Αν και ο εξωτερικός σχεδιασμός του Mini Cooper S 2024 παραμένει πιστός στις παραδόσεις του μοντέλου, με τη χαρακτηριστική στρογγυλή μάσκα και τις συμπαγείς διαστάσεις, μπορεί να φαίνεται λίγο παρωχημένος αλλά έχει τα διαχρονικά στοιχεία και συνολικά κρίνεται ως πολύ πετυχημένος. Άλλωστε έτσι διατηρούνται και οι -όποιοι έχουν μείνει- συσχετισμοί με την εικόνα του κλασικού Mini. Αντίστοιχα, στο εσωτερικό του Mini Cooper S τίποτα δεν “χτυπάει” και όλα είναι αρμονικά τοποθετημένα στη θέση που τα περιμένεις, με τις σύγχρονες πινελιές όπως είναι η στρογγυλή οθόνη που δεσπόζει στο κέντρο του ταμπλό, να είναι ιδανικά ενσωματωμένα σε ένα minimal σύνολο.
Οι χώροι παραμένουν επαρκείς για δύο άτομα, κάτι που έλκεται από το πρόσφατο παρελθόν του μοντέλου, του οποίου η ευρυχωρία -σε αντίθεση με το κλασικό Mini- δεν είναι το δυνατό του στοιχείο. Η τεχνολογία στο εσωτερικό είναι σύγχρονη με τα συστήματα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας να είναι εύχρηστα και από τα πλέον προηγμένα στην κατηγορία. Το σύστημα infotainment της Mini είναι εξαιρετικό και εύχρηστο, αρκεί να μην χρειαστεί να περιηγηθείς βαθιά στο μενού, αν και πολύ έξυπνα, από την οθόνη έχεις πρόσβαση σχεδόν στα πάντα ακουμπώντας στο σχετικό εικονίδιο που μπορεί να μην έχει επισήμως το ρόλο του διακόπτη.
Αυτό προφανώς και πιστώνεται στα υπέρ. Όπως και το ηχοσύστημα της Harman- Kardon που πραγματικά για άλλη μια φορά, δείχνει πως αξίζει κάθε σεντ από το κόστος του. Οι καιροί όμως που όλα τα παραπάνω θα ήταν αρκετά για να προσελκύσουν ένα σεβαστό μερίδιο από τους αγοραστές της κατηγορίας, έχουν πλέον αλλάξει και μάλιστα για τα καλά. Σήμερα που οι προτάσεις που εντοπίζονται στην αγορά και έχουν σε πρώτο πλάνο τον οδηγό και τις ανάγκες του, είναι ελάχιστες και μοιάζουν εκτός τόπου και -κυρίως- χρόνου.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και το δίλιτρο τρίθυρο Mini. Ένα μοντέλο που λίγα χρόνια πριν θα είχε το δικό του κοινό και παραπάνω από έναν λόγους για να το δει κανείς “ζεστά”, σήμερα δείχνει πια ξεπερασμένο και χρησιμεύει κυρίως ως υπενθύμιση για μια εποχή που φαίνεται να έχει περάσει. Η εποχή αυτή, είχε μπόλικα αυτοκίνητα που ακόμα και εις βάρος της χρηστικότητας, προέβαλλαν έναν οδηγικό χαρακτήρα έντονο και ένα είδος μηχανολογικής προσωπικότητας που ο κόσμος έδειχνε να έχει ανάγκη. Προφανώς και υπήρχε απήχηση, μια και οι καιροί ήταν διαφορετικοί.
Το βαρύ και ζοφερό σύννεφο της κλιματικής αλλαγής, δεν απασχολούσε και τόσο τους κατασκευαστές αυτοκινήτων, οπότε και μοντέλα σαν το τρίθυρο Mini, με τις μαζεμένες διαστάσεις, τους ελάχιστους χώρους για πίσω επιβάτες και αποσκευές, μπορούσαν να έχουν ένα ανοικονόμητο δίλιτρο turbo μοτέρ κάτω από το μικρό -και αυτό- μπροστινό καπό τους. Σήμερα όμως, η μεγάλη εικόνα είναι διαφορετική. Μοιάζει εκτός τόπου και χρόνου η ύπαρξη ενός τέτοιου αυτοκινήτου που, χωρίς να δίνει το κάτι παραπάνω σε ένταση, έρχεται να τοποθετηθεί κάπως άχαρα σε μια ταχέως μεταλλασσόμενη αγορά.
