Citius, altius....periergus!

Ολυμπιακοί αγώνες. 27 διαφορετικές διοργανώσεις. Χιλιάδες στιγμές γεμάτες δόξα, μεγαλείο, ρεκόρ και μετάλλια. Και κάποιες άλλες άγνωστες, που μέσα τους όμως περικλείουν όλη την ανθρώπινη φύση. Τη δύναμή της και τις αδυναμίες της. Το Sport24.gr συγκέντρωσε 65 μικρές ολυμπιακές ιστορίες, αντιπροσωπευτικές του σημαντικότερου και μεγαλύτερου αθλητικού γεγονότος στον κόσμο. Από το 1896 και την Αθήνα, μέχρι το 2012 και το Λονδίνο, "παρελαύνουν" αθλητές και αθλήτριες, διοργανωτές και φιλοξενούμενοι, αστέρες και άσημοι, πιτσιρικάδες και παππούδες, φιέστες και δράματα, χιούμορ και φαντασία, τρέλες και απρόοπτα, πείσματα και παραξενιές, λάθη και επανορθώσεις, αδικίες και ατυχίες, θρίαμβοι και αποθεώσεις, παράξενα και απίστευτα. Όλα μαζί, "εικόνες" και "καρέ" ενός ατελείωτου φιλμ που γυρίζεται ασταμάτητα κάθε τέσσερα χρόνια, εδώ και πάνω από έναν αιώνα.

1. ΑΘΗΝΑ 1896

- Ακόμα ένα ποτηράκι…

Ο Σπύρος Λούης, μεγάλος νικητής του Μαραθωνίου δρόμου το 1896, αμέσως μετά τον τερματισμό αρνήθηκε να πιει από τα επίσημα αναψυκτικά των διοργανωτών και το έριξε έξω προτιμώντας μερικά ποτηράκια κρασί!

Ο Σπύρος Λούης προτίμησε το κρασάκι για να ξεδιψάσει μετά τον Μαραθώνιο!

- Ενώπιον του Εξοχώτατου!

Ο Γάλλος δρομέας των 100 μέτρων, Αλφόνς Γκριζέλ, προσήλθε στον αγώνα φορώντας λευκά γάντια. "Τρέχω μπροστά στον Βασιλιά", ήταν η αφοπλιστική του εξήγηση.

- Πολυσυμμετοχικότητα

Πολλοί τουρίστες που είχαν έρθει για να παρακολουθήσουν τους αγώνες, ενθουσιασμένοι από το γενικότερο κλίμα που επικρατούσε εκείνες τις μέρες στην Αθήνα, δήλωσαν συμμετοχή σε διάφορα αθλήματα με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση του Άγγλου Τζον Μπόλαντ, ο οποίος κέρδισε χρυσά μετάλλια στο απλό και το διπλό του τένις, αναπληρώνοντας έναν αθλητή που αρρώστησε.

2. ΠΑΡΙΣΙ 1900

- Ο άγνωστος πιτσιρικάς

Σε ηλικία μόλις 9 ετών, ένας μικρός Γάλλος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με την ολλανδική ομάδα στην δίκωπο με πηδαλιούχο. Ο πιτσιρικάς αντικατέστησε τον κανονικό πηδαλιούχο, ο οποίος αποκλείστηκε ως υπέρβαρος και έγινε έτσι ο νεότερος Ολυμπιονίκης. Κανείς δεν έμαθε ποτέ το όνομά του, αφού ο μικρός φρόντισε να εξαφανιστεί μετά την απονομή!

- Χρυσά κατόπιν εορτής

Η ανοργανωσιά βασίλευε στους Αγώνες του Παρισιού. Ο Μισέλ Τεατό, νικητής του Μαραθωνίου, παρέλαβε το μετάλλιο του 12 χρόνια μετά, ενώ η Μάργκαρετ Άμποτ – φοιτήτρια των καλών Τεχνών – αποφάσισε να πάρει μέρος στο αγώνισμα του γκολφ, κέρδισε το χρυσό, αλλά μέχρι το θάνατό της πίστευε πως είχε πάρει μέρος σε κάποιο απλό τουρνουά, αφού ποτέ δεν της απονεμήθηκε το μετάλλιο.

