Ο Δημήτρης Πρίφτης θα κάθεται πλέον στον πάγκο του Παναθηναϊκού, στο πλευρό του Φραγκίσκου Αλβέρτης, αποτελώντας τη διάδοχη κατάσταση του Αργύρη Πεδουλάκη. Μαζί τους θα παραμείνει ο Σωτήρης Μανωλόπουλος, ενώ θα προστεθεί στο τεχνικό τιμ και ο Νίκος Παππάς, συνεργάτης του Αλβέρτη στο Triple Crown και μέλος πέρσι του προπονητικού τιμ της Εθνικής ομάδας.

Ποιος είναι όμως ο Δημήτρης Πρίφτης και ποια τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν ιδανικό για το συγκεκριμένο ρόλο στο "τριφύλλι".

Αργυρούπολη, Γλυφάδα και... Εθνική

Ο Δημήτρης Πρίφτης γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1968 στην Αθήνα. Έπαιξε μπάσκετ στον ΓΣ Αργυρούπολης (ομάδα που δεν υπάρχει πια, καθώς απορροφήθηκε από τον ΑΟΝΑ) και ξεκίνησε την καριέρα του στον ΑΝΟΓ. Εκεί γνώρισε (σ.σ αν και δεν ήταν ποτέ παίκτης του) και τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, που αγωνιζόταν στο παιδικό.

Στη συνέχεια πήγε στον Άρη Γλυφάδας δουλεύοντας στα τμήματα υποδομής για να επιστρέψει στον ΑΝΟΓ. Παράλληλα εργάστηκε σε επίπεδου ανδρικού με τον ΓΣΑ, το Αιγαίο και έκανε τα πρώτα του βήματα στο γυναικείο μπάσκετ στις Εσπερίδες και στον Κρόνο Αγίου Δημητρίου.

Η ομάδα με την οποία συνδέθηκε ήταν ο ΑΝΟ Γλυφάδας, όπου έβγαλε τη φήμη του "κέρβερου", βγάζοντας όμως αρκετούς ταλαντούχους παίκτες που στη συνέχεια έπαιξαν στην Α1, όπως ο Περικλής Δορκοφίκης και ο Χριστόφορος Στεφανίδης. Στη Γλυφάδα συνεργάστηκε στενά και "έδεσε" με τους Δημήτρη Λιόγα, Άρη Λυκογιάννη και Θωμά Νίκου, όλοι εκ των οποίων κάθισαν σε πάγκους της πρώτης κατηγορίας.

Στις αρχές του 2000 δοκίμασε το ρόλο του ασίσταντ κόουτς δουλεύοντας μαζί με τον Ντιρκ Μπάουερμαν στη Δάφνη, αλλά και μαζί με τον Θόδωρο Μπολάτογλου στον Ιωνικό Νικαίας. Το 2003 "μετακόμισε" στην ΑΕΚ ανοίγοντας το μεγαλύτερο κεφάλαιο της ζωής του. Αποτέλεσε τον άμεσο συνεργάτη του Φώτη Κατσικάρη τα χρόνια που η Ένωση αγωνιζόταν στους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος, αλλά και στη Euroleague.

Στην Ένωση έμεινε ως το 2009 βιώνοντας πολλές και διαφορετικές καταστάσεις. Μετά τον Κατσικάρη συνεργάστηκε με τον Λευτέρη Κακιούση, τον Σούλη Μαρκόπουλο, τον Βαγγέλη Αλεξανδρή, τον Άγγελο Κορωνιό, τον Βαγγέλη Αγγέλου και τον Κώστα Φλεβαράκη. Στον "δικέφαλο", μάλιστα, κάθισε για κάποια ματς και ως πρώτος προπονητής έχοντας το ρόλο του υπηρεσιακού, όπως έγινε επί εποχής Δρόσου πριν δηλαδή αναλάβει ο Αγγέλου.

Ο κακός δαίμονας του Παναθηναϊκού

Ακολούθησε ένα σύντομο πέρασμα του από τον Άρη (θήτευσε στο πλευρό του Ντέιβιντ Μπλατ) και το 2010 αποφάσισε να κάνει το πρώτο του βήμα ως head coach αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία της Καβάλας. Κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα στα πλέι-οφς, αλλά και στην ιστορική νίκη επί της νυν ομάδας του, του Παναθηναϊκού, που τότε είχε τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον πάγκο της.

