Εχουμε και λέμε λοιπόν: "Χταπόδι" έχει ονομαστεί για τα τεράστια άκρα του, που μοιάζουν με πλοκάμια! "Diamond" (διαμάντι) γιατί αν τον φώναζαν με το επώνυμό του οι Αμερικανοί του Παναθηναϊκού (κυρίως ο Μπατίστ, αλλά και ο Ντελκ) θα μπέρδευαν τη γλώσσα τους, ενώ το "diamond" αποδίδει και την αγωνιστική αξία του και έτσι κανείς δεν μπορεί να τους πει τίποτα. "3D" επειδή πρόκειται για τον... "Dimitrios Diamantidis Defense", όπως μας έλεγε στην Ιαπωνία με θαυμασμό ο υπεύθυνος της επίσημης ιστοσελίδας του Μουντομπάσκετ ( fiba2006.com).

Καλά όλα αυτά. Δεν υπάρχει κάποιο που να μην ταιριάζει στον χαρισματικό γκαρντ του Παναθηναϊκού, αλλά οι "κολλητοί" στη γενέτειρα πόλη του έχουν διαφορετική άποψη και ακόμη και σήμερα μόνο έναν τρόπο χρησιμοποιούν για να τραβήξουν την προσοχή του: "Τόνι"! Από το... Τόνι Κούκοτς! Και αν τα προηγούμενα χρόνια –αυτό το προσωνύμιο χρησιμοποιούν οι φίλοι του προτού γίνει γνωστός ο Διαμαντίδης- η σύγκριση με τον Κροάτη αποτελούσε ιεροσυλία, χρόνο με τον χρόνο, μήνα με τον μήνα, μέρα με τη μέρα, διοργάνωση με τη διοργάνωση, αγώνα με τον αγώνα, ακόμη και πιο δύσπιστοι αρχίζουν να πιστεύουν ότι το όνομα του 26χρονου γκαρντ θα βρει αργά ή γρήγορα μια θέση στο πάνθεον των μεγάλων Ευρωπαίων παικτών!

Δεν είναι τυχαία η δήλωση που έκανε προσφάτως στο SPORT 24 o Ντέγιαν Τομάσεβιτς υποστηρίζοντας ότι "μια μέρα ο Διαμαντίδης θα συγκρίνεται με τον Γκάλη και τον Γιαννάκη", ενώ στην κλήρωση της Ευρωλίγκας στο Μέγαρο Μουσικής ο μάνατζερ του Ολυμπιακού Σταύρος Ελληνιάδης είχε προθυμοποιηθεί να... πλένει καθημερινά τα πιάτα του Θανάση Γιαννακόπουλου, σε περίπτωση που του έδινε ως αντάλλαγμα τον Ελληνα διεθνή. Ο οποίος όχι μόνο δεν διεκδικεί τη δόξα για... πάρτη του, αλλά σχεδόν αρνείται ότι πραγματοποίησε σπουδαίο ματς αφήνοντας τα φλας και τη δημοσιότητα στους συμπαίκτες του, ενώ στην καθημερινότητά του λειτουργεί ως γνήσιο παιδί της... διπλανής πόρτας.

"Η νίκη στο ΣΕΦ ήταν της ομάδας και όχι του Διαμαντίδη. Ολοι πάλεψαν και το πίστεψαν ως το τελευταίο δευτερόλεπτο", εξομολογήθηκε στο SPORT 24 λίγο προτού αποχωρήσει από την έδρα του Ολυμπιακού με την αποστολή του Παναθηναϊκού. Λίγο νωρίτερα φρόντιζε να απλουστεύσει τα πράγματα, όπως ο... Πελέ στην "Απόδραση των 11" ( "I do this, this, this , this and this and... goal!", είχε σχεδιάσει στον πίνακα των αποδυτηρίων ο "μάγος" της μπάλας). Κάπως έτσι περιέγραψε τη φάση (στα 14'') που έκρινε το σούπερ ντέρμπι της Α1 και ο "Τόνι": "Κλέψαμε την μπάλα, έδωσα στον Μάικ και εκείνος το 'βαλε!". Τόσο απλά...

Και με δόση... τύχης. "Σταθήκαμε τυχεροί στη συγκεκριμένη φάση, όχι όμως και στο υπόλοιπο ματς. Στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα δούλεψε πολύ σωστά. Στο δεύτερο μέρος, ο Ολυμπιακός μας έφτασε και μας προσπέρασε αξιοποιώντας τη βοήθεια του κόσμου, αλλά στο τέλος φάνηκε η ψυχοσύνθεση μιας ομάδας, η οποία δεν παρατάει τα παιχνίδια, αλλά πολεμάει ως το τέλος. Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλη ομάδα και το απέδειξε και σήμερα στο ΣΕΦ", σχολίασε ο μεγάλος πρωταγωνιστής, ο οποίος δεν... έδειξε να πανικοβάλλεται ούτε τη στιγμή που ο Σάνι Μπετσίροβιτς "πούλησε" την μπάλα δίνοντας την ευκαιρία στον Νταμίρ Μουλαομέροβιτς να απογειώσει τον Ολυμπιακό στο +6 (72-66).

"Ενας αγώνας μπάσκετ τελειώνει με το τελευταίο σφύριγμα. Εν τάξει, τέτοιες ανατροπές δεν γίνονται κάθε μέρα, αλλά στον αθλητισμό τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί απίθανο. Αυτές οι νίκες σου δίνουν κουράγιο για τη συνέχεια", υποστήριξε ο πιο αγαπημένος Μήτσος του ελληνικού μπάσκετ χαρακτηρίζοντας ως "θετικό οιωνό το γεγονός ότι και με την Μπανταλόνα και με τον Ολυμπιακό καταφέραμε να ανατρέψουμε διαφορές για να φτάσουμε στον προορισμό μας"...