Ο Μίλος Τεόντοσιτς αποφάσισε να στείλει ένα ξεχωριστό γράμμα στον εαυτό του. Ένα γράμμα στο οποίο λίγο-πολύ μιλάει για όλη την ζωή του, προκαλώντας συγκίνηση σε όποιον το διαβάζει.

Ο Σέρβος γκαρντ ξεκινάει μιλώντας στον εαυτό του σε πρώτο πρόσωπο και αναφέρεται σε όλο αυτό το μεγάλο μπασκετικό ταξίδι που έχει κάνει. Το “γράμμα” του δημοσιεύτηκε στην επίσημα ιστοσελίδα της FIBA. Διαβάστε κι εσείς και... συγκινηθείτε:

"Γεια σου, Μίλος!

Είσαι 10 χρονών τώρα και κανείς δεν σε αποκαλεί "Τεό" ακόμα. Κάνεις προπόνησης στο Βάλιεβο με τον αδερφό σου και ονειρεύεσαι να πας κάπου. Ίσως να μετακομίσεις στο Βελιγράδι να παίξεις σε οποιαδήποτε ομάδα και έπειτα να είσαι μέλος ενός μεγαλύτερου συλλόγου.

Είσαι ένα συνηθισμένο αγόρι σαν όλους τους γίλους σου – όχι κακός, αλλά απείθαρχος και άτακτος. Ξοδεύεις αρκετό χρόνο με φίλους παίζοντας στους δρόμους και είσαι χαρούμενος με το πρόγραμμα: το λιγότερο 8 ώρες στους δρόμους, 8 ώρες στο σχολείο και 2 ώρες να κοιμηθείς. Τώρα μπορείς μόνο να ονειρεύεσαι τα μετάλλια και τα βραβεία, βλέποντας τους αγώνες της εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας και των αστεριών της: Τον Μποντίρογκα, τον Τζόρτζεβιτς, τον Ντίβατς, τον Ντανίλοβιτς. Είσαι σίγουρος ότι είναι αδύνατο να φτάσεις σε αυτή την επιτυχία ή έστω να την σκεφτείς. Αυτοί οι στόχοι είναι πολύ μακριά και πολύ υψηλοί για να τους πετύχεις. Αλλά, Μίλος, είσαι στο Βάλιεβο τώρα.

Οπότε, άφησέ με να συστηθώ. Είμαι ο Μίλος Τεόντοσιτς ή όπως με αποκαλούν όλοι οι συμπαίκτες μου, Τεό. Είμαι 29 χρονών πλέον και θα σου πω πόσο υπέροχη και τρομερή πρόκειται να είναι η ζωή σου.

Η οικογένειά σου είναι η κύρια υποστήριξή σου σε όλη σου τη ζωή, άκου τις συμβουλές τους και να τους εμπιστεύεσαι απόλυτα. Δεν τους ανησυχεί μόνο το μπάσκετ, αλλά τα πάντα. Δεν θα γίνεις ποτέ εγώ χωρίς την οικογένειά σου. Πες πολλά ευχαριστώ στον πρώτο σου προπονητή τώρα αμέσως, γιατί σου μαθαίνει πώς να αγαπάς το παιχνίδι. Δεν θα σε πιέσει να κάνεις πολλές ασκήσεις να θυμάσαι πολλούς συνδυασμούς. Να θυμάσαι όλες τις ιστορίες του, σου μαθαίνει πώς να αγαπάς το μπάσκετ. Αυτή η αγάπη είναι απεριόριστη. Ποτέ μην παρατήσεις το σχολείο, πρέπει να παίρνεις καλούς βαθμούς, αλλιώς ο προπονητής σου δεν θα σε αφήσει να προπονηθείς

Σε εννιά χρόνια θα είσαι απόλυτα σίγουρος ότι το μπάσκετ θα είναι η ζωή σου. Ένα χρόνο μετά θα παίξεις στην Ελλάδα – θα είναι το πρώτο σου σοβαρό επαγγελματικό βήμα – στον Ολυμπιακό. Το 2010 η FIBA θα σε αναδείξει καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη. Είναι τρελό, είσαι μόλις 23, αλλά πίστεψέ με είναι η αλήθεια.

Θα αφήσεις την Ελλάδα και θα μετακομίσεις στη Ρωσία που θα έχεις σκαμπανεβάσματα. Μεγάλα "πάνω" και επίπονα "κάτω". Θα παλέψεις πολύ με ανταγωνιστές, αλλά κυρίως με τον ίδιο σου τον εαυτό. Είναι δύσκολο, αλλά θα γίνεις πιο δυνατός, θα σου πάρει τέσσερα χρόνια για να αντιληφθείς κάθε λάθος και θα το καταφέρεις στη Μόσχα. Αλλά οι ανταμοιβές σου για τη σκληρή σου δουλειά θα είναι ανεκτίμητης αξίας. Θα είσαι ο σταρ της εθνικής ομάδας της Σερβίας και θα την οδηγήσεις σε δύο ιστορικά ασημένια μετάλλια: Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Θα κερδίσεις επιτέλους την Euroleague με την ΤΣΣΚΑ. Και όλοι στο Βάλιεβο θα σε αποκαλούν "θρύλο".

Αν δεν με πιστεύεις, δεν πειράζει. Συνέχισε τη σκληρή δουλειά. Θα το δεις".