Στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ μίλησε ο προπονητής του Αθηναϊκού, Γιώργος Ζευγώλης για την ομάδα του και την επιστροφή του στους πάγκους.

Διαβάστε αναλυτικά τι δήλωσε ο Έλληνας προπονητής:

Για την επιστροφή του στους πάγκους μετά από δύο σεζόν αποχής: " Η αποχή μου οφειλόταν σε πολλούς λόγους. Μετά τη σεζόν που ήμουν στον Ηλυσιακό και το Αιγάλεω είχα αρχίσει να απογοητεύομαι για τη θέση που έχει πλέον ο προπονητής στις ομάδες αλλά και για τις αμοιβές του. Αποφάσισα και έκανα μία επένδυση με ένα μαγαζί που άνοιξα γιατί έβλεπα ότι πλέον το μπάσκετ δεν μπορεί να ζήσει την οικογένεια μου.

Ασχολήθηκα με το μαγαζί δύο χρόνια κι αφού έβαλα το νερό στ' αυλάκι ήρθε η πρόταση από τον φίλο μου, Χαρδαλιά, κι έτσι επέστρεψα στο χώρο που αγαπάω. Η πρόταση του Αθηναϊκού ήταν ότι το καλύτερο εκείνη την εποχή γιατί πρόκειται για ένα σύλλογο υψηλού επιπέδου, με οργάνωση που δίνει τη δυνατότητα στο προπονητή να παίξει ποιοτικό μπάσκετ.

Παράλληλα μου έδινε την δυνατότητα να συνδυάσω την προπονητική με τις άλλες δραστηριότητες μου. Γενικότερα μου άρεσε ότι ως σύλλογος δίνει σέβεται τον προπονητή και δεν τον έχει τελευταίο τροχό της αμάξης όπως κάνουν πολλές ομάδες".

Για τις συμβουλές που δίνει στους νέους προπονητές: " Με την προπονητική ασχολούμαι από τα 17 μου χρόνια και πλέον είμαι 51. Αν εξαιρέσουμε τα δύο χρόνια που δεν δούλεψα είμαι πάνω από 28 γεμάτες σεζόν στους πάγκους. Αυτό που έχω να πω σε όλα τα παιδιά που σκέφτονται να ξεκινήσουν την προπονητική ή βρίσκονται ήδη σε αυτή είναι να μην λυγίσουν στην κακή συγκυρία που υπάρχει με την οικονομική κρίση.

Είμαι σίγουρος ότι πολλοί δουλεύουν αφιλοκερδώς στις ακαδημίες, όμως δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι κάνουν λειτούργημα. Το μπάσκετ είναι λειτούργημα. Πρέπει να συνδυάζουν την προπονητική με μία ακόμα βασική δουλειά που θα είναι ικανή να ζήσει την οικογένεια τους. Είναι σημαντικό η καταξίωση να τους έρθει πρώτα ως κοινωνικά άτομα.

Θέλω να τονίσω ότι αν αφοσιωθούν μόνο στο μπάσκετ είναι πιθανό να γνωρίσουν την καταξίωση στο χώρο, όμως να έχουν εξαθλίωση στη κοινωνική τους ζωή".

Για το ρεκόρ των 81 αγώνων χωρίς ήττα: " Στο ρεκόρ αισθάνομαι να έχω μηδαμινή συμμετοχή. Τη μεγαλύτερη έχει αυτός που οραματίστηκε και έκανε πράξη όλα αυτά, δηλαδή ο κύριος Χαρδαλιάς. Από εκεί και πέρα τεράστιο μερίδιο έχουν οι προηγούμενοι προπονητές Δικαιουλάκος και Κτιστάκης αλλά και οι παίκτριες. Ολες όσες αγωνίστηκαν έστω και ένα δευτερόλεπτο έχουν μερίδιο. Περισσότερο βέβαια έχουν η Τούλα Καλέντζου και η Ολγα Χατζηνικολάου, οι οποίες είναι από την αρχή. Εμένα απλά συνέπεσε η παρουσία μου πάνω σε αυτό το ρεκόρ".

Για το αν βλέπει κάποια ομάδα που θα μπορούσε να απειλήσει αυτό το ρεκόρ: " Από θέμα ρόστερ υπάρχουν πολλές αξιόλογες ομάδες, όμως δεν υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον στο γυναικείο αλλά και στο αντρικό. Αυτό με ανησυχεί. Από τα πρώτα πράγματα που χτυπάει η κρίση είναι ο αθλητισμός και πιο συγκεκριμένα ο ομαδικός. Υπάρχει από όλους (επενδυτές, φιλάθλους) κακή ψυχολογία και διστακτικότητα.

Πλέον οι παίκτες έχουν ρίξει τα κασέ τους και θα μπορούσαν να γίνουν ομάδες ισχυρές, όμως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνουν με ψέμματα και υποσχέσεις γιατί αυτό δεν έχει μέλλον. Ο Αθηναϊκός ξεχωρίζει γιατί κάνει σοβαρή προσπάθεια κι δεν είναι διάττοντας αστέρας. Είδατε ότι φέτος επιλέχθηκε η ομάδα να μην κατέβει στην Ευρώπη βάζοντας προτεραιότητες ελπίζουμε του χρόνου αν γίνεται να παίξουμε στην Ευρωλίγκα. Το καλύτερο πάντως είναι να βρεθούν κι άλλες ομάδες για να γίνει πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα".

Για τους νέους στόχους που θέτει: " Αν θέσουμε στόχους με βάση τους αριθμούς τότε αν θυμάμαι καλά θέλουμε να φτάσουμε το ρεκόρ του Στάνφορντ. Δεν είμαι σίγουρος αλλά νομίζω ότι αυτό το κολέγιο έχει το παγκόσμιο ρεκόρ με 91 συνεχόμενες νίκες. Για εμένα, όμως το ρεκόρ του Αθηναϊκού θα είναι άλλο. Θα πρέπει να συνεχίσει τη προσπάθεια που κάνει γιατί αυτός κρατάει το γυναικείο μπάσκετ στην επικαιρότητα. Χρειάζεται βοήθεια από όλο τον κόσμο του Βύρωνα κι εμείς να συνεχίσουμε να δίνουμε χαρές στον ιδιοκτήτη για να μείνει στον χώρο".