Το "Παύλος Γιαννακόπουλος" αποτέλεσε την πρόβα τζενεράλε του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ πριν από την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων για τη νέα αγωνιστική περίοδο. Μία εβδομάδα πριν από το ντέρμπι με την ΑΕΚ (28/9, 19:00) και δώδεκα ημέρες πριν από την πρεμιέρα της EuroLeague με αντίπαλο τον Ερυθρό Αστέρα στο ΟΑΚΑ (3/10, 21:00).

Το δείγμα δεν μπορεί να είναι απόλυτα ασφαλές πάντως, κι ας μιλάμε για δύο αγώνες που αποτέλεσαν τα αποκαλυπτήρια του τριφυλλιού μπροστά στο κοινό του. Από τη μία το γεγονός πως οι τρεις διεθνείς (Νικ Καλάθης, Ιωάννης Παπαπέτρου, Γιώργος Παπαγιάννης) έχουν μονοψήφιο αριθμό προπονήσεων με τους νέους συμπαίκτες τους, από την άλλη η απόφαση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς να χρησιμοποιήσει ελάχιστα τους βασικούς του, προτιμώντας να δώσει μεγάλο χρόνο συμμετοχής σε νεαρούς παίκτες.

Κάπως έτσι, η αναμέτρηση με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ το απόγευμα του Σαββάτου (21/9) είναι αυτή στην οποία εστιάζουν όλοι αναφορικά με τα "συν" και τα "πλην" του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ τη δεδομένη χρονική στιγμή. Μοιραία, τα νέα πρόσωπα είναι αυτά που συγκεντρώνουν τη μεγαλύτερη προσοχή, και δη ο Τζίμερ Φριντέτ. Το δεύτερο μεγαλύτερο συμβόλαιο που έχει δώσει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος από την ημέρα που ανέλαβε τον προεδρικό θώκο το 2012 -πίσω μόνο από αυτό του Νικ Καλάθη.

Τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση.

HEDGE OUT ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΙΔΑΣ

Ο 30χρονος γκαρντ εκτελεί στην πλειοψηφία των κατοχών που παίρνει μετά από ντρίμπλα, προτιμά να δημιουργεί ο ίδιος το σουτ του. Επιδιώκει να φτιάξει τις καταστάσεις που τον βολεύουν, δεν περιμένει τους υπόλοιπους της πεντάδας να τον φέρουν σε αυτό το σημείο. Γι αυτό κιόλας, αρέσκεται να παίζει για αρκετή ώρα με την μπάλα στα χέρια.

Η Μακάμπι Τελ Αβίβ παρουσιάστηκε με τη λογική της απόλυτης προσαρμογής στο παιχνίδι του Τζίμερ Φριντέτ, αντιμετώπισε το φιλικό με τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ ως πρόβα για την EuroLeague. Κι αντίστοιχα, έδωσε μια κατεύθυνση σχετικά με το πώς μπορούν οι περισσότερες ομάδες να τον αντιμετωπίσουν: hedge out που καταλήγει σε παγίδες.

Αυτό βέβαια προϋποθέτει την ύπαρξη αθλητικών ψηλών, παιδιών που μπορούν να τραβηχτούν μακριά από το καλάθι δίχως να εκτεθούν ή να εκθέσουν τους υπόλοιπους. Τόσο ο Ταρίκ Μπλακ όσο και ο Οθέλο Χάντερ είναι παίκτες με τέτοια χαρακτηριστικά γνωρίσματα, οπότε δεν προξενεί εντύπωση η κατεύθυνση που υπήρχε. Στη διάρκεια του σαρανταλέπτου υπάρχουν τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις της επιθετικότητας με την οποία αντιμετωπίστηκε ο Τζίμερ Φριντέτ.

Κάτι στο οποίο είχε εξοικειωθεί κατά τη διάρκεια των playoffs του CBA πέρσι, όταν οι Beijing Ducks του Γιάννη Χριστόπουλου επέλεξαν την ίδια άμυνα για να τον περιορίσουν -κάτι που απέδωσε, με αποτέλεσμα την πρόκριση της ομάδας από το Πεκίνο σε βάρος των Shanghai Sharks.

