Τώρα ποιος πιάνει τους Ουκρανούς

Όχι ότι υπάρχει κάποιος που δεν το έχει αντιληφθεί, αλλά η Ουκρανία κέρδισε τον τίτλο της ευχάριστης έκπληξης στη Σλοβενία.

Αυτοί που όταν ήλθαν στο Ευρωμπάσκετ είχαν τον τίτλο των "τουριστών" (δεν είχαν ποτέ περάσει από τον πρώτο γύρο), βρέθηκαν στα προημιτελικά, βρέθηκαν και στο Παγκόσμιο, εμπειρία που δεν έχει ξαναζήσει η χώρα.

Και για αυτό ο Αλεξάντερ Βολκόφ δάκρυσε όταν πια είχε τελειώσει το ματς με την Ιταλία, πανευτυχής με τα… παιδιά του και τη δουλειά του Μάικ Φρατέλο (για τους Ουκρανούς Φρατέλα). Εκ των παικτών που ήταν γνωστοί και εκτός Ουκρανίας, πριν αρχίσει η διοργάνωση, ο Βλάτσεσλαβ –για τους φίλους Σλάβα- Κραβτσόφ (των Σανς, από φέτος) ηγήθηκε… του σχήματος. Γενικότερα, αλλά και ειδικότερα σήμερα.

Όταν του εξήγησαν να αποκαλύψει το καλύτερο που είχε η ομάδα του, έως το World Championship είπε " για πολλά πολλά χρόνια ήμουν αμυντικός παίκτης. Και οι δύο ομάδες ήμασταν κουρασμένες, ελέω του προγράμματος μας. Για αυτό για όσα δεν μπορούσαμε να κάνουμε στην επίθεση, προσπαθήσαμε να τα πάρουμε από την άμυνα. Ημουν ένας από τους δημιουργούς αυτού του σκηνικού".

Πόσο καλύτερη μπορεί να εμφανιστεί η Ουκρανία στο Παγκόσμιο;

" Όπως βλέπετε, από τότε που προσλάβαμε τον κόουτς Φρατέλα (έτσι είπε), κάθε χρόνο κάνουμε τεράστια άλματα προς τα εμπρός. Θα συνεχίσουμε να γινόμαστε καλύτεροι και ειλικρινά δεν γνωρίζω πού μπορούμε να φτάσουμε".

Περιμένατε… κάτι από όσα ζήσατε;

" Δεν βλέπαμε τόσο μακριά. Δεν είχαμε περάσει ποτέ τον πρώτο γύρο, οπότε είχαμε ως στόχο αυτό: να προκριθούμε στο β’ γύρο και μετά θέσαμε άλλο στόχο και μετά τον επόμενο. Ετσι πήγε το πράγμα".

Πόσο αυτό που ζεις στο Ευρωμπάσκετ θα σε βοηθήσει στο ΝΒΑ;

" Πέρασα ένα χρόνο στο Ντιτρόιτ και κέρδισα πολλές εμπειρίες από τη λίγκα και το πρόγραμμα του ΝΒΑ. Δεν ξέρω τι να πω; Ανυπομονώ για τη συνέχεια".

"Δεν είμαστε εγωιστές"

Εκ των λόγων που οι Ουκρανοί βρίσκονται από σήμερα στο Παγκόσμιο, ο Μαξίμ Πουστοζβόνοφ ενημέρωσε… το λαό ότι το «γιατί» της επιτυχίας κρύβεται "στο ότι βοηθάμε ο ένας τον άλλον, παλεύουμε ο ένας για τον άλλον. Δεν είμαστε εγωιστές. Πασάρουμε την μπάλα. Είμαστε ομάδα. Γνωριζόμαστε μεταξύ μας πολλά χρόνια, οι περισσότεροι από εμάς παίζαμε μαζί από τις μικρές εθνικές".

Πριν έλθουν ωστόσο, στη Σλοβενία δεν ήθελαν κάτι περισσότερο από το να μην πάνε σπίτια τους, με το τέλος του α’ γύρου. "Πηγαίναμε βήμα βήμα. Κατ’ αρχάς, θέλαμε να περάσουμε στο β’ γύρο, κάτι που δεν είχαμε καταφέρει ποτέ άλλο και είπαμε πως εφόσον το κατακτούσαμε αυτό, θα προχωρούσαμε βήμα βήμα" και όπου βγει. Αυτή η πρόκριση είναι η πρώτη του έθνους σε Παγκόσμιο "και αυτό αποδεικνύει ότι είμαστε σίγουρα στο σωστό δρόμο. Μας περιμένουν στη συνέχεια ακόμα μεγαλύτερα βήματα".

Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας (και άπαν του μπασκετικού έθνους) εθεάθη να δακρύζει, μετά την πρόκριση και ενώ αγκάλιαζε όποιον είχε δίπλα του. "Είναι χαρούμενος, όπως και εμείς. Ηταν χαρούμενος όταν προκριθήκαμε στο β’ γύρο, όταν μπήκαμε στους «8» και τώρα που προκριθήκαμε στο Παγκόσμιο. Ισως να είναι και πιο χαρούμενος από εμάς". Αυτό είναι βέβαιο!