Πριν καν ξεκινήσει η αγωνιστική δράση, η Ζενίτ λογιζόταν ως βασική υποψήφια για να αποτελέσει την ευχάριστη έκπληξη της φετινής σεζόν στην EuroLeague. Αφενός γιατί η παρουσία του Τσάβι Πασκουάλ στην άκρη του πάγκου προσέφερε αυτό το... μαξιλαράκι ασφαλείας στον ρωσικό σύλλογο (σε επίπεδο τεχνογνωσίας, επιλογής παικτών και τακτικής κατάρτισης) αφετέρου επειδή η δουλειά που έγινε στην offseason με όσους έφτασαν στη Sibur Arena ήταν εξαιρετική.

Ακόμη κι έτσι όμως, η παρουσία της Ζενίτ τόσο... μέσα στην οκτάδα, μόλις μια νίκη μακριά από την τρίτη θέση (σ.σ.: οι θαλασσί έχουν μάλιστα δύο παιχνίδια λιγότερα), είναι κάτι που ενδεχομένως ξεπερνά τις προβλέψεις όλων.

Κι επειδή το δείγμα μετά από έναν γύρο αγωνιστικών υποχρεώσεων είναι αρκετά μεγάλο (και ως εκ τούτου ασφαλές), καθίσταται σαφές πως η Ζενίτ είναι πλέον σε θέση να έχει την αυτοπεποίθηση, τη σιγουριά και τον αέρα της ομάδας που μπορεί να κερδίζει, ακόμη κι όταν δεν παίζει καλά.

Η ΖΕΝΙΤ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΤΗΣ

Ο Τσάβι Πασκουάλ μετακόμισε στην Αγία Πετρούπολη στα μισά της περσινής σεζόν, η οποία δεν ολοκληρώθηκε. Δεδομένου ότι η ρωσική ομάδα παρέμεινε στην EuroLeague, η συνεργασία των δύο πλευρών ανανεώθηκε αυτόματα (υπήρχε το +1 ως οψιόν στο συμβόλαιο που υπεγράφη πέρσι), κι έτσι ο 48χρονος τεχνικός είχε τον χρόνο και την ευκαιρία να "χτίσει" αυτό που ήθελε, με τον δικό του τρόπο. Με τη δική του φιλοσοφία.

Δίχως όμως να έχει το πορτοφόλι της ΤΣΣΚΑ Μόσχας ή της Χίμκι. Το αντίθετο. Αυτό όμως δεν του απαγόρευσε να βάλει την σφραγίδα του τόσο στη δομή του ρόστερ όσο και στον τρόπο παιχνιδιού.

Το playbook της ρωσικής ομάδας είναι πλούσιο, μεταβάλλεται αρκετά συχνά στη διάρκεια της σεζόν. Οι τροποποιήσεις στα set plays είναι αρκετές από μήνα σε μήνα (κάποιες φορές κι από βδομάδα σε βδομάδα), η προσαρμοστικότητα όλων όμως είναι τόσο γρήγορη, που αυτό το μοντέλο καθίσταται αποτελεσματικό.

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ "LESS IS MORE"

Όπως συνέβη επί των ημερών του στον Παναθηναϊκό, ο Τσάβι Πασκουάλ δουλεύει πολύ στο κομμάτι του "πέντε εναντίον πέντε". Θέλει οι παίκτες του να λειτουργούν καλά στο set, δίχως να μπλοκάρουν και να έχουν πρόβλημα όταν καλούνται να επιτεθούν απέναντι σε οργανωμένη άμυνα. Γιατί γνωρίζει πολύ καλά πως όσο κυλάει η σεζόν, η ταχύτητα θα πέφτει και η συνέπεια στο set είναι αυτή που θα κάνει τη διαφορά, αυτή που θα ξεχωρίσει την επιτυχία από την αποτυχία.

Κάπως έτσι, η Ζενίτ είναι η ομάδα που παίζει στον χαμηλότερο ρυθμό φέτος στην EuroLeague (75.9 ανά σαραντάλεπτο), δίχως αυτό να επηρεάζει όμως την αποτελεσματικότητά της. Με 1.12 πόντους ανά σουτ είναι τέταρτη στην σχετική κατηγορία, πίσω μόνο από τη Ζάλγκιρις (1.16), την Μπαρτσελόνα (1.15) και τη Βαλένθια). Πέραν αυτού ,οι αριθμοί υποδεικνύουν πως -την ίδια στιγμή- η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ είναι τέταρτη στο TSR (True Shooting Ratio) με 50% ευστοχία σε δίποντα, τρίποντα, βολές.

Όπερ και σημαίνει πως αφενός είναι συνεπής στην ταχύτητα που θέλει να δίνει στους αγώνες, αφετέρου καταφέρνει να εκτελεί με τέτοια αποτελεσματικότητα, που της δίνει νίκες.

