Το «Μίρζα» δεν ήταν το όνομα του παππού του. Ηταν… του Ντελίμπασιτς, αγαπημένου παίκτη του πατέρα Μπέγκιτς. Για αυτό και το προτίμησε για τον κανακάρη του. Όταν λοιπόν, ο ύψους 2.16 σέντερ υπέγραψε στη Ρεάλ θεώρησε πως «ήταν μοιραίο να βρεθώ στην ομάδα που έκανε καριέρα ο καλύτερος παίκτης της ιστορίας μας».

Οπου «ιστορία μας», βάλτε αυτή της Βοσνία Ερζεγοβίνης. Γιατί ο νέος παίκτης του Ολυμπιακού σε αυτά τα εδάφη γεννήθηκε (στις 9 Ιουλίου του 1985). Για την ακρίβεια, στην πόλη Μπιέλινα. Στα ίδια εδάφη άρχισε να ασχολείται με το μπάσκετ (στην Σλόμποντα Τούζλα). Επειδή όμως, λίγο έλειψε εκεί να σταματήσει αυτήν την ενασχόληση πρόωρα, τράβηξε για άλλες πολιτείες πριν προλάβει να ενηλικιωθεί.

Σλοβένος, γιατί αυτό έπρεπε να γίνει

Ενας σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο, τον ώθησε στο να επισκεφτεί πλήθος ειδικών σε όλες τις χώρες, πριν καταλήξει στο ότι «στη Σλοβενία θα μπορούσα να δώσω μια άλλη πορεία στην καριέρα μου, καθώς εκεί υπήρχαν οι καλύτερες συνθήκες για να ωριμάσω ως παίκτης, ενώ παράλληλα θα γιάτρευα και το γόνατο μου», είχε εξηγήσει στην ιστοσελίδα klix.ba. Την ημέρα που εγκατέλειψε την Σλόμποντα Τούζλα, ο σύλλογος κάλεσε έκτακτη συνέντευξη Τύπου, στην οποία ο κόουτς Βέλιμιρ Γκάσιτς δήλωσε –με δάκρυα στα μάτια- συντετριμμένος, για την απώλεια. Αυτή θα γινόταν οριστική, όταν οι Σλοβένοι θα του έδιναν διαβατήριο και θα τον έκαναν… δικό τους άνθρωπο.

Τότε ήταν που οι συμπατριώτες του έγιναν έξαλλοι. Τον κατηγόρησαν για προδοσία και συνόδευσαν αυτήν την κατηγορία με την πληροφορία ότι ο Μπέγκιτς τους είπε πως ουδόλως τον ενδιέφερε να παίξει για τη Βοσνία Ερζεγοβίνη, έπειτα από δυο μήνες διαπραγματεύσεων. «Εξεπλάγην όταν έμαθα πως μιλούσαμε δυο μήνες. Αυτό δεν έγινε ποτέ. Όπως ποτέ δεν είπα πως δεν θέλω να παίξω για τη Βοσνία. Αντιθέτως, εξήγησα ότι ο κύριος λόγος που ήθελα να παίξω με τους Σλοβένους ήταν γιατί εκείνοι έσωσαν την καριέρα και την υγεία μου. Θα ήταν άδικο να ξεχάσω ό,τι έκαναν για εμένα».

Το πρώτο λιμάνι (και παντοτινό)

Η πρώτη ομάδα που έπαιξε στη Σλοβενία (το 2002), ήταν η ΚΚ Κόπερ. Με έδρα την πόλη Κόπερ, που βρίσκεται επί της Αδριατικής και είναι το μοναδικό λιμάνι της χώρας. Και τι σας νοιάζει; Κρατήστε το «λιμάνι» όπως μαθαίνετε πως εκεί έμελλε να ρίξει και άγκυρα στα προσωπικά του. Διότι εκεί γνώρισε τη Νίνα που τη σήμερον ημέρα είναι η γυναίκα του και η μητέρα των δυο παιδιών του. Μαζί τους πέρασε τις δυο τελευταίες εβδομάδες στις ακτές της Αδριατικής, όπως άδειαζε τις μπαταρίες του και αναζητούσε το επόμενο λιμάνι. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Και… η ασίστ του Λάσο στον Ολυμπιακό

