Το μαρτύριο της σταγόνας θεωρείται από τα χειρότερα βασανιστήρια. Σύμφωνα με αυτό, ένας άνθρωπος είναι δεμένος και απλώς μία σταγόνα νερό σκάει στο κεφάλι του ανά τακτά χρονικά διαστήματα μέχρι να “σπάσει”. Αυτό ακριβώς πρέπει να αισθάνθηκε και ο Ολυμπιακός στην ήττα από την Ζάλγκιρις (81-79).

Ο καθένας μπορεί να σταθεί σε πολλούς λόγους για αυτή την ήττα. Στο χαμένο λέι-απ του Σακίλ ΜακΚίσικ με το σκορ στο 72-79, στο λάθος του Κώστα Σλούκα στα τελευταία δευτερόλεπτα. Στο αν έγινε φάουλ στον Σλούκα στην τελευταία φάση. Στο τέλος της ημέρας όμως, όσο και αν ο κόσμος δεν θέλει να το δεχθεί, πρέπει να αντιληφθεί κάτι βασικό: Νίκησε η καλύτερη ομάδα, η πιο φρέσκια ομάδα, η οποία στο τέλος είδε την δική της τακτική να αποδίδει καλύτερα.

ΟΙ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΛΟΥΚΑ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

Η Ζάλγκιρις είχε μία ξεκάθαρη στόχευση από την αρχή του αγώνα. Και την τήρησε για 40 λεπτά: Θα εξαντλούσε τον Σλούκα, υποχρεώνοντάς τον να δουλέψει στο 100% και στις δύο πλευρές του παρκέ. Και αυτό ακριβώς έκανε.

Οι Λιθουανοί επέλεξαν – όπως και στον αγώνα στο ΣΕΦ τον περασμένο Οκτώβριο – να μαρκάρουν τα Πικ εν Ρολ που εμπλεκόταν ο Σλούκας παίζοντας “ICE”. Του αρνούντο δηλαδή το σκριν και τον έστελναν στην πλάγια γραμμή, βγάζοντας συχνά και τρίτο παίκτη πάνω του (τον περιφερειακό της δυνατής πλευράς). Ο Σλούκας άντεξε, έκανε συνήθως την σωστή επιλογή, αφού είτε σκόραρε είτε πάσαρε στον σωστό χρόνο, ενώ μπήκαν και τα σουτ των συμπαικτών του. Και αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που ο Ολυμπιακός έμεινε κοντά το σκορ στην αρχή.

Την ίδια στιγμή που οι Λιθουανοί κυνηγούσαν τον Σλούκα στην άμυνα, στην επίθεση τιμώρησαν αρχικά την επιλογή του Ολυμπιακού να παίξει δυναμικά Hedge Out στο Πικ εν Ρολ, βγάζοντας τον ψηλό μακριά από το καλάθι. Με ποιον τρόπο; Έχοντας την γνωστή διαρκή κίνησή τους μακριά από την μπάλα, που υποχρέωνε τους υπόλοιπους παίκτες να τρέχουν γύρω-γύρω, χαλώντας τις αμυντικές περιστροφές. Ήταν τέτοια η ταχύτητα που έπαιζαν οι Λιθουανοί, που οι ψηλοί του Ολυμπιακου τελικά έμοιαζε να παίζουν αλλαγές, κάτι που δεν ίσχυε στην αρχή.

ΤΟ ΨΗΛΟ ΣΧΗΜΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΛΥΣΗ

Ο Ολυμπιακός δεν είχε άλλη επιλογή από το να προσαρμοστεί. Και αυτό έκανε από ένα σημείο κι έπειτα στην δεύτερη περίοδο, όταν ο Γιώργος Μπαρτζώκας έριξε στο πλευρό του Βασίλη Σπανούλη την τετράδα των ΜακΚίσικ, Βεζενκοβ, Πρίντεζη, Ζαν-Σαρλ. Έχοντας πλέον μέγεθος στην περιφέρεια, ο Ολυμπιακός αποφάσισε να παίξει αλλαγές σε όλα τα σκριν, παγώνοντας τον ρυθμό των Λιθουανών.

Ο Ολυμπιακός έβγαλε αντίδραση, έβαλε σουτ, πόνταρε στο μέγεθός του για να φέρει το παιχνίδι στα ίσα, με την Ζάλγκιρις να σκοράρει κυρίως σε καταστάσεις τρανζίσιον. Πλέον ο αγώνας παιζόταν στα ίσα.

ΤΟ ΑΝΕΛΕΗΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΣΤΟΝ ΣΛΟΥΚΑ, Ο ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ ΚΑΙ Ο ΛΟΒΕΡΝ

Από την τρίτη περίοδο κι έπειτα έγινε ακόμα πιο σαφές ότι η Ζάλγκιρις θα έκανε ό,τι μπορούσε για να φθείρει τον Σλούκα. Και ξεκίνησε από την δική της επίθεση, αφού βλέποντας τον Έλληνα γκαρντ να μαρκάρει τον Μιλάκνις, έβαζε τον Λιθουανό να τρέχει και να παίρνει το ένα σκριν μετά το άλλο, κουράζοντας τον Σλούκα. Όταν γίνονταν αλλαγές, πάλι έδινε την μπάλα στον παίκτη που μάρκαρε ο Σλούκας, είτε αυτός ήταν ο Γκριγκόνις, είτε ο Γουόκαπ. Παράλληλα, στην άλλη πλευρά του παρκέ ο Γουόκαπ συνέχιζε να πιέζει τον διεθνή γκαρντ σε όλο το γήπεδο, ενώ στο Πικ εν Ρολ η τακτική του “ICE” συνεχίστηκε.