Ο ΚΕΒΙΝ ΠΑΝΓΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ OFF SCREEN

Αν κοιτάξει κανείς έναν προς έναν τους παίκτες που βρίσκονται φέτος στο ρόστερ της Ζενίτ, θα παρατηρήσει πως ο Κέβιν Πάνγκος είναι ο μοναδικός αξιόπιστος χειριστής της μπάλας στο "1" -ο Ντμίτρι Κοστόφ ουδέποτε έδειξε στη διάρκεια της καριέρας του πως μπορεί να έχει μεγάλο ρόλο στην EuroLeague. Αυτό όμως δεν την έχει πληγώσει, από την στιγμή που οι υπόλοιποι έχουν χαρακτηριστικά ικανά να τον... προστατεύσουν.

Πώς; Οι off screen επιλογές είναι αρκετές και δομημένες πάνω σε τρεις εξαιρετικούς σουτέρ του ρωσικού συλλόγου (Μπίλι Μπαρόν, Όστιν Χόλινς, Κέι Σι Ρίβερς).

Το γεγονός λοιπόν πως η αντίπαλη άμυνα καλείται πολλές φορές να δουλέψει με υψηλή ένταση μακριά από την μπάλα, ο Κέβιν Πάνγκος ξέρει ότι θα έχει... λίγο αέρα περισσότερο. Κι ακολούθως θα "τρέξει" τα πικ εν ρολ, που χρειάζεται.

ΟΙ ΔΥΟ ΠΟΥ "ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ" ΤΟΝ ΕΝΑΝ

Πέραν αυτού, ο Τσάβι Πασκουάλ έχει δώσει στη διάρκεια της φετινής σεζόν ένα σημαντικό κομμάτι της δημιουργίας, σε ακόμη δύο παίκτες. Έναν στην περιφέρεια κι έναν στη ρακέτα. Ο λόγος για τον Ματέους Πονίτκα και τον Γουίλ Τόμας.

Ο πρώτος, στην αρχή της σεζόν, λειτουργούσε πολλές φορές ως ο βασικός χειριστής ενόσω ο Κέβιν Πάνγκος έπαιρνε ανάσες στον πάγκο. Ο δεύτερος είναι η πλέον αξιόπιστη επιλογή για δημιουργία (σε πρώτο ή δεύτερο χρόνο) από το low post, από μέσα προς τα έξω -κι εδώ, η δουλειά των περιφερειακών μακριά από την μπάλα έχει μείζονα σημασία. Σε αυτόν μάλιστα ακουμπάει η μπάλα για τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια απέναντι σε πιεστική περιφερειακή άμυνα.

Κάπως έτσι, το... κενό πίσω από τον Κέβιν Πάνγκος περιορίζεται και καμουφλάρεται με αποτελεσματικότητα, όπως άλλωστε καταδεικνύουν τα αποτελέσματα (σ.σ.: η Ζενίτ έχει κερδίσει το 66.7% των αγώνων φέτος στην EuroLeague).

Η ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ON TOUR

Η ολοκλήρωση του α' γύρου (με δύο αγώνες λιγότερους, θα ξαναπούμε) βρήκε τη Ζενίτ να έχει κερδίσει ήδη έξι φορές μακριά από την Αγία Πετρούπολη. Οι μοναδικοί γηπεδούχοι που αποδείχθηκαν αποτελεσματικοί απέναντι στη ρωσική ομάδα ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας -οι ομάδες δηλαδή που είναι πιο ψηλά από εκείνη σητν κατάταξη. Κάτι που δεν είναι τυχαίο.

Οι έξι (6) εκτός έδρας νίκες μάλιστα σε σύνολο δεκαπέντε αναμετρήσεων μέχρι στιγμής, είναι μόλις δύο λιγότερες απ' ότι έκαναν συνολικά πέρσι οι θαλασσί -εντός κι εκτός έδρας.

Όταν βρίσκεται... on tour, η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ το απολαμβάνει. Παίζει σε ακόμη λιγότερες κατοχές εν συγκρίσει με τον μέσο όρο της (74.4), έχει τη μεγαλύτερη διαφορά πόντων μεταξύ όλων των ομάδων της EuroLeague (+3.2) και βρίσκει τον τρόπο να κερδίζει.

Όχι τυχαία λοιπόν, η παρουσία στην post season φέτος δεν είναι κάτι ούτε μακρινό ούτε ουτοπικό. Αν τα πράγματα συνεχίσουν να εξελίσσονται με αυτόν τον τρόπο, πιστεύετε ότι θα νιώθει κανείς άνετα απέναντι της; Κι ας έχει το πλεονέκτημα έδρας...

Photo Credits: Zenit St. Petersburg