Βαλένθια - Ολυμπιακός: Οι φόργουορντ έκαναν την διαφορά

Ο Ολυμπιακός κεφαλαιοποίησε τα όσα κέρδισε μέσω της αμυντικής έντασης, η Βαλένθια δεν κατάφερε να βρει κώδικες επικοινωνίας ώστε να εξασφαλίσει την σωστή κυκλοφορία της μπάλας, και έτσι οι ερυθρόλευκοι συνεχίζουν με μία ακόμα πολύτιμη εκτός έδρας νίκη .

Πριν ακόμα αρχίσει το παιχνίδι, και με την ανακοίνωση για την εκ νέου αναβολή της επιστροφής του Βασίλη Σπανούλη , ο Ολυμπιακός είχε να διαχειριστεί ένα πρώτο πρόβλημα που είχε άμεσο αντίκτυπο στο μέχρι τότε διαμορφωθέν πλάνο. Με δεδομένη την απουσία του Βαγγέλη Μάντζαρη, το ροτέισον έπρεπε να αναδιαμορφωθεί ώστε οι ερυθρόλευκοι να διαχειριστούν τα 40 λεπτά της αναμέτρησης διαθέτοντας μόνο τους Ρόμπερτς, Στρέλνιεκς, και Τολιόπουλο στην γραμμή των περιφερειακών. Πώς αντιμετώπισε την κατάσταση ο Γιάννης Σφαιρόπουλος;

Το τρίπτυχο της νίκης

Πρώτον, επένδυσε στο μέγεθος που διαθέτει στους φόργουορντς ώστε να κλείσει τους διαδρόμους και να αμυνθεί με μακριά χέρια πάνω στους περιφερειακούς εκτελεστές της Βαλένθια, περιορίζοντας το οπτικό πεδίο και τις γραμμές πάσες.

Δεύτερον, χρησιμοποίησε τον Βασίλη Τολιόπουλο για ένα γεμάτο ουσία εξάλεπτο στα μέσα του πρώτου ημιχρόνου.

Τρίτον, επιδίωξε καταστάσεις, κι ενώ στην πεντάδα υπήρχαν τρεις φόργουορντς και ο Μιλουτίνοβ ή ο ΜακΛιν, στις οποίες ο Ολυμπιακός διαχειρίστηκε σωστά τις βοήθειες που έδιναν οι Ισπανοί ώστε να βρεθεί η επιπλέον πάσα προς την περιφέρεια ή προς τον γκαρντ που έκανε κίνηση προς το κέντρο της ρακέτας.

Κυριότερη απόδειξη για την επιτυχία του πρώτου από τα τρία παραπάνω στοιχεία είναι η κακή απόδοση που είχαν σχεδόν όλοι οι φόργουορντς των Ισπανών. Ο Σαν Εμετέριο έμοιαζε να είναι εκτός αγώνα, ο Σάστρε ήταν αρνητικός και εγκλωβισμένος από την άμυνα του Ιωάννη Παπαπέτρου, ενώ ο τρίτος επιθετικός πόλος της Βαλένθια, ο Άαρον Ντόρνεκαμπ, δεν κατάφερε ποτέ να ενταχθεί ουσιαστικά στην επίθεση της ομάδας του.

Χτυπώντας όλα τα μις-ματς και ο ρόλος του Τολιόπουλου

Η κυριαρχία του Ολυμπιακού στις θέσεις 2, 3 και 4 επηρέασε πλήρως την Βαλένθια, κι αυτό αποτυπώθηκε ξεκάθαρα απέναντι σε οποιονδήποτε τρόπο επέλεξε ο κόουτς Βιντορέτα για να βοηθήσει την ομάδα του να αντιδράσει.

Από τη μία, κι ενώ δίπλα στον Έρικ Γκριν τοποθετήθηκε ο Βαν Ρόσομ ως παράγοντας δημιουργίας, ο Ολυμπιακός κατάφερνε να δημιουργεί συνεχόμενες καταστάσεις στις οποίες οι πλάγιοι του είχαν να επιτεθούν απέναντι σε κοντύτερο αντίπαλο, στοιχείο που δημιούργησε ευκαιρίες για Τόμπσον, Πρίντεζη και Παπανικολάου.

