Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας επιστρέφει σε τελικό της Euroleague μετά από τέσσερα χρόνια, έχοντας ένα και μοναδικό στόχο: να κατακτήσει το τρόπαιο μετά από εφτά χρόνια... φαγούρας, ηττών και αποτυχιών. Το Euroleague Greece ανατρέχει στην εφταετία κατά την οποία η "ομάδα του στρατού" απέτυχε επανειλημμένως να φτάσει ως το τέρμα του δρόμου. Μια ιστορία που θέλει να αλλάξει φέτος, στο Βερολίνο, με τον Δημήτρη Ιτούδη στον πάγκο της.

2009: Το comeback δεν ολοκληρώθηκε ποτέ

Δύο χρόνια μετά τον τελικό της Αθήνας, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και ο Παναθηναϊκός αναμετρώνται εκ νέου στο παιχνίδι που θα δώσει τον τίτλο. Δύο ομάδες που κόστιζαν ένα καράβι λεφτά, η κάθε μία, διασταυρώνουν τα ξίφη τους στο Βερολίνο, με φόντο το ιερό δισκοπότηρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Από τη μία το back to back που κυνηγούσε η "ομάδα του στρατού", από την άλλη η επιστροφή στον θρόνο που στόχευε το "τριφύλλι".

Η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς φτάνει στο +23 (56-33 στο 23'50''), αλλά ακολούθησαν 8'10'' δίχως πόντο (!) από το "τριφύλλι", για να μετατρέψουν σε ντέρμπι το παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο +2 (73-71) και ο Έτορε Μεσίνα καλεί το τελευταίο τάιμ άουτ του Final Four. Ο Ντρου Νίκολας, ο παίκτης που αποκτήθηκε γιατί σκόραρε με κάθε πιθανό τρόπο, καλείται να παίξει τη σημαντικότερη άμυνα της καριέρας του. Απέναντί του ο -πρώην "πράσινος"- Ραμούνας Σισκάουσκας, ο οποίος θα ντριμπλάρει τρεις φορές με το δεξί χέρι, πριν κάνει τη reverse και σουτάρει εκτός ισορροπίας για τρεις.

Η μπάλα μένει στον αέρα για περίπου ένα δευτερόλεπτο. Μία αιωνιότητα και μία μέρα. Το σουτ είναι χαμηλό. Θα βρει το σίδερο, δύο φορές. Θα βρει το ταμπλό. Δεν θα καταλήξει στον στόχο, όμως.

2010: Η Μπαρτσελόνα ήταν ανώτερη

Ένα χρόνο μετά, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει μια δεύτερη ευκαιρία να επιστρέψει στον θρόνο του Πρωταθλητή. Μόνο που βρίσκει απέναντί της μία από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών στη διοργάνωση, την Μπαρτσελόνα του Τσάβι Πασκουάλ, που παίζει εξαιρετικό μπάσκετ και μαζεύει νίκες με χαρακτηριστική ευκολία στη διάρκεια της σεζόν. Στο Παρίσι, η "ομάδα του στρατού" δεν θα καταφέρει ορθώσει το ανάστημά της και, παρά τους 19 πόντους του Ραμούνας Σισκάουσκας, θα ηττηθεί στον ημιτελικό (64-54) χάνοντας την ευκαιρία να βρεθεί σε τελικό του Final Four μετά από πέντε σερί παρουσίες.

2011: Η απόλυτη καταστροφή

Με τον Ντούσκο Βουγιόσεβιτς στον πάγκο της, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας πραγματοποιεί τη χειρότερη πορεία της σύγχρονης ιστορίας της. Οι ήττες διαδέχονται η μία την άλλη, τα έξι αρνητικά αποτελέσματα στα εφτά πρώτα παιχνίδια της Euroleague καταδεικνύουν πως... υπάρχει πρόβλημα, το οποίο εν τέλει επιβεβαιώνεται από τον πρόωρο αποκλεισμό, από το Top 16.

Η ρωσική ομάδα δεν καταφέρνει σε κανένα σημείο της σεζόν να δείξει σταθερότητα και ικανότητα να διεκδικήσει πολλά πράγματα, με το καλοκαίρι του 2011 να έρχεται λυτρωτικά, αφού μπαίνει τέλος στο... μαρτύριο και "χτίζεται" η ομάδα που με τον Γιόνας Καζλάουσκας στον πάγκο της, θα επιστρέψει σε Final Four μετά από μια πολύ σύντομη παρένθεση.

2012: Η αρχή του μαρτυρίου

Από το Final Four του 2012 κι έπειτα, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως η ΤΣΣΚΑ Μόσχας βιώνει ένα διαρκές μαρτύριο με ελληνικό... θύτη. Μόνο που αυτός δεν φοράει πλέον τα πράσινα, αλλά τα ερυθρόλευκα. Ο Ολυμπιακός εξελίσσεται στον "κακό δαίμονα" της ρωσικής ομάδας, αφήνοντας το... στίγμα του πάνω της, για να ξεκινήσει μια μακρά, πλέον, παράδοση που τη θέλει να ηττάται σε Final Four κάθε φορά που θα βρει τους Πειραιώτες απέναντί της.

Τι κι αν ο Αλεξέι Σβεντ δίνει στην ομάδα του το +19 στο 27ο λεπτό του τελικού; Η συνέχεια είναι τραγική για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οποία βλέπει τον Ολυμπιακό του Ντούσαν Ίβκοβιτς να μειώνει ολοένα και περισσότερο το σκορ. Δεν αρκούσε βέβαια αυτό για να ολοκληρωθεί η "ερυθρόλευκη" ανατροπή. Ο Ραμούνας Σισκάουσκας χάνει δύο ελεύθερες βολές (!) στα 9.7'' για το τέλος, ο Σπανούλης παίρνει την μπάλα με τον Ολυμπιακό στο -1, πασάρει στον Γιώργο Πρίντεζη κι αυτός μπαίνει στο πάνθεον.

