Υπήρξε ένας από τους πληρέστερους φόργουορντ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Σάσα Βολκόφ δεν ήταν ένας συνηθισμένος παίκτης. Ήταν ένας κόμπο φόργουορντ που μπορούσε να κάνει τα πάντα, με τελευταία απόδειξη ένα triple-double που είχε κάνει με την φανέλα του Ολυμπιακού την σεζόν 1994/95 κόντρα στους Αμπελοκήπους!

Στους νεότερους το όνομα του σπουδαίου Ουκρανού δεν λέει κάτι. Στους παλαιότερους όμως – και ειδικά στους φίλους των “αιωνίων” – λέει πάρα πολλά, αφού το καλοκαίρι 1994 ο Βολκόφ είχε πάει από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό μέσω... New Jersey Nets, σε μία τεράστια επικοινωνιακή νίκη των “ερυθρόλευκων”. Οι “πράσινοι” βέβαια υποστήριζαν ότι δεν στεναχωρήθηκαν ιδιαίτερα, αφού λόγω προβλημάτων στη μέση ο Βολκόφ δεν θα άντεχε και πολύ, κάτι που αποδείχθηκε αληθινό, αφού ο Ουκρανός δεν αγωνίστηκε στους τότε τελικούς της Α1 που βρήκαν νικητή τον Ολυμπιακό λόγω... ενοχλήσεων στη μέση. Για την ακρίβεια αυτή ήταν η τελευτάια σεζόν του – 31χρονου τότε – Βολκόφ, οποίος επέστρεψε στην δράση 5 χρόνια αργότερα για χάρη της Ουκρανικής Κίεβο.

Το Sport24.gr είχε την ευκαιρία να συναντήσει τον σπουδαίο φόργουορντ και να ανοίξει κουβέντα μαζί του. Και, όπως έγινε σαφές, ο Βολκόφ δεν μπορεί να ξεχάσει την Ελλάδα, αφού στην χώρα μας έζησε μερικές απίστευτες στιγμές και, κυρίως, γνώρισε τους – κατά την γνώμη του – καλύτερους φιλάθλους στον κόσμο! Ορίστε ο διάλογος που ακολούθησε:

Θα θελατε να μοιραστείτε μαζί μας καποιες σκέψεις για το φετινό BCL;

“ Σαν διοργάνωση έχει αρχίσει να αναπτύσσεται και να βελτιώνεται από την FIBA. Εχει αρχίσει να αναβαθμίζεται και νομίζω ότι στο μέλλον θα είναι ακόμα καλύτερο αν συνεχίσουν να δουλεύουν στο θέμα της προβολής του και προσελκύσουν κι άλλους, σπόνσορες, συνεργάτες και καλύτερες ομάδες. Θα είναι ανταγωνιστικό και στο μέλλον ίσως έχει αντίστοιχη ανάπτυξη με το ποδοσφαιρικό Champions League”.

Έχοντας αγωνιστεί ως παίκτης σε μία διοργάνωση όπως το Κύπελλο Πρωταθλητριών, όπου συμμετείχαν οι πρωταθλητές και οι δευτεραθλητές και όχι απλώς οι πιο δημοφιλείς ομάδες, πιστεύετε ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος για το ευρωπαϊκό μπάσκετ τον οποίο διαφημίζει το BCL;

“ Κοίταξε, πάντα είχα την ίδια άποψη: Αρχικά, κάθε χώρα πρέπει να έχει εκπρόσωπο. Κάθε πλούσιος που αποφασίζει να επενδύσει λεφτά σε μία χώρα, σε μία ομάδα πρέπει να ξέρει ότι υπάρχει ένας τρόπος να βρεθεί στην κορυφή. Αυτό θα έφερνε περισσότερα λεφτά, διαφημίσεις, σπόνσορες και ενδιαφέρον από την τηλεόραση στην Ευρώπη για να αναπτυχθεί το άθλημά μας παντού. Αυτή ήταν η άποψή μου πριν από χρόνια και αυτή είναι και τώρα. Να αναπτυχθεί ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους συλλόγους όπως στο ποδόσφαιρο”.