Το σύγχρονο Mini Cooper S, στο σημερινό αγοραστικό περιβάλλον, μοιάζει με απολίθωμα. Σκληρή ανάρτηση, “δύσκολα” καθίσματα για να βολευτεί κάποιος με ανάστημα άνω των 1,70 μέτρων και με βάρος πάνω από 70 κιλά και ένα συνολικό lay out που δεν προσφέρει αναφορές προς την οδηγική απόλαυση. Η επιλογή της κίνησης γίνεται άπαξ, μέσω του μικροσκοπικού επιλογέα που είναι κάθετα τοποθετημένος στο ταμπλό (όπως και στα υπόλοιπα Mini, των ηλεκτρικών συμπεριλαμβανόμενων), το χειρόφρενο λάμπει δια της απουσίας του (έχει γίνει ένα μικροσκοπικό πλήκτρο δίπλα στον επιλογέα που λέγαμε πριν) και αυτό είναι όλο.
Στην έκδοση που είχαμε στη διάθεσή μας, δεν είχαμε ούτε paddles στο τιμόνι, έτσι, για λίγο μεγαλύτερη χαρά στη συμμετοχή της κίνησης του αυτοκινήτου. Κατά τα άλλα, γκάζι- φρένο και το πολύ άμεσο και ευχάριστο τιμόνι. Τίποτα παραπάνω- τίποτα λιγότερο. Η ισχύς του κινητήρα που μοιάζει τώρα πια και αυτή ξεπερασμένη, είναι προϊόν “ξεζουμίσματος” του δίλιτρου συνόλου, που βρυχάται μεν αλλά δεν είναι αυτό που θα λέγαμε over the top. Η ποιότητα του BMW Group είναι βέβαια εκεί και ως αντίβαρο, “ισιώνει” λίγο τη συνολική αίσθηση από το αυτοκίνητο που μοιάζει ελλιποβαρές σε σχέση με τις προσδοκίες που δημιουργεί αλλά και το βαρύ και τιμημένο παρελθόν- ακόμα και το πρόσφατο.
Μπαίνεις λοιπόν και κάθεσαι όσο πιο βολικά μπορείς, ρυθμίζοντας τιμόνι και κάθισμα προκειμένου να βρεις μια καλή θέση απέναντι στις υποχρεώσεις σου και συνεχίζεις με το αυτοκίνητο που έχει όλα τα στοιχεία εξοπλισμού για να σε κρατήσει ξεκούραστο, άνετο και ωραίο αλλά διαπιστώνεις πως δεν έχεις από κάπου να “πιαστείς” για να περάσεις καλά σε ένα δρόμο γεμάτο στροφές. Και δεν μιλάμε για κάποιο χερούλι αλλά για κάποια στοιχεία από εκείνα που εντόπιζες στις προηγούμενες γενιές του Cooper S (αρχής γενομένης από εκείνο το 1.600άρι με το μηχανικό υπερσυμπιεστή) και σου ανέβαζαν τη λίμπιντο ακόμα και στη διαδρομή σπίτι- γραφείο.
Στη σύγχρονη εκδοχή του μοντέλου, έχεις μέχρι και μασάζ στο κάθισμα του οδηγού με τα πνευματικά στοιχεία του να ενορχηστρώνουν ένα χαλαρωτικό σέσιον των 15 λεπτών κάθε φορά. Εν γνώση σου, αφού αυτό ίσχυε και στις αμέσως προηγούμενες γενιές του μοντέλου, δεν έχεις χώρο για πίσω επιβάτες κανονικού αναστήματος αλλά και για πολλές αποσκευές, μια και ο σχετικός χώρος είναι 210 λίτρων. Αυτά τα ξεπερνάς σχετικά εύκολα, μια και το Mini στην 3θυρη εκδοχή του, είναι γνωστό πως πρακτικά εξυπηρετεί ένα ζευγάρι στις μετακινήσεις, που αν θέλει να ταξιδέψει για μέρες, θα “ρίξει” το πίσω κάθισμα.
