Από τον Τζόρνταν στον... Σουμάχερ!
To SPORT 24 σας παρουσιάζει μερικές από τις πιο θρυλικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού
Αν πάντως ο Γερμανός πιλότος θέλει να πάρει... θάρρος ενόψει του γκραν πρι της Βαλένθια στις 23 Αυγούστου, μπορεί να φέρει στο μυαλό του τις επιστροφές και άλλων μεγάλων πρωταθλητών που έχουν περάσει στην ιστορία.
Από τον Πελέ στον Μαραντόνα και από τον Μπιορν Μποργκ στον Μάικλ Τζόρνταν. Το SPORT 24 θυμίζει μερικές από τις "ολικές επαναφορές" αθλητών στο πέρασμα των χρόνων αλλά και μερικές επιστροφές... καταστροφές.
Λανς Άρμστρονγκ: Ο άνθρωπος που αποτελεί συνώνυμο της σύγχρονης ιστορίας της παγκόσμιας ποδηλασίας και ο οποίος νίκησε τον καρκίνο, είχε αποχωρήσει πριν από τέσσερα χρόνια μετά από επτά συνεχόμενες κατακτήσεις του φημισμένου Ποδηλατικού Γύρου της Γαλλίας, από το 1999 μέχρι το 2005 (ο μοναδικός που έχει αυτό το ρεκόρ).
Τον περασμένο Ιανουάριο όμως επέστρεψε, παίρνοντας την τρίτη θέση στο Tour de France ενώ δήλωσε πως θέλει να συνεχίσει και το 2010 παρότι θα είναι τότε σε ηλικία 39 ετών.
Μάικλ Τζόρνταν: Ο μεγαλύτερος αθλητής παγκοσμίως στην ιστορία του μπάσκετ δεν έκανε ένα αλλά δύο... comeback. Μετά το πρώτο θρι-πιτ που έκανε με τη φανέλα των Σικάγο Μπουλς (1991-93), ο "Air" αποσύρθηκε απότομα από το χώρο του μπάσκετ στο ξεκίνημα της σεζόν 1993-94 και στράφηκε σε μπέιζμπολ και γκολφ, όμως μετά από 17 μήνες αποχής γύρισε στους "ταύρους" το 1995 για να τους οδηγήσει σε τρεις ακόμα σερί τίτλους (1996-98).
Επιπλέον, μπορεί να υπερηφανεύεται για το γεγονός ότι το 1995-96 οδήγησε το Σικάγο σε ρεκόρ νικών 72-10 στην κανονική περίοδο, κάτι που δεν έχει ακόμα ξεπεραστεί ακόμα από καμία άλλη ομάδα του NBA. Ο Τζόρνταν αποσύρθηκε για δεύτερη φορά το 1999, όμως το 2001 επέστρεψε για δύο ακόμα σεζόν φορώντας αυτή τη φορά τη φανέλα των Ουάσινγκτον Γουίζαρντς.
Ντιέγκο Μαραντόνα: Από το ντεμπούτο του το 1977 μέχρι το 1991, ο "Πίμπε Ντ'Όρο" γνώρισε μεγάλες στιγμές με τη φανέλα των Μπόκα Τζούνιορς, Μπαρτσελόνα, Νάπολι αλλά και της Εθνικής Αργεντινής.
Μετά ήρθε τα ναρκωτικά, το σκάνδαλο, το "αντίο" στην Ιταλία. Μετά από δύο χρόνια αποχής έκανε ένα πέρασμα από τη Σεβίλλη χωρίς επιτυχία, ενώ μετά την τιμωρία του στο Μουντιάλ του 1994 λόγω χρήσης εφεδρίνης γύρισε στην Αργεντινή για να κλείσει την καριέρα του στην αγαπημένη του Μπόκα.
Μπιορν Μποργκ: Ο κατά πολλούς μεγαλύτερος τενίστας στην ιστορία του αθλήματος (αν και πλέον ο Ρότζερ Φέντερερ μπορεί να αμφισβητεί τα "πρωτεία" έχοντας κατακτήσει τα περισσότερα γκραν-σλαμ από οποιονδήποτε άλλο) και με ποσοστό νικών 89,8% σε τουρνουά γκραν-σλαμ, σταμάτησε σε ηλικία μόλις 26 ετών, μετά από ήττα στον τελικό του Αμερικανικού Όπεν από τον ΜακΕνρόου.
Σε μία δύσκολη οικονομικά περίοδο για αυτόν επιχείρησε comeback το 1991, όμως η ήττα του στο Μοντεκάρλο από τον άσημο Ζόρντι Αρέσε τον προσγείωσε ανώμαλα στην σκληρή πραγματικότητα, ενώ το 1993 είπε το τελικό αντίο στα κορτ.