Από την άλλη, όταν στο παρκέ ήρθε ο Τόμας προκειμένου να περιορίσει τον Γιώργο Πρίντεζη, οι ερυθρόλευκοι μετέφεραν το επιθετικό κέντρο βάρους από τους φόργουορντς στην περιφέρεια. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος χρησιμοποίησε τον Στρέλνιεκς, ο Ολυμπιακός συνέχισε με σχήμα που είχε δύο γκαρντς (αρχικά Ρόμπερτς-Στρέλνιεκς και στη συνέχεια Στρέλνιεκς-Τολιόπουλο), και οι ερυθρόλευκοι στόχευσαν στα αργά πόδια του Τίμπορ Πλάις, ακριβώς όπως φαίνεται στα παρακάτω στιγμιότυπα:

Και στις δύο φάσεις, το σενάριο εξελίσσεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Ο Μιλουτίνοβ δίνει το σκριν στην κορυφή της επίθεσης, ο Πλάις δεν βγαίνει πάνω στον εκάστοτε γκαρντ του Ολυμπιακού (στην πρώτη φάση ο Στρέλνιεκς, στη δεύτερη ο Τολιόπουλος), κι έτσι οι ερυθρόλευκοι εξασφαλίζουν την ευκαιρία για ελεύθερο τρίποντο. Κι ακόμα κι αν ο Τολιόπουλος δίστασε να πάρει το σουτ στη δεύτερη περίπτωση, δεν συνέβη το ίδιο στις επόμενες ευκαιρίες.

Η εμφάνιση του νεαρού γκαρντ του Ολυμπιακού γίνεται ακόμα σημαντικότερη αν σκεφτεί κανείς όλες τις παραμέτρους. Εκτός έδρας αναμέτρηση Ευρωλίγκας, είσοδος στο παρκέ σ΄ένα διάστημα που η Βαλένθια πίεζε σ’ όλο το γήπεδο προσπαθώντας να επιστρέψει κι έχοντας εν μέρει ανακτήσει το μομέντουμ που από την αρχή βρισκόταν στην πλευρά του Ολυμπιακού, άμεση ανάληψη κάθε ευθύνης, είτε είχε να κάνει με την ασφάλεια μετάβασης της μπάλας στο επιθετικό μισό των ερυθρολεύκων είτε με την εκτέλεση ακόμα κι αν μόλις είχε έρθει από τον πάγκο.

Για τον Τολιόπουλο, επόμενο βήμα είναι η σταθεροποίηση συγκεκριμένων αγωνιστικών λεπτών. Όσο κι αν στις διάφορες συζητήσεις υπάρχει το περιτύλιγμα του πολλά υποσχόμενου νεαρού, ο γκαρντ του Ολυμπιακού γίνεται 22 ετών τον ερχόμενο Ιούνιο, ενώ έχει αποδείξει με τα όσα έκανε οποτεδήποτε εμφανίστηκε στο παρκέ πως είναι έτοιμος να περάσει στο επόμενο επίπεδο. Φέτος, λοιπόν, είναι η σεζόν της ανάθεσης ενός πρώτου σταθερού ρόλου, ιδιαίτερα με τις συνθήκες που υπάρχουν στην περιφέρεια του Ολυμπιακού.

Αν κανείς χρειάζεται μέτρο σύγκρισης, αρκεί μια ματιά στην περίπτωση του Ιωάννη Παπαπέτρου. Τον ερχόμενο Μάρτιο γίνεται 24, διανύει την τρίτη του σεζόν με ουσιαστικό ρόλο σε επίπεδο Ευρωλίγκας, ενώ είχε ήδη εμπειρίες από τις σεζόν 2013-14 και 2014-15 με 12 και 11 παιχνίδια αντίστοιχα. Ανεξάρτητα από το πώς ή πόσο εξελίχθηκε και ανεξάρτητα από το πού θα καταφέρει να φτάσει, κανείς δεν αμφισβητεί πως ο Ολυμπιακός του έδωσε χώρο και χρόνο, ακριβώς όπως πρέπει να γίνει και με την περίπτωση του Τολιόπουλου.

