Ο Ντούσαν Αλιμπίγιεβιτς είναι το πρόσωπο αυτής της εβδομάδας στην EuroLeague, η οποία ζήτησε από τον προπονητή του Ερυθρού Αστέρα να πει την... ιστορία του. Αντί όμως να περιοριστεί σε αμιγώς αθλητικά γεγονότα, όπως όλοι, είπε αυτό που ελάχιστοι γνώριζαν. Ότι έχασε τους δύο καλύτερους φίλους του σε τροχαίο δυστύχημα, από το οποίο εκείνος έζησε κατά τύχη!

" Η ζωή σε ταρακουνά και μετά αρχίζεις να σκέφτεται διαφορετικά τα πράγματα", αναφέρει στον πρόλογο της ιστορίας του. Πριν μπει στα βαθιά και ξεκινήσει να μιλάει για τις στιγμές που έζησε στις 7 Μαρτίου 2010, όταν η ζωή του παρέκκλινε από το φυσιολογικό. Τότε, το πούλμαν που μετέφερε τη Νόβι Σαντ (σ.σ.: ήταν βοηθός προπονητή) τράκαρε στην εθνική σερβική οδό, με αποτέλεσμα να πεθάνουν ο Νέμανια Ντανίλοβιτς (προπονητής) και ο Νέναντ Γκρόζντανιτς. Δύο φίλοι του.

Μετά από κάτι τέτοιο είναι λογικό πως " ωριμάζεις πολύ γρήγορα, είναι ένα τεράστιο συναισθηματικό σοκ". Αμφότεροι έπεσαν σε κώμα, με τον πρώτο να μην ξυπνάει ποτέ και να αφήνει την τελευταία του πνοή μερικές μέρες αργότερα και τον δεύτερο να πεθαίνει μετά από εφτά μήνες (τον Οκτώβριο του 2010).

Ο Ντούσαν Αλιμπίγιεβιτς στάθηκε κάτι παραπάνω από τυχερός στην προκειμένη περίπτωση αφού ήταν ο τελευταίος που βγήκε από το λεωφορείο, ενώ αυτοί που κάθονταν μπροστά και πίσω του πέθαναν. " Όσοι ζήσαμε, δεν έχουμε σημασία σε αυτή την ιστορία", πρόσθεσε για να εξηγήσει ότι " μόνο οι οικογένειες των θυμάτων, του Νέμανια και του Νέναντ, έχουν σημασία. Αυτοί πονούν περισσότερο, υπέφεραν περισσότερο απ όλους. Η μάχη τους, ο πόνος τους, όλα αυτά που υπέμειναν ήταν τεράστια. Οι μάχες τους, σε σύγκριση με τις δικές μας που επιβιώσαμε, είναι πολύ σπουδαιότερες".

Δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα από εκείνο το τροχαίο, το πρώτο πράγμα που θυμάται είναι όταν ξύπνησα και είδα τους διασώστες να προσπαθούν να με απεγκλωβίσουν και τους παίκτες της ομάδας να κλαίνε, προσπαθώντας να βοηθήσουν για να βγω ζωντανός. Χρειάστηκε να κόψουν μέρος του οχήματος για να με απεγκλωβίσουν", σχολίασε. Πέραν του ότι επέζησε από όλο αυτό, τη γλίτωσε μόνο με κάποια κατάγματα και μώλωπες στο σώμα.

" Η σωματική ανάκαμψη είναι το λιγότερο μπροστά στην πνευματική, όταν έχεις χάσει δύο φίλους σου. Ο Νέμανια Ντανίλοβιτς έπαιξε τεράστιο ρόλο στο προπονητικό μονοπάτι μου. Είχαμε πολύ ισχυρούς δεσμούς όχι μόνο ως συμφοιτητές και συνεργάτες, αλλά και ως φίλοι. Ήμασταν πολύ κοντά. Εκείνος έβαλε μέσα μου τους σπόρους για το πώς θα δουλεύω στις προπονήσεις, πώς να είμαι επαγγελματίας και πόσα χρειάζονται για να γίνεις προπονητής, πώς να συμπεριφέρομαι, πώς κάθε λέξη που λέει ένας προπονητής πρέπει να φιλτράρεται γιατί επηρεάζει πολλούς", πρόσθεσε ο προπονητής των "ερυθρολεύκων".

Μετά από αυτό, τι να πει κάποιος; Σε μερικές μόλις γραμμές, ο Ντούσαν Αλιμπίγιεβιτς σκιαγράφησε τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας του