Το τελευταίο αντίο στον "Μπαρού"
Η οικογένεια του Άρη και πλήθος φίλων του είπε στις 18:30 το τελευταίο "αντίο" στον Μάκη Νάτση
Ο Μάκης Νάτσης έφυγε από την ζωή χθες το βράδυ σε ηλικία 78 ετών από καρδιακό επεισόδιο με το χαμό του να συγκλόνισε όπως ήταν επόμενο άπαντες στην οικογένεια του αγαπημένου του Άρη για τον οποίο και κυρίως το τμήμα του μπάσκετ έδωσε και την ζωή του από τα 22 του χρόνια. Δηλαδή κάτι παραπάνω από μισό αιώνα.
Στην σημερινή κηδεία βρέθηκαν παλιοί παίκτες του Άρη, μέλη από πλευράς των διοικήσεων Ερασιτέχνη, ΠΑΕ και ΚΑΕ αλλά και του παρελθόντος, ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης και των συνδέσμων φιλάθλων της ομάδας με αυτούς του SUPER 3 να τον αποχαιρέτησαν μάλιστα με τον δικό τους τρόπο.
Λίγη ώρα πριν από την κηδεία του Μάκη Νάτση ο Γιάννης Ιωαννίδης, που πρόλαβε να είναι παρών παρά το ότι ανηφόρισε οδικώς από την Αθήνα, μίλησε στο Αθλητικό Metropolis για τον θρυλικό "Μπαρού" με τον οποίο είχαν την ευκαιρία να πανηγυρίσουν ουκ ολίγους τίτλους στην μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του ΄80.
" Ο Μάκης Νάτσης είχε μεγάλη ιστορία στον Άρη", τόνισε αρχικά ο "Ξανθός" και συνέχισε θυμούμενος πως: " Πήγα 13 ετών να παίξω μπάσκετ στον Άρη στη σχολή τυφλών και ο Μάκης είχε το τσαγκάρικο απέναντι από το γήπεδο και μας έδινε τις μπάλες".
Όσο για την μεταξύ τους σχέση; Ο Ιωαννίδης δεν έκρυψε πως: " Εμένα μoυ είχε αδυναμία και μου έδινε απευθείας την μπάλα", για να αποκαλύψει πως: " Έχασε το μάτι του από οξυγονοκόλληση που έκανε στον Άρη. Όλη η ζωή του ήταν ο Άρης. Τραγουδούσε τον ύμνο της ομάδας συνεχώς και τον μάθαινε και στους ξένους να τον τραγουδάνε στα ταξίδια", ενώ για την ζωή του Μάκη Νάτση είπε: " Μεγάλωσε στο Παπάφειο ορφανοτροφείο. Δεν δημιούργησε πρόβλημα σε κανέναν, ακόμη και στους αντιπάλους".
Για το γεγονός ότι τα έξοδα της κηδείας του Μάκη Νάτση θα καλυφθούν από τον Ερασιτέχνη, την ΠΑΕ και την ΚΑΕ Άρης, ο Γιάννης Ιωαννίδης είπε: " Ο ενιαίος Άρης τον τιμάει. Δεν μετράνε τα χρήματα, αλλά η κίνηση γιατί αυτός ο άνθρωπος αφιέρωσε τη ζωή του στον Άρη", για να θυμηθεί και πάλι το παρελθόν του θρυλικού "Μπαρού" λέγοντας: " Θυμάμαι είχε μαζέψει κάποια παιδιά από δω κι από κει και καταφέραμε να βγούμε πρωταθλητές στα παιδικά και τα εφηβικά", και κατέληξε: " Δεν υπάρχουν άνθρωποι τώρα που να βλέπουν τα πράγματα συναισθηματικά. Αγαπούσε αυτό που έκανε και έπαιρνε τα απαραίτητα απλά για να ζήσει".
Στην σημερινή κηδεία βρέθηκαν παλιοί παίκτες του Άρη, μέλη από πλευράς των διοικήσεων Ερασιτέχνη, ΠΑΕ και ΚΑΕ αλλά και του παρελθόντος, ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης και των συνδέσμων φιλάθλων της ομάδας με αυτούς του SUPER 3 να τον αποχαιρέτησαν μάλιστα με τον δικό τους τρόπο.
Λίγη ώρα πριν από την κηδεία του Μάκη Νάτση ο Γιάννης Ιωαννίδης, που πρόλαβε να είναι παρών παρά το ότι ανηφόρισε οδικώς από την Αθήνα, μίλησε στο Αθλητικό Metropolis για τον θρυλικό "Μπαρού" με τον οποίο είχαν την ευκαιρία να πανηγυρίσουν ουκ ολίγους τίτλους στην μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του ΄80.
" Ο Μάκης Νάτσης είχε μεγάλη ιστορία στον Άρη", τόνισε αρχικά ο "Ξανθός" και συνέχισε θυμούμενος πως: " Πήγα 13 ετών να παίξω μπάσκετ στον Άρη στη σχολή τυφλών και ο Μάκης είχε το τσαγκάρικο απέναντι από το γήπεδο και μας έδινε τις μπάλες".
Όσο για την μεταξύ τους σχέση; Ο Ιωαννίδης δεν έκρυψε πως: " Εμένα μoυ είχε αδυναμία και μου έδινε απευθείας την μπάλα", για να αποκαλύψει πως: " Έχασε το μάτι του από οξυγονοκόλληση που έκανε στον Άρη. Όλη η ζωή του ήταν ο Άρης. Τραγουδούσε τον ύμνο της ομάδας συνεχώς και τον μάθαινε και στους ξένους να τον τραγουδάνε στα ταξίδια", ενώ για την ζωή του Μάκη Νάτση είπε: " Μεγάλωσε στο Παπάφειο ορφανοτροφείο. Δεν δημιούργησε πρόβλημα σε κανέναν, ακόμη και στους αντιπάλους".
Για το γεγονός ότι τα έξοδα της κηδείας του Μάκη Νάτση θα καλυφθούν από τον Ερασιτέχνη, την ΠΑΕ και την ΚΑΕ Άρης, ο Γιάννης Ιωαννίδης είπε: " Ο ενιαίος Άρης τον τιμάει. Δεν μετράνε τα χρήματα, αλλά η κίνηση γιατί αυτός ο άνθρωπος αφιέρωσε τη ζωή του στον Άρη", για να θυμηθεί και πάλι το παρελθόν του θρυλικού "Μπαρού" λέγοντας: " Θυμάμαι είχε μαζέψει κάποια παιδιά από δω κι από κει και καταφέραμε να βγούμε πρωταθλητές στα παιδικά και τα εφηβικά", και κατέληξε: " Δεν υπάρχουν άνθρωποι τώρα που να βλέπουν τα πράγματα συναισθηματικά. Αγαπούσε αυτό που έκανε και έπαιρνε τα απαραίτητα απλά για να ζήσει".