφος συνδυασμός του δυτικού πολιτισμού με το κινέζικο φολκλόρ. Υπάρχουν εμπορικά κέντρα που θα τα ζήλευαν μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και εκεί μπορεί να βρεις όλες τις μεγάλες και ακριβές μάρκες. Τόσο αυθεντικά όσο και… κινέζικες απομιμήσεις, άριστης ποιότητας φυσικά.

Ο κόσμος διασκεδάζει πολύ και πίνει… περισσότερο, όλα τα είδη, τα γνωστά ποτά αλλά και τα παραδοσικά σαν σάκε. Μπορείς να βρεις τα πάντα σε είδη και φαγητά, τα συνηθισμένα για τους Δυτικούς, αλλά και πολλά ασιατικής κουζίνας, οπότε έχεις δικαίωμα επιλογής και κανενός είδους περιορισμό.

Το νόμισμά τους είναι το γουαν και στις τιμές δεν έχω παρατηρήσει κάτι που να προκαλεί αίσθηση. Συνολικά από το 2008 που είχε έρθει στην Κίνα για τους Ολυμπιακούς αγώνες παρατήρησα μια… στροφή προς το μοντέρνο και το Δυτικό αλλά αυτό που δεν έχει αλλάξει είναι ο τρελός τρόπος οδήγησης. Μεγάλος κίνδυνος είτε οδηγάς είτε είσαι πεζός".

Η όμορφα...παγωμένη Αστανά

Στην διαρκώς αναπτυσσόμενη πρωτεύουσα του Καζακστάν, την Αστανά, ο Λεωνίδας Κασελάκης... ρίζωσε. " Σε λίγους μήνες θα κλείσω τα δύο χρόνια μιας απολαυστικής εμπειρίας, έχω συναντήσει έναν τελείως διαφορετικό πολιτισμό. Ολα εδώ είναι υπέροχα στο μάτι, αλλά το κρύο τα κάνει ανυπόφορα. Από τον Δεκέμβριο μέχρι και τα μέσα Μαρτίου, θερμοκρασίες γύρω στους -30 κάνουν το κορμί σου να περνάει... τεστ αντοχών, έστω για τις λίγες στιγμές που αναγκάζεσαι να κυκλοφορήσεις.

Αναγκαστικά όλοι στρέφονται στο αυτοκίνητο με έντονο πρόβλημα κίνησης, σε μια πόλη με ανάπτυξη τρομακτικά γρήγορη, εμπορικά κέντρα και εστιατόρια που θα ζήλευαν σε όλον τον κόσμο, αν και σε γεύσεις και σέρβις απέχουν... αιώνες από την Ελλάδα.

Στα σούπερ μάρκετ βρίσκεις σε ελαφρά "τσιμπημένες" τιμές όλα τα εισαγόμενα είδη, αφού τα ντόπια είναι... απαίσια, πληρώνεις στο... τιμημένο Τένγκε, περίπου μια παλιά δική μας δραχμή δηλαδή 350 τέτοια για 1 ευρώ.

Αξίζει πάντως να εξερευνήσεις κάποιος τις ομορφιές της περιοχής, πάντα με... λεξικό στο χέρι αφού τα αγγλικά που ξέρουν είναι όσα... κινέζικα οι Ελληνες. Και όσο για διασκέδαση; Μια φορά να τους πάμε σε μπουζούκια, θα... αλλαξοπιστήσουν, όντες οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι. Οσο δε για το φαγητό, αν δοκιμάσουν τα δικά μας, τότε θα έρθουν για μόνιμη εγκατάσταση στη Ελλάδα"...

Breakfast με…τουρσί και ρεβίθια

Ο κόουτς Θανάσης Μολυβδάς είναι μέλος του επιτελείου της Εθνικής Ανδρών και βγάζει τα προς το ζην στο Λίβανο και την Αλ Ριάντι της Βηρυτού. " Μιας πανέμορφης πόλης, με απίστευτη κίνηση και τον κόσμο μάλλον να έχει γεννηθεί με… την κόρνα στο χέρι. Η παραλιακή οδός είναι έκτασης πολλών χιλιομέτρων και εκπληκτικών εικόνων, με μαρίνες και μαγαζιά υψηλότατου επιπέδου, να πω κάτι σαν τον Φλοίσβο για να υπάρχει εικόνα. Εγώ ζω σε μια περιοχή κοντά στα δύο μεγάλα Αμερικάνικα Πανεπιστήμια και είναι έντονη η παρουσία φοιτητών από άνετες οικονομικά οικογένειες.

Εμπορικοί δρόμοι, όπως και άλλοι με καφέ και εστιατόρια, νόμισμα την Λιβανέζικη λίρα με κλειδωμένη ισοτιμία 1500 για 1 δολάριο, το οποίο δολάριο κινείται πολύ και το δέχονται όλοι.Η καθημερινότητα είναι… αμερικανοποιημένη γενικά, με όλες τις μεγάλες αλυσίδες εστίασης αλλά και ντόπιες που μοιάζουν, και τιμές λίγο πιο ακριβές από την Ελλάδα. Τα εισαγόμενα πάντως είναι πολύ ψηλότερα και σε απλά πράγματα συμφέρει να ψωνίζεις ντόπια. Ο κόσμος διασκεδάζει, πολύ και συχνά και ειδικά τα βράδια Παρασκευής και Σαββάτου γίνεται... χαμός.

Οσο για τοπικό φαγητό, είναι νόστιμο και το δοκιμάζω αφού η ομάδα μας παρέχει τη δυνατότητα σίτισης από ένα τέτοιο εστιατόριο, αλλά θα μου μείνει αξέχαστο ένα πρωινό που έφαγα μετά από μια προπόνηση που με πήγε παίκτη μου. Καλωσόρισμα με τουρσί, ντομάτες, κρεμμύδι και φύλλα μέντας και μετά μια σούπα με λεπτή πίτα στον πάτο του πιάτου, ρεβίθια, σούπα, από πάνω γιαούρτι, σκορδόλαδο και ξηρούς καρπούς"!