Τζέικ Όντουμ: Με την ευχή του Λάρι Μπερντ

Όνομα: Τζέικ Όντουμ

Ηλικία: 23

Ύψος: 1.93

Θέση: Πλέι-μέικερ

Το μπάσκετ στην Ιντιάνα είναι κάτι περισσότερο από ένα σπορ. Είναι συνηφασμένο με την κουλτούρα των ανθρώπων, έχει γίνει κομμάτι του DNA της πολιτείας. Εκεί τα παιδιά μεγαλώνουν με τη μπάλα του μπάσκετ και με παραμύθια για το γυμνάσιο Μίλαν, εκείνο που κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1954 αποτελώντας έμπνευση επί της ουσίας για την ταινία "Hoosiers". Εκείνοι που ήπιαν το πρώτο τους γάλα με τέτοιες αφηγήσεις, στη συνέχεια ωρίμασαν με το Ιντιάνα του Μπόμπι Νάιτ, με τους Πέισερς, αισίως με το κολέγιο Μπάτλερ και φυσικά με τον έναν και μοναδικό Λάρι Μπερντ.

Το Τέρε Χόουτ δεν διαφέρει από μια τυπική μικρή πόλη της Ιντιάνα. Το ίδιο ισχύει και για τον Τζέικ Όντουμ. Δεν διαφέρει σε τίποτα από οποιονδήποτε γείτονα του. Οπτικά τουλάχιστον, με μπόι που μετά βίας ξεπερνά το 1.90, μικρές πλάτες και λεπτά χέρια. Μόνο, που ο Τζέικ Άντριου Όντουμ δεν είναι σαν τους άλλους, σύμφωνα τουλάχιστον με το πιο κολακευτικό σχόλιο που τον συνοδεύει σε όλη του την κολεγιακή καριέρα. Ποιο είναι αυτό; "Ότι κανείς δεν δούλεψε ποτέ πιο σκληρά από αυτόν".

Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Ο Όντουμ μεγάλωσε λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Μίλαν και το Φρεντς Λικ, την πατρίδα του θρύλου της πολιτείας, του Λάρι Μπερντ. Το μπάσκετ, οπότε, δεν ήταν δυνατόν να περάσει και να μην τον ακουμπήσει. Το αντίθετο. Έμελλε να γίνει ένας τοπικός ήρωας.

Αποτέλεσε τον... Λάρι Μπερντ του Τέρε Χόουτ και εν συνεχεία τον "επόμενο Λάρι Μπερντ" στο κολέγιο του Ιντιάνα Στέιτ. Μπορεί να έπαιζε σε διαφορετική θέση, αλλά μοιραζόντουσαν ένα έντονο κοινό στοιχείο: το πολύ υψηλό μπασκετικό IQ.

Ο Όντουμ φοίτησε στο τοπικό γυμνάσιο, το Τέρε Χόουτ Σάουθ Χάι, όπου έμαθε τα μυστικά του αθλήματος δίπλα στον κόουτς Μάικ Σέιλορ. Έκανε πράγματα και θαύματα ειδικά στην τελευταία του χρονιά, όταν ως senior επιλέχτηκε στην καλύτερη πεντάδα της πολιτείας και κέρδισε τον τίτλο του MVP της ομάδας του όταν αυτή κατέκτησε το πρωτάθλημα του IHSAA. Την τελευταία του χρονιά είχε 22 πόντους, 7 ριμπάουντ, 7 ασίστ και 4 κλεψίματα ανά παιχνίδι και αποχαιρέτησε το γυμνάσιο ως ο καλύτερος πασέρ στην ιστορία του σχολείου.

Όταν πέταξε την τήβεννο της αποφοίτησης (και το καπέλο του - σύμφωνα με το αμερικάνικο έθιμο- ψηλά) δεν άργησε να πάρει την σωστή απόφαση. Για την ακρίβεια έβαλε σε κούτες τα πράγματα του και μετακόμισε στο κοντινό Ιντιάνα Στέιτ, το κολέγιο που έγινε γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο όταν το 1979 είχε φτάσει στον τελικό του NCAA, σε ένα παιχνίδι που σύστησε στον κόσμο τις μονομαχίες του Μάτζικ Τζόνσον με τον Λάρι Μπερντ.

Έκανε μια πολύ καριέρα στους Σίκαμορς και είναι χαρακτηριστικό ότι έγινε ο πρώτος παίκτης μετά τον Σέρμαν Ουίλιαμς που αναδείχτηκε και στις τέσσερις χρονιές του μέλος της καλύτερης πεντάδας της περιφέρειας MVC. Στην τελευταία του σεζόν είχε 13 πόντους, 4 ριμπάουντ και 4.4 ασίστ, γράφοντας ένα ιδανικό φινάλε στην κολεγιακή του θητεία.

