Το παιχνίδι της Ζενίτ με την Άλμπα μπορεί να μην λογίζεται ως ένα εκ των πλέον εμπορικών της 27ης αγωνιστικής της EuroLeague, πλην όμως έχει τη δική του ομορφιά. Κυρίως από τακτικής άποψης, δεδομένου ότι κοντράρεται ο Τσάβι Πασκουάλ με τον Αΐτο Ρενέσες.

Εξέχουσες μορφές της ισπανικής προπονητικής σχολής, αμφότεροι έχουν αποδείξει στο πέρασμα των ετών πως αποτελούν δύο εκ των κορυφαίων πρεσβευτών της χώρας στο εξωτερικό. Κι αν η καταγωγή/προέλευση αποτελεί τον κοινό παρονομαστή, σε τακτικό επίπεδο αυτό που έχουν παρουσιάσει φέτος σε Αγία Πετρούπολη και Βερολίνο είναι αρκετά διαφορετικό.

ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ ΤΗΣ EUROLEAGUE

Από τη μία το low pace basketball του Τσάβι Πασκουάλ, από την άλλη το transition game του Αΐτο Ρενέσες, το οποίο αποτελεί άλλωστε το σήμα κατατεθέν του γερμανικού συλλόγου τη φετινή σεζόν. Στην προκειμένη περίπτωση το κοινότοπο σχόλιο του ελέγχου του ρυθμού, που ακούγεται από το στόμα των πρωταγωνιστών, αποτελεί όλη την ουσία της αναμέτρησης στη Sibur Arena.

Η Άλμπα καταγράφηκε πριν από μερικές ημέρες (με αφορμή τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ) ως η βασίλισσα του transition. Κι έτσι είναι, αν αναλογιστεί κανείς πως μιλάμε για την ομάδα που επιδιώκει περισσότερο από κάθε άλλη να χτυπήσει την αντίπαλη άμυνα σε πρώτο χρόνο.

Στην ουσία του πράγματος, πρόκειται για τα δύο... άκρα της EuroLeague στο κομμάτι του ρυθμού. Η Άλμπα είναι η πρώτη σε αριθμό κατοχών ανά αγώνα με 85, την ίδια ώρα που η Ζενίτ είναι τελευταία με 78 κατοχές ανά αγώνα.

Η απόκλιση των 7 κατοχών ανά σαραντάλεπτο είναι από μόνη της εντυπωσιακή κι αρκεί για να καταδείξει πως στην προκειμένη περίπτωση οι παίκτες του Τσάβι Πασκουάλ είναι αυτοί που θα πρέπει να τραβήξουν το χαλινάρι των αντιπάλων τους, για να πάει το παιχνίδι σε συνθήκες πιο οικείες γι αυτούς.

ΤΑ +8 ΣΟΥΤ ΚΑΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ

Η διαφορά στον αριθμό των κατοχών συνεπάγεται παράλληλα σημαντική απόκλιση στον αριθμό των εντός παιδιάς σου. Η Άλμπα εκτελεί +8 σουτ σε κάθε αγώνα, έχει δηλαδή περισσότερες αφορμές για να σκοράρει και να προβληματίσει τον αντίπαλο. Στην πράξη βέβαια μόνο αυτό δεν συμβαίνει.

Το κομμάτι της ποσότητας των κατοχών και των εντός παιδιάς σουτ δεν σημαίνει τίποτα από μόνο του. Αυτό που μετράει πάνω απ' όλα είναι η ποιότητά τους, ή -αν προτιμάτε- η αποτελεσματικότητά τους.

Κι εδώ είναι το σημείο που πονάει η Άλμπα, δεδομένου ότι είναι τελευταία σε πόντους ανά κατοχή (με 0.92), την στιγμή που η Ζενίτ είναι στο Top 5 με 1.01 πόντους ανά κατοχή.

ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ

Η μεγάλη εικόνα δείχνει πως οι δύο ομάδες διαφέρουν σημαντικά στη συχνότητα με την οποία χτυπούν την αντίπαλη άμυνα. Τι συμβαίνει όμως με τον τρόπο που το κάνουν;

Το transition είναι το δυνατό σημείο της Άλμπα κι αυτό που την ξεχωρίζει περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα της EuroLeague -εν προκειμένω με τη Ζενίτ. Δεν είναι όμως ο μοναδικός τρόπος εκτέλεσης που διαφέρουν. Το αυτό ισχύει επίσης σε catch and shoot και τροφοδότηση του ψηλού μετά το pick n roll. Κάτι που έχει να κάνει πολύ με τα χαρακτηριστικά των παικτών που διαθέτουν.

Ο Πάνγκος καθορίζει σε μείζονα βαθμό την κατεύθυνση που έχει ο ρωσικός σύλλογος εντός παρκέ, δεδομένου ότι πρόκειται για έναν παίκτη που κρατάει αρκετά την μπάλα στα χέρια του και αποφασίζει -την ώρα που στην Άλμπα το παν είναι η διαρκής κίνηση μακριά από την μπάλα.

	ΖΕΝΙΤ	ΑΛΜΠΑ
Κατοχές	78 (18η)	85 (1η)
Πόντοι/Κατοχή	1.01 (5η)	0.92 (18η)
Σουτ Εντός Παιδιάς	56 (18η)	64 (1η)
Transition (shots)	5 (15η)	8 (1η)
Off Screen (shots)	6 (3η)	7 (1η)
Catch and Shoot (shots)	11 (11η)	15 (3η)
Pick n Roll (rollers/shots)	4 (1η)	2.54 (13η)

*Τα στατιστικά είναι από το InStat Scout

Από την άλλη,, υπάρχουν δύο κομμάτια στα οποία μοιάζουν αρκετά.

Το πρώτο είναι το low post. Ο Λουκ Σίκμα και ο Γουίλ Τόμας είναι δύο εκ των κορυφαίων παικτών της EuroLeague στο συγκεκριμένο σημείο του γηπέδου. Όχι απαραίτητα σε εκτελεστικό ρόλο, αλλά ως σημείο δημιουργίας για τους υπόλοιπους. Ο ηγέτης της Άλμπα είναι αυτός στον οποίο ακουμπάει η μπάλα σε πολλές περιπτώσεις για να πάρει τις αποφάσεις και να μεταφέρει το παιχνίδι από μέσα προς τα έξω, ενώ ο αριστερόχειρας φόργουορντ της Ζενίτ αναλαμβάνει πολλές φορές να πάρει την μπάλα από τα χέρια του Κέβιν Πάνγκος, για να περιορίσει την πίεση πάνω στον μοναδικό καθαρό άσο της ομάδας.

Το δεύτερο είναι το off screen. Κάτι που... δικαιολογείται βάσει της κοινής προπονητικής προέλευσης. Τόσο ο Τσάβι Πασκουάλ όσο κι ο Αΐτο Ρενέσες χρησιμοποιούν τα off screen plays για να εκμεταλλευτούν τους περιφερειακούς εκτελεστές που διαθέτουν, κάτι που επιβεβαιώνεται από την στατιστική, αφού η Ζενίτ είναι τρίτη στην EuroLeague με 6 σουτ σε τέτοια κατάσταση, με την Άλμπα να απολαμβάνει -κι εδώ- την κορυφή με 7 σουτ.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Όπως και να έχει, αν μια ομάδα καίγεται για τη νίκη, αυτή είναι η Ζενίτ. Ο άσος μπορεί να τη φέρει αγκαλιά με την οκτάδα και την πρόκριση στα playoffs, δίνοντας στον Τσάβι Πασκουάλ ακόμη περισσότερο χρόνο για να δουλέψει με τον Ταρίκ Μπλακ εν όψει της τελικής ευθείας της σεζόν.

Στο παιχνίδι του α' γύρου, η Ζενίτ ήταν αυτή που αναδείχθηκε νικήτρια (73-66). Κι αυτό γιατί σε πολύ μεγάλο βαθμό κατάφερε να χαλιναγωγήσει τον ξέφρενο γερμανικό ρυθμό και να οδηγήσει το παιχνίδι σε καταστάσεις που τη συμφέρουν. Κάτι που είναι υποχρεωμένη να κάνει κι απόψε.

Photo Credits: Eurokinissi