Θα ασχοληθούμε εκτενέστερα με το NFC East, μιας και η υπόλοιπη αγωνιστική ούτως ή άλλως δεν έκρυβε πολλές συγκινήσεις. Μπόλικα ωραία παιχνίδια πάντως, με Packers-Buccaneers και Lions-Panthers να προσφέρουν σκορ και θέαμα.

Πριν τα πούμε αναλυτικά, θυμίζουμε πως μπορείς να διαβάσεις τους κανονισμούς του NFL εδώ
, και να δεις την παρουσίαση όλων των ομάδων του πρωταθλήματος εδώ.

Tα παιχνίδια της αγωνιστικής

Washington Redskins - Dallas Cowboys 24-27 (ΟΤ)

(Passer: Tony Romo, DAL, 292 yds / Rusher: DeMarco Murray, DAL, 73 yds / Receiver: Jabar Gaffney, WAS, 115 yds)

Quarters: 0-7, 14-3, 3-0, 7-14 / 0-3

New York Giants - Philadelphia Eagles 10-17

(Passer: Eli Manning, NYG, 264 yds / Rusher: LeSean McCoy, PHI, 113yds / Receiver: Victor Cruz, NYG, 128 yds)
Quarters: 0-0, 3-10, 0-0, 7-7

Όχι μόνο οι 4 ομάδες του πιο αμφίρροπου division του NFL έπαιζαν μεταξύ τους, αλλά τα αποτελέσματα έμπλεξαν ακόμα περισσότερο τα δεδομένα. Κι αν στο παιχνίδι της Ουάσινγκτον λίγο ως πολύ περιμέναμε τους Cowboys να επικρατήσουν (αλλά όλα τα λεφτά ήταν στο πώς το πέτυχαν), στη Νέα Υόρκη οι Eagles έφεραν ξανά τα πάνω, κάτω.

Η ταπεινωμένη Nightmare Team με ήττα θα έχανε οριστικά τα πλέι-οφ. Παίζανε το τελευταίο τους χαρτί στην έδρα του πρωτοπόρου του division κι επιπλέον είχαν τραυματία τον βασικό τους quarterback. (O Michael Vick με χτυπημένα πλευρά.) Έμοιαζε αδύνατο, σωστά; Πώς τα κατάφεραν τότε;

Άμυνα, άμυνα, άμυνα. Όχι ότι ο defensive co-ordinator Juan Castillo θα σώσει τη δουλειά του μετά από αυτό το παιχνίδι, αλλά από την άλλη δεν αποκλείεται κιόλας. Διότι πραγματικά, τέτοια άμυνα φέτος δεν έχω ξαναδεί σε παιχνίδι. Οι Giants κάθε φορά που επιχειρούσαν να τρέξουν έπεφταν σε τοίχο. Οι running backs σε κάθε κουβάλημα της μπάλας ήταν τυχεροί αν δεν έχαναν γυάρδες, όχι να κερδίσουν κιόλας. Και δεν έχει να κάνει αυτό με την απουσία του Bradshaw. Οι Giants απλά δεν είχαν λύσεις. Ούτε από το έδαφος, ούτε από τον αέρα. (Οι receivers και ιδίως ο Ballard δε βοηθούσαν κιόλας. 3-4 πάσες του Eli Manning δεν υπήρχε δικαιολογία που δεν τις έπιασαν.)

Με τους Giants να ψάχνουν αέρα, ο Vince Young που ξεκινούσε το πρώτο του φετινό παιχνίδι μετά από ένα play ως τώρα φέτος (που είχε καταλήξει σε interception) επωμίστηκε την επιθετική ανάπτυξη της ομάδας. Που περιέργως, εστίασε στην πάσα αντί για το τρέξιμο. Σε έκανε να ξύνεις το κεφάλι σου, αλλά να που έφερε αποτελέσματα. Ο Young έριξε μεν πάλι 3 φορές τη μπάλα στον αντίπαλο, όμως δεν ήταν λίγες οι στιγμές που έβγαλε φανταστικές πάσες. Με το σκορ στο 10-10, οδήγησε τους Eagles σε ένα νικητήριο drive με 18 plays και 6/6 3rd downs!

Μια από τις πάσες του ήταν μέσα από το end zone του (οι Giants γενικά έπαιξαν τρομερά με τα special teams - κάθε επίθεση των Eagles ξεκινούσε πρακτικά από το τέρμα του γηπέδου) βρήκε τον DeSean Jackson στις 50 γυάρδες (!) αλλά η πάσα ακυρώθηκε επειδή ο Jackson έκανε καραγκιοζιλίκια στον αντίπαλο πάγκο. Μια βδομάδα πριν ο παίχτης δεν είχε παίξει επειδή δεν πήγε στην προπόνηση, στη διάρκεια της βδομάδας έχει αναστατώσει το σύμπαν μιλώντας-και-μη-μιλώντας για το συμβόλαιό του, γενικά δε βοηθάει, μια ομάδα που ούτως ή άλλως είναι ασταθή. Και φαντάσου ότι το αντίστοιχο περσινό παιχνίδι (ένα από τα καλύτερα του NFL τα τελευταία χρόνια) το είχε κερδίσει με punt return για touchdown σε νεκρό χρόνο.

Τα πράγματα αλλάζουν, όμως οι Eagles και πάλι νικούν στη Νέα Υόρκη. Και οι Giants πάλι κιδυνεύουν να χάσουν το division μέσα από τα χέρια τους, αυτή τη φορά από τους Cowboys. Οι οποίοι ανέβηκαν στην κορυφή νωρίτερα από ό,τι τους περιμέναμε, κερδίζοντας πιο δύσκολα από όσο αναμενόταν (ή έπρεπε, βάσει εξέλιξης) τους κακούς Redskins.

Το παιχνίδι ήταν συναρπαστικό και είχε πολλές εναλλαγές στην πρωτοπορία, όμως όταν στο δεύτερο ημίχρονο ο Romo έβγαλε τις μεγάλες πάσες, και ο Witten έκανε κι ένα μεγάλο τρέξιμο δίνοντας την πρωτοπορία με φοβερό touchdown, κάπου πίστευες πως το παιχνίδι είχε τελειώσει. Όμως οι Redskins είχαν κι άλλη ζωή μέσα τους, επέστρεψαν και ισοφάρισαν στην τελευταία επίθεση, οδηγώντας το ματς στην παράταση. Εκεί πήραν την πρώτη επίθεση, με τον Gano να χάνει το field goal από τις 52 γυάρδες που θα έδινε τη νίκη στους γηπεδούχους. Στο drive που ακολούθησε οι Cowboys με συντηρητικά και ασφαλή plays έφτασαν όσο κοντά χρειαζόταν, και με field goal του αλάνθαστου Dan Bailey πήραν τη νίκη. Δες τις αντιδράσεις του κόσμου μες στο γήπεδο στο field goal που αν έμπαινε θα έληγε το παιχνίδι υπέρ των γηπεδούχων:

Μοιάζει ίσως αχρειάστα αγχωτική, όμως είναι σημαντικό για τους φορμαρισμένους Cowboys ότι μπορούν να κερδίζουν και τέτοια παιχνίδια. Όχι δηλαδή εκείνα στα οποία εμφανώς είναι καλύτεροι, είναι στη μέρα τους, τους πιάνουν όλα. Αλλά τα παιχνίδια απέναντι σε παραδοσιακό εχθρό, σε μια βραδιά που δεν τους πήγαν όλα όπως ήθελαν, που βρέθηκαν πίσω, που ισοφαρίστηκαν, που είχαν την πλάτη στον τοίχο. Που, τελικά, δεν ήταν καλύτεροι μες στο γήπεδο.

Πολύ σημαντική επικράτηση, και πρωτοπορία στο division που πλέον είναι απολύτως στο χέρι τους να διατηρήσουν. Όχι μόνο έχουν απείρως ευκολότερο πρόγραμμα από τους Giants, με τους οποίους είναι τώρα στα ίσα, αλλά παίζουν και 2 φορές μεταξύ τους. Με μια νίκη σε αυτά τα δύο ματς, οι Cowboys θα κερδίσουν το division. Και στο μεταξύ, οι Eagles είναι ακόμα ζωντανοί. Αλλά για πόσο;

Ο πρωταγωνιστής

Kevin Smith, running back των Detroit Lions

Η φανταστική ιστορία του Kevin Smith θα μπορούσε να είναι και ιδέα για κάποια από αυτές τις ζαχαρένιες αμερικάνικες ταινίες με μήνυμα που σου λέει να μη τα παρατάς ποτέ, κι αν το θες κάτι πολύ θα το πετύχεις κλπ κλπ. Για τον πολύ απλό λόγο πως η μεγάλη του εμφάνιση με τα χρώματα των Lions αυτή την εβδομάδα ήταν μια δικαίωση, μια αληθινή εκδίκηση απέναντι στην προηγούμενή του ομάδα που τον άφησε free agent και δεν πίστεψε σε αυτόν.

Τους Lions.

Ναι. Ως αυτό το σημείο δεν πρόκειται για κάτι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο. Ναι, είχε κάνει πολύ δυνατές χρονιές στο κολέγιο, είχε κάποτε θεωρηθεί και σαν γερό χαρτί για το Heisman Trophy (τελικά βγήκε 8ος), έχει το ρεκόρ για rushing στο κολέγιό του, κλπ. Σαφώς, εξαιρετικά δυνατός επιθετικός παίκτης, δύσκολο να τον φρενάρεις. Οι Lions τον πήραν στον 3ο γύρο του draft το 2008, τους φάνηκε αρκετά καλός ώστε να τον κάνουν αρχικό με τη μία και ο Smith... δεν διέψευσε, δεν επιβεβαίωσε. Τίποτα από τα δύο δεν έκανε ακριβώς. Λίγες μέρες πριν ξεκινήσει η σεζόν του 2008-2009, οι Lions πήραν έναν εφεδρικό running back, από αυτούς όμως που δεν είναι ακριβώς εφεδρικοί (ο Rudi Johnson ήταν όνομα στους Bengals) και που αν είσαι ο Kevin Smith κάπως αγχώνεσαι και απορείς αν η ομάδα σου σε πιστεύει πραγματικά.

Στη διάρκεια της rookie σεζόν του έχασε προσωρινά τη θέση του από τον Johnson, αργότερα την πήρε πίσω, γενικά πάντως δεν τα πήγε κι άσχημα. Ήταν το 4ος rookie rusher σε γυάρδες εκείνη τη χρονιά στο NFL. Ναι, δεν το λες και συγκλονιστικό, δε το λες και άσχημο. Εν τέλει, μετά τις 3 σεζόν του συμβολαίου του (στην διάρκεια της περσινής μάλιστα είχε και μια σειρά τραυματισμών του επέτρεψαν να αγωνιστεί σε 6 μόλις παιχνίδια), η διοίκηση τον άφησε να φύγει ως ελεύθερος. Δεν βρήκε ομάδα.

Στο ματς εναντίον των Panthers (το πιο εντυπωσιακό της αγωνιστικής), o Smith έκανε το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του. Κουβάλησε τη μπάλα για 140 γυάρδες και έκανε υποδοχές για άλλες 60. Δύο touchdown από τρέξιμο κι ένα από πάσα. Τρία συνολικά, σε μια νύχτα.

Ο Kevin Smith ούτε ήταν, και πιθανότατα ούτε θα γίνει ποτέ μεγάλος running back. Δε θα κερδίσει τρόπαια ή δαχτυλίδια. Όμως η μεγαλειώδης εμφάνισή που έκανε, αρπάζοντας από τα μαλλιά την σπάνια δεύτερη ευκαιρία, από την ίδια ομάδα που τον είχε αφήσει να φύγει, θα είναι από μόνη της το μεγάλο του τρόπαιο. Σα να βλέπουμε την επιγραφή: Ποτέ δεν είναι αργά.

Η 11η αγωνιστική

Chicago Bears - San Diego Chargers 31-20

(Passer: Jay Cutler, CHI, 286 yds / Rusher: Matt Forte, CHI, 57 yds /
Receiver: Vincent Jackson, SD, 165 yds)
Quarters: 3-3, 14-7, 14-7, 0-3

Οι Chargers μάλλον αποχαιρετούν πρόωρα αυτή την πλήρως απογοητευτική σεζόν τους (αν και στο division που είναι τίποτα δεν τελειώνει) με μια ακόμα διαδοχική ήττα, στα χέρια των πλήρως φορμαρισμένων αυτή τη στιγμή, Bears. Το πάλεψαν οι φιλοξενούμενοι το παιχνίδι μέχρι ενός σημείου όταν και ισοφάρισαν στο 17-17, όμως ο Rivers δεν μπορούσε να κάνει το κάτι παραπάνω όταν βρέθηκαν ξανά να κυνηγάνε το σκορ.

Οι Bears γενικά έδειχναν πως δεν θα υπήρχε περίπτωση να αφήσουν αυτό το παιχνίδι να τους ξεφύγει. Ειδικά από τη στιγμή που οι Chargers δε σταματούσαν να στέλνουν τα kicks πάνω στον Devin Hester. Ο οποίος αυτή τη φορά δεν έκανε μεν touchdown, all;a ep;eστρεφε τη μπάλα κάθε φορά στη σέντρα του γηπέδου, κάνοντας τα πάντα κατά τι πιο εύκολα για τον Jay Cutler και την επίθεσή του.

Τα δυσάρεστα για τους Bears είναι ότι ο quarterback τους τραυματίστηκε σε ανύποπτη φάση στον αντίχειρα, προσπαθώντας να γλιτώσει ένα sack, μες στο αντίπαλο red zone. Αν χρειαστεί να εγχειριστεί, όπως είναι η τελευταία πληροφόρηση, κινδυνεύει να χάσει την υπόλοιπη κανονική σεζόν, ακριβώς τη στιγμή που η ομάδα έμοιαζε να έχει πάρει για τα καλά μπροστά.

San Francisco 49ers - Arizona Cardinals 23-7

(Passer: Alex Smith, SF, 267 yds / Rusher: Frank Gore, SF, 88 yds / Receiver:
Michael Crabtree, SF, 120 yds)
Quarters: 6-0, 3-0, 14-0, 0-7

Δεν έχουμε ασχοληθεί πάρα πολύ με τους εκπληκτικούς 49ers, κάτι που οφείλεται κυρίως στο ότι παίζουν εξαιρετικά αποτελεσματικό, αλλά όχι ιδιαίτερα θεαματικό football. Συνήθως δηλαδή κατεβαίνουν στο γήπεδο και κερδίζουν επαγγελματικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς εντυπωσιασμούς. Την ερχόμενη Πέμπτη βέβαια που παίζουν με τους Ravens, στο δυσκολότερο παιχνίδι του (κατά τα άλλα πολύ εύκολου, να τα λέμε αυτά) προγράμματός τους, θα μιλήσουμε εκτενέστερα.

Για την ώρα θέλαμε απλώς να σχολιάσουμε πως αν και το τελικό σκορ δεν το δείχνει, οι 49ers κατεδάφισαν τους Cardinals, τους πάτησαν σαν οδοστρωτήρας και τους έκαναν χαρτί κολλημένο στο πάτωμα. Για 3 περιόδους οι φιλοξενούμενοι πρακτικά δεν είχαν καταφέρει καν να επιτεθούν. Όποτε κοίταγες σε αυτό το γήπεδο, τη μπάλα είχαν οι γηπεδούχοι - απλώς συνήθως βολεύονταν με ένα field goal. Η απλότητα με την οποία σταματά τις αντίπαλες επιθέσεις η άμυνα των 49ers μαζί με την -στοιχειώδους ανάπτυξης αλλά τόσο αποτελεσματική- πολυπρόσωπη επίθεση, είναι οι λόγοι αυτού του εντυπωσιακού 9-1. Απέναντι, δε, σε μια ομάδα σαν τους Cardinals, συντελούν σε μια τέτοια συντριβή. Ο quarterback της Αριζόνα, τελείωσε το παιχνίδι με QB rating 10.5. Άβολο.

Denver Broncos - New York Jets 17-13

(Passer: Mark Sanchez, NYJ, 252 yds / Rusher: Tim Tebow, DEN, 68 yds / Receiver: Plaxico Burress, NYJ, 64 yds)
Quarters: 3-0, 0-3, 7-7, 7-3

Για το παιχνίδι και για τον Tim Tebow τα γράψαμε αναλυτικότερα και πριν λίγες μέρες

Baltimore Ravens - Cincinnati Bengals 31-24

(Passer: Andy Dalton, CIN, 373 yds / Rusher: Ray Rice, BAL, 104 yds / Receiver:
Torrey Smith, BAL, 165 yds)
Quarters: 0-7, 14-0, 10-7, 7-10

Οι Ravens συνεχίζουν να αποδεικνύουν πως είναι ένα ξεχωριστό είδος σχιζοφρενικής ομάδας. Δεν είναι πως πρόκειται περί απλώς ασταθούς συνόλου: Πολύ πιο συγκεκριμένα, οι Ravens έχουν την ποιότητα (και κυρίως, την άμυνα) για να κρατήσουν τις μεγάλες νίκες όταν απαιτείται, απέναντι στους σκληρούς αντιπάλους (sweep στους Steelers δεν κάνεις κάθε μέρα), και στα πολύ εύκολα απλά μπορούν να χάσουν από οποιονδήποτε. Εδώ αν και έμειναν πίσω από τους Bengals στην αρχή, γύρισαν γρήγορα το παιχνίδι και κράτησαν τη νίκη ως το τέλος όσο κι αν προσπάθησαν οι Bengals.

Το ευχάριστο για τους Ravens είναι πρώτον, ότι στο πρόσωπο, και κυρίως στα χέρια, του Torrey Smith μοιάζουν να έχουν βρει έναν receiver για το μέλλον ( τα έχουμε πει εξάλλου και πριν μήνες) , αλλά και πως πλέον έχουν περάσει στο #1 seed της αμφίρροπης AFC. Από την πρώτη στιγμή ήμασταν της άποψης πως είναι απολύτως στο χέρι τους να το κρατήσουν. Μιλώντας για κρατήματα και για Torrey Smith πάντως, τσέκαρε εδώ την απίστευτη φάση όπου αμυντικός των Bengals κατεβάζει τον receiver των Ravens από τα μαλλιά. Όπως μπορεί ο καθένας.

Όσο για τους Bengals, συμπαθής και καλοκουρδισμένη ομάδα, αλλά τώρα που ξεκίνησαν τα δύσκολα (δύο διαδοχικά παιχνίδια με Steelers και Ravens δηλαδή) φαίνεται πως είναι ένα σκαλί πιο κάτω από τους δύο μεγάλους του division.

Minnesota Vikings - Oakland Raiders 21-27

(Passer: Christian Ponder, MIN, 211 yds / Rusher: Michael Bush, OAK, 109 yds / Receiver:
Percy Harvin, MIN, 73 yds)
Quarters: 7-3, 0-21, 0-3, 14-0

Πειστική νίκη για τους Raiders, που παρά το τελικό σκορ δεν ήταν ιδιαίτερα αγχωτική. Ύστερα από το προβάδισμα που πήραν νωρίς οι Vikings, οι φιλοξενούμενοι σαν σε προπόνηση γύρισαν το παιχνίδι εντελώς τούμπα, με 3 αναπάντητα touchdowns και 2 field goals, μην επιτρέποντάς τους να σκοράρουν ξανά μέχρι την τελευταία περίοδο. Σίγουρα τη Μινεσότα δε τη βοήθησε και η αποχώρηση του Adrian Peterson στη δεύτερη περίοδο με τραυματισμό, αλλά ούτως ή άλλως, με την πλήρη ένταξη πλέον του Palmer στην ομάδα του Ώκλαντ, τα πράγματα δε θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί αλλιώς.

Οι Raiders πλέον εμφανίζονται πολύ αποτελεσματικοί επιθετικά, με πολύ καλό μοίρασμα του παιχνιδιού που τους κάνει κάθε άλλο παρά προβλέψιμους. Ακόμα και μετά τον τραυματισμό του McFadden, συνεχίζουν και έχουν πολύ δυνατό επιθετικό παιχνίδι εδάφους, κι αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη όλων. (Ο Michael Bush είναι κάτι σαν τον DeMarco Murray του Νοέμβρη.)

Αμυντικά κυριάρχησαν στο γήπεδο, κλέβοντας μάλιστα και αρκετές κατοχές από έναν Christian Ponder που άργησε μοιραία να βρει τα πατήματά του σε αυτό το παιχνίδι. Όμως η ευκολία με την οποία υποπίπτουν σε ποινές και χάνουν γυάρδες, θα τους κοστίσει οπωσδήποτε απέναντι σε κάποιον πιο ισχυρό αντίπαλο. Σε ένα σημείο του παιχνιδιού, οι Vikings είχαν ολοκληρώσειι 19 downs: Τα 7 με πάσα, τα 6 με τρέξιμο, και τα 6 δωράκι από τους Raiders. Αλλά ΟΚ, αν δεν μοιάζει να αγχώνεται για το θέμα ο Hue Jackson, εμάς δε μας πέφτει λόγος. Εξάλλου οι Raiders έχουν λαμπρή παράδοση στο συγκεκριμένο τομέα. Ο Al Davis θα ήταν περήφανος.

Τα υπόλοιπα αποτελέσματα

Lions και Packers έκαναν εντυπωσιακές νίκες σε χορταστικά παιχνίδια, που στην πράξη προέκυψαν πιο δύσκολα από όσο τα περιμέναμε. Αλλά όχι πραγματικά, καταλαβαίνετε. (Οι Buccaneers αργά θυμήθηκαν να παίξουν καλό football.) Η κατάρρευση των Bills συνεχίζεται με τη συντριβή στα χέρια των Dolphins που έκαναν την 3η συνεχόμενη νίκη τους. Οι Falcons διατηρούνται στο κυνήγι των Saints με τη νίκη επί των τίμιων Titans, ενώ οι Patriots με εντυπωσιακό β’ ημίχρονο επί των Chiefs έπιασαν κορυφή στην AFC. Τέλος, οι Jacksonville συνεχίζουν να υπάρχουν. Τα σκορ, συνοπτικά:

Detroit Lions - Carolina Panthers 49-35
Green Bay Packers - Tampa Bay Buccaneers 35-26
Miami Dolphins - Buffalo Bills 35-8
Cleveland Browns - Jacksonville Jaguars 14-10
St. Louis Rams - Seattle Seahawks 7-24
Atlanta Falcons - Tennessee Titans 23-17
New England Patriots - Kansas City Chiefs 34-3

Οι φάσεις

Θες να δεις το τρέξιμο της σεζόν; (ΟΚ εντάξει, δεν ξέρω αν είναι το τρέξιμο της σεζόν αλλά μοιάζει όπως θα έπρεπε να μοιάζει ένα ‘τρέξιμο της σεζόν’, οπότε γιατί όχι.) Ο LeGarrette Blount ποδοπατά την άμυνα των Packers λες και είναι Γαλάτης που έχει πιει μαγικό ζωμό και σέρνει πίσω του ρωμαϊκό στράτευμα απεγνωσμένο να τον σταματήσει.

Από το ίδιο παιχνίδι, το άλλο άκρο του fail ήρθε σε ένα πανικόβλητο first down που έκανε ο punter των Packers. Καθώς ετοιμαζόταν να διώξει τη μπάλα, είδε έναν Buccaneer να έρχεται κατά πάνω του, φοβήθηκε πως θα του μπλόκαρε το punt, επιχείρησε να τρέξει χάνοντας τη μπάλα. Την ξαναμάζεψε πριν χαθεί το fumble, έτρεξε για το down και ελάχιστες στιγμές αφού το εκανε, είδε τη μπάλα να γλιστρά από τα χέρια του και να φεύγει έξω. Το πιο αστείο κατά λάθος fake punt/first down της χρονιάς.

Δες τέλος τον άμοιρο διαιτητή του παιχνιδιού Ravens-Bengals να χάνεται κάτω από ένα πύργο τερατωδών παιχτών σε ένα επικό scramble για τη μπάλα. Τουλάχιστον θα μπορούσε να δει με σιγουριά ποιος πήρε την κατοχή, κάτι είναι κι αυτό.

Οι βαθμολογίες

Όλες οι ομάδες έχουν πλέον από 10 παιχνίδια. Ας δούμε τις βαθμολογίες στα 8 division. Με αστερίσκο οι ομάδες που αυτή τη στιγμή θα προκρίνονταν ως wildcards:

NFC North

1. Green Bay Packers (10-0)
2. Chicago Bears (7-3)*
3. Detroit Lions (7-3)*
4. Minnesota Vikings (2-8)
Τεράστια μάχη για τα 2 wild cards της περιφέρειας, που για την ώρα συνεχίζουν να τα παίρνουν Lions και Bears. Οι Packers στην πραγματικότητα έχουν μοναδικό αντίπαλο τους 49ers, για το #1 seed της περιφέρειας.

NFC South

1. New Orleans Saints (7-3)
3. Atlanta Falcons (6-4)
2. Tampa Bay Buccaneers (4-6)
4. Carolina Panthers (2-8)
Οι Falcons παραμένουν στο κυνήγι του τίτλου του division, αλλά παράλληλα η βασική τους έγνοια είναι στο NFC North, δηλαδή στους Lions και τους Bears.

NFC East

1. Dallas Cowboys (6-4)
2. New York Giants (6-4)
3. Philadelphia Eagles (4-6)
4. Washington Redskins (3-7)
Σφαγή εδώ για τον τίτλο, που λογικά θα είναι η μόνη πλέι-οφ θέση που θα δώσει το division. Οι Cowboys μοιάζουν φορμαρισμένοι, οι Giants έχουν πρόγραμμα-παλούκι, οι Eagles... τι να πούμε πια, οι Eagles καραδοκούν κι αυτοί. Χαλασμός.

NFC West

1. San Francisco 49ers (9-1)
2. Seattle Seahawks (4-6)
3. Arizona Cardinals (3-7)
4. St. Louis Rams (2-8)
Οι οδοστρωτήρες Bears του ‘85 παραμένει η ομάδα που έχει εξασφαλίσει νωρίτερα την πρόκρισή της στα πλέι-οφ, στην ιστορία του NFL. Την επόμενη βδομάδα, οι 49ers θα μπορούν να μοιράζονται αυτό το ρεκόρ, με τον κατάλληλο συνδυασμό αποτελεσμάτων.

AFC North

1. Baltimore Ravens (7-3)
2. Pittsburgh Steelers (7-3)*
3. Cincinnati Bengals (6-4)*
4. Cleveland Browns (4-6)
Οι Bengals αρχίζουν να υποχωρούν, αλλά ελπίζουν ακόμα στο ένα wild card, απ’τη στιγμή που όλη η υπόλοιπη AFC μοιάζει στα όρια της κατάρρευσης.

AFC South

1. Houston Texans (7-3)
2. Tennessee Titans (5-5)
3. Jacksonville Jaguars (3-7)
4. Indianapolis Colts (0-10)
Ουδέν νεότερον. Αν είχαν τον Schaub υγιή, οι Texans πήγαιναν για το #1 της περιφέρειας. Τώρα, θα δείξει. Πάντως το division δεν το χάνουν.

AFC East

1. New England Patriots (7-3)
2. New York Jets (5-5)
3. Buffalo Bills (5-5)
4. Miami Dolphins (3-7)
Οι Bills μοιάζουν τελειωμένοι, αλλά οι Jets θα διεκδικήσουν μέχρι τέλους το #6 seed της περιφέρειας.

AFC West

1. Oakland Raiders (6-4)
2. Denver Broncos (5-5)
3. San Diego Chargers (4-6)
4. Kansas City Chiefs (4-6)
Οι Raiders μοιάζουν να έχουν βρει ρυθμό και σε ένα κακό division αυτό θα είναι αρκετό. Εκτός κι αν Tebow.

Η εικόνα των πλέι-οφ

To πεδίο των διεκδικητών έχει αρχίσει να περιορίζεται αισθητά και στις 2 περιφέρειες, ειδικά στην NFC, με 8 ομάδες να παίζουν για 6 θέσεις. Packers και 49ers παίζουν για τις #1-2, Saints-Falcons για την #3 (και όποιος την χάσει, πάει για την #5), ο νικητής του NFC East βλέπει μάλλον την #4, κάτι που αφήνει πιθανότητα Lions, Bears και μάλλον Falcons να μάχονται για τα 2 wild cards.

Στην AFC ακόμα γίνεται χαμός, αλλά κάπως πιο συγκεκριμένα: Οι 4 από τις 6 θέσεις των πλέι-οφ έχουν βασικά καθαρίσει (Patriots, Texans, Ravens, Steelers δεν μένουν έξω), οι Raiders απλά περιμένουν να ξεμείνει από μαγεία ο Tebow για να κλειδώσουν την #4, κάτι που θα αφήσει ουσιαστικά 5 ομάδες να μάχονται για το 6ο seed της περιφέρειας.

Αναλυτικά:

NFC: Packers (10-0), 49ers (9-1), Saints (7-3), Cowboys (6-4) & Lions (7-3), Bears (7-3)
AFC: Patriots (7-3), Texans (7-3), Ravens (7-3), Raiders (6-4) & Steelers (7-3), Bengals (6-4)

Κύριοι λοιποί διεκδικητές:
NFC: Falcons (6-4), Giants (6-4), Buccaneers (4-6)
AFC: Broncos (5-5), Titans (5-5), Jets (5-5), Bills (5-5), Chargers (4-6)

Επόμενη αγωνιστική

Πολύ ζουμί την επόμενη βδομάδα, όπου ξεχωρίζει ο οικογενειακός εμφύλιος των προπονητών Jim και John Harbaugh με 49ers-Ravens ανήμερα των Ευχαριστιών. Ας το βαφτίσουμε Harbaugh Bowl. (HarBowl? Harbawl? Discuss.) Τα άλλα δύο παιχνίδια της ημέρας των Ευχαριστιών (μεγάλη παράδοση για το NFL) είναι Cowboys-Dolphins και Lions-Packers. Στο κυρίως μέρος της αγωνιστικής έχουμε παιχνίδια σαν το Jets-Bills ή Titans-Buccaneers (όπου οι ηττημένοι θα πέσουν μάλλον οριστικά νοκ άουτ), οι Chargers (απέναντι στους Broncos) και οι Eagles (απέναντι στους Patriots) παίζουν το τελευταίο τους χαρτί, το Raiders-Bears θα είναι ματσάρα, ενώ το ντέρμπι της αγωνιστικής είναι το Saints-Giants τη Δευτέρα το βράδυ. Καλή όρεξη.