Το μήνυμα του Λίλαρντ στους Μπλέιζερς: "Δεν είναι αντίο, αλλά εις το επανιδείν"

Οι δρόμοι του Ντέιμιαν Λίλαρντ και των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς χώρισαν έπειτα από 11 χρόνια και ο έμπειρος πόιντ γκαρντ δεν θα μπορούσε να μην πει "αντίο" στην ομάδα που αγωνίστηκε όλα τα χρόνια του στο NBA μέχρι την μετακόμισή του στο Μιλγουόκι.

Η συγκεκριμένη συμφωνία έκανε αρκετό... κρότο, με τον Λίλαρντ να πηγαίνει στους Μπακς και να γίνεται συμπαίκτης με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Με την συμφωνία να έχει επισημοποιηθεί, ο Λίλαρντ έστειλε το μήνυμά του στους Μπλέιζερς για όλα τα χρόνια που πέρασε στο Πόρτλαντ, αποχαιρετώντας την πρώην ομάδα του.

Μεταξύ άλλων η μακροσκελής ανάρτηση του Λίλαρντ στα social media αναφέρει:

"Θέλω να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτό δεν είναι αντίο, αλλά εις το επανιδείν. Τα λόγια μου ήταν πάντα από την καρδιά όταν πρόκειται για σας. Θεωρώ το Πόρτλαντ σπίτι μου και αυτό δεν θα αλλάξει. Έχω περάσει ολόκληρη την ενηλικίωσή μου εδώ και έκανα τόσους πολλούς φίλους που δεν θα ξεχάσω ποτέ.

Οι στιγμές στο γήπεδο του μπάσκετ, όσο υπέροχες κι αν ήταν, δεν συγκρίνονται καν με την εμπειρία που είχα με όλους εσάς. Ο τρόπος που με αγκάλιασες από την πρώτη μέρα δεν έδωσε άλλη επιλογή από το να ανταποδώσεις την αγάπη χίλιες φορές, και δεν το μετανιώνω ούτε λίγο. Οφείλω να ομολογήσω ότι με στεναχωρεί να βλέπω μερικούς ανθρώπους να αλλάζουν στάση όταν ζήτησα να με ανταλλάξουν χωρίς να γνωρίζουν τα γεγονότα επειδή είμαι πραγματικά ένας από εσάς.

Ελπίζω να έρθει μια μέρα που θα μπορέσουμε να βρεθούμε μαζί και να αναπολήσουμε τις υπέροχες στιγμές καθώς δεν θα τις ξαναζήσουμε - τουλάχιστον όχι όπως ήταν. Ήμουν ο νέος, νέος, γεμάτος αυτοπεποίθηση, περήφανος, ανταγωνιστικός, λάτρης του Πόρτλαντ, μεσαίου μεγέθους πόιντ γκαρντ που όλοι δεν μπορούσατε να το χορτάσετε.

Τώρα είμαι μεγαλύτερος και βγαίνοντας από την πόρτα, μια πόρτα που πάντα προσευχόμουν να οδηγήσει στην απόσυρση, όχι σε άλλη ομάδα. Δεν φεύγω με τίποτα άλλο πέρα από την αγάπη για τους οπαδούς και αυτή την πόλη. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.

Καθώς τελειώνει αυτό το κεφάλαιο της ζωής μου, κοιτάζω πίσω και συνειδητοποιώ πόσο ξεχωριστό ήταν. Ακόμα και αυτή τη στιγμή, νιώθω λυπημένος που ποτέ δεν καταφέραμε αυτό που τόσο πολύ ήθελα.

Δεν κλαίω πολύ, αλλά ξέρω ότι η αγάπη μου για σένα είναι αληθινή γιατί μάλλον δάκρυσα αυτή τη στιγμή. Το show στο Πόρτλαντ πρέπει να συνεχιστεί με ή χωρίς εμένα. Πιστεύω ότι θα έρθει μια μέρα που θα φορέσω ξανά τη φανέλα των Μπλέιζερς και ελπίζω, μέχρι τότε, να με συγχωρέσετε που ράγισα τις καρδιές σας μαζί με τη δική μου".