Η σχέση του με τον Πάμπλο Λάσο (κόουτς της Ρεάλ, αν θυμάστε) δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή. Δεν ταίριαζαν τα χνώτα τους, βρε αδελφέ, χώρια που ο προπονητής θα προτιμούσε έναν πιο γρήγορο σέντερ (γιατί να ταιριάζει λέει, καλύτερα στο γενικότερα γρήγορο παιχνίδι της «βασίλισσας»). Στην πρώτη συζήτηση που έκαναν, ο Μπέγκιτς ζήτησε πάνω από ένα εκατομμύριο το χρόνο, ποσό που δεν μπορούσαν να διαθέσουν οι πρωταθλητές Ισπανίας –γιατί έχουν αποφασίσει να μειώσουν κατά 2 εκάτ. ευρώ το μπάτζετ φέτος. Οπότε… του άνοιξαν την πόρτα να φύγει. Και κάπως έτσι άνοιξε αυτή του πρωταθλητή Ευρώπης. Τι βρήκε όμως, ο Ολυμπιακός σε εκείνον και τον κάλεσε στον Πειραιά; Αυτό που του έλειπε. Δηλαδή;

Οι Ντάστον και Σίμονς είναι μια χαρά αθλητικοί παίκτες, με έφεση στο πικ εντ ρολ και στο παιχνίδι με πρόσωπο στο καλάθι, αλλά δεν τους λέτε και πρώτο μπόι (ούτε τον έναν -2.03- ούτε τον άλλον -2.07). Ο Μπέγκιτς λοιπόν, έρχεται να καλύψει αυτό το κενό (σε ύψος) με τα 216 εκατοστά του, αλλά και εκείνο του παιχνιδιού με πλάτη στο καλάθι. Οι «ερυθρόλευκοι» χρειάζονταν έναν παλαιάς κοπής σέντερ, να ματσάρει τους… ομοίους του, όπως και να αποτελέσει τη γιατρειά στις άμυνες ζώνης –αυτές που αρέσκονταν να προσφέρουν στον Ολυμπιακό πέρυσι οι αντίπαλοι του.

Ως κλασικό (και όχι new age) «πεντάρι», μπορεί να τελειώνει αυτές τις καταστάσεις (άπαξ και ακουμπήσουν την μπάλα στα χέρια του) και δη με το πολυδιαφημισμένο χουκ του (προτιμά αυτά με το δεξί). Δεν είναι ο πιο γρήγορος της Ευρώπης (και δεν θα μπορούσε να είναι με αυτό το ύψος), δεν τον λέτε όμως, και τον πιο αργό (πάντα τηρουμένων των αναλογιών).

Σίγουρα δεν θα είναι αυτός που θα χρησιμοποιείται για τις αλλαγές στα πικ εντ ρολ και την άμυνα σε πιο κοντούς παίκτες. Θεωρείστε δεδομένο ότι θα είναι εκείνος που θα… περιμένει τους κοντούς που θα στέλνει πάνω του η άμυνα της παρέας του, για να τους κόψει (απλά να θυμίσουμε τις 3 τάπες που είχε πάνω στον Βασίλη Σπανούλη, στο πρώτο ημίχρονο του τελευταίου τελικού της Ευρωλίγκας).

Δεν είναι hustle player (αγαπημένη φράση του κόουτς Στέφανου Τριαντάφυλλου), δεν θα λέγατε ότι αποφεύγει, όπως ο διάβολος το λιβάνι, τις επαφές, ενώ το λόου ποστ είναι το αγαπημένο του μέρος. Είναι καλός ριμπάουντερ (και μανίτσα στα επιθετικά) και αν στα νιάτα του δεν ήταν και ο πιο δουλευταράς της Ευρώπης, αναγνώρισε αυτήν την αδυναμία και πλέον τον χαρακτηρίζουν υπόδειγμα επαγγελματία. Οι Σλοβένοι τον χαρακτηρίζουν και ως τον «πιο σημαντικό παίκτη» που έχει ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς στη διάθεση του, ενόψει του Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας. Παρεμπιπτόντως, στις 23 του μήνα θα πρέπει να παρουσιαστεί ενώπιον του «Μπόζα», στην εκκίνηση της προετοιμασίας. Και μετά… κοντά σας πάλι τον Σεπτέμβριο.