-Τον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί αρκετός ντόρος σχετικά με την καταπόνηση που προκαλούν οι συνεχείς υποχρεώσεις στους παίκτες της Εθνικής. Ο Σπανούλης, ο Μπουρούσης, ο Βασιλόπουλος, ο Διαμαντίδης αναγκάστηκαν να μπουν κατά καιρούς στα… πιτς για ολικό ρεκτιφιέ!

« Εγώ τα τράβηξα πέρυσι. Δεν έκανα την εγχείρηση στη βουβωνοκήλη με αποτέλεσμα να μείνω δύο μήνες εκτός δράσης; Οπότε τα έχω περάσει και εγώ και μάλιστα με το χειρότερο τρόπο, που δεν θα ευχόμουν σε κανέναν. Το έχω αποφασίσει, όμως! Οσο και αν θέλω να βοηθήσω, αυτό το καλοκαίρι δεν θα μπορέσω να ακολουθήσω την Εθνική. Εχω ένα σωρό μικροπροβλήματα που πρέπει να φροντίσω. Πόδια, χέρια, μέση, αλλά κυρίως το κεφάλι»…

-Να υποθέσουμε ότι ο πιο «ευαίσθητος» τραυματισμός εντοπίζεται στο κεφάλι;

«Αυτό εξυπακούεται! Επηρεάζεται περισσότερο από το σώμα. Όταν είσαι αναγκασμένος να κάνεις πρωταθλητισμό χειμώνα – καλοκαίρι, υπάρχει τεράστια πίεση και αμέτρητα γεγονότα που πρέπει να διαχειρίζεσαι καθημερινά. Χαίρομαι που ο Τύπος ασχολείται τον τελευταίο καιρό με αυτό το ζήτημα, γιατί σίγουρα πρέπει να βρεθεί λύση από τις εθνικές Ομοσπονδίες κυρίως. Το ποδόσφαιρο βρήκε την άκρη και οι ποδοσφαιριστές δεν αγωνίζονται κάθε καλοκαίρι, αλλά μόνο στα ζυγά έτη»…

-Το μπάσκετ αντιθέτως…

«Από το 2003 και μετά, δεν έχουμε σταματήσει δευτερόλεπτο. Διαδοχικά παίξαμε σε Ευρωμπάσκετ, Ολυμπιακούς Αγώνες, ξανά Ευρωμπάσκετ, Παγκόσμιο, κι άλλο Ευρωμπάσκετ, Προολυμπιακό και Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε όλες αυτές τις διοργανώσεις η Εθνική Ελλάδος διατηρήθηκε σε υψηλότατο επίπεδο, αλλά αυτό που είναι της παρούσης αφορά την υγεία των παικτών και όχι τις επιτυχίες. Ειδικά η τελευταία μόδα, η πελματιαία απονευρωσίτιδα που έπληξε τον Σπανούλη στην αρχή της χρονιάς, καθώς και η κήλη στη μέση του Βασιλόπουλου, οφείλονται όπως μας λένε οι ιατροί καθαρά στην κούραση. Οι Ομοσπονδίες, όχι μόνο η δική μας, πρέπει να βρουν μια λύση γιατί θα διαλυθούμε τελείως παίζοντας κάθε καλοκαίρι».

-Ας αφήσουμε αυτό το θέμα στην άκρη. Εν αντιθέσει με άλλα παιδιά, που όσο περνά ο καιρός καίνε… λάδια, ο Κώστας Τσαρτσαρής παρουσιάζει ανοδική πορεία όσο πλησιάζουν οι τελικοί της Α1. Υπάρχει εξήγηση για αυτό;

«Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι πολύ καλύτερα αυτό τον καιρό. Χρειάστηκε, όμως, μεγάλη προσπάθεια για να μπορέσω να ξαναγίνω ο εαυτός μου. Το έψαξα πολύ».

-Προσπάθησε να μην παρεξηγήσεις αυτή την παρατήρηση, αλλά πέρασες μια περίοδο παρατεταμένου ντεφορμαρίσματος…

« Δεν πρόκειται να το παρεξηγήσω γιατί είναι αλήθεια. Και να ξέρετε ότι δεν υπάρχει πιο αυστηρός κριτής του εαυτού μου από μένα τον ίδιο. Λέτε να μην γνώριζα ότι δεν ήμουν αυτός που έπρεπε για τον εαυτό μου και για τους ανθρώπους που με έχουν εμπιστευθεί στον Παναθηναϊκό, αλλά δεν τους έβγαζα ασπροπρόσωπους; Σαφώς και το καταλάβαινα. Το κυνήγησα, όμως, δεν το άφησα. Το πάλεψα, το’ ψαχνα και τώρα αυτή η προσπάθεια, που δεν σας κρύβω ήταν δύσκολη για μένα, αρχίζει να αποδίδει καρπούς».

-Πιστεύεις ότι σε επηρέασε η αλλαγή στον τρόπο παιχνιδιού του Παναθηναϊκού, οι προσθήκες δύο σπουδαίων παικτών, του Νίκολα Πέκοβιτς και του Αντώνη Φώτση, η συρρίκνωση του χρόνου σου;

«Θα ήταν πολύ παιδιακίστικο εκ μέρους μου να πιστέψω κάτι τέτοιο. Αν ήμουν 20 ετών, μπορεί και να πήγαινε το μυαλό μου, αλλά τώρα όχι, με τίποτα. Δεν μου έφταιγαν οι ψηλοί που πήρε ο Παναθηναϊκός, δεν ψάχνω δικαιολογίες. Απλώς, δεν μου έβγαινε»...

