Τσεχία: Το τελευταίο εμπόδιο της Εθνικής του Πιτίνο εξαρτάται από τον Σατοράνσκι, όχι τον Βέσελι

Το κάρμα είναι απρόβλεπτο και πάντα αδηφάγο. Παραμονεύει και ενεργοποιείται στα μουλωχτά, ποτέ του δεν προειδοποιεί. Η (νέα) Εθνική (του Προολυμπιακού και του Ρικ Πιτίνο) έχει χρωστούμενα με την Τσεχία από τις 9/9 του 2019 και να που, σχεδόν απροσδόκητα, ξεδιπλώνεται μπροστά της μια ειδική προσφορά για να ξεπληρώσει την ανοικτή οφειλή που "σέρνεται" 22 μήνες πια. Από εκείνο το τελευταίο παιχνίδι της β' φάσης του Παγκοσμίου στη Σενζέν της Κίνας. Ναι μεν η "γαλανόλευκη" είχε νικήσει 84-77, αλλά, συνδυαστικά με την αποβολή του Γιάννη Αντετοκούνμπο ύστερα από ένα αμφιλεγόμενο πέμπτο φάουλ, την επιδιωκόμενη διαφορά των 12 πόντων δεν την είχε καλύψει προκειμένου να προκριθεί στα προημιτελικά. Αντιθέτως οι Τσέχοι όχι μόνο συνέχισαν στη διοργάνωση, αλλά έφτασαν ως την πρώτη 6άδα της τελικής κατάταξης!

Μόνο και μόνο ο τίτλος της έκτης καλύτερης ομάδας του πλανήτη, από τη στιγμή που δεν έχουν μεσολαβήσει άλλες διοργανώσεις για να επικαιροποιηθεί η ιεραρχία, θα έπρεπε να περιλαμβάνει στα φαβορί του τουρνουά επί καναδικού εδάφους. Η μάγκικη νίκη επί του Καναδά, ύστερα από παράταση στον ημιτελικό, επικύρωσε με τον πιο πειστικό τρόπο ότι η ομάδα του Ρόνεν Γκίντζμπουργκ δεν έχει οπισθοχωρήσει ολωσδιόλου. Παραμένει εξίσου ανταγωνιστική, απόλυτα δομημένη, τακτικά δουλεμένη, ομοιογενής και σε κάθε περίπτωση υπολογίσιμη.

Ομολογουμένως το γεγονός ότι πέρασε στο επόμενο επίπεδο του Προολυμπιακού χάρη σε άστοχο σουτ του Τζέισον Γκρέιντζερ για να μείνει απείραχτο το πολύτιμο 80-79 επί της Ουρουγουάης, αφότου είχε σχεδόν συντριβεί από την Τουρκία (87-70), γέννησε αναπόφευκτες υπόνοιες για έλλειψη φθοράς και πνευματικής ετοιμότητας σε μια "do or die" διοργάνωση που επιτρέπει μόνο μια άκυρη εκκίνηση. Στο δεύτερο λάθος είσαι εκτός. Ήρθε ωστόσο το λαμπερό 103-101 επί του (πολλά βαρύ) Καναδά να θυμίσει ότι πριν βγει να τραγουδήσει εκείνη η κυρία του... Θοδωρή Παπαλουκά, τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο. Απαιτεί ν' αρνηθείς το τρίποντο της Κίνας για να ελέγξεις το τέμπο. Απαιτεί να πιστέψεις στον εαυτό σου περισσότερο για την ανατροπή απέναντι στους Τούρκους ύστερα από ένα κάκιστο ξεκίνημα με δύο γρήγορα λάθη, σχεδόν είκοσι χαμένες επιθέσεις σε όλη την πρώτη περίοδο και αδιανόητη νευρικότητα.

Βέσελι ο... τρίτος ψηλός

Συγκριτικά με το προ διετίας παιχνίδι η Τσεχία δεν διαθέτει τον βετεράνο Πάβελ Πούμπρλα και κυρίως τον (τραυματία) Βόιτετς Χρούμπαν, αναμφίβολα όμως η επιστροφή του Γιαν Βέσελι αξίζει πολύ περισσότερο, κυρίως ψυχολογικά. Ο ψηλός της Φενέρμπαχτσε είναι ταλαιπωρημένος σωματικά, αλλά δεν ήθελε ν' αρνηθεί άλλο ένα κάλεσμα της πατρίδας, διότι είναι πολύ πιθανό να μην του δοθεί άλλη δυνατότητα συμμετοχής σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Άλλο η επιθυμία και άλλο η φόρμα, βέβαια.

