Τρεις Έλληνες στο "μικροσκόπιο"
Ο "στρατηγός" Παπαλουκάς, το "τέρας" Διαμαντίδης κι ο "μακρής" Μπουρούσης αναλύονται στο Draftexpress
"Ο 23χρονος σέντερ ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ πριν από πέντε χρόνια αφήνοντας μια καριέρα κολυμβητή. Έκανε πέρσι πολύ καλές εμφανίσεις.
Είναι 2.13 κι έχει μεγάλο άνοιγμα χεριών. Δεν είναι σπουδαίος αθλητής, ειδικά στον τρόπο με τον οποίο φεύγει από το παρκέ για να τελειώσει τις φάσεις, αλλά κινείται καλά και συντονισμένα.
Έχει ενδιαφέρον χαρακτηριστικά από άποψη τεχνικής. Έχει πολύ καλό σουτ ακόμη και πίσω από το τρίποντο και τιμωρεί όποιον αντίπαλο τον αφήσει αμαρκάριστο. Σουτάρει γρήγορα και από ψηλά και συνήθως κάνει "pick and pop".
Το "ψωμοτύρι" του είναι η ικανότητα του στο πικ-εν-ρολ. Είτε αν κάνει αυτός το πικ, είτε να κόβει στο καλάθι για να τελειώσει τη φάση. Έχει πολύ καλά χέρια, ενώ έχει βελτιωθεί από άποψη δύναμης. Μπορεί να δεχτεί επαφή και να τελειώσει καλά φάσεις κοντά στο καλάθι χάρις στο "μάκρος" του.
Πέρσι είχε το καλύτερο ποσοστό (το... απίθανο 76%) στα δίποντα, ενω είχε ακόμη 41% πίσω από τα 6.25. Ήταν 4ος ριμπάουντερ της Α1 και 2ος στα κοψίματα. Πέρσι, ωστόσο, δεν είχε τόσο πολύ χρόνο συμμετοχής. Είχε 9 πόντους και 6 ριμπάουντ σε 16' λεπτά.
Η αλήθεια είναι ότι έπαιξε μόλις 6 λεπτά στα πρώτα πέντε ευρωπαϊκά παιχνίδαι του Ολυμπιακού, ενώ άρχισε να αποδίδει όταν είχε περισσότερες ευκαιρίες.
Με αυτά τα νούμερα είναι να αναρωτιέται κανείς πόσο ακόμη μπορεί να βελτιωθεί δεδομένου ότι πριν από δύο χρόνια σπάνια σηκωνόταν από τον πάγκο της ΑΕΚ.
Το αν μπορεί να παίξει στο ΝΒΑ είναι ακόμη... ασαφές, έστω κι αν παρά την έλλειψη αθλητικών προσόντων μπορεί να παίξει το ρόλο του αναπληρωματικού.
"Θα χρειαστεί τουλάχιστον έναν ακόμη χρόνο στην Ελλάδα, από τη στιγμή που ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ σε μεγάλη ηλικία. Σίγουρα όταν η εποχή είναι η κατάλληλη θα τον ενδιαφέρει η προοπτικη του ΝΒΑ" λέει ο ατζέντης του, Κώστας Παπαδάκης".
Θοδωρής Παπαλουκάς
"Ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης. Τελεία και παύλα. Αν υπήρξε στο παρελθόν η εποχή του Μποντιρόγκα κι η εποχή του Γιασικεβίτσιους, τώρα είναι η εποχή του Παπαλουκά. Ότι κι αν πιάσει γίνεται επιτυχία είτε μιλάμε για την ΤΣΣΚΑ είτε για την Εθνική Ελλάδος.
Ένας εξαιρετικός "στρατηγός" στο παρκέ ο Παπαλουκάς έρχεται από τον πάγκο για να δώσει επιθετικές λύσεις στην ομάδα του από τη θέση "1". Και συμβαίνει συνεχώς: με αυτον στον παρκέ ηδιαφορά αυξάνεται. Ο Τεό είναι πολύ έξυπνος δημιουργός, ο οποίος προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις καταστάσεις για να πάρει εύκολους πόντους. Είναι πολύ καλός στον αιφνιδιασμό, αλλά και σε σετ επιθέσεις.
Είναι ένας απίστευτος πασέρ . Οχι μόνο έχει διορατικότητα, αλλά και επιλογές. Τον βολεύει και το ύψος του (2.00) για να δει όλες τις πάσες. Ειδικεύεται στο πικ-εν-ρολ και σε καταστάσεις "δύο εναντίον δύο" θα κάνει σωστά τη δουλειά του. Έχει πολύ καλή ντρίμπλα και χάρις στο μέγεθος του είναι δύσκολο να κοπεί στις διεισδύσεις. Όταν βγει κάποιο σώμα στο δρόμο του θα κάνει τη σωστή πάσα, συνήθως πάνω από το κεφάλι του αμυνόμενου.
Το μεγαλο του "μείον" είναι το περιφερειακό σουτ, αλλά δεν είναι κακός αν έχει χώρο. Πάντα χρησιμοποιεί το μέγεθος του στο low post είτε για να σκοράρει, είτε για να πασάρει.
Και είναι εντυπωσιακό ότι είναι ο μοναδικός παίκτης που έκανε τον Ρίκι Ρούμπιο να μοιάζει με... έφηβο στην άμυνα.