Αποφοίτησε από το Ιντιάνα Στέιτ με αρκετά "παράσημα", όπως την 5η θέση στη λίστα με τους καλύτερους σκόρερ του κολεγίου (1.568), την 2η των ασίστ (603), την 4η στα κλεψίματα (204) και την πρώτη στις εύστοχες βολές (590), αλλά και τις θεαματικές πορείες που έκαναν οι Σίκαμορς: δύο παρουσίες στο τουρνουά της παρηγοριάς (NIT) και μια αξιοσημείωτη πορεία στο τελικό τουρνουά του NCAA.

Για ένα κολέγιο που έπαιζε επί σειρά ετών στη 2η κατηγορία και είχε μόλις τρεις παρουσίες στις καλύτερες 64 ομάδες του πρωταθλήματος, η παρουσία στο ταμπλό είναι από μόνη της μια μεγάλη επιτυχία. Κι ακριβώς τέτοια ήταν η πορεία του 2011. Όσο για προσωπικό υστερόγραφο; Το νικητήριο σουτ που πέτυχε απέναντι στο Μαϊάμι (Νο2) σε ένα παιχνίδι που διεξήχθη στη μακρινή Χαβάι.

Το νικητήριο σουτ του Όντουμ

Μεγάλωσε και "μεγάλωσε"

Οξυδερκής, γρήγορος, διορατικός. Αυτά τα τρία επίθετα χαρακτηρίζουν κυρίως αγωνιστιστικά τον Τζέικ Όντουμ, που σε όλη τη διάρκεια της κολεγιακής του καριέρας μπορούσε να περηφανεύεται για τον συντελεστή ασίστ/λαθών. Στην τελευταία του χρονιά ο σχετικός δείκτης ήταν στο 2.5, επίδοση που τον έφερε στο Νο2 της σχετικής λίστας στη λίγκα.

Στο κολέγιο προσπάθησε να διορθώσει και τα αγωνιστικά του μειονεκτήματα, όπως ήταν η σταθερότητα στο σουτ (29% καριέρας πίσω από τη γραμμή των έξι μέτρων) και το μέγεθος του. "Ωρίμασα πολύ στο κολέγιο" έλεγε το καλοκαίρι ο Όντουμ, χωρίς να αναφέρεται αποκλειστικά στον τομέα των εικόνων και της εμπειρίας, αλλά και στο σωματικό επίπεδο: "Ήμουν ένας πρωτοετής ύψους 1.86 και βάρους 68 κιλών και αποφοίτησα στο 1.93 και στα 81 κιλά".

Μπροστά στο είδωλο του

Όταν αποφοίτησε από τους Σίκαμορς δοκίμασε την τύχη του στο ντραφτ, χωρίς όμως να ακούσει το όνομα του από τα χείλη του Άνταμ Σίλβερ. Πέρασε αρκετές ημέρες στο camp των Ιντιάνα Πέισερς, θέλοντας να συνεχίζει να αγωνίζεται -αυτή τη φορά επαγγελματικά- σε ομάδα της πατρίδας του.

Πήρε μέρος στο Summer League του Ορλάντο με τους Πέισερς και σε αυτό του Λας Βέγκας με τους Σακραμέντο Κινγκς και παρότι δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ένα συμβόλαιο, είχε μια ξεχωριστή εμπειρία: να προπονηθεί υπό το βλέμμα του ειδώλου του, του Λάρι Μπερντ.

Γέννημα-θρέμμα της Ιντιάνα δεν μπορούσε να αποφύγει την πελώρια σκιά του "Larry Legend" μεγαλώντας και όσο και αν σφύριζε αδιάφορα, δεν ήταν δυνατόν να μην νιώσει στην καρδιά του διαφορετική την χειραψία με Μπερντ, που τώρα δεν ήταν πρότυπο, αλλά ο πρόεδρος της ομάδας που τον δοκίμαζε.

Τελικά, ο Όντουμ αυτός ο εγκεφαλικός πλέι-μέικερ, θα παίξει για πρώτη φορα στην καριέρα του ως επαγγελματίας φορώντας τη φανέλα του ΠΑΟΚ, μιας ομάδας που είχε παράδοση στους... λευκούς πλέι-μέικερ αν θυμηθούμε τον Σκοτ Σκάιλς, που βρισκόταν βέβαια στο ακριβώς αντίθετο σημείο της διαδρομής. Θα παίξει για πρώτη φορά μακριά από την Ιντιάνα, αν και αυτό δεν θα πρέπει να τον φοβίζει. "Ήμουν πάντα το αουτσάιντερ" υπογραμμίζει σαν να μην τον νοιάζει και καταλήγει: "έχω υψηλό IQ, είμαι εργατικός και ξέρω ότι θα κάνω ότι χρειαστεί για να είμαι επιτυχημένος".

Το μόνο που δεν είπε ολοκληρώνοντας είναι "ορκίζομαι στο όνομα του Λάρι Μπερντ".