Ο πολύτιμος Παπαπέτρου και οι Ρεάλ και ΤΣΣΚΑ που έρχονται

Πέραν, όμως, των όσων κέρδισε μέσω της αμυντικής έντασης, ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε τις επιθετικές ευκαιρίες που δημιουργούνταν μέσω σχημάτων που είχαν τρεις φόργουορντς μαζί με έναν σέντερ, ακριβώς όπως φαίνεται παρακάτω:

O Παπαπέτρου υποδέχεται την μπάλα στην κορυφή της επίθεσης, ενώ αμυντικός στην αδύνατη πλευρά της επίθεσης είναι ο Έρικ Γκριν. Ο Παπαπέτρου κίνειται προς το αριστερό φτερό, ενώ το ίδιο κάνει και ο Τόμπσον, ο οποίος ανεβαίνει από την αριστερή γωνία παίρνοντας την μπάλα. Ο Ολυμπιακός πετυχαίνει τον στόχο του, αναγκάζοντας τον Γκριν να παίξει άμυνα πάνω στον Έλληνα φόργουορντ. Η εξέλιξη της φάσης φαίνεται παρακάτω:

Ο Παπαπέτρου βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση έχοντας μόνο τον Γκριν στην πλάτη του, στοιχείο που απαιτεί αντίδραση από την ισπανική άμυνα. Ο Χλίνασον, ο οποίος στο πρώτο στιγμιότυπο αμύνεται μπροστά από τον ΜακΛιν, κινείται προς τον Παπαπέτρου δίνοντας τη βοήθεια, ενώ ολόκληρη η άμυνα της Βαλένθια παρασύρεται από την κάθετη κίνηση του Τόμπσον στον κεντρικό διάδρομο. Σχεδόν αμέσως, δημιουργούνται οι συνθήκες για την πάσα προς την περιφέρεια. Ο Παπαπέτρου τελικά δίνει την μπάλα στον Ρόμπερτς, και ο Αμερικανός ευστοχεί για τρεις.

Ο Ολυμπιακός νίκησε επειδή κατάφερε να οδηγήσει το παιχνίδι σε σημείο που το τελικό αποτέλεσμα κρινόταν βάσει δικής του διαχείρισης προσώπων και καταστάσεων. Σε ολόκληρη τη διάρκεια, οι ερυθρόλευκοι ήταν αυτοί που δρούσαν, αναγκάζοντας τους Ισπανούς στον ψυχοφθόρο ρόλο αυτού που ακολουθεί και είναι αναγκασμένος να αντιδρά σε συνεχείς αγωνιστικούς προβληματισμούς. Ιδιαίτερα απέναντι σε μια ομάδα όπως η Βαλένθια, η οποία δεν έχει συνηθίσει σε σταθερή συμμετοχή στην Ευρωλίγκα, πολύ δε περισσότερο δεν έχει συνηθίσει να είναι η νικήτρια εν μέσω οριακών καταστάσεων στη συγκεκριμένη διοργάνωση, ενώ παράλληλα της έλειπε ένα βασικό αγωνιστικό σημείο αναφοράς αλλά και τα όσα ενσαρκώνει σε επίπεδο ηγεσίας ο Μπόγιαν Ντούμπλιεβιτς, το να φτάσουν οι ερυθρόλευκοι σε σημείο που έχουν τον απόλυτο έλεγχο και τελικά να μην επιβιώσουν θα ισοδυναμούσε με θαύμα.

Ο Ολυμπιακός συνεχίζει, και η πορεία του δείχνει πως και φέτος θα είναι ένας εκ των τεσσάρων που θα εξασφαλίσουν το πλεονέκτημα. Πρώτιστος στόχος για την συνέχεια είναι η προστασία της έδρας. Στις δύο επόμενες εντός έδρας αναμετρήσεις, τον Πειραιά επισκέπτονται η Ρεάλ Μαδρίτης και η ΤΣΣΚΑ.

Οι Ισπανοί είναι πληγωμένοι αλλά αξιόμαχοι, ενώ στο ΟΑΚΑ ο Ντόνσιτς απέδειξε πως όσο λεπτές κι αν είναι οι ισορροπίες, είναι ικανός να σταθεί στις πιο δύσκολες ευρωπαϊκές έδρες. Αντίστοιχα, οι Ρώσοι δείχνουν πως ξεπέρασαν το πρώτο στάδιο της προσαρμογής, έχοντας πλέον αποκτήσει σταθερότερες βάσεις επικοινωνίας, κι έναν καινούριο ηγέτη στο πρόσωπο του Σέρχιο Ροντρίγκεζ. Αν σε κάποιο από τα προσεχή ταξίδια τους είναι πιθανότερο να σκοντάψουν, αυτό είναι στον Πειραιά.