Δεν είναι εντυπωσιακός, αλλά είναι σταθερός στην άμυνα. Αυτό είναι και το μεγάλο ερωτηματικό για την προοπτική του ΝΒΑ. Δεν είναι αρκετά γρήγορος για να μένει διαρκώς μπροστά από τους πόιντ-γκαρντ στην Αμερική.
Ένα άλλο θέμα ειναι η ηλικία του. Βρίσκεται στο peak τα τελευταία χρόνια και σίγουρα δεν θα γίνει... νεότερος, έστω κι αν δεν είναι παίκτης που στηρίζεται στα αθλητικά του προσόντα.
Όποια ομάδα θέλει να τον αποκτήσει θα πρέπει να ξέρει να εκμεταλλεύεται έναν τέτοιο παίκτη. Είτε δηλαδη θα είναι αυτός ο πλέι-μέικερ της ομάδας, είτε θα είναι άχρηστος στο ΝΒΑ. Ο Τεό έγινε αυτός που είναι για τις αποφάσεις που παίρνει στο παρκέ με τη μπάλα στα χέρια του. Αν μείνει μακριά από αυτή να περιμένει (δεν είναι τόσο καλός σουτέρ όσο ο Γιασικεβίτσιους), τοτε υπάρχει πρόβλημα.
Δεν είναι έφηβος για να κερδίσει τη θέση του στο παρκέ και παρότι δεν έχει εμπειρία από το ΝΒΑ πρέπει να έχει τη στρατηγική θέση. Οποιοσδήποτε άλλος ρόλος θα ισοδυναμεί με χαμένα χρήματα, χρόνο και ταλέντο".
Δημήτρης Διαμαντίδης
"Μαζί με τον Παπαλουκά ο αριστερόχειρας Διαμαντίδης είναι ότι καλύτερο υπάρχει στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή, ειδικά μετά την ανάδειξη του ως MVP του φάιναλ-φορ. Είναι ομως διαφορετικός παίκτης. Τη στιγμή που ο Παπαλουκάς κάνει ζημιά στην επίθεση, ο Διαμαντίδης είναι ένας "τέρας" της άμυνας.
Το να σε μαρκάρει είναι σαν... εφιάλτης. Έχει δυνατό κορμί (1.97 ύψος) και πολύ μακριά χέρια. Δεν είναι εκπληκτικά αθλητικός, αλλά είναι καλός σε αυτό το κομμάτι. Δίνει πολύ ενέργεια κι είναι έξυπνος στις προσπάθειες του. Οι θέσεις που παίρνει αγγίζουν την τελειότητα κι είναι το ίδιο αποτελεσματικός στην προσωπική οσο και στην ομαδική άμυνα.
Είναι πολύ δύσκολο να τον κερδίσεις κρίνοντας από το μάκρος και την ταχύτητα του. Είναι δυνατός στις προσωπικές μονομαχίες, αλλά αρκετα συχνα δίνει βοήθειες είτε μακριά είτε κοντά από το καλάθι. Έχει, όμως, τη δυνατότητα να επιστρέψει γρήγορα στον παίκτη του.
Χωρίς να ρισκάρει τη θέση του "διαβάζει" τις φάσεις για να κάνει κλέψιμο, ενώ δεν είναι καθόλου κακός στα κοψίματα.
Επιθετικα είναι πολύ καλός. Όχι εντυπωσιακός, αλλά σταθερός. Εξάλλου ακόμη "βελτιώνεται" σαν πλέι-μέικερ και σκόρερ. Έχει καλό χειρισμό της μπάλας και εκμεταλλεύεται τα πόδια του για να σκοράρει σε match-up καταστάσεις, παρότι θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο ενεργητικός σε αυτό το κομμάτι.
Του αρέσει να διεισδύει και να πασάρει αντί να τελειώσει ο ίδιος τη φάση, έχοντας πολύ καλή αίσθηση του γηπέδο και επιλογές. Αυτή είναι η φιλοσοφία του: να μένει μακριά από τους "προβολείς" να θυσιάζεται για την ομάδα και να δείχνει πλουραλισμό.
Ο Διαμαντίδης εκμεταλλεύεται το μέγεθος του για να δημιουργήσει μις-ματς, ενώ έχει βελτιώσει πολύ το σουτ του. Σουτάρει σταθερότερα και γρηγορότερα από το τρίποντο.
Ο Δημητρης δεν μονοπωλεί τις επιθεσεις, αλλά δείχνει υψηλό μπασκετικό IQ, κάνει λίγα λάθη και πάντα μένει συγκεντρωμένος. Ειναι παίκτης της σκληρής δουλειάς.
Αυτή τη στιγμή το μέλλον στο ΝΒΑ φαίνεται πολύ... μακρινό. Έχει δηλώσει πολλές φορές ότι δεν τον ενδιαφέρει η Αμερική, τη στιγμή που τον εκτιμούν όλι στην Ευρώπη και ειδικά στον Παναθηναϊκό, όπου βγάζει πολύ καλά χρήματα. Αν κατά... τύχη φτάσει στο ΝΒΑ μην περιμενετε έναν σταρ, αλλά τον απόλυτο ομαδικό παίκτη, έναν συμπληρωματικό περιφερειακό που θα κάνει τη βρώμικη δουλειά, θα μοιράζει τη μπάλα και θα μοιάζει με την... κόλλα που συνδέει την ομάδα".