Μάλιστα, όπως προκύπτει από τη βάση δεδομένων του Instat Scout, στα πρώτα τρία παιχνίδια του τουρνουά ο 31χρονος σέντερ είναι ο λιγότερο επιδραστικός παίκτης ρακέτας. Ο Βέσελι δεν μένει λίγο χρόνο στο παρκέ, σχεδόν 27 λεπτά, αλλά πάρα πολλές πρωτοβουλίες δεν αναλαμβάνει. Είναι περισσότερο εκεί για ν' απασχολεί τις αντίπαλες άμυνες, να μαζεύει ριμπάουντ με τα μακριά χέρια του, ν' ανοίγει διαδρόμους και να "σπάει" μπάλες παρά για να απειλεί και να σκοράρει. Έχει τελειώσει μόνο 25 προσπάθειες στο τουρνουά και έχει ξοδέψει τις 14! Μοιραία το ποσοστό ευστοχίας του κυμαίνεται κάτω από το φράγμα του μισού της τελειότητας (44%).

Κυρίως ο Τσέχος ψηλός δουλεύει για τους άλλους δύο της φροντ λάιν. Τον Πάτρικ Άουντα που κινείται στο '4' και τον Όντρεϊ Μπάλβιν, αυτό το "θηρίο" των 217 εκατοστών! Ο Γκίντζμπουργκ συνηθίζει να χρησιμοποιεί δίδυμα ψηλών που ξεπερνούν τα 2.05 και ο τρόπος παιχνιδιού του Άουντα τον βολεύει τρομερά. Πρόκειται για παίκτη που κάνει εξαιρετικό τουρνουά, μετρώντας κατά μέσο 12 πόντους με 58% στα σουτ και 4 ριμπάουντ. Υποπίπτει μεν σε λάθη, αν πιεστεί, αλλά δεν φοβάται να επωμιστεί ευθύνες. Έχει ολοκληρώσει στο σύνολο 27 προσπάθειες, εκμεταλλευόμενος το πλεονέκτημα της κίνησης μακριά από την μπάλα και των διαρκών κοψιμάτων, είτε παράλληλα με την baseline είτε κάθετα. Είναι ευέλικτος, έχει ποικιλία στον τρόπο που επιτίθεται και έρχεται από έξω προς τα μέσα για να πάρει την πάσα στο κατάλληλο σημείο.

Ο Μπάλβιν είναι ο "δεινόσαυρος" του ρόστερ. Δίνει άλλους 12 πόντους σε κάθε παιχνίδι της Τσεχίας, ερχόμενος από τους 14 απέναντι στους ψηλούς του Καναδά. Διαθέτει παιχνίδι με πλάτη, από το οποίο παρήχθησαν οι σχεδόν 5 προσωπικοί του, αλλά όχι μόνο, διότι μετά το σκριν θα ρολάρει με αξιοπιστία για να δεχθεί την μπάλα (30 field goals στο σύνολο). Είναι εξαιρετικός ριμπάουντερ (9 μ.π) κι ένας άριστος για το μπόι του πασέρ (2.3 ασίστ). Φυσικά τρομάζει και αμυντικά, λόγω διάπλασης, κρύβοντας τον ήλιο σε όσους επιχειρούν μπροστά του. Μόνο απέναντι στον Καναδά είχε 5 κοψίματα σε αντίπαλες προσπάθειες για σκοράρισμα.

Ο Σατοράνσκι αφήνει την ψυχή του στο παρκέ

Φυσικά, κάθε άλλη παράμετρος θα ήταν σχεδόν άχρηστη, αν στο παρκέ δεν έμενε για παραπάνω από 35 λεπτά ο Τόμας Σατοράνσκι. Οι δικές του αποφάσεις ορίζουν, σε ηγεμονικό βαθμό, την επιτυχία ή αποτυχία του πλάνου. Μία εξ αυτών το νικητήριο σουτ στον ημιτελικό. Δεν ήταν η μόνη. Ο γκαρντ των Σικάγο Μπουλς είναι πόιντ γκαρντ του πικ εν ρολ και το 38% των επιθετικών επιλογών του (σχεδόν 4/10) έρχονται αμέσως μετά το σκριν που δέχεται ψηλά. Δεν θα κοιτάξει απαραίτητα το βύθισμα του σκρίνερ για να βρει την πάσα, αλλά θα τελειώσει αυτός κάμποσα από τα συστήματα που έχει οργανώσει στα πρώτα δεύτερα της κατοχής. To 65% αυτών είναι με τζαμπ σουτ. Ειδάλλως δεν θα ήταν ο πρώτος σκόρερ της Τσεχίας στο τουρνουά με 17 πόντους ανά αγώνα. Χωρίς, βέβαια, οι 6 τελικές που μοιράζει να είναι λίγες. Όπως εντοπίσαμε στο Instat Scout, του αρέσει να κινείται περισσότερο αριστερά και να βλέπει από εκεί τις διαθέσιμες επιλογές του. Άρα ο... διάδρομος αυτός χρειάζεται περισσότερη φύλαξη.