Το περίφημο "πεταχτάρι" μπαίνει από το βράδυ της 13ης Μαΐου στα βιβλία της ιστορίας ως ένα από τα μεγαλύτερα σουτ (ή κάτι σαν σουτ) που έχουν μπει ποτέ στο παγκόσμιο μπάσκετ. Η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς επικρατεί, εν τέλει (62-61) και κάπως έτσι η ΤΣΣΚΑ Μόσχας βλέπει ένα θεωρητικά "δικό της" τρόπαιο να καταλήγει σε... ξένα χέρια.

2013: Όχι πάλι εσείς...

Το 2013 στο Λονδίνο, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει την ευκαιρία να ρεφάρει και, ταυτόχρονα, να πάρει εκδίκηση για όσα συνέβησαν ένα χρόνο νωρίτερα. Με τον Έτορε Μεσίνα πλέον στον πάγκο της, καλείται να ξεπεράσει το εμπόδιο του Ολυμπιακού στον ημιτελικό. Αυτή τη φορά στην άκρη του "ερυθρόλευκου" πάγκου δεν κάθεται ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, αλλά ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

Ο Θοδωρής Παπαλουκάς γράφει τον επίλογο της τεράστιας καριέρας του απέναντι στην αγαπημένη του ομάδα. Μόνο που το αποτέλεσμα δεν είναι θετικό. Ο Ολυμπιακός παίζει άμυνα που ξεπερνάει κάθε προσδοκία, υποχρεώνει την ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε βαριά ήττα (69-52) και παίρνει το εισιτήριο για τον τελικό της διοργάνωσης, όπου εν τέλει θα κάνει το back to back.

Οι "ερυθρόλευκοι" εφιάλτες γίνονται πλέον πιο έντονοι, η... τρικυμία μοιάζει να είναι συνώνυμο πλέον της "ομάδας του στρατού" στα μεγάλα ραντεβού και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας παραμένει εκτός θρόνου για μία ακόμη χρονιά, δημιουργώντας πλέον σερί χαμένων ευκαιριών.

2014: Η συνήθεια που έγινε λατρεία -για τους αντιπάλους

Η πρόκριση στο Final Four του Μιλάνου δεν είναι κάτι το αξιοσημείωτο. Η ποιότητα και η πληρότητά της άλλωστε σε κάθε θέση καθιστούσε αυτονόητη την παρουσία της ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε αυτό. Ο Ολυμπιακός δεν υπάρχει για να της θυμίζει όσα είχαν προηγηθεί. Υπάρχει όμως η Μακάμπι Τελ Αβίβ του Ντέιβιντ Μπλατ και του Σοφοκλή Σχορτσανίτη. Αποτέλεσμα; Το ίδιο.

Ο Σόνι Ουίμς σκοράρει για δύο στα 19.2'' δημιουργώντας το +4 (67-63) για την ομάδα του. Το παιχνίδι όμως δεν έχει τελειώσει, αφού ο Μπλου σκοράρει για τρεις στα 13.5'' (67-66) υποχρεώνοντας τον Έτορε Μεσίνα να καλέσει τάιμ άουτ. Κι αν πιστεύετε πως μετά τη μίνι διακοπή, οι παίκτες του έκαναν αυτό που έπρεπε, κάνε λάθος!

Ο Βίκτορ ριάπα θα χάσει την μπάλα στα 9'' και ο Ράις θα βάλει μπροστά τη Μακάμπι Τελ Αβίβ (67-68) με 5.5'' να απομένουν. Ο Σόνι Ουίμς θα αστοχήσει στο σουτ τριών πόντων που επιχείρησε στα 2'', το σκορ δεν θα αλλάξει κι η ΤΣΣΚΑ Μόσχας θα χάσει μία ακόμη ευκαιρία να επιστρέψει στην κορυφή. Μαζί, θα γραφτεί ο επίλογος στη συνεργασία της με τον Έτορε Μεσίνα, ο οποίος λέει "αντίο" μετά από δύο χρόνια, αδυνατώντας να εκπληρώσει την αποστολή του.

2015: "Μίλησε" στο τέλος ο Σπανούλης

Στον περσινό ημιτελικό του Final Four στη Μαδρίτη, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Δημήτρη Ιτούδη ελέγχει πλήρως την κατάσταση για κάτι παραπάνω από τρεισήμισι περιόδους. Οι περιφερειακοί της κάνουν πολύ καλή δουλειά, οι ψηλοί ελέγχουν τους αιθέρες, ο Αντρέι Κιριλένκο κάνει όλη τη "βρώμικη δουλειά" και κάπως έτσι η "ομάδα του στρατού" βρίσκεται στο +9 (63-54) με 4'44'' να μένουν, μετά από καλάθι του Αντρέι Βοροντσέβιτς.

Αυτό είναι το σημείο που "ξυπνάει" ο Βασίλης Σπανούλης! Ο αρχηγός του Ολυμπιακού ευστοχεί για πρώτη φορά σε εντός παιδιάς καλάθι λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, βάζει συνεχόμενα μεγάλα σουτ. Μα πάνω απ όλα το τρίποντο που βάζει τον Ολυμπιακό μπροστά με +3 (69-66) στα 9.9'' για το τέλος. Η "ομάδα του στρατού" δεν προλαβαίνει να αντιδράσει, χάνει τον ημιτελικό (70-68) και μαζί μεγαλώνει το σερί της απουσίας της από την κορυφή της Ευρώπης.

Αυτό θέλει να αλλάξει φέτος, στο Βερολίνο...