Παρά το γεγονός ότι με αυτόν τον τρόπο μετατράπηκε από εκτελεστής σε δημιουργός πάντως, οι πράσινοι είχαν κέρδος. Βρήκαν δύο ελεύθερα σουτ τριών πόντων, ενώ πήγαν μια φορά στην γραμμή των βολών (με τον ίδιο). Μείζονα ρόλο σε αυτό έπαιξαν οι θέσεις των συμπαικτών του, που τον έφεραν σε σημείο να μπορεί να πασάρει την μπάλα και να δημιουργήσει ανισορροπία στην άμυνα της Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ OFF SCREEN

Την ίδια ώρα, ήταν λίγες (ελάχιστες) οι φορές που δούλεψε μακριά από τα σκριν για να εκτελέσει σε πρώτο χρόνο. Τα plays που παρουσίασε ο Αργύρης Πεδουλάκης απέναντι στην "ομάδα του λαού" περιελάμβαναν κάθετα σκριν, με σκοπό να πάρει την μπάλα στην κορυφή κι από εκεί να "τρέξει" το πικ εν ρολ. Δεν μοιάζει, δηλαδή, με παίκτες όπως ο Τζέισι Κάρολ (Ρεάλ Μαδρίτης), ο Κάιλ Κούριτς (Μπαρτσελόνα) και ο Αρτούρας Μιλάκνις (Ζάλγκιρις).

" Δεν είναι από τους παίκτες, που θα δουλέψουν πολύ μακριά από την μπάλα για να ελευθερωθεί και να βρει χώρο εκτέλεσης. Δεν είναι αυτό το παιχνίδι του, κατά βάση" είχε εξηγήσει ο Γιάννης Χριστόπουλος το καλοκαίρι για να τον περιγράψει σε τέτοιες καταστάσεις. Στην πράξη, το αντιλήφθηκαν όσοι είδαν τα φιλικά για το "Orange Trophy" και το "Παύλος Γιαννακόπουλος".

ΣΤΟΧΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ

Από την άλλη, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στόχευσε με μεγάλη επιμονή και υπομονή πάνω του στην άλλη πλευρά του παρκέ. Σε πολλές περιπτώσεις, ο προπονητής της Μακάμπι Τελ Αβίβ έβγαλε τον Νικ Καλάθη από τη διαδικασία να αμυνθεί σε πικ εν ρολ, οδηγώντας τον παίκτη του Τζίμερ Φριντέτ σε διαδικασία να λειτουργήσει ως δημιουργός.

Η αλήθεια είναι ότι δεν έδειξε ιδιαίτερα συνεπής σε ό,τι έχει να κάνει με την προσπάθεια που κατέβαλε στο πίσω μέρος του παρκέ. Τόσο στις αντιδράσεις του όσο και στον τρόπο με τον οποίο περνούσε πίσω από τα σκριν. Σε αρκετές περιπτώσεις δημιούργησε σημαντική ανισορροπία στην άμυνα του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ, με αποτέλεσμα να αυξάνονται κατακόρυφα οι πιθανότητες να δεχθεί καλάθι το τριφύλλι.

Στο τρίτο παράδειγμα, εξίσου μεγάλη ευθύνη για την κατάρρευση της αμυντικής ισορροπίας έχει η τοποθέτηση του Ντίνου Μήτογλου, ο οποίος δεν πρόλαβε να αντιδράσει στην απότομη αλλαγή κατεύθυνσης του Οθέλο Χάντερ. Το σκριν που έγινε στην κορυφή άλλαξε πλευρά εντός ενός δευτερολέπτου, ουδείς εκ των δύο εμπλεκόμενων αμυντικών αντέδρασε με την απαραίτητη ταχύτητα, κι ο Ελάιζα Μπράιαντ βρήκε ένα ελεύθερο σουτ.

Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Στην περίπτωση της κακής συμπεριφοράς του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στην πικ εν ρολ άμυνα δεν έχει να κάνει μόνο με τον Τζίμερ Φριντέτ. Από αυτόν ξεκινούσε το πρόβλημα, το οποίο έψαχνε για λύση στην πορεία. Το έτερο κομμάτι που ολοκληρώνει την εικόνα για την αδυναμία των πρασίνων να προστατεύσουν τα νότα τους με αποτελεσματικότητα έχει να κάνει με τους ψηλούς.

Ο Αργύρης Πεδουλάκης ουσιαστικά παραδέχθηκε το υφιστάμενο πρόβλημα με την απόφασή του να χρησιμοποιήσει αρχικά τον Ντίνο Μήτογλου στο "5" και εν συνεχεία τον ΝτεΣον Τόμας, αφήνοντας στον πάγκο για ώρα τον Γιώργο Παπαγιάννη και τον Τζέικομπ Γουάιλι. Την ίδια ώρα δεν χρησιμοποίησε καθόλου τον Ίαν Βουγιούκα. Ακολούθως, έκλεισε το παιχνίδι με αλλαγές σε όλα τα σκριν. Δίχως τον Τζίμερ Φριντέτ στο παρκέ, αφού δεν ταιριάζει σε αυτή την αμυντική τακτική.

" Ο Τζίμερ Φριντέτ δεν είναι ιδιαίτερα ικανός στην προσωπική άμυνα, χρειάζεται να παίζει δίπλα σε παίκτες που μπορούν να καμουφλάρουν αυτή την αδυναμία του. Δεν θα σπρώξει στο low post, δεν θα παλέψει για να σπάσει κάποιο σκριν" είχε εξηγήσει επ' αυτού ο Γιάννης Χριστόπουλος όταν το Sport24.gr παρουσίαζε την ακτινογραφία του νεοαποκτηθέντα περιφερειακού των πρασίνων. Δύο μήνες μετά, τα λόγια αυτά αποτυπώθηκαν στο παρκέ του ΟΑΚΑ.

Η ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Όπως σε κάθε τι, έτσι κι εδώ υπάρχουν η δράση κι η αντίδραση. Η πρώτη έχει να κάνει με τον τρόπο (και τον χρόνο) που περνάει από τα σκριν ο Τζίμερ Φριντέτ, η δεύτερη με τους ψηλούς που αμύνονται. Το τριφύλλι δεν έχει ψηλό σαν τον Γουόλτερ Ταβάρες (Ρεάλ Μαδρίτης), τον Κάιλ Χάινς (ΤΣΣΚΑ Μόσχας) ή τον Οθέλο Χάντερ (Μακάμπι Τελ Αβίβ) που μπορεί να καμουφλάρει καθυστερημένη ανάκαμψη από τον περιφερειακό, μετά το σκριν.

Ο Τζέικομπ Γουάιλι αποκτήθηκε με το σκεπτικό της καλύτερης συμπεριφοράς σε αυτές τις καταστάσεις, στην παρούσα φάση όμως είναι αρκετά πίσω στο να θεωρηθεί "κολόνα" για την πράσινη άμυνα. Εξ ου κι η (υπέρ)έκθεση του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στο πικ εν ρολ απέναντι στη Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Μένει βέβαια να φανεί σε βάθος χρόνου, με ποιον τρόπο το τεχνικό επιτελείο του τριφυλλιού θα πορευτεί σε αυτές τις καταστάσεις. Αν δηλαδή θα υποχρεώσει τον Τζίμερ Φριντέτ να γίνει πιο σκληρός, μέσα από άμυνα "δύο εναντίον δύο" (οι άμεσα εμπλεκόμενοι δηλαδή θα έχουν την ευθύνη, με τους υπόλοιπους αφοσιωμένους στους παίκτες τους) ή θα στραφεί σε "βαθιές" βοήθειες και περιστροφές, που ελλοχεύουν τον κίνδυνο κατάρρευσης της αμυντικής ισορροπίας και πολλών ελεύθερων σουτ για τον αντίπαλο -εφόσον δεν υπάρχει η απαιτούμενη επικοινωνία και ταχύτητα αντίδρασης.