- Θα σου σπάσω τα μούτρα…

Ο Αμερικανός Άλβιν Κρένζλαϊν κέρδισε τέσσερα χρυσά στον στίβο, όμως το τελευταίο, στο μήκος, ήταν το πλέον επεισοδιακό. Στον προκριματικό ο Κρένζλαϊν είχε έρθει δεύτερος, πίσω από τον συμπατριώτη του, Μάγιερ Πρίνσταϊν. Οι επιδόσεις του προκριματικού μετρούσαν κανονικά στη διοργάνωση και οι δυο Αμερικανοί συμφώνησαν να μην πάρουν μέρος στον τελικό. Ο Κρένζλαϊν όμως δεν τήρησε τη συμφωνία, αγωνίστηκε κανονικά και πέρασε κατά ένα εκατοστό τον Πρίνσταϊν παίρνοντας το χρυσό μετάλλιο. Ο δεύτερος έγινε έξαλλος και επιτέθηκε στον αντίπαλό του, προσπαθώντας να τον κάνει μαύρο στο ξύλο!

3. ΣΕΝΤ ΛΟΥΙΣ 1904

- Γυμναστής με πόδι πειρατή

Ο Αμερικανός Τζορτζ Άιζερ κέρδισε τέσσερα μετάλλια (δυο χρυσά, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο) στη γυμναστική με ένα ξύλινο πόδι, αφού μικρός είχε ακρωτηριαστεί από ένα τρένο τη στιγμή που έπαιζε στις ράγες.

Ο Τζορτζ Άιζερ με συναθλητές του, φορώντας παντελόνι για να μη φαίνεται το ξύλινο πόδι του

- Φέρτε μου να πιω το ακριβότερο πιοτό…

Ο Ούγγρος Λάγιος Γκέντσι, αθλητής στο άλμα εις ύψος, συνήθιζε να πίνει κρασί πριν τους αγώνες για να μπει στο κέφι και να κάνει καλές επιδόσεις. Ήταν από τα φαβορί για την κατάκτηση ενός μεταλλίου, μέχρι τη στιγμή που οι άνθρωποι της αποστολής ανακάλυψαν την κάβα του και έκρυψαν τα μπουκάλια. Αποτέλεσμα; Ο Λάγιος ήρθε μόλις τέταρτος με άλμα στο 1.75. Την επόμενη, όταν και του επεστράφη ο οίνος, ο θεριακλής Ούγγρος σε ανεπίσημο αγώνα πέρασε με άνεση το 1.80, επίδοση που θα του είχε χαρίσει το χρυσό!

4. ΛΟΝΔΙΝΟ 1908

- Ένα κατοστάρι εννιά μέτρα μακρύτερο

Οι κολλημένοι με τις γιάρδες Εγγλέζοι, αποφάσισαν τελικά να υιοθετήσουν το μετρικό σύστημα, όχι όμως χωρίς γκρίνια. Το βρετανικό κοινό θεώρησε άδικη αυτή την αλλαγή, αφού οι αθλητές της χώρας τους έπρεπε να ξεχάσουν τις 100 γιάρδες (91 μέτρα περίπου) και να τρέξουν εννιά μέτρα παραπάνω.

- Χρυσός εξηντάρης

Ο παππούς από τη Σουηδία, Όσκαρ Σουάν, κέρδισε ένα χάλκινο και δυο χρυσά μετάλλια στη Σκοποβολή. Ο 60χρονος αετομάτης πρόσθεσε το 1912 άλλα δυο μετάλλια στη συλλογή του, ενώ το 1920, σε ηλικία πλέον 72 ετών, έσπασε όλα τα ρεκόρ φεύγοντας από την Αμβέρσα με ένα ακόμα ασημένιο στις αποσκευές του.

Ο Όσκαρ Σουάν (δεύτερος από αριστερά), ο μεγαλύτερος σε ηλικία αθλητής που πήρε ποτέ ολυμπιακό μετάλλιο

- Ο λαστιχένιος Γιούρι

Οι γιατροί τού είχαν ξεκαθαρίσει πως δεν θα ξαναπερπατούσε λόγω της παραλυτικής πολιομυελίτιδας από την οποία προσβλήθηκε όταν ήταν μικρός. Όμως ο Ρέιμοντ Γιούρι δεν το έβαλε κάτω, επινόησε δικές του ασκήσεις και μετά από πολύχρονη και σκληρή προσπάθεια, κατάφερε να ξανασταθεί όρθιος. Από εκείνη τη στιγμή σάρωσε όλα τα μετάλλια στα άλματα (1900, 1904 & 1908, 8 χρυσά σε μήκος, τριπλούν και ύψος άνευ φοράς), αποκτώντας το προσωνύμιο "λαστιχένιος".

5. ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ 1912

- Ο μεγαλύτερος Μαραθώνιος

Ο Ιάπωνας μαραθωνοδρόμος Σίζο Κανακούρι δεν τερμάτισε ποτέ, αλλά το μυστήριο το έλυσε ο ίδιος αφού πρώτα παρήλθε μισός αιώνας. Ενώ βρισκόταν στο 20ο χιλιόμετρο της διαδρομής, λιποθύμησε από την εξάντληση και τον μάζεψε μια οικογένεια αγροτών. Όταν συνήλθε, ντροπιασμένος για την αποτυχία του γύρισε στην πατρίδα του χωρίς να ενημερώσει κανέναν. Πάνω από μισό αιώνα αργότερα, το 1966, η σουηδική τηλεόραση τον προσκάλεσε να ολοκληρώσει τον αγώνα, ο ίδιος απάντησε θετικά και τελικά έτρεξε την υπόλοιπη διαδρομή με συνολικό χρόνο 54 χρόνια, 8 μήνες, 6 μέρες, 5 ώρες, 32 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα! "Ήταν μια μακριά διαδρομή. Στην πορεία παντρεύτηκα, έκανα 6 παιδιά και 10 εγγόνια", δήλωσε ο Κανακούρι.

- Άσε με να σε περάσω

Ο Φινλανδός Χάνες Κολεμάινεν κατέκτησε 3 χρυσά μετάλλια στους δρόμους αντοχής, η κούρσα όμως των 5000 μέτρων έμεινε στην ιστορία. Εκεί ο Κολεμάινεν αποσπάστηκε από το ξεκίνημα μαζί με τον μεγάλο του αντίπαλο, Ζαν Μπουέν. Ο Φινλανδός έκανε 16 αποτυχημένες προσπάθειες για να προσπεράσει τον Γάλλο και τα κατάφερε στην 17η, 20 μέτρα πριν τον τερματισμό, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο για μόλις ένα εκατοστό του δευτερολέπτου.

6. ΑΜΒΕΡΣΑ 1920

- Κολυμπώντας μέσα στα παπούτσια

Ο Ζοζέφ Γκιγεμό, ο άνθρωπος που νίκησε τον μεγάλο Πάαβο Νούρμι στα 5 χιλιόμετρα ήταν ένας φανατικός καπνιστής. Ο Γάλλος πήρε και το ασημένιο στα 10.000 μέτρα, διαδρομή την οποία έτρεξε με δυο νούμερα μεγαλύτερα παπούτσια (αφού τα δικά του είχαν κλαπεί) και σκασμένος από το φαΐ, αφού μετά από αίτημα του βασιλιά του Βελγίου, ο τελικός μεταφέρθηκε τελευταία στιγμή τρεις ώρες νωρίτερα, μόλις δηλαδή ο Γκιγεμό είχε σηκωθεί από το τραπέζι. Παρόλα αυτά, έχασε το χρυσό από τον Νούρμι για μόλις ένα δευτερόλεπτο!

Ζοζέφ Γκιγεμό και Πάαβο Νούρμι, δυο μεγάλοι αντίπαλοι

- Καλοκαίρια και χειμώνες…

Ο μοναδικός άνθρωπος που έχει πάρει χρυσά μετάλλια σε Θερινούς και Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι ο Αμερικανός Έντι Ίγκαν. Το 1920 στην Αμβέρσα κέρδισε την κατηγορία ελαφρών βαρών στην πυγμαχία, ενώ 12 χρόνια αργότερα, στους αγώνες του Λέικ Πλάσιντ, κρέμασε στο λαιμό του άλλο ένα χρυσό, αυτή τη φορά με την ομάδα των ΗΠΑ στο τετραπλό έλκηθρο.

