Βράνκοβιτς: "Νιώθω σαν να βρίσκομαι σπίτι μου, είμαι ο μεγαλύτερος φαν του Παναθηναϊκού"
Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς βρέθηκε στο ΟΑΚΑ για το ντέρμπι Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός και θυμήθηκε τον καιρό που ζούσε αντίστοιχα παιχνίδια ως παίκτης με τους "πράσινους", δηλώνοντας "ο μεγαλύτερος φαν" της ομάδας.
Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς βρέθηκε στο κλειστό του ΟΑΚΑ για το ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό στη Euroleague (21:00, Novasports Prime και LIVE από το SPORT24) και μιλώντας στην κάμερα της Nova θυμήθηκε τα χρόνια όπου φορούσε τη φανέλα του "τριφυλλιού" και έπαιζε σε τέτοια παιχνίδια.
"Αισθάνομαι σπουδαία κάθε φορά που έρχομαι εδώ, ειδικά σε τέτοια παιχνίδια. Νιώθω σαν να βρίσκομαι σπίτι μου. Συναισθηματικά, η καρδιά μου είναι πάντα εδώ. Απόψε είμαι ο μεγαλύτερος φίλαθλος του Παναθηναϊκού στο γήπεδο, νιώθω ένας από αυτούς (σ.σ. δείχνοντας την κερκίδα). Εύχομαι να νικήσουμε απόψε", δήλωσε αρχικά.
Σε ερώτηση για τους "πύργους" των δύο ομάδων, Γιώργο Παπαγιάννη και Μουσταφά Φαλ, ως... πύργος και ο ίδιος, σχολίασε: "Είναι δύσκολο είδος μπάσκετ, αλλά σήμερα δεν έχει σημασία πόσο ύψος έχεις. Σημασία έχει αν μπορείς να τρέξεις και να σουτάρεις".
Για το τι θα κρίνει το νικητή του ντέρμπι, πρώτα έδειξε και ύστερα μίλησε: "Σημαντικό ρόλο θα παίξει η καρδιά (σ.σ. δείχνοντας το μέρος της καρδιάς). Όταν παίζαμε εδώ, γίνονταν καλά παιχνίδια και ο 6ος παίκτης ήταν ο κόσμος. Το μπάσκετ είναι ομαδικό, οπότε αν θέλεις να νικήσεις, πρέπει να παίξεις ομαδικά και έξυπνα".
Βέβαια, όταν ρωτήθηκε για το τι θα έδινε για να επιστρέψει στα παρκέ για τέτοιο ντέρμπι, είπε με χιούμορ: "Θα έπρεπε να είμαι 25-30 χρόνια πιο μικρός. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να καθίσω στη θέση μου και να χειροκροτήσω".
Τέλος, μίλησε και για την κίνησή του το πρωί της Παρασκευής να επισκεφτεί τον τάφο του Παύλου Γιαννακόπουλου, με τον οποίο είχε στενούς δεσμούς, διότι δεν είχε καταφέρει να παραστεί στην κηδεία του αείμνηστου ιδιοκτήτη των "πρασίνων".
"Πάντα νιώθω και θα νιώθω μέρος αυτής της οικογένειας. Είχα πάρα πολύ καλή σχέση τόσο με τον Παύλο όσο και με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Ένιωθα ότι έπρεπε να το κάνω, γιατί όταν πέθανε ο Παύλος δεν μπόρεσα να πάω στην κηδεία".