Το Sport24.gr επικοινώνησε με τον διεθνή άσο της Μοντεπάσκι Σιένα και κατέγραψε τις απόψεις του για τους "κόκκινους" Βασίλη Σπανούλη και Κώστα Παπανικολάου, για τον "πράσινο" Ρομέιν Σάτο, για την άνοδο του ιταλικού μπάσκετ και για το ντέρμπι Σιένα – Μπαρτσελόνα.

Για την εφετινή Σιένα: «Η αρχή που κάναμε ήταν τελείως διαφορετική σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Η ομάδα είχε συνηθίσει να στηρίζεται σε έναν κορμό παικτών, που τα έκαναν όλα, ήξεραν τι χρειάζεται για να επιτευχθεί μια νίκη, είχαν αυτοματισμούς και κατακτούσαν τίτλους. Η αποχώρηση πέντε βασικών παικτών το καλοκαίρι δημιούργησε νέες ισορροπίες και στην περίπτωσή μας ισχύει το κάθε αρχή και δύσκολη. Τώρα πια ξέρουμε ότι κάθε Κυριακή θα δίνουμε έναν τελικό. Δεν είναι πλέον εφικτό να παίζουμε ένα δεκάλεπτο χάλια και μετά να πατάμε το γκάζι και να κερδίζουμε. Μετά την ήττα με έναν πόντο στο Βαρέζε προβληματιστήκαμε και θέλουμε να βγάλουμε στο παρκέ τη δουλειά μας».

Για την αποχώρηση που στοίχισε περισσότερο: «Δύο παίκτες ήταν οι ακρογωνιαίοι λίθοι της Σιένα. Ο Μακ Ιντάιρ και ο Σάτο. Ειλικρινά και δεν έχω κάποιο συμφέρον για να το αποκρύψω, δεν ξεχωρίζω κάποιον. Προτού έλθω στην ομάδα, θα μπορούσα να δώσω ένα ελαφρύ προβάδισμα στον Μακ Ιντάιρ, αλλά την τελευταία χρονιά που παίξαμε μαζί με τον Σάτο, ήταν τόσο καλός, ώστε τώρα να μην μπορώ να τους ξεχωρίσω».

Ειδικά για τον Ρομέιν Σάτο: «Σας το είχα πει και όταν υπέγραψε στον Παναθηναϊκό. Το παιδί έχει ανεξάντλητη ενέργεια. Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ ότι στις προπονήσεις της Σιένα δεν έπινε ούτε μια γουλιά νερό! Δεν σταματούσε να δουλεύει σε εξαντλητικούς ρυθμούς. Αυτό το πράγμα δεν το έχω ξαναδεί και πιστεύω ότι ταιριάζει πολύ στο στυλ του Παναθηναϊκού».

Για τον αγώνα Βίρτους Ρόμα – Ολυμπιακός: «Η Ρόμα έχει πολλά σκαμπανεβάσματα. Ξεκίνησε τη χρονιά με πολλά όνειρα. Πήρε ως τεχνικό σύμβουλο τον Μπόγκνταν Τάνιεβιτς, ο κορμός της είναι πολλά χρόνια μαζί, ενώ προστέθηκαν ο Τσαρλς Σμιθ και ο Αλί Τραορέ. Το να παίζει με τον Ολυμπιακό, είναι για αυτούς το πιο ‘εύκολο’ ματς. Και όταν λέω ‘εύκολο’, εννοώ χωρίς άγχος. Διάβασα μια συνέντευξη που έδωσε εδώ στην Ιταλία ο Τζάκοπο Τζακέτι και είπε αυτό ακριβώς: ‘Θα τα δώσουμε όλα απέναντι σε ένα ευρωπαϊκό μεγαθήριο. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε’. Θεωρώ, πάντως, ότι η Ρόμα είναι πολύ επικίνδυνη αντίπαλος, αλλά ο καλός Ολυμπιακός θα έχει σίγουρα τον πρώτο λόγο».

Για τον «κολλητό» του Βασίλη Σπανούλη και τον εφετινό Ολυμπιακό: «Οσο έχω δει φέτος το Ολυμπιακό, διαπιστώνω ότι ο κόουτς Ιβκοβιτς βασίζεται πολύ πάνω του. Αρχίζει και τελειώνει με τον Βασίλη. Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός έχει πολλούς παίκτες με ποιότητα και αξία και ότι τη διαφορά θα κάνει το σύνολο και όχι τα αστέρια. Είναι αλήθεια ότι μέχρι στιγμής κολλάει λίγο στα εκτός έδρας ματς και ότι προσπαθεί να ξεκολλήσει με ατομικές ενέργειες. Η έννοια, όμως, ομάδα, που προσπαθεί να δημιουργήσει ο κόουτς, θα φανεί στο Top16 και στα πλέι οφ».

Για τον Κώστα Παπανικολάου: «Χαίρομαι για τον Κωστάκη, γιατί είναι πολύ εργατικό παιδί με φοβερά στοιχεία. Το έχω ζήσει και εγώ σε μικρή ηλικία τι σημαίνει να σε πιστεύει ο Ντούσαν Ιβκοβιτς, ένας άνθρωπος που έχει δουλέψει με ιερά τέρατα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στην περίπτωση του Παπανικολάου σίγουρα έχει ‘δει’ κάτι και επενδύει σε αυτό. Το ζητούμενο τώρα είναι για τον Κώστα να διαχειριστεί σωστά την κατάσταση, γιατί σε αυτό το επίπεδο υπάρχει μεγάλη πίεση, και να κλείσει τα αφτιά του».

Για την αναμέτρηση Αρμάνι Μιλάνο – Παναθηναϊκός: «Το Μιλάνο έχει τρομερή ποιότητα. Η ομάδα διατήρησε τον κορμό της και έκανε μόνο κάποιες προσθήκες. Ακόμη και ο Ντέιβιντ Χόκινς, που έπαιζε πέρυσι σε εμάς, είναι σαν να μην άλλαξε γειτονιά, αφού ξέρει πολύ καλά την ομάδα. Για αυτό παρατηρώ ότι το παιχνίδι της Αρμάνι έχει διάρκεια, ενώ δεν είναι τυχαίες οι δύο εκτός έδρας νίκες της στη Μόσχα και στη Βαλένθια».

Για τον εφετινό Παναθηναϊκό: «Τον είδα στο παιχνίδι με την Εφές Πίλσεν και ήταν καταπληκτικός. Η άμυνά του ήταν πραγματικά τρομερή, είχε συνεργασίες, αλληλοκάλυψη. Αν ο Παναθηναϊκός βγάλει την ίδια ενέργεια στην άμυνα, είναι πολύ δύσκολο για οποιαδήποτε ομάδα να τον κερδίσει».

Για το παιχνίδι Καντού – Πανελλήνιος: «Με την Καντού παίξαμε προχθές και κερδίσαμε με τρεις πόντους. Εχουν μακράν τη χειρότερη έδρα στην Ιταλία. Εγινε, μάλιστα και ένα συμβάν με τον συμπαίκτη μου τον Στόουνρουκ, όταν κάποιος από την εξέδρα τον κτύπησε φεύγοντας με ένα μπουφάν. Θεωρώ ότι ο Πανελλήνιος θα έχει πολύ δύσκολο έργο, γιατί η Καντού είναι πολύ καλή ομάδα, διατήρησε τον ίδιο κορμό και ενισχύθηκε με τον πολύ έμπειρο Ντένις Μαρκονάτο».

Για το ντέρμπι της Σιένα με την Μπαρτσελόνα: «Η Μπαρτσελόνα είναι η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης. Δεν ξεγελιόμαστε από ένα – δύο ατυχή αποτελέσματα, ούτε υποτιμάμε μια τόσο ισχυρή δύναμη επειδή όντως περνάει μια κακή φάση. Για αυτές τις ομάδες, όμως, είναι πρόκληση τέτοιοι αγώνες. Εννοώ σε έδρες όπως η δική μας, όπου χρειάζεται μεγάλη επιμονή και ανταγωνιστικότητα για να μας κερδίσει κανείς. Είμαι σίγουρος ότι η Μπαρτσελόνα θα είναι συγκεντρωμένη, θα έχει ενέργεια και οι παίκτες της θα θέλουν να αποδείξουν ποια είναι η πραγματική εικόνα της ομάδας τους. Και για μας, όμως, είναι πρόκληση αυτό το παιχνίδι. Εχουμε προετοιμαστεί καλά και πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε».

Για την πρόοδο της ιταλικής Λίγκας: «Σίγουρα δεν είναι ACB, αλλά είναι πολύ ανταγωνιστική με πολύ δύσκολες έδρες. Η Καζέρτα, λόγου χάρη, που μετρά πέντε ήττες σε ισάριθμα ματς, θα ήταν σίγουρα στην τετράδα της ελληνικής Α1, για να μην πω σίγουρα τρίτη πίσω από τους δύο μεγάλους. Κάθε ματς εδώ κερδίζεται με κόπο και αίμα. Ρωτήστε και τον Δημήτρη Τσαλδάρη (σ.σ. αγωνίζεται στη Σάσαρι) αν δεν με πιστεύετε. Γενικότερα, πιστεύω ότι μετά τη διετία 2005-07 που έπαιξα στην Μπενετόν Τρεβίζο, το ιταλικό πρωτάθλημα έχει οργανωθεί περισσότερο και είναι πιο ανταγωνιστικό. Είναι πολλά χρόνια, άλλωστε, που οι Ιταλοί –αν εξαιρέσουμε τη Σιένα- βρίσκονται στην αφάνεια και αυτό παρατηρείται και στην Εθνική, που είναι ο μεγάλος καημός τους. Είναι, όμως, μια χώρα με παράδοση στο άθλημα, που δεν θα αργήσει να βρει τον βηματισμό της».