Αυτό που έρχεται να επιτείνει την απορία και να επιβεβαιώσει την “απομάκρυνση” του μοντέλου από όλα όσα τα τρίθυρα Mini πρέσβευαν, είναι η διάθεσή του να προσφέρει χαμόγελα στον οδηγό. Ο δίλιτρος κινητήρας είναι ικανός αλλά η επιτηδευμένη τήρηση των περιορισμών στα στοιχεία συμμετοχής του οδηγού, έρχεται να κάνει λίγο πιο “ηλεκτρική” την εμπειρία (γκάζι- φρένο- τιμόνι), χωρίς τα αντικειμενικά πλεονεκτήματα της ηλεκτροκίνησης. Ακόμα και ο ήχος του δίλιτρου, όσο του επιτρέπεται να ακουστεί καθόσον “φιμωμένος”, δεν μπορεί να αναστήσει τη λίμπιντο του οδηγού.
Για το ελληνικό αυτοκινητιστικό περιβάλλον και τους αντίστοιχους, γνωστούς για τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά, δρόμους, το Mini με αυξημένη ταχύτητα γίνεται αγχωτικό μια και οι αναταράξεις είναι έντονες και συνεχείς. Η ικανότητά του να φτάσει τα 100 χλμ./ώρα σε 6,6 δευτερόλεπτα και η τελική του ταχύτητα στα 240+ χιλιόμετρα, είναι ενδεικτικά των ικανοτήτων του κινητήρα, του οποίου η αξία “στο πεδίο” δεν αμφισβητείται. Τα 1.360 κιλά του (χωρίς επιβάτες) είναι μάλλον πολλά για όποιον αναζητά μια ανάλαφρη αντιμετώπιση των αλλεπάλληλων στροφών.
Το Mini Cooper S, μοιάζει να “έλκεται” από το βάρος που ως αίσθηση, εντοπίζεται αυξημένο στο εμπρός μέρος. Στη… συνηθισμένη ελληνική άσφαλτο, είναι κοινός τόπος το γλίστρημα του μπροστινού μέρους, με τα ηλεκτρονικά να λειτουργούν άψογα και ιδιαίτερα διακριτικά, εξυπηρετώντας τη διατήρηση της επιθυμητής τροχιάς με αυξημένη ταχύτητα στο κοντέρ. Αυτό είναι ένα στοιχείο πολύ χρήσιμο για όποιον ενδιαφέρεται για ένα “μονοκόμματο” αυτοκίνητο με συμπαγή αίσθηση σε δρόμους με στροφές. Και το Mini είναι τέτοιο.
Κάπως έτσι λοιπόν, βρίσκεσαι σε ένα σκληρό και κουραστικό λόγω ανάρτησης αυτοκίνητο, που θέλει να καλύψει τα όποια “κενά” με πλούσιο εξοπλισμό, highlight του οποίου σε επίπεδο hardware, είναι η διπλή ηλιοροφή που ανοίγει το μπροστινό της κομμάτι, αλλά και την πολύ ποιοτική συνολικά κατασκευή με προσεγμένα υλικά παντού που τονίζουν τον premium χαρακτήρα. Αυτό το τελευταίο είναι και το στοιχείο που καθιστά το Mini ένα πραγματικό “λάφυρο”, καθώς η τιμή του που ξεπερνά τα 30 χιλιάρικα, το βάζει στο στόχαστρο του φάσματος των αγοραστών εκείνων που θα το αποκτήσουν γιατί μπορούν και όχι γιατί έχει κάτι περισσότερο από την εικόνα του να προσφέρει.
Τεχνικά χαρακτηριστικά του Mini Cooper S
Κινητήρας: Ι4, turbo 1.998 κ.εκ.
Ισχύς (ίπποι/σ.α.λ.): 204/ 5.000-6.500
Pοπή (Nm/σ.α.λ.): 300/ 1.450-4.500
Μετάδοση: Στους εμπρός τροχούς
Κιβώτιο: Αυτόματο διπλού συμπλέκτη 7 σχέσεων
Επιτάχυνση 0-100 χλμ./ώρα (δευτερόλεπτα): 6,6”
Τελική ταχύτητα (χλμ./ώρα): 242
Μέση κατανάλωση εργοστασιακή (λίτρα/100 χλμ.): 6,1
Εκπομπές CO2 (γρ.χλμ.): 138
Διαστάσεις (ΜxΠxY σε χιλιοστά): 3.876×1.744x1.432
Μεταξόνιο (χιλιοστά): 2.495
Βάρος (κιλά): 1.360
Χώρος αποσκευών (λίτρα): 210
Τιμή: Από 30.850 ευρώ