Το 2013 "κατέβηκε" στην Αθήνα για λογαριασμού του Ικάρου, στον οποίο δεν στέριωσε παρά το γεγονός ότι κατάφερε να ξανακερδίσει τους "πράσινους" στο κλειστό της Γλυφάδας. Το καλοκαίρι είχε πρόταση να συνεργαστεί με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στην Κίνα την οποία δεν δέχτηκε και φέτος είπε "ναι" στην πρόταση του Κολοσσού Ρόδου, τον οποίο έβγαλε μέσα σε λίγους μήνες από την επικίνδυνη ζώνη του υποβιβασμού. Παράλληλα, όμως, με την πορεία του στην Α1, έζησε μεγάλες εμπειρίες και στην Εθνική ομάδα, από το 2008 ως και το περασμένο καλοκαίρι. Εργάστηκε στο πλευρό τόσο του Παναγιώτη Γιαννάκη, όσο και των Γιόνας Καζλάουσκας και Ηλία Ζούρο, με αποκορύφωμα την 3η θέση στο Ευρωμπάσκετ του 2009.

Τελειομανής και μεθοδικός

Ο Δημήτρης Πρίφτης αν και ξεκίνησε όπως όλοι οι προπονητές με... φωνές (αποτελούσε τον φόβο και τον τρόμο στην περιοχή της Γλυφάδας στα πρώτα του βήματα), στη συνέχεια χαρακτηρίστηκε από τον ήπιο, σεμνό και ταπεινό χαρακτήρα του. Αυτό που διατήρησε σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του ήταν η τάση για στρατιωτική πειθαρχεία κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, οι οποίες μάλιστα διακρίνονται για την προγραμματισμό τους στην εντέλεια με την έμφαση να δίνεται στην λεπτομέρεια.

Λάτρεις της μεθοδικότητας και της τακτικής σκέψης είναι από τους προπονητές, που σπάνια "ξεφεύγουν" από τα όρια κατά τη διάρκεια του κοουτσαρίσματος και προτιμά μια πιο ήρεμη και ψύχραιμη προσέγγιση. Χωρίς αυτό, βέβαια, να σημαίνει ότι είναι ένας προπονητής που αποφεύγει τις συγκρούσεις ή τις σκληρές αποφάσεις, όπως είχε συμβεί το 2007 στην ΑΕΚ όταν είχε πιαστεί στα χέρια με τον Γιάννη Γκαγκαλούδη κατά τη διάρκεια προπόνησης.

Τα χαρακτηριστικά της προπονητικής του φιλοσοφίας -όπως την είδαμε στην Καβάλα, στον Ίκαρο και στον Κολοσσό- είναι η έμφαση στην σετ επίθεση (μεγάλα plays, με αρκετές παραλλαγές, τα οποία όμως δίνουν συχνά την ελευθερία στον παίκτη να πάρει τις αποφάσεις), αλλά και στην άμυνα, όπου χρησιμοποιεί και "επιθετικές" τακτικές όπως zone-press και hedge-out. Όπως και ο Αργύρης Πεδουλάκης δεν αρέσκεται στο πολύ γρήγορο ρυθμό ή στην transition επίθεση, αλλά αντίθετα προτιμά τις στοχευμένες επιθέσεις με κύριο άξονα τις pick-n-roll συνεργασίες (έμφαση στα πλαϊνά) και τα hand-off (επιρροή από τον Άρη και τον Ντέιβιντ Μπλατ).

Παράλληλα έχει δείξει εξαιρετική γνώση της αγοράς, καθώς έχουν περάσει από την ομάδα του αξιόλογοι ξένοι παίκτες όπως ο Μάικ Τέιλερ (1ος σκόρερ της Α1 όσο έπαιζε στην Καβάλα), ο Σέντρικ Σίμονς και ο Μιλτ Παλάτσιο, που μετά το πέρασμα τους από την Καβάλα αγωνίστηκαν στην Euroleague και σε κορυφαία πρωταθλήματα.

Το χαρακτηριστικό που τον καθιστά ιδανικό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι διαθέτει μεγάλη εμπειρία τόσο ως assistant coach, όσο και ως πρώτος προπονητής, κάτι που θα φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο στη συνεργασία του με τον άπειρο Φραγκίσκο Αλβέρτη.