Το προφίλ της Σερβίας
Το SPORT 24 αναλύει τη Σερβία του "σοφού" Ντούσαν Ίβκοβιτς που συμμετέχει στο Ευρωμπάσκετ
Μετά τη διάλυση της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας το 1991 η Σερβία δεν αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 (Βαρκελώνη), στο Ευρωμπάσκετ του 1993 (Γερμανία) και στο Μουντομπάσκετ του 1994 (Τορόντο).
Επανήλθε όμως δυναμικά το 1995 στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας με το χρυσό μετάλλιο και αποτέλεσε ως το 2002 την κορυφαία ομάδας της Ευρώπης υπό την τεχνική ηγεσία των Ντούσαν Ίβκοβιτς, Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Σβέτισλαβ Πέσιτς.
Από το 2003 όταν αγωνίστηκε ως Σερβία και Μαυροβούνιο στο Ευρωμπάσκετ μέχρι και σήμερα περνάει τη χειρότερη φάση της ιστορίας της. Φέτος με την επιστροφή του Ντούσαν Ίβκοβιτς η ομοσπονδία μπάσκετ της χώρας και οι φίλαθλοι, φιλοδοξούν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα με ένα τριετές πλάνο ως τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012 στο Λονδίνο.
Ο "Σοφός" γνωρίζει ότι θαύματα δεν μπορούν να γίνουν, αφού απέναντι στις Ισπανία και Σλοβενία στον Γ' όμιλο τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα. Αντικειμενικός στόχος των Σέρβων θα είναι να διεκδικήσουν τη δεύτερη θέση του ομίλου (η πρώτη δείχνει καπαρωμένη από την Ισπανία) και να προκριθούν στην οκτάδα αποκλείοντας την πολύ δυνατή φέτος Σλοβενία.
Η ιστορία
Τα πράγματα για τη Σερβία δεν πήγαν καλά τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος το 2002.
Το 2003 η Σερβία έμεινε εκτός βάθρου στο Ευρωμπάσκετ (6η) για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, κατρακύλησε στην ενδέκατη θέση απογοητεύοντας τους οπαδούς της.
Τα πράγματα έγιναν χειρότερα στη συνέχεια αφού στο Ευρωμπάσκετ που διοργάνωσε το 2005, έμεινε ένατη και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα την επόμενη χρονιά τερμάτισε στην ενδέκατη θέση. Το 2007 η ομάδα έπιασε... πάτο μένοντας 14η, δηλαδή δύο θέσεις πάνω από την τελευταία, γεγονός που της στέρησε τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2008 στο Πεκίνο.
Η χρυσή περίοδος της ομάδας ήταν η οκταετία 1995-2002 όταν κατέκτησε τρία Ευρωμπάσκετ (1995, 1997, 2001), στέφθηκε δύο φορές Παγκόσμια Πρωταθλήτρια (1998, 2002) και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο το 1996 στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα. Βρέθηκε επίσης στο βάθρο στο Ευρωμπάσκετ του 1999 με το χάλκινο μετάλλιο, ενώ στους Ολυμπιακούς αγώνες του Σίδνεϊ κατέλαβε την έκτη θέση.
Για την ιστορία η ομάδα ως ενωμένη Γιουγκοσλαβία είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1980 στη Μόσχα, σε τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα (1970, 1978, 1990) και σε 5 Ευρωμπάσκετ (1973, 1975, 1977, 1979, 1989, 1991).
Το δυνατό σημείο
Στη φετινή Σερβία η μεγάλη δύναμη δεν είναι εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου, αλλά στην άκρη του πάγκου. ο "Σοφός" του ευρωπαϊκού μπάσκετ Ντούσαν Ίβκοβιτς επέστρεψε στην αγαπημένη του ομάδα με σκοπό να την αναγεννήσει και παρά το γεγονός ότι δεν έχει μεγάλα όπλα στη διάθεσή του, εμπνέει εμπιστοσύνη και σεβασμό για κάτι καλό.
Το μειονέκτημα
Η κακή παράδοση τα τελευταία χρόνια και οι ταλαντούχοι πλην άπειροι παίκτες που διαθέτει η ομάδα, οι οποίοι έχουν να ξεπεράσουν και το "βάρος" της φανέλας με την λαμπρή ιστορία αλλά και κακή πορεία τα τελευταία χρόνια.
Το αστέρι
Aστέρι δεν υπάρχει στη φετινή ομάδα που στηρίζεται σε παίκτες-εργάτες που ακολουθούν πιστά τις εντολές του Ντούσαν Ίβκοβιτς και τα δίνουν όλα για το σύνολο.
Η πρώτη γραμμή
Ο άσος του Ολυμπιακού Μίλος Τεόντοσιτς αποτελεί τον μαέστρο της ομάδας, κατέχοντας τη θέση του βασικού πλέι μέικερ ενώ ο Νέναντ Κρστιτς είναι η πρώτη επιλογή στη θέση του σέντερ όπου μαζί με τους Πέροβιτς και Ραντούλιτσα δημιουργείται μία δυναμική φροντ λάιν.
Σημαντική βοήθεια προσφέρει στη θέση "4" ο Μίλαν Μάτσβαν που έρχεται από τον πάγκο για να αντικαταστήσει τον άσο της Παρτίζαν Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς που έχει τον ρόλο του βασικού, ενώ ο Μίλενκο Τέπιτς του Παναθηναϊκού, παρά το νεαρό της ηλικίας του κερδίζει θέση στην πεντάδα ως "τριάρι".
Προπονητης
Γνωστός μας όχι μόνο από τις πολλές διακρίσεις με την Εθνική ομάδας της Σερβίας και νωρίτερα της Γιουγκοσλαβίας και τις επιτυχίες του με τους ευρωπαϊκούς συλλόγους, αλλά και από τη θητεία του σε αρκετές ελληνικές ομάδες, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς επιλέχθηκε φέτος για να οδηγήσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του στην ανάκαμψη.
Γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου του 1943 στο Βελιγράδι και αγωνίστηκε για δέκα χρόνια στη Ραντνίτσκι (1958-1968). Σε νεαρή ηλικία (25 ετών) σταμάτησε το μπάσκετ για να ασχοληθεί με την προπονητική.
Ανέλαβε τη Ραντνίσκι και το 1978 μεταπήδησε στην Παρτίζαν Βελιγραδίου όπου έμεινε για δύο χρόνια, κατακτώντας την πρώτη του σεζόν το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Σερβίας και το Κύπελλο Κόρατς. Εν συνεχεία μεταπήδησε στον Άρη για ακόμα μία διετία (1980-1982) και ακολούθησαν οι Σίμπενικ (1982-1987), Βοϊβοντίνα (1987-1990), ΠΑΟΚ (1991-1994), Πανιώνιος (1994-1996), Ολυμπιακός (1996-1999), ΑΕΚ (1999-2001), ΤΣΣΚΑ Μόσχας (2002-2005) και Ντιναμό Μόσχας (2005-2007).
Σε συλλογικό επίπεδο έχει κατακτήσει την Ευρωλίγκα (1997-Ολυμπιακός), το Κύπελλο Κόρατς (1979-Παρτίζαν), το Κύπελλο Σαπόρτα (2000-ΑΕΚ) και το ULEB Cup (2006-Ντιναμό Μόσχας). Επίσης το Πρωτάθλημα Σερβίας (1979-Παρτίζαν), το Πρωτάθλημα Ελλάδας (1992-ΠΑΟΚ, 1997-Ολυμπιακός), το Πρωτάθλημα Ρωσίας (2003, 2004, 2005-ΤΣΣΚΑ Μόσχας), το Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας (1979-Παρτίζαν), το Κύπελλο Ελλάδας (1997-Ολυμπιακός, 2001, 2001-ΑΕΚ) και το Κύπελλο Ρωσίας (2005-ΤΣΣΚΑ).
Το 1987 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της -ενωμένης- Εθνικής Γιουγκοσλαβίας με την οποία κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1990, τα Ευρωμπάσκετ του 1989 και του 1991 και το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1988.
Ως τεχνικός της Σερβίας το 1995 πήρε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, σηματοδοτώντας την επιστροφή των "πλάβι" στις διεθνείς διοργανώσεις μετά τον τριετή αποκλεισμό από τα Ηνωμένα Έθνη.
Ρόστερ
Επανήλθε όμως δυναμικά το 1995 στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας με το χρυσό μετάλλιο και αποτέλεσε ως το 2002 την κορυφαία ομάδας της Ευρώπης υπό την τεχνική ηγεσία των Ντούσαν Ίβκοβιτς, Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Σβέτισλαβ Πέσιτς.
Από το 2003 όταν αγωνίστηκε ως Σερβία και Μαυροβούνιο στο Ευρωμπάσκετ μέχρι και σήμερα περνάει τη χειρότερη φάση της ιστορίας της. Φέτος με την επιστροφή του Ντούσαν Ίβκοβιτς η ομοσπονδία μπάσκετ της χώρας και οι φίλαθλοι, φιλοδοξούν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα με ένα τριετές πλάνο ως τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012 στο Λονδίνο.
Ο "Σοφός" γνωρίζει ότι θαύματα δεν μπορούν να γίνουν, αφού απέναντι στις Ισπανία και Σλοβενία στον Γ' όμιλο τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα. Αντικειμενικός στόχος των Σέρβων θα είναι να διεκδικήσουν τη δεύτερη θέση του ομίλου (η πρώτη δείχνει καπαρωμένη από την Ισπανία) και να προκριθούν στην οκτάδα αποκλείοντας την πολύ δυνατή φέτος Σλοβενία.
Η ιστορία
Τα πράγματα για τη Σερβία δεν πήγαν καλά τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος το 2002.
Το 2003 η Σερβία έμεινε εκτός βάθρου στο Ευρωμπάσκετ (6η) για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, κατρακύλησε στην ενδέκατη θέση απογοητεύοντας τους οπαδούς της.
Τα πράγματα έγιναν χειρότερα στη συνέχεια αφού στο Ευρωμπάσκετ που διοργάνωσε το 2005, έμεινε ένατη και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα την επόμενη χρονιά τερμάτισε στην ενδέκατη θέση. Το 2007 η ομάδα έπιασε... πάτο μένοντας 14η, δηλαδή δύο θέσεις πάνω από την τελευταία, γεγονός που της στέρησε τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2008 στο Πεκίνο.
Η χρυσή περίοδος της ομάδας ήταν η οκταετία 1995-2002 όταν κατέκτησε τρία Ευρωμπάσκετ (1995, 1997, 2001), στέφθηκε δύο φορές Παγκόσμια Πρωταθλήτρια (1998, 2002) και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο το 1996 στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα. Βρέθηκε επίσης στο βάθρο στο Ευρωμπάσκετ του 1999 με το χάλκινο μετάλλιο, ενώ στους Ολυμπιακούς αγώνες του Σίδνεϊ κατέλαβε την έκτη θέση.
Για την ιστορία η ομάδα ως ενωμένη Γιουγκοσλαβία είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1980 στη Μόσχα, σε τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα (1970, 1978, 1990) και σε 5 Ευρωμπάσκετ (1973, 1975, 1977, 1979, 1989, 1991).
Το δυνατό σημείο
Στη φετινή Σερβία η μεγάλη δύναμη δεν είναι εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου, αλλά στην άκρη του πάγκου. ο "Σοφός" του ευρωπαϊκού μπάσκετ Ντούσαν Ίβκοβιτς επέστρεψε στην αγαπημένη του ομάδα με σκοπό να την αναγεννήσει και παρά το γεγονός ότι δεν έχει μεγάλα όπλα στη διάθεσή του, εμπνέει εμπιστοσύνη και σεβασμό για κάτι καλό.
Το μειονέκτημα
Η κακή παράδοση τα τελευταία χρόνια και οι ταλαντούχοι πλην άπειροι παίκτες που διαθέτει η ομάδα, οι οποίοι έχουν να ξεπεράσουν και το "βάρος" της φανέλας με την λαμπρή ιστορία αλλά και κακή πορεία τα τελευταία χρόνια.
Το αστέρι
Aστέρι δεν υπάρχει στη φετινή ομάδα που στηρίζεται σε παίκτες-εργάτες που ακολουθούν πιστά τις εντολές του Ντούσαν Ίβκοβιτς και τα δίνουν όλα για το σύνολο.
Η πρώτη γραμμή
Ο άσος του Ολυμπιακού Μίλος Τεόντοσιτς αποτελεί τον μαέστρο της ομάδας, κατέχοντας τη θέση του βασικού πλέι μέικερ ενώ ο Νέναντ Κρστιτς είναι η πρώτη επιλογή στη θέση του σέντερ όπου μαζί με τους Πέροβιτς και Ραντούλιτσα δημιουργείται μία δυναμική φροντ λάιν.
Σημαντική βοήθεια προσφέρει στη θέση "4" ο Μίλαν Μάτσβαν που έρχεται από τον πάγκο για να αντικαταστήσει τον άσο της Παρτίζαν Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς που έχει τον ρόλο του βασικού, ενώ ο Μίλενκο Τέπιτς του Παναθηναϊκού, παρά το νεαρό της ηλικίας του κερδίζει θέση στην πεντάδα ως "τριάρι".
Προπονητης
Γνωστός μας όχι μόνο από τις πολλές διακρίσεις με την Εθνική ομάδας της Σερβίας και νωρίτερα της Γιουγκοσλαβίας και τις επιτυχίες του με τους ευρωπαϊκούς συλλόγους, αλλά και από τη θητεία του σε αρκετές ελληνικές ομάδες, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς επιλέχθηκε φέτος για να οδηγήσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του στην ανάκαμψη.
Γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου του 1943 στο Βελιγράδι και αγωνίστηκε για δέκα χρόνια στη Ραντνίτσκι (1958-1968). Σε νεαρή ηλικία (25 ετών) σταμάτησε το μπάσκετ για να ασχοληθεί με την προπονητική.
Ανέλαβε τη Ραντνίσκι και το 1978 μεταπήδησε στην Παρτίζαν Βελιγραδίου όπου έμεινε για δύο χρόνια, κατακτώντας την πρώτη του σεζόν το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Σερβίας και το Κύπελλο Κόρατς. Εν συνεχεία μεταπήδησε στον Άρη για ακόμα μία διετία (1980-1982) και ακολούθησαν οι Σίμπενικ (1982-1987), Βοϊβοντίνα (1987-1990), ΠΑΟΚ (1991-1994), Πανιώνιος (1994-1996), Ολυμπιακός (1996-1999), ΑΕΚ (1999-2001), ΤΣΣΚΑ Μόσχας (2002-2005) και Ντιναμό Μόσχας (2005-2007).
Σε συλλογικό επίπεδο έχει κατακτήσει την Ευρωλίγκα (1997-Ολυμπιακός), το Κύπελλο Κόρατς (1979-Παρτίζαν), το Κύπελλο Σαπόρτα (2000-ΑΕΚ) και το ULEB Cup (2006-Ντιναμό Μόσχας). Επίσης το Πρωτάθλημα Σερβίας (1979-Παρτίζαν), το Πρωτάθλημα Ελλάδας (1992-ΠΑΟΚ, 1997-Ολυμπιακός), το Πρωτάθλημα Ρωσίας (2003, 2004, 2005-ΤΣΣΚΑ Μόσχας), το Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας (1979-Παρτίζαν), το Κύπελλο Ελλάδας (1997-Ολυμπιακός, 2001, 2001-ΑΕΚ) και το Κύπελλο Ρωσίας (2005-ΤΣΣΚΑ).
Το 1987 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της -ενωμένης- Εθνικής Γιουγκοσλαβίας με την οποία κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1990, τα Ευρωμπάσκετ του 1989 και του 1991 και το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1988.
Ως τεχνικός της Σερβίας το 1995 πήρε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, σηματοδοτώντας την επιστροφή των "πλάβι" στις διεθνείς διοργανώσεις μετά τον τριετή αποκλεισμό από τα Ηνωμένα Έθνη.
Ρόστερ
| Όνομα | Ύψος | Ηλικία | Ομάδα |
| Στέφαν Μάρκοβιτς | 1.99 | 21 | Χέμοφαρμ |
| Μίλος Τεόντοσιτς | 1.95 | 22 | Ολυμπιακός |
| Μιλένκο Τέπιτς | 2.00 | 22 | Παναθηναϊκός |
| Νεμάνια Μπιέλιτσα | 2.09 | 21 | Ερ. Αστέρας |
| Ιβάν Πάουνιτς | 1.94 | 22 | Οστάνδη |
| Μπόγιαν Πόποβιτς | 1.90 | 26 | Μπρούεσα |
| Ούρος Τρίπκοβιτς | 1.97 | 23 | Μπανταλόνα |
| Μίλαν Μάτσβαν | 2.05 | 20 | Χέμοφαρμ |
| Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς | 2.05 | 23 | Ρεάλ |
| Κόστα Πέροβιτς | 2.18 | 24 | Βαλένθια |
| Νέναντ Κρστιτς | 2.13 | 26 | Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ |
| Μίροσλαβ Ραντούλιτσα | 2.13 | 21 | - |