-Στη συνέντευξη Τύπου μετά την πρόκριση στους τελικούς της Α1, δήλωσες ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να βελτιωθεί στη σειρά των τελικών, πιθανότατα με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Θα μπορούσες να ταξινομήσεις κάποιους τομείς που χρειάζονται βελτίωση;

«Το είπα με αφορμή κάποιες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε στον τρίτο ημιτελικό με τον Αρη, στην άμυνα ζώνης που εφάρμοσαν οι αντίπαλοί μας. Κάναμε κάποια γελοία λάθη και κολλήσαμε λίγο, ώσπου να βρούμε τις λύσεις. Ένα άλλο κομμάτι ήταν το επιθετικό ριμπάουντ. Δώσαμε τη δυνατότητα στον Αρη να ανανεώσει εννέα φορές τις επιθέσεις του και αυτό θα πρέπει να το προσέξουμε στους τελικούς, όπου θα μετρήσουν οι λεπτομέρειες».

-Ποιον από τους εφετινούς αγώνες του Παναθηναϊκού θα χαρακτήριζες σχεδόν τέλειο;

«Το τρίτο ματς της σειράς των πλέι οφ με τη Σιένα. Το πρώτο που δώσαμε στην Ιταλία, όπου είχαμε την ίδια ένταση στην άμυνα για 38-39 λεπτά με αποτέλεσμα να τους περιορίσουμε στους 53 πόντους. Εκείνο το παιχνίδι ήταν σχεδόν τέλειο».

-Θα μπορούσε να αποτελέσει οδηγό για τους τελικούς της Α1;

«Όχι! Δεν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω οδηγό έναν αγώνα που εξελίχθηκε ιδανικά για τον Παναθηναϊκό. Οδηγό θα χαρακτήριζα τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό στο Βερολίνο, γιατί κρίθηκε στις λεπτομέρειες και χρειάστηκε να δείξουμε χαρακτήρα για να πάρουμε την πρόκριση».

-Το μειονέκτημα της έδρας δημιουργεί ισχυρό κίνητρο;

«Εννοείται! Ξέρουμε ότι οι τελικοί στο ΣΕΦ θα είναι πολύ δύσκολοι, αλλά η Ιστορία έχει δείξει ότι οι έδρες σπάνε. Πριν από δύο χρόνια ο Ολυμπιακός είχε την ευκαιρία να κλέψει μια νίκη στο ΟΑΚΑ, αλλά δεν το επιτρέψαμε. Φέτος, θα έχουμε εμείς τρεις ευκαιρίες για να κλέψουμε ένα ματς στο ΣΕΦ».

-Μετά τον αγώνα με τον Αρη υποστήριξες ότι οι προηγούμενες μάχες μεταξύ των «αιωνίων» δεν θα παίξουν ρόλο στους τελικούς. Παρ’ όλα αυτά, αρκετοί πρωταγωνιστές, μεταξύ αυτών και συμπαίκτες σου, θεωρούν ότι οι αγώνες με τον Ολυμπιακό που έκριναν τίτλους, επηρεάζουν την ψυχολογία των δύο φιναλίστ.

«Η γνώμη μου είναι ότι έχουμε μπροστά μας έναν καινούργιο στόχο, συνεπώς αρχίζουμε από το μηδέν. Οι αντίπαλοί μας θα είναι, άλλωστε, αρκετά υποψιασμένοι και με ισχυρή διάθεση να μας κερδίσουν αυτή τη φορά. Δεν ξέρω τι λένε τα άλλα παιδιά, αλλά ο δικός μου μετρητής έχει ήδη διαγράψει το παρελθόν και ετοιμάζεται να γράψει από την αρχή. Ελπίζω να καταγράψει το έβδομο σερί πρωτάθλημα για τον Παναθηναϊκό».

-Με δεδομένο ότι οι σχέσεις μεταξύ των παιδιών της Εθνικής είναι εξαιρετικές και ότι οι περισσότεροι παίκτες Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού είναι πολύ φίλοι μεταξύ τους, πως θα σχολίαζες τη χειρονομία του Γιάννη Μπουρούση στο Βερολίνο, το περίφημο «ραντεβού σε δέκα ημέρες»;

«Στην Ελλάδα έχουμε την τάση να κάνουμε την τρίχα τριχιά! Ο Γιάννης είναι φοβερό παιδί και μέσα σε όλα τα χαρακτηριστικά του είναι πολύ αυθόρμητος. Όταν αγωνίζεσαι με 200 σφυγμούς, ορισμένες φορές δεν ελέγχεις αυτά που κάνεις. Ισως αν ήμουν εγώ στη θέση του, να αντιδρούσα διαφορετικά. Αυτό δεν σημαίνει κάτι όμως. Είναι φίλος μου και μπορώ να τον καταλάβω. Με όλα τα παιδιά του Ολυμπιακού είμαστε φίλοι και μακάρι κάποτε να μεταφερθεί αυτό και στην εξέδρα».