Νίκι Λάουντα: Ο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Νίκι Λάουντα (1975, 1977, 1984) εγκατέλειψε τον κόσμο της F1 στα τέλη της δεκαετίας του '70 για να ασχοληθεί με τη διοίκηση δύο αεροπορικών εταιριών, όμως η αγάπη του για τη F1 δεν "έσβησε" ποτέ.
Ο Αυστριακός πιλότος επέστρεψε στις πίστες το 1982 σε ηλικία 33 ετών και όντας στο τιμόνι της McLaren κατέκτησε τον τρίτο παγκόσμιο τίτλο του νικώντας τον Αλέν Προστ.
Τζορτζ Φόρμαν: Ο "πρώτος" Φόρμαν, βίαιος και εγωιστής, νικήθηκε το 1974 στην Κινσάσα από τον Μοχάμεντ Άλι, και έτσι λίγα χρόνια αργότερα (1977) είπε αντίο στην επαγγελματική πυγμαχία. Ο "νέος" Φόρμαν επέστρεψε το 1987 μετά από 10 ολόκληρα χρόνια απουσίας από τα ρινγκ σε ηλικία 38 ετών (στην αυτοβιογραφία του δήλωσε ότι πρωταρχικός σκοπός του ήταν να μαζέψει χρήματα για να στηρίξει οικονομικά ένα κέντρο νεότητας που είχε δημιουργήσει) και κατάφερε να γράψει ιστορία...
Και αυτό γιατί το 1994 κατέκτησε σε ηλικία 45 χρόνων και 9 μηνών τον παγκόσμιο τίτλο κερδίζοντας τον Μάικλ Μούρερ, με αποτέλεσμα να είναι ακόμα και σήμερα ο γηραιότερος αθλητής που έχει αναδειχθεί παγκόσμιος πρωταθλητής στην πυγμαχία σε κατηγορία βαρέων βαρών.
Αυτοί πάντως δεν είναι οι μοναδικοί που έχουν νοσταλγήσει τους αγωνιστικούς χώρους και έχουν επιστρέψει μετά από "αντίο" που έχουν πει. Στην κατηγορία αυτή μπορεί να συναντήσει κανείς τους Πελέ, Μοχάμεντ Άλι, Αλέν Προστ, Μπεκενμπάουερ, Νέεσκενς, Καταρίνα Βιτ, Ματς Βιλάντερ, Μαρτίνα Ναβρατίλοβα, Μαρτίνα Χίνγκις και τόσοι άλλοι. Το αθλητικό "μικρόβιο" είναι όπως φαίνεται ανθεκτικό σε κάθε εμβόλιο...
Από τον Πελέ στον Μαραντόνα και από τον Μπιορν Μποργκ στον Μάικλ Τζόρνταν. Το SPORT 24 θυμίζει μερικές από τις "ολικές επαναφορές" αθλητών στο πέρασμα των χρόνων αλλά και μερικές επιστροφές... καταστροφές.
Λανς Άρμστρονγκ: Ο άνθρωπος που αποτελεί συνώνυμο της σύγχρονης ιστορίας της παγκόσμιας ποδηλασίας και ο οποίος νίκησε τον καρκίνο, είχε αποχωρήσει πριν από τέσσερα χρόνια μετά από επτά συνεχόμενες κατακτήσεις του φημισμένου Ποδηλατικού Γύρου της Γαλλίας, από το 1999 μέχρι το 2005 (ο μοναδικός που έχει αυτό το ρεκόρ).
Τον περασμένο Ιανουάριο όμως επέστρεψε, παίρνοντας την τρίτη θέση στο Tour de France ενώ δήλωσε πως θέλει να συνεχίσει και το 2010 παρότι θα είναι τότε σε ηλικία 39 ετών.
Μάικλ Τζόρνταν: Ο μεγαλύτερος αθλητής παγκοσμίως στην ιστορία του μπάσκετ δεν έκανε ένα αλλά δύο... comeback. Μετά το πρώτο θρι-πιτ που έκανε με τη φανέλα των Σικάγο Μπουλς (1991-93), ο "Air" αποσύρθηκε απότομα από το χώρο του μπάσκετ στο ξεκίνημα της σεζόν 1993-94 και στράφηκε σε μπέιζμπολ και γκολφ, όμως μετά από 17 μήνες αποχής γύρισε στους "ταύρους" το 1995 για να τους οδηγήσει σε τρεις ακόμα σερί τίτλους (1996-98).
Επιπλέον, μπορεί να υπερηφανεύεται για το γεγονός ότι το 1995-96 οδήγησε το Σικάγο σε ρεκόρ νικών 72-10 στην κανονική περίοδο, κάτι που δεν έχει ακόμα ξεπεραστεί ακόμα από καμία άλλη ομάδα του NBA. Ο Τζόρνταν αποσύρθηκε για δεύτερη φορά το 1999, όμως το 2001 επέστρεψε για δύο ακόμα σεζόν φορώντας αυτή τη φορά τη φανέλα των Ουάσινγκτον Γουίζαρντς.
Ντιέγκο Μαραντόνα: Από το ντεμπούτο του το 1977 μέχρι το 1991, ο "Πίμπε Ντ'Όρο" γνώρισε μεγάλες στιγμές με τη φανέλα των Μπόκα Τζούνιορς, Μπαρτσελόνα, Νάπολι αλλά και της Εθνικής Αργεντινής.
Μετά ήρθε τα ναρκωτικά, το σκάνδαλο, το "αντίο" στην Ιταλία. Μετά από δύο χρόνια αποχής έκανε ένα πέρασμα από τη Σεβίλλη χωρίς επιτυχία, ενώ μετά την τιμωρία του στο Μουντιάλ του 1994 λόγω χρήσης εφεδρίνης γύρισε στην Αργεντινή για να κλείσει την καριέρα του στην αγαπημένη του Μπόκα.
Μπιορν Μποργκ: Ο κατά πολλούς μεγαλύτερος τενίστας στην ιστορία του αθλήματος (αν και πλέον ο Ρότζερ Φέντερερ μπορεί να αμφισβητεί τα "πρωτεία" έχοντας κατακτήσει τα περισσότερα γκραν-σλαμ από οποιονδήποτε άλλο) και με ποσοστό νικών 89,8% σε τουρνουά γκραν-σλαμ, σταμάτησε σε ηλικία μόλις 26 ετών, μετά από ήττα στον τελικό του Αμερικανικού Όπεν από τον ΜακΕνρόου.
Σε μία δύσκολη οικονομικά περίοδο για αυτόν επιχείρησε comeback το 1991, όμως η ήττα του στο Μοντεκάρλο από τον άσημο Ζόρντι Αρέσε τον προσγείωσε ανώμαλα στην σκληρή πραγματικότητα, ενώ το 1993 είπε το τελικό αντίο στα κορτ.
Νίκι Λάουντα: Ο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Νίκι Λάουντα (1975, 1977, 1984) εγκατέλειψε τον κόσμο της F1 στα τέλη της δεκαετίας του '70 για να ασχοληθεί με τη διοίκηση δύο αεροπορικών εταιριών, όμως η αγάπη του για τη F1 δεν "έσβησε" ποτέ.
Ο Αυστριακός πιλότος επέστρεψε στις πίστες το 1982 σε ηλικία 33 ετών και όντας στο τιμόνι της McLaren κατέκτησε τον τρίτο παγκόσμιο τίτλο του νικώντας τον Αλέν Προστ.
Τζορτζ Φόρμαν: Ο "πρώτος" Φόρμαν, βίαιος και εγωιστής, νικήθηκε το 1974 στην Κινσάσα από τον Μοχάμεντ Άλι, και έτσι λίγα χρόνια αργότερα (1977) είπε αντίο στην επαγγελματική πυγμαχία. Ο "νέος" Φόρμαν επέστρεψε το 1987 μετά από 10 ολόκληρα χρόνια απουσίας από τα ρινγκ σε ηλικία 38 ετών (στην αυτοβιογραφία του δήλωσε ότι πρωταρχικός σκοπός του ήταν να μαζέψει χρήματα για να στηρίξει οικονομικά ένα κέντρο νεότητας που είχε δημιουργήσει) και κατάφερε να γράψει ιστορία...
Και αυτό γιατί το 1994 κατέκτησε σε ηλικία 45 χρόνων και 9 μηνών τον παγκόσμιο τίτλο κερδίζοντας τον Μάικλ Μούρερ, με αποτέλεσμα να είναι ακόμα και σήμερα ο γηραιότερος αθλητής που έχει αναδειχθεί παγκόσμιος πρωταθλητής στην πυγμαχία σε κατηγορία βαρέων βαρών.
Αυτοί πάντως δεν είναι οι μοναδικοί που έχουν νοσταλγήσει τους αγωνιστικούς χώρους και έχουν επιστρέψει μετά από "αντίο" που έχουν πει. Στην κατηγορία αυτή μπορεί να συναντήσει κανείς τους Πελέ, Μοχάμεντ Άλι, Αλέν Προστ, Μπεκενμπάουερ, Νέεσκενς, Καταρίνα Βιτ, Ματς Βιλάντερ, Μαρτίνα Ναβρατίλοβα, Μαρτίνα Χίνγκις και τόσοι άλλοι. Το αθλητικό "μικρόβιο" είναι όπως φαίνεται ανθεκτικό σε κάθε εμβόλιο...