Κάιλ Γκάι: Το προφίλ του Αμερικανού που "εκτέλεσε" τη Ρεάλ, τα στοιχεία του, η ρούκι σεζόν και η έκρηξη στα playoffs

Ο Κάιλ Γκάι (26 χρονών, 1.85 μέτρα) είναι το πρόσωπο των ημερών στην Ευρώπη. Η 30αρα με την οποία κατατρόπωσε την Ρεάλ τον έκανε viral. Ο Αμερικανός βέβαια είχε δείξει τα δείγματά του μερικές ημέρες νωρίτερα, όταν εκτέλεσε με 9 τρίποντα την Μπασκόνια και στην συνέχεια βοήθησε την Μπανταλόνα να ολοκληρώσει τον αποκλεισμό-έκπληξη των Βάσκων.

Ο Γκάι έδωσε την εντύπωση ότι εμφανίστηκε ξαφνικά στο προσκήνιο. Λογικό να συμβαίνει αυτό όταν ένας παίκτης φορτώνει ξαφνικά με τρίποντα τα καλάθια δύο ομάδων της EuroLeague. Στα playoffs εξάλλου - έπειτα από τρεις αγώνες - ο Αμερικανός έχει 29.3 πόντους, 2 ριμπάουντ και 3 ασίστ μέσο όρο με 56.8% στα τρίποντα (7/12.3 ανά αγώνα) σε 32 λεπτά συμμετοχής, όταν στην κανονική περίοδο είχε 11.5 πόντους, 1.7 ριμπάουντ και 2.1 ασίστ μέσο όρο με 34.5% στα τρίποντα σε 22 λεπτά συμμετοχής.

Το SPORT24 παρουσιάζει το προφίλ του Κάιλ Γκάι, που τρέλανε κόσμο τις τελευταίες εβδομάδες.

Η επιλογή στο NBA Draft και ο λόγος που δεν πέτυχε στο NBA

Ο Κάιλ Γκάι εμφανίστηκε για τα καλά στο προσκήνιο όταν οδήγησε το κολέγιο του Βιρτζίνια στην κατάκτηση του τίτλου στο NCAA το 2019, όπου και αναδείχθηκε MOP (Most Oustanding Player) του Final Four. Αυτό έφερε την επιλογή του στο Νο55 του NBA Draft 2019 από τους Κινγκς, κάτι που δεν ήταν ακριβώς ιδανικό για αυτόν.

Παίζοντας σε έναν οργανισμό που μέχρι και πέρυσι (την φετινή σεζόν η ομάδα σήκωσε κεφάλι, επιστρέφοντας στα playoffs) είχε πολλά θέματα εντός και εκτός παρκέ, ο Γκάι δεν βρήκε ποτέ τον ρόλο του. Όντας πρακτικά περισσότερο ένας undersized σούτινγκ γκαρντ, παρά ένας καθαρός πόιντ γκαρντ, πήρε ελάχιστες ευκαιρίες.

Οι Χιτ, μία ομάδα που παραδοσιακά δίνει ευκαιρίες σε παίκτες που κάποιες άλλες ομάδες… πέταξαν, του έδωσε μία ευκαιρία την περσινή σεζόν, ωστόσο ούτε εκεί μπόρεσε να ταιριάξει, αφού τα δυνατά του σημεία στην επίθεση δεν ήταν αρκετά καλά για να υπερκαλύψουν τις αμυντικές του αδυναμίες. Κάπου εκεί, το περασμένο καλοκαίρι, εμφανίστηκε η Μπανταλόνα. Και τα δεδομένα άλλαξαν.

Η Μπανταλόνα ήταν η ιδανική ομάδα για να τον εκτοξεύσει

Στην Μπανταλόνα ο Γκάι βρήκε μία ομάδα που του ταίριαζε. Μία ομάδα που του έδινε την απαραίτητη ελευθερία κινήσεων, σε ένα πρωτάθλημα όπως το ισπανικό που μπορούσε να τον βοηθήσει να αναδείξει τα δυνατά του σημεία. Αυτό έφερε και μία εξαιρετική ρούκι σεζόν.

Όντας ένας undersized σούτινγκ γκαρντ, ξεκινούσε έχοντας στο πλευρό του τον ιδανικό - για τα δικά του στοιχεία - παρτενέρ: Τον Γκίγιεμ Βίβες, έναν pass first πόιντ γκαρντ με καλό μέγεθος (1.92 μέτρα) που μπορεί να καλύψει τις οποίες αδυναμίες στην άμυνα. Παράλληλα, ο εκρηκτικός Δομινικανός Άντρες Φελίζ (25 χρονών, 1.88 μέτρα) συμπλήρωνε μία εξαιρετική τριάδα γκαρντ, που συνδύαζε ταχύτητα και εκτέλεση.

Το θέμα ωστόσο στον Γκάι δεν ήταν μόνο οι δύο γκαρντ που τον πλαισίωσαν. Ήταν ότι στο ρόστερ υπήρχαν τέσσερις παίκτες στις θέσεις των ψηλών (Άντε Τόμιτς των 2.17 μέτρων και Σίμον Μπιγκράντερ των 2.09 μέτρων στην θέση του σέντερ και οι Χένρι Έλενσον των 2.08 μέτρων και Βλάντιμιρ Μποντζάνσκι των 2.10 μέτρων στην θέση του πάουερ φόργουορντ), που έδιναν αρκετό μέγεθος στην Μπανταλόνα ώστε να μην φαίνονται τα προβλήματα της “κοντής” περιφέρειας, ενώ και οι υπόλοιποι παίκτες που είχαν χρόνο συμμετοχής στις θέσεις των σούτιννκ γκαρντ και σε αυτές φόργουορντ (Πάρα, Μπούσκετς, Κραγκ όλοι έχουν ύψος 2 μέτρα και ο Πάου Ρίμπας 1.94 μέτρα) ήταν επίσης ψηλοί .

Έχοντας καλύψει το μεγαλύτερο ψεγάδι του Γκάι, η Μπανταλόνα μπορούσε πλέον να στήσει το παιχνίδι της πάνω στα δυνατά του σημεία, αλλά και του Άντε Τόμιτς.

Το αγωνιστικό του προφίλ και ο τρόπος που αξιοποιήθηκε

Ο Γκάι είναι ένας γκαρντ με σπουδαίο ταλέντο την εκτέλεση. Μπορεί να σουτάρει εξαιρετικά μετά από ντρίμπλα, μπορεί να παίξει Pick and Roll ως δεύτερος δημιουργός (πρακτικά αυτός έστηνε τα Pick and Roll στην Μπανταλόνα φέτος). Το βασικό του προτέρημα όμως είναι ότι πρόκειται για έναν δαίμονα μακριά από την μπάλα.

Ο τρόπος που κινείται και παίρνει τα σκριν είναι εξαιρετικός, θυμίζοντας άλλους παίκτες που - καθόλου τυχαία - έκαναν καριέρα στην Ισπανία. Παίκτες δηλαδή όπως ο Τζέισι Κάρολ, ο Καίλ Κούριτς ή ο Ματ Τόμας. Ο Γκάι δεν βρίσκεται σε αυτό το επίπεδο στον τομέα της εκτέλεσης βγαίνοντας από σκριν, κάτι που μαρτυράει και το 34.5% που είχε φέτος στα τρίποντα στην κανονική περίοδο, απόρροια αρκετών δύσκολων σουτ που πήρε. Είναι όμως ένας παίκτης που μπορεί να εκτελέσει πολύ καλά σε τέτοιες καταστάσεις, δίνοντας επιλογές στην ομάδα του.

Παίζοντας σε ένα σύνολο που υποστηρίζει πολλά handoff (πάσες χέρι με χέρι) και off screen plays (συστήματα όπου βγαίνει από σκριν) ο Γκάι έλαμψε, αποτελώντας το ιδανικό συμπλήρωμα του Άντε Τόμιτς, ο οποίος έκανε τα… γνωστά κάτω από το καλάθι. Παίζοντας με αυτό το στυλ, η Μπανταλόνα έφτασε μέχρι την 7η θέση στην κανονική περίοδο, καταφέρνοντας τελικά να σοκάρει την Μπασκόνια στα προημιτελικά των playoffs, ενώ φιλοδοξεί να κάνει το ίδιο και στην Ρεάλ.

Είναι παίκτης επιπέδου EuroLeague;

Κάθε φορά που ένας παίκτης παίρνει… φωτιά κόντρα σε ομάδες επιπέδου EuroLeague σε ένα πρωτάθλημα, αυτό είναι το πρώτο ερώτημα που τίθεται. Μπορεί να σταθεί στο επόμενο επίπεδο; Στην περίπτωση του Γκάι, η απάντηση κρύβεται λίγο-πολύ στο πώς συμπεριφέρθηκε στην ρούκι σεζόν του στην Μπανταλόνα.

Ο Αμερικανός γκαρντ βρέθηκε στο ιδανικό περιβάλλον για αυτόν. Μία ομάδα που είχε αρκετό μέγεθος για να καλύψει τις αμυντικές του αδυναμίες, που έχει πολλά συστήματα και plays που μπορούν να τον αξιοποιήσουν και δίνοντάς του αρκετές ελευθερίες όταν έπρεπε για να κάνει αυτά που ήθελε.

Η σύντομη απάντηση είναι ότι, ναι, σίγουρα υπάρχει μία θέση στην EuroLeague για έναν παίκτη με τα στοιχεία του Γκάι. Παίκτες με την δική του επαφή με το καλάθι, τον… πανικό που φέρνουν στις αντίπαλες άμυνες μόλις βγαίνουν από σκριν και την ικανότητα να δημιουργούν - σε έναν βαθμό - καταστάσεις και για τους συμπαίκτες τους έχουν θέση παντού.

Το θέμα είναι πόσο σημαντικό ρόλο θα ήταν διατεθειμένη μία ομάδα να του δώσει για να τον αξιοποιήσει και να πάρει το βέλτιστο από αυτόν. Η Μπανταλόνα το έκανε. Και, δικαιώθηκε.