Όσο γινόταν αυτό, ο Λοβέρν έδινε ρεσιτάλ στην επίθεση. Ο Γαλλος σέντερ χτύπησε τον Ολυμπιακό στις αλλαγές, αφού είτε σκόραρε, είτε δημιουργούσε για τους συμπαίκτες του, επιβεβαιώνοντας ότι είναι ένας από τους καλύτερους ψηλούς πασέρ στην Ευρώπη. Η απάντηση του Ολυμπιακού; Τροφοδοτούσε συνεχώς τον Γιώργο Πρίντεζη, ο οποίος έδινε διαρκώς λύσεις ποστάροντας, ισορροπώντας την κατάσταση

ΤΟ ΚΑΛΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΞΗΓΗΣΗ

Το παιχνίδι πήγαινε πόντο-πόντο. Ο Ολυμπιακός επιστράτευσε τότε το ψηλό σχήμα της δεύτερης περιόδου και η Ζάλγκιρις απάντησε με τον Νάιτζελ Χέιζ σε θέση σμολ φόργουρντ. Την ίδια στιγμή όμως ο Σλούκας ήταν εξαντλημένος και φαινόταν. Είχε παίξει 15 σερί λεπτά σε υψηλή ένταση. Χρειαζόταν ανάσες. Τότε ήταν που πέρασε στο παρκέ ο Σπανούλης και τα δεδομένα άλλαξαν.

Τα δύο τρίποντα του αρχηγού του Ολυμπιακού και το τρίποντο του Πρίντεζη ενδιάμεσα βοήθησαν τον Ολυμπιακό να ξεφύγει με 72-79 και να δώσει την εντύπωση ότι καθάρισε το παιχνίδι. Αυτό όμως δεν ίσχυε. Το χαμένο λέι-απ του ΜακΚίσικ οδήγησε στο κάρφωμα του ΛοΒέρν. Η ανατροπή είχε ξεκινήσει.

Στην επόμενη φάση ο Πρίντεζης (που είχε παίξει 19 σερί λεπτά) δεν είχε άλλες ανάσες και έχασε την μπάλα, η οποία έμεινε τα χέρια του Ζαν-Σαρλ, για να έρθει στην επόμενη φάση το τρίποντο του Μιλάκνις για το 77-79. Σλούκας και Σπανούλης αστόχησαν διαδοχικά και ο Λοβέρν χτύπησε (πάλι) στον αιφνιδιασμό τον Ολυμπιακό για το 79-79. Την τελευταία φάση την θυμούνται πλέον όλοι: Ο Σλούκας έχασε την μπάλα στο κέντρο του γηπέδου από τον Γουόκαπ, που έδωσε την νίκη στην Ζάλγκιρις με λέι-απ.

Ο κόσμος μπορεί να μιλάει για αυτοκτονία, αλλά δεν γίνεται όταν νικάει μία ελληνική ομάδα να δείχνει ψυχή και όταν χάνει να είναι αυτοκτονία. Πολλοί μπορούν να ρωτούν γιατί δεν κάρφωσε ο ΜακΚίσικ. Ο ΜακΚίσικ αν μπορούσε θα κάρφωνε. Έχοντας παίξει όμως σε εκείνο το σημείο 14 σερί λεπτά, ίσως πολύ απλά να μην είχε ενέργεια για να καρφώσει. Όπως δεν είχε ενέργεια και ο Σλούκας. Όπως δεν είχε και ο Ολυμπιακός, για αυτό και πρακτικά δέχθηκε τρεις αιφνιδιασμούς στο τελευταίο δίλεπτο του αγώνα.

ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΒΑΘΟΥΣ

Στην πραγματικότητα ο Ολυμπιακός προδόθηκε από την έλλειψη βάθους. Οι απουσίες των Παπανικολάου και Λαρεντζάκη στέρησαν ένα ακόμα κορμί στην περιφέρεια. Η ανετοιμότητα του τραυματία Μάρτιν σε συνδυασμό με τα γρήγορα φάουλ του Έλις και την ανάγκη να αγωνιστεί σχεδόν αποκλειστικά ως σέντερ ο Ζαν-Σαρλ είχαν ως αποτέλεσμα να αγωνιστεί 19 σερί λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο ο Πρίντεζης. Η μέτρια βραδιά του Χάρισον και το γεγονός ότι ο Τζένκινς δεν απειλεί στην επίθεση είχε ως αποτέλεσμα να τα κάνει όλα ο Σλούκας και στο τέλος να σκάσει.

Η Ζάλγκιρις ήξερε τι έκανε. Βρήκε απέναντί της έναν Ολυμπιακό προερχόμενο από αγώνα με παράταση κόντρα στην Βιλερμπάν. Έπαιξε με ενέργεια, συνέχισε να σημαδεύει τον Σλούκα σε άμυνα και επίθεση για να τον φθείρει. Υπέβαλλε τον Ολυμπιακό το μαρτύριο της σταγόνας. Και στο τέλος, τον έσκασε.

Photo Credits: Eurokinissi