Πρέπει να σας πάω πίσω στον χρόνο και να σας ρωτήσω τι θυμάστε από την παρουσία σας στην Ελλάδα, αφού την διετία 1993-1995 αγωνιστήκατε διαδοχικά σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό.

“ Ήταν σπουδαία εμπειρία. Καταρχάς για εμένα μοιάζει σαν χθες, αλλά ήταν πριν από 25 χρόνια! Μπορώ να σου πω ένα πράγμα: Οι Έλληνες φίλαθλοι είναι οι καλύτεροι! Όχι σχεδόν οι καλύτεροι, αλλά οι καλύτεροι στον κόσμο. Σου δίνουν ώθηση να κερδίσεις και αυτό είναι τεράστια ευθύνη για σένα ως παίκτης και απολαμβάνεις κάθε παιχνίδι. Προφανώς βέβαια αυτό ισχύει όταν κερδίζεις επειδή νιώθεις σαν Βασιλιάς! Όταν χάνεις είναι καλύτερο να μένεις σπίτι! Είναι σπουδαίο μέρος να παίζεις μπάσκετ και ήταν δύο χρόνια που δεν θα ξεχάσω ποτέ ούτε εγώ ούτε η οικογένειά μου”.

Πόσο δύσκολη ήταν η μετάβαση για εσάς εκείνη την εποχή από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό;

“ Ήμουν επαγγελματίας παίκτης. Τα έφερε έτσι η ζωή που άλλαξα στρατόπεδο, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι φίλοι του Παναθηναϊκού δεν ήταν σκληροί μαζί μου και το εκτιμώ αυτό. Έπαιξα για τον Ολυμπιακό, αλλά ποτέ δεν είχα ποτέ πρόβλημα”.

Θυμάστε τίποτα από την παρουσία σας στις δύο ομάδες;

“ Θυμάμαι μόνο τα καλά, αν και η μοναδική άσχημη ανάμνησή μου ήταν ένας πόνος που είχα στη μέση όταν αγωνιζόμουν στον Ολυμπιακό που με ακολούθησε σε όλη την καριέρα μου. Για να είμαι ειλικρινής δεν ήμουν 100% υγιής όταν έπαιζα στον Ολυμπιακό. Έπαιζα με έντονο πόνο και κάθε παιχνίδι, κάθε προπόνηση ήταν δύσκολη για εμένα. Εδωσα όμως τον καλύτερο μου εαυτό και τα έδωσα όλα μέχρι το τελευταίο μου παιχνίδι. Θυμάμαι πως χάσαμε στο Final Four από την Ρεάλ το 1995, όταν έπαιζαν στην έδρα τους, αλλά μετά κερδίσαμε το πρωτάθλημα”.

Έχοντας ζήσει τα πάντα στην καριέρα σας, μετανιώνετε για κάτι;

“ Όχι δεν έχω μετανιώσει για τίποτα. Εϊμαι χαρούμενος για όσα έζησα. Δεν ψάχνω για δικαιολογίες ούτε στεναχωριέμαι πλέον για κάποιες αποτυχίες των ομάδων μου ή κάποιους τραυματισμούς. Ξέρω ότι έδωσα ό,τι είχα”.

Έχετε σκεφτεί ποτέ τον εαυτό σας να παίζει στην σημερινή εποχή και πού θα φτάνατε; Ήσασταν ένας παίκτης μπροστά από την εποχή του, ένας All Around πάουερ φόργουορντ.

“ Κοίταξε, σίγουρα όταν βλέπω μπάσκετ τυχαίνει να με σκεφτώ σε μία τέτοια κατάσταση. Εγώ ακόμα παίζω μπάσκετ, προπονούμαι μία φορά την εβδομάδα και παίζω σε αγώνες +50 χρόνων. Εγώ ποτέ δεν τα παράτησα”