Βουγιούκας: "Eπικίνδυνη χρονιά"
Ο Ίαν Βουγιούκας τονίζει στο Sport24.gr ότι ανυπομονεί να αντιμετωπίσει τη "front line" του ΠΑΟ
"Συνήθως είμαι ήρεμος. Τουλάχιστον, προσπαθώ να είμαι, ώστε να μπορώ να παραμένω συγκεντρωμένος στο παιχνίδι. Ηρεμία για μένα σημαίνει συγκέντρωση και μόνο με αυτό τον τρόπο μπορεί κανείς να έχει ουσιαστική συνεισφορά στην ομάδα του".
-Δεκτό, αλλά με τόσα φάουλ που σου γίνονται και οι διαιτητές σφυρίζουν τα μισά, άλλοι παίκτες θα είχαν βγει από τα ρούχα τους...
"Αν τα σφύριζαν όλα, δεν θα υπήρχε αντίπαλός μου που να μην είχε αποβληθεί με πέντε φάουλ. Εντάξει, πέρα από την πλάκα, εγώ προσπαθώ να μένω ανεπηρέαστος και σε αυτό το κομμάτι. Όση ώρα βρίσκομαι στο παρκέ, θέλω να είμαι ουσιαστικός βοηθώντας τους συμπαίκτες μου και την ομάδα ακολουθώντας τις οδηγίες του κόουτς Ζούρου".
-Ποιος είναι ο δυσκολότερος ψηλός που έχεις αντιμετωπίσει ποτέ;
"Ο Σοφοκλής και ο Πέκοβιτς είναι πολύ δυνατοί σέντερ. Πιστεύω αυτοί οι δύο. Εχουν όγκο και ποιότητα. Απέναντι, λοιπόν, στη "front line" του Παναθηναϊκού, που είναι μια από τις κορυφαίες στην Ευρώπη, θα έχουμε την ευκαιρία να κοντραριστούμε. Θα είναι για μας ένα πολύ καλό τεστ, ώστε να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας. Τώρα που το σκέφτομαι, μπορώ να πω ότι με δυσκόλεψε αρκετά και ο Κόστα Πέροβιτς της Βαλένθια στον ημιτελικό του Eurocup. Σκέψου ότι είναι 2,17 μ. και εμφανίζεται πολύ βελτιωμένος σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια".
-Πώς θα χαρακτήριζες την εφετινή χρονιά σου στον Πανελλήνιο; Για όποιον δεν το γνωρίζει, πρόκειται για το τελευταίο έτος του τριετούς συμβολαίου που είχες υπογράψει με τον Ολυμπιακό και αυτό το καλοκαίρι μένεις ελεύθερος.
"Θα έλεγα ότι ήταν μια επικίνδυνη χρονιά. Τι εννοώ; Σε περίπτωση που δεν είχε επιτυχία η ομάδα μου και κατ’ επέκταση εγώ, η κατάσταση θα μπορούσε να εξελιχθεί με αρνητικό τρόπο για μένα, που τελειώνει το συμβόλαιό μου το καλοκαίρι. Ευτυχώς, όμως, η χρονιά κύλησε πάρα πολύ καλά, ο Πανελλήνιος έφτασε στο Φάιναλ Φορ του Eurocup και είναι στην τετράδα της Α1. Ελπίζω όλα αυτά, σε συνδυασμό με την πορεία μας στους ημιτελικούς με τον Παναθηναϊκό και στην επόμενη φάση των πλέι οφ, να ολοκληρώσουν την πολύ θετική εικόνα".
-Μιλώντας προ ημερών στο Sport 24 ο συμπαίκτης σου Μανόλης Παπαμακάριος υποστήριξε εμμέσως πλην σαφώς ότι ο ρεαλιστικός στόχος του Πανελληνίου είναι η κατάκτηση της τρίτης θέσης στη σειρά του μικρού τελικού. Συμφωνείς;
" Θα έλεγα ότι αυτό που είπε ο Μάνος έχει βάση. Οι περισσότεροι στην ομάδα ίσως να σκέφτονται έτσι. Ο στόχος μας απέναντι στον Παναθηναϊκό είναι να εμφανιστούμε όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστικοί γίνεται και να βρούμε ρυθμό για τη σειρά του μικρού τελικού, θεωρητικά απέναντι στο Μαρούσι. Το οποίο παρεμπιπτόντως δεν έχουμε κερδίσει φέτος, ενώ όλοι θυμόμαστε πόσο οδυνηρός ήταν ο περυσινός αποκλεισμός του Πανελληνίου στον πρώτο γύρο".
-Οταν ήσουν μικρός, ποιον σέντερ θαύμαζες;
"Ημουν πάντα υπέρ του Τιμ Ντάνκαν. Μπορεί να μην είναι πολύ θεαματικός παίκτης ή να διαθέτει τα απίστευτα αθλητικά προσόντα, αλλά οι κινήσεις του και η επαφή του με το καλάθι πάντα με μάγευαν. Ενα ακόμη πράγμα που μου αρέσει στον Ντάνκαν είναι το ότι παραμένει μετριοπαθής στη συμπεριφορά του παρά το γεγονός ότι είναι σουπερστάρ".
-Με αυτή την τοποθέτηση... εύκολα θα βρεις μια σοβαρή ομάδα το καλοκαίρι. Ολοι οι προπονητές θα ήθελαν να έχουν παίκτες με το δικό σου σκεπτικό!
(γελάει) " Ελπίζω οι προπονητές να με εκτιμούν για τις ικανότητές μου και όχι μόνο για αυτό που είπα για τον Ντάνκαν! Οι περισσότεροι φαντάζομαι ξέρουν τι άτομο είμαι και δεν χρειάζονται συστάσεις".
-Επί τη ευκαιρία, γίνεται αρκετή κουβέντα στο ΝΒΑ σχετικά με το όριο ηλικίας. Ο Τζαμπάρ δήλωσε προσφάτως ότι από τα 19 πρέπει να αυξηθεί στα 21 έτη. Εσύ που σπούδασες στο St Louis τι γνώμη έχεις πάνω σε αυτό το ζήτημα; Σε προσωπικό επίπεδο σε ευνόησαν οι σπουδές ή έχασες χρόνο και χρήμα;
"Θα σας απαντήσω. Από τη μια έκανα καλά. Γιατί στο διάστημα 18-22 ετών που σπούδαζα "international business", έπαιζα κιόλας μπάσκετ και μάλιστα σε φουλ πρωτάθλημα. Το NCAA είναι σοβαρό, έχει μεγάλη οργάνωση και το παρακολουθεί πολύς κόσμος.
Από την άλλη, θεωρώ ότι την εποχή που επέστρεψα στην Ελλάδα, οι ομάδες δεν το εκτιμούσαν ιδιαίτερα, εννοώ ότι δεν προτιμούσαν να επενδύσουν σε παίκτες των κολεγίων. Την πρώτη μου χρονιά, πάντως, ένιωσα πολύ παράξενα όταν υπέγραψα επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό. Πήρα τα πρώτα μου λεφτά. Ηταν για μένα πρωτόγνωρο, γιατί επί τέσσερα χρόνια έπαιζα στις ΗΠΑ δωρεάν και παράλληλα φοιτούσα στο Πανεπιστήμιο".
-Δεδομένου ότι από τα τρία χρόνια του συμβολαίου σου, μόνο την περυσινή χρονιά έπαιξες (έχοντας μικρή συμμετοχή) στον Ολυμπιακό, ενώ τα άλλα δύο στο Ρέθυμνο και στον Πανελλήνιο, στενοχωρήθηκες ή μήπως αντιλαμβάνεσαι ότι οι δοκιμασίες σε σκληραγώγησαν;
"Και τα δύο! Από τη μια ένιωθα στενοχώρια επειδή έπρεπε να δοθώ κάπου δανεικός έχοντας βγάλει την προετοιμασία του Ολυμπιακού και από την άλλη ευεργετήθηκα, γιατί στις ομάδες που έπαιξα, είχα πρωταγωνιστικό ρόλο. Ειδικά, φέτος στον Πανελλήνιο, θεωρώ ότι βοήθησα και βοηθήθηκα. Κάθε δοκιμασία σε κάνει πιο σκληρό και πιστεύω ότι τώρα είμαι έτοιμος για αυτό που λένε στις ΗΠΑ... ‘to the next level’, να παίξω δηλαδή στο επόμενο επίπεδο".