Μία εξ αυτών των επιλογών του Σατοράνσκι είναι δίχως αμφιβολία ο Αμερικανός Μπλέικ Σιλμπ. Ο πολιτογραφημένος σουτέρ, με τη νέα κόμη, φροντίζει να βρίσκεται μονίμως στο σημείο που θα τον ευνοήσει για να σημαδέψει καλύτερα και ν' αυξήσει τις πιθανότητες. Οι 31 πόντοι του στον απαιτητικό αγώνα με τον Καναδά, από 7/12 τρίποντα και συνολικά 11/19, είναι δείγμα των όσων μπορεί να δώσει στην ομάδα, εφόσον του δοθεί ο χώρος να εκτελέσει. Κυρίως πίσω από τη γραμμή, αλλά και από μέση απόσταση. Είτε από πάσα είτε από επίθεση που θα πάρει μετά από σκριν. Με την Τουρκία και την Ουρουγουάη είχε μείνει πολύ χαμηλά, αλλά αυτό δεν αφαιρεί από την επικινδυνότητα που φέρει ακόμη και στα 37 του.

Οι 40 διαφορετικές πεντάδες και τα σχήματα με δύο οργανωτές

Η Τσεχία συνολικά κουβαλά το -17 από τους Τούρκους κι αυτό παραπλανά για την αξία της. Όντως δεν έκανε ένα καλό ματς στην πρεμιέρα, με 26 στα 66 σουτ και 15 λάθη. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Ιδίως αν επιβάλει το δικό της ρυθμό, με μεγάλες επιθέσεις και σουτ μετά τα 15 δεύτερα, γίνεται τρομερά επικίνδυνη διότι διαθέτει υλικό για να υπηρετήσει το σχέδιο δράσης της. Ήδη πέντε παίκτες έχουν διψήφιο αριθμό πόντων. Σχεδόν το 20% των επιθέσεών της είναι σε κατάσταση "catch and shoots".

Το 39% στα τρίποντα είναι αρκετά υψηλό ποσοστό. Συνολικά οι παίκτες της έχουν σουτάρει 75 φορές πίσω από τα 6μ75, με τα 46 εξ αυτών των εκτελέσεων να είναι από τα δύο φτερά, κυρίως το αριστερό. Δεν προτιμούν το σουτ μέσης απόστασης.

Τρανζίσιον πολύ δεν έχει στο παιχνίδι της (7 απόπειρες ανά ματς) η ομάδα του Γκίντζμπουργκ, ο οποίος ως εδώ έχει πάει με 40 διαφορετικές πεντάδες – όχι πολλές για 3 αγώνες, δείχνοντας ξεκάθαρη προτίμηση στην ομοιογένεια και όχι στα πειράματα. Βέβαια το σχήμα που έχει αποδώσει καλύτερα δεν είναι αυτό που έχει αγωνιστεί περισσότερο μαζί. Έχει παράλληλα Σατοράνσκι, Σιλμπ και Μπάλβιν, αλλά ταυτόχρονα έναν δεύτερο χειριστή (Σίρινα, 11.5 πόντοι) και τον Πέτερκα. Σε 4'39'' λεπτά κοινής παρουσίας αυτών η Τσεχία εμφανίζει ένα +14 από 19-5 πόντους με 87% στο δίποντο.

Ακολουθεί σε παραγωγικότητα η 5άδα που βρίσκει τον Άουντα αντί του Πέτερκα στο '4'. Πάλι δηλαδή με δύο οργανωτές για να έχει περισσότερη ελευθερία κινήσεων ο Σατοράνσκι. Σ' αυτήν την περίπτωση η Τσεχία καταφέρνει ένα πολύτιμο +10 σε 5'25''. Επίσης, μία από τις πεντάδες που πρόκειται να ενεργοποιηθεί αρκετά και πρέπει σίγουρα να προσεχτεί είναι αυτή των Σατοράνσκι, Μπόχατσικ, Σιλμπ, Βέσελι, Μπάλβιν. Μια πεντάδα, η οποία δίνει +6 (32-26) σε 12'30''.

Δηλαδή σε κάθε περίπτωση τα πιο ωφέλιμα σχήματα του Γκίντζμπουργκ είναι αυτά που δεν έχουν τον Γιαν Βέσελι στο παρκέ. Φερ' ειπείν η 5άδα με Σατοράνσκι, Μπόχατσικ, Σάμουρα, Άουντα και Βέσελι, που έχει χρησιμοποιηθεί περισσότερο από κάθε άλλη (14'25''), παρουσιάζει ένα -7 (27-34) σε ίδιες κατοχές. Βέβαια πρόκειται για σχηματισμό που έπαιξε πολύ όταν το ματς με την Τουρκία είχε κριθεί, άρα δεν θα πρέπει να λογίζεται ως αξιόπιστο μέγεθος. Παραδόξως η χειρότερη πεντάδα των Τσέχων είναι -για την ώρα- αυτή με Σατοράνσκι, Μποχάτσικ, Σιλμπ, Άουντα και Μπάλβιν. Το -11 σε 13'52'' είναι ένα σημείο αναφοράς για το διάστημα που η Εθνική οφείλει να εκμεταλλευτεί, γιατί οι Τσέχοι σε αυτό το διάστημα εκτελούν με 30%.

Όλα μετρούν πλέον σ' ένα παιχνίδι που η έκβασή του χαρίζει το ολυμπιακό εισιτήριο για το Τόκιο.