Επί των ημερών του Δημήτρη Ιτούδη, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι η πιο σταθερή ομάδα της EuroLeague. Επί μια επταετία η μοναδική που έχει σταθερή παρουσία σε Final Four, με μεγάλα νικηφόρα σερί και απόδοση που την έχει κατατάξει στο υψηλότερο ράφι της διοργάνωσης.

Φέτος όμως, η "αρκούδα" δεν είναι όπως παλιά. Για την ακρίβεια, καταγράφει τα χειρότερα νούμερα της τελευταίας εξαετίας, από τότε δηλαδή που άλλαξε το format της EuroLeague. Αν κοιτάξει κανείς την στατιστική βάση της διοργάνωσης, μπορεί να σταθεί σε δύο κατηγορίες για να βγάλει ένα πρώτο συμπέρασμα. Βλέπετε, από το 2016/17 έως το 2020/21, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας ήταν 1η σε πόντους (με 86.20) και 2η στο σύστημα αξιολόγησης (με 96.41) -πίσω μόνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Εν αντιθέσει με όσα συμβαίνουν φέτος, όπου στις ίδιες στατιστικές κατηγορίες την βρίσκουμε σε 7η (με 86.70) και 6η θέση (με 79.55), αντίστοιχα.

Είναι όμως τόσο απλό όσο δείχνουν αυτοί οι δύο βασικοί δείκτες, για να εξηγηθεί η καθίζηση της ρωσικής ομάδας τη φετινή σεζόν; Ρητορικό το ερώτημα.

Τα τρία παιχνίδια που "τσαλάκωσαν" την εικόνα της

Οι ήττες είναι μέσα στο πρόγραμμα, για κάθε ομάδα. Ουδεμία έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία, κι αυτό είναι μια κοινή παραδοχή, όσο κλισέ κι αν ακούγεται. Εν προκειμένω όμως, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας παρουσιάζεται πιο ασταθής από ποτέ επί των ημερών του Δημήτρη Ιτούδη, καταγράφοντας φέτος μερικές από τις χειρότερες εμφανίσεις της.

Το παιχνίδι της περασμένης εβδομάδας με την Αρμάνι Μιλάνο είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πριν από αυτό, υπήρχε η εκτός έδρας αναμέτρηση με τη Ρεάλ Μαδρίτης των εννέα παικτών -οι τέσσερις εκ των οποίων με την ταμπέλα του teenager. Ακόμη νωρίτερα, ο "ρωσικός εμφύλιος" με την Ούνικς Καζάν.

Τρία παιχνίδια τα οποία "πόνεσαν" την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, όχι μόνο σε βαθμολογικό, αλλά και σε ψυχολογικό επίπεδο. Πέραν του αρνητικού αποτελέσματος, που μικρή σημασία θα έχει μετά από την ολοκλήρωση της φετινής αγωνιστικής περιόδου όμως, υπάρχουν κάποια στατιστικά που καταγράφονται στο "βιογραφικό" του συλλόγου.

Κι αυτά είναι τα εξής:

• Απέναντι στην Αρμάνι Μιλάνο κατέγραψε τη χαμηλότερη παραγωγικότητα (57 πόντοι), το χειρότερο ποσοστό στα τρίποντα (12.5%), τη δεύτερη χειρότερη αξιολόγηση (48 βαθμοί) και την τρίτη χειρότερη επίδοση σε ασίστ (6) με τον Δημήτρη Ιτούδη στον πάγκο
• Κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης κατέγραψε το χειρότερο ποσοστό στα δίποντα (33.3%) επί των ημερών του Δημήτρη Ιτούδη
• Στα παιχνίδια με Αρμάνι Μιλάνο, Ρεάλ Μαδρίτης και Ούνικς Καζάν σημειώθηκαν οι τρεις χειρότερες επιδόσεις στο True Shooting Ratio (δίποντα, τρίποντα, βολές) στα χρόνια που ηγείται ο Δημήτρης Ιτούδης

Τα ιστορικά χαμηλά της εξαετίας

Τα ιστορικά χαμηλά που είχε στα τρία προαναφερθέντα παιχνίδια αποτελούν το πλέον χαρακτηριστικό μέρος του φετινού προβλήματος για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Πολύ απλά γιατί -την ίδια ώρα- διαπιστώνεται η χειρότερη στατιστική εικόνα σε βασικές κατηγορίες, από την στιγμή που άλλαξε το format της EuroLeague (2016/17). Κι αυτό καταδεικνύει σε μεγάλο βαθμό το μέγεθος της "ζημιάς" που έχει προκληθεί, αυτής που έχει επιτρέψει στους αντιπάλους της να "μυρίσουν αίμα" και να "δαγκώσουν" στη διάρκεια της regular season.

Όλα ξεκινούν από τον αριθμό των κατοχών (81.45) που είναι αρκετά χαμηλότερος από αυτόν που έχει συνηθίσει να "γράφει" η "αρκούδα". Αντίστοιχο πρόβλημα υπάρχει στους πόντους ανά κατοχή, εκεί όπου -σύμφωνα με το InStat Scout- μόλις για δεύτερη φορά μέσα στην εξαετία, σημειώνει λιγότερο από 1 πόντο για κάθε κατοχή που "τρέχει" στη διοργάνωση -εν προκειμένω σημειώνει 0.96 πόντους/κατοχή.

Παρόμοια φαινόμενα μπορεί να διαπιστώσει κανείς, σε όλες τις βασικές στατιστικές κατηγορίες, όπως: τα εύστοχα εντός παιδιάς σουτ, τα ποσοστά σε δίποντα και τρίποντα, οι ασίστ, τα ριμπάουντ, τα λάθη και τα κλεψίματα.

*Με κόκκινο σημειώνονται οι χειρότερες επιδόσεις και με πράσινο οι καλύτερες

Υγεία, ο απρόβλεπτος παράγοντας

Από την άλλη βέβαια, ποιος μπορεί να ψέξει μια ομάδα που από την αρχή κιόλας της σεζόν προσπαθεί να διαχειριστεί τα προβλήματα που εμφανίζονται. Με το καλημέρα κιόλας, μόλις δύο λεπτά μετά από την έναρξη της σεζόν, ο Νίκολα Μιλουτίνοβ τέθηκε νοκ άουτ για ενάμιση μήνα. Όπως συνέβη πέρσι δηλαδή, έτσι και φέτος ο θηριώδης σέντερ της "αρκούδας" υποχρεώθηκε να μπει στα "πιτς" και να χάσει ένα σημαντικό κομμάτι της regular season.

Η συνέχεια ήταν εξίσου προβληματική (όσο και άτυχη) για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, αφού ανά διαστήματα έχασε κι άλλα βασικά στελέχη του rotation, όπως ο Γουίλ Κλάιμπερν (παραμένει εκτός εδώ και δύο βδομάδες), ο Μάριους Γκριγκόνις (7 αγώνες), ο Ντάνιελ Χάκετ (2 αγώνες), ο Τόρνικε Σενγκέλια (5 αγώνες) και ο Γιοχάνες Φόγκτμαν (2 αγώνες).

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος, μόλις τρεις είναι οι αθλητές που έχουν δώσει το "παρών" σε όλα τα παιχνίδια της ρωσικής ομάδας στην EuroLeague μέχρι στιγμής. Πρόκειται για τους Νικίτα Κουρμπάνοφ, Γκάμπριελ Λούντμπεργκ και Αλέξι Σβεντ.

Ο "μουντζούρης" των playoffs

Κάπως έτσι, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει φτάσει στο σημείο να μην θυμίζει σε τίποτα το άτρωτο θηρίο των περασμένων ετών, ούσα πιο ευάλωτη από ποτέ. Σε τέτοιο βαθμό που -για πρώτη φορά με το νέο σύστημα διεξαγωγής της EuroLeague- γίνεται συζήτηση για το αν θα καταφέρει να κερδίσει το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs, αφού η Αρμάνι Μιλάνο, η Ζενίτ, η Ούνικς Καζάν και ο Ολυμπιακός είναι ισχυροί ανταγωνιστές στη μάχη της τετράδας -με τη λογική πως, βάσει όσων έχουμε δει ως τώρα, οι δύο πρώτες θέσεις είναι "κλειδωμένες" από τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα.

Ακόμη κι αν δεν έχει αυτή όμως το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs όμως, ποια ομάδα θα μπορεί να χαμογελά σε περίπτωση που "πέσει" πάνω της στην post season; Γιατί, όπως και να το κάνουμε, θα είναι σαν να έχει τραβήξει τον "μουντζούρη" στην παρτίδα.