Βασίλης Σπανούλης: "Ιστορίες με έναν Θρύλο (Μέρος 3ο)", το βλέμμα στην Πόλη και η ιστορία του Παπαπέτρου

Το τρίτο μέρος των ιστοριών για τον Βασίλη Σπανούλη, από τους συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό, δημοσίευσε το απόγευμα της Πέμπτης (1/7) η ερυθρόλευκη ΚΑΕ. Ο Βαγγέλης Μάντζαρης θυμήθηκε το βλέμμα του Kill Bill στο Final Four του 2012 στην Κωνσταντινούπολη, ενώ ο Ιωάννης Παπαπέτρου το πείσμα του Λαρισαίου θρύλου στην πρώτη χρονιά της συνύπαρξής τους.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ (2011-2019): Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου το βλέμμα του Βασίλη το 2012, μια ημέρα πριν τον τελικό της Πόλης. Ήμασταν με τον Σλούκα και τον Παπανικολάου και χαζογελούσαμε με κάτι, όταν μας πλησίασε ο Βασίλης και μας είπε: ‘Aύριο ίσως είναι η πρώτη και τελευταία φορά που θα έχετε την ευκαιρία να πάτε τελικό Ευρωλίγκας σε Final Four. Δώστε και την ψυχή σας ώστε μετά να μην έχετε την παραμικρή πίκρα πως δεν τα δώσατε όλα’. Θυμάμαι εκείνη τη στιγμή σαν τώρα. O τρόπος που μίλησε ήταν συγκλονιστικός. Αυτό ήταν ένα μικρό παράδειγμα για το πόσο και τι ηγέτης ήταν ο Βασίλης. Του εύχομαι τα καλύτερα.

ΛΙΒΙΟ ΖΑΝ ΣΑΡΛ (2020-): Είναι περιττό να πω ότι με είχε τρελάνει με τα κατορθώματα του όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά όταν υπέγραψα στον Ολυμπιακό, με άφησε με το στόμα ανοιχτό από την πρώτη κιόλας μέρα. Θυμάμαι ήταν μέσα καλοκαιριού, Ιούλιος, όταν έπρεπε να πάω στην Ελλάδα για να κάνω ιατρικές εξετάσεις. Πήγα με ανθρώπους της ομάδας στο νοσοκομείο για τα ιατρικά και μετά πήγαμε στο γήπεδο. Εκεί ο μόνος παίκτης που είδα και δούλευε ήταν αυτός. Ήταν απίστευτο! Στο γήπεδο είχε αρκετή ζέστη, έχει έξι παιδιά και εκείνος ήταν εκεί και δούλευε σα να ήταν κάποιος 16χρονος που είχε μόλις υπογράψει η ομάδα. Μιλήσαμε για λίγα λεπτά και όταν στη συνέχεια ρώτησα ανθρώπους της ομάδας, μου είπαν πως αυτό συνέβαινε πάντα. Στα μάτια τους ήταν απόλυτα λογικό. Πραγματικά, εντυπωσιακό. Είχε μεγάλη αγάπη για το άθλημα.

ΤΖΑΜΕΛ ΜΑΚΛΙΝ (2017-2018): Είναι ο ηγέτης που δεν χρειαζόταν να μιλήσει πολύ για να αποκτήσει τον σεβασμό των συμπαικτών του, αλλά και όλων όσοι ήταν γύρω στην λίγκα. Εγώ ήρθα στην ομάδα προς το τέλος της σπουδαίας του καριέρας. Κι όμως, έμαθα τόσα πολλά αναφορικά με το πως πρέπει να είναι ένας επαγγελματίας, εντός και εκτός παρκέ. Η απόλυτη αφοσίωσή του σε κάθε παιχνίδι και η ηγετικότητα που επέδειξε, δεν θα ξεχαστούν ποτέ! ‘Ποτέ πολύ ψηλά, ποτέ πολύ χαμηλά’, είναι λόγια που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Εκτός παρκέ δεν θα μπορούσα να ζητήσω για καλύτερο συμπαίκτη να συζητήσω μαζί του, ανεξαρτήτως θέματος. Του εύχομαι τα καλύτερα στη νέα του ζωή. Συγχαρητήρια και πάλι για την καριέρα του, που αξίζει την κορυφαία αναγνώριση.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ (2013-2018): Τι να πρωτοπώ για τον Βασίλη; Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν την πρώτη μου χρονιά στον Ολυμπιακό, έπειτα από μια προπόνηση, έκανα έξτρα σουτ, ώσπου κάποια στιγμή έρχεται ο κύριος Παπαγιαννόπουλος που ήταν τότε γιατρός στην ομάδα και μου λέει: ‘Μικρέ, φύγε, γιατί είναι στο άλλο καλάθι ο Σπανούλης, κάνει σουτ και αν δεν φύγεις, δεν πρόκειται να φύγει’. Δεν τον πίστεψα, νόμιζα πως είχε έρθει να μου κάνει πλάκα. Μετά από περίπου σαράντα λεπτά, πήγα για ντους και μετά από καμιά ώρα ήρθε και ο Βασίλης στα αποδυτήρια. Τον ρώτησα αν θα καθόταν και εκείνος σε περίπτωση που καθόμουν άλλη μια ώρα και μου απάντησε: ‘Αν καθόσουν μια ώρα, θα καθόμουν μια ώρα και ένα τέταρτο, γιατί κανείς δεν θα δουλέψει περισσότερο από εμένα’. Αυτός ήταν ο Βασίλης Σπανούλης ως παίκτης.

ΜΙΝΤΑΟΥΓΚΑΣ ΚΟΥΖΜΙΝΣΚΑΣ (2019-2020): Πιστεύω πως όλοι ξέρουν και έχουν δει τα κατορθώματα του εντός παρκέ. Εμένα, όμως, με εντυπωσίασε η προσέγγιση του εκτός παιχνιδιού. Η προσήλωση του στον στόχο, η συγκέντρωση του, το πόσο πίεζε το εαυτό του και τους γύρω του να γίνουν καλύτεροι. Ακόμη και τους προπονητές, τα μέλη του σταφ, όλους. Είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο πριν υπογράψω στον Ολυμπιακό και θυμάμαι ήμουν κάπως νευρικός. Μετά τα πρώτα δύο-τρία λεπτά, με έκανε να αισθανθώ άνετα και μου έδειξε πόσο σπουδαίος ήταν και εκτός παρκέ.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΦΟΣ (2020-2021): Ήταν τιμή μου να παίξω μαζί του και είμαι σίγουρος 100% πως σύντομα θα μπει στο Hall of Fame. Έπαιξα μαζί του και στην Εθνική και είμαι σίγουρος πως θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους που έπαιξαν ποτέ το παιχνίδι. Η αφοσίωση του δεν συγκρίνεται και πραγματικά είμαι πεπεισμένος πως αυτό τον έκανε τόσο ξεχωριστό.

ΑΝΤΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ (2013-2015): Θυμάμαι πως μετά από μια προπόνηση είχα μείνει να κάνω σουτ με έναν από τους βοηθούς προπονητή, τον Βαγγέλη Κουτσουκέρα. Έκανα τη ρουτίνα μου και κάποια στιγμή, ο Βασίλης, που έκανε τη δική του ρουτίνα ταυτόχρονα στο άλλο καλάθι, έκανε διάλλειμα να πιει νερό και με ρωτάει: “πόσα σουτ έκανες;”. Του απάντησα πως σούταρα δέκα από κάθε θέση. Με κοίταξε λίγο απορημένος και μου απάντησε: ‘Δεν έχει νόημα να το κάνεις αυτό. Πρέπει να μετράς μόνο τα σουτ που βάζεις, τα τέλεια σουτ. Μόνο έτσι θα γίνεις καλύτερος’. Τα λόγια του αυτά, με συνοδεύουν ακόμη και σήμερα.

ΓΙΑΝΙΣ ΤΙΜΑ (2018-2019): Ο Βασίλης είναι απλός, αλλά και παράλληλα πολύ αυστηρός στους κανόνες του. Δεν ξέρω άλλον σαν εκείνον, που να γνωρίζει τα πάντα για το μπάσκετ και για όλες τις λίγκες. Η καθημερινή του ρουτίνα είναι κάτι που δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου και πιστεύω πως δεν πρόκειται να ξαναδώ. Η προετοιμασία του για τις προπονήσεις και τα παιχνίδια είναι η ίδια! Θεωρώ πως αυτό είναι το στοιχείο που τον έκανε αυτό που είναι σήμερα, με όλα αυτά τα πρωταθλήματα και τους τίτλους που κατέκτησε. Έμαθα πολλά από όλο αυτό. Είναι πολύ καλός συμπαίκτης και πάντα σε βοηθάει. Πάντα κάνει το καλύτερο δυνατό.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ (2019-): Θα αρχίσω με το ότι ήμουν τυχερός που πρόλαβα τον Βασίλη ως συμπαίκτη. Πήρα πολλά πράγματα από εκείνον. Ήταν πάντα πρόθυμος να με βοηθήσει και αυτό λέει πολλά για τον χαρακτήρα του. Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση ήταν πως προετοιμαζόταν πριν τα παιχνίδια με συγκεκριμένη ρουτίνα. Του εύχομαι ό,τι καλύτερο από εδώ και πέρα σε ό,τι επιλέξει να κάνει, αν και μέσα μου είμαι 100% σίγουρος πως θα συνεχίσει να βρίσκεται στον χώρο του μπάσκετ.

ΟΚΤΑΒΙΟΥΣ ΕΛΙΣ (2019-2021): Ο Σπανούλης ήταν σπουδαίος παίκτης και ακόμη σπουδαιότερος άνθρωπος. Ήταν πραγματικός ηγέτης και ποτέ δεν απέφυγε κάποια δύσκολη στιγμή, κάποια επίπονη προπόνηση, κάποιον αγώνα. Είμαι σίγουρος πως θα λείψει στους φιλάθλους της ομάδας.