7. ΠΑΡΙΣΙ 1924

- Προσοχή, δαγκώνω…

Ο Γάλλος μποξέρ Ροζέρ Μπρους, στον προημιτελικό αγώνα της κατηγορίας του, αντί να πυγμαχεί, δάγκωνε τον αντίπαλό του στο στήθος και τους ώμους. Το θύμα, ο Βρετανός Χένρι Μάλιν, διαμαρτυρήθηκε στον διαιτητή, οι κριτές απέρριψαν το αίτημά του και ο Γάλλος πήρε τη νίκη-πρόκριση. Όμως στη συνέχεια, μετά από ένσταση που υπέβαλλε ένας Σουηδός, μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, ο Μάλιν εξετάστηκε από τον γιατρό των αγώνων, ο οποίος επιβεβαίωσε τους ισχυρισμούς του Βρετανού πυγμάχου. Ο Μπρους αποκλείστηκε και ο Μάλιν, αφού την έβγαλε καθαρή από τα σαγόνια του αντιπάλου του, κέρδισε τελικά το χρυσό μετάλλιο.

- Άλμα σε λάθος άθλημα

Ο Αμερικανός Ρόμπερτ Λεζέντρ έκανε παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος πηδώντας 7.76 μ., αλλά δεν πήρε το χρυσό μετάλλιο, πολύ απλά γιατί η επίδοση έγινε στο αγώνισμα του πεντάθλου. Η συνολική του συγκομιδή τού έδωσε τελικά το χάλκινο μετάλλιο. Το χρυσό στον τελικό του μήκους (εκεί όπου δεν μπόρεσε να προκριθεί ο Λεζέντρ!) πήρε ένας άλλος Αμερικάνος, ο Γουίλιαμ Ντεχάρτ με άλμα στα 7.44μ.

8. ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ 1928

- Οι Γερμανοί ξανάρχονται…

Η επανεμφάνιση των Γερμανών – μετά από 16 χρόνια σιωπηρής τιμωρίας λόγω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου – συνοδεύτηκε από 31 μετάλλια (εκ των οποίων τα 10 χρυσά) και τη δεύτερη θέση στον συγκεντρωτικό πίνακα πίσω από τις ΗΠΑ.

Ο Μπόμπι Πιρς που περίμενε τις πάπιες να περάσουν...

- Που πας; Δε βλέπεις τις πάπιες;

Μέγιστη μορφή του Ολυμπιακού κινήματος ο Αυστραλός κωπηλάτης Μπόμπι Πιρς, ο οποίος μόλις είδε στη διάρκεια μιας προκριματικής κούρσας ένα κοπάδι πάπιες να περνούν αμέριμνα μπροστά του, σταμάτησε και περίμενε ευλαβικά να περάσουν. Τελικά κατάφερε να πάρει την πρόκριση και το χρυσό μετάλλιο στον τελικό.

9. ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ 1932

- 3.460 μέτρα… στιπλ

Στον τελικό των 3.000 μ. στιπλ, η συσκευή που μετράει τους γύρους έκανε γκάφα και "ανάγκασε" τους αθλητές να κάνουν μια στροφή παραπάνω. Ο νικητής δεν άλλαξε, όμως ο δεύτερος έχασε το ασημένιο μετάλλιο γιατί στα επιπλέον 400 μέτρα, ο Τόμας Ίβενσον πέρασε τον Τζόζεφ Μακ Κλάσκι. Το καλύτερο απ’ όλα είναι πως ενώ αποδείχθηκε το λάθος, η κατάταξη έμεινε όπως είχε, αφού δεν έγινε ένσταση από την ενδιαφερόμενη πλευρά.

- Σκανδιναβικό θηρίο

Ο Σουηδός παλαιστής Καρλ Βέστεργκρεν κέρδισε τον τρίτο του Ολυμπιακό τίτλο στην ελληνορωμαϊκή πάλη συμπληρώνοντας 12 χρόνια στην κορυφή του αθλήματος. Το 1920 κέρδισε στα μεσαία βάρη, το 1924 στα ελαφρά και το 1932 στα… βαρέα βάρη!

- Δώστε μου άθλημα να αγωνιστώ

Η Τεξανή με νορβηγικές ρίζες Μπέιμπ Ντίντρικσον κέρδισε δυο χρυσά μετάλλια – στα 80 μέτρα με εμπόδια και στον ακοντισμό – και ένα ασημένιο στο άλμα εις ύψος. Κατηγορήθηκε για επαγγελματισμό, επειδή πληρωνόταν για να παραδίδει μαθήματα κολύμβησης σε παιδιά, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Έπαιξε μπάσκετ σε αντρική ομάδα και αργότερα ασχολήθηκε επιτυχημένα με το επαγγελματικό γκολφ. Θεωρείται η πιο πλήρης αθλήτρια όλων των εποχών.

10. ΒΕΡΟΛΙΝΟ 1936

- Το πολύ το κύριε ελέησον

Στην τελετή έναρξης η χιτλερική νεολαία παρέλασε υπό τους ήχους της όπερας του Βάγκνερ "Tannhauser". Ακολούθησε ο γερμανικός ύμνος και έπειτα ο ύμνος του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος. Ο τελευταίος ακούστηκε συνολικά 480 φορές κατά τη διάρκεια των αγώνων!

Ο Τζέσε Όουενς στο άλμα εις μήκος στο Βερολίνο

- Φίλοι μέχρι θανάτου

Ο μεγάλος Τζέσε Όουενς δέχτηκε συμβουλές στον προκριματικό του μήκους από τον αντίπαλό του, Γερμανό Λουτς Λονγκ και κατάφερε να προκριθεί στον τελικό, στον οποίο νίκησε το ζωντανό σύμβολο της Άριας φυλής μετά από σκληρή μονομαχία. Οι δυο αθλητές συνδέθηκαν με στενή φιλία, την οποία διέκοψε ο θάνατος του Λονγκ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

- Χωρίς όρια

Ο Ούγγρος Όλιβερ Χάλασι κέρδισε το τρίτο του μετάλλιο (δυο χρυσά και ένα ασημένιο) με την ομάδα του πόλο, αν και ακρωτηριασμένος. Ο Χάλασι είχε χάσει το κάτω του άκρο σε ατύχημα όταν ήταν οκτώ ετών. Στις τρεις ολυμπιακές διοργανώσεις που αγωνίστηκε (1928,1932 & 1936), πέτυχε τρία, έντεκα και έξι γκολ αντίστοιχα!

11. ΛΟΝΔΙΝΟ 1948

- Αφήνοντας πίσω το σιδηρούν παραπέτασμα

Η Μαρί Προβανζίκοβα, η προπονήτρια της ομάδας γυμναστικής της Τσεχοσλοβακίας, έγινε η πρώτη γυναίκα στην ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων που ζήτησε – και πήρε – πολιτικό άσυλο στη Δύση.

- Θα συρθώ και θα το πάρω

Ο Βέλγος μαραθωνοδρόμος Ετιέν Γκαγί μπήκε πρώτος στο Γουέμπλεϊ ευρισκόμενος στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ο Αργεντίνος Καμπρέρα και ο Βρετανός Ρίτσαρντς εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός και τον προσπέρασαν, παίρνοντας πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα. Ο Γκαγί δεν το έβαλε κάτω, πέρασε παραπαίοντας τρίτος τη γραμμή του τερματισμού και στη συνέχεια απομακρύνθηκε με φορείο από το στάδιο.

- Τσίτσιδος Πακιστανός στην πισίνα

Λίγο πριν τον προκριματικό στα 100 μέτρα ύπτιο, ένας Πακιστανός κολυμβητής που βρισκόταν πάνω στον βατήρα, έβγαλε το μπουρνούζι του και διαπίστωσε έκπληκτος ότι είχε ξεχάσει να φορέσει το μαγιό του. Τελείως φρικαρισμένος πήδηξε μέσα στην πισίνα με άμεσο επακόλουθο την ακύρωσή του και βέβαια τη λύτρωσή του.

12. ΕΛΣΙΝΚΙ 1952

- Υιέ μου, υιέ μου!

Μεγάλες στιγμές στην Ολυμπιακή πισίνα, όταν ο Ζαν Μπουατό κέρδισε στα 400 μέτρα ελεύθερο το πρώτο χρυσό της Γαλλίας στην κολύμβηση, με αποτέλεσμα ο μπαμπάς Μπουατό να πέσει με μια μεγαλοπρεπέστατη μπόμπα στο νερό για να αγκαλιάσει τον κανακάρη του.

Μπαμπάς και γιος, Γκαστόν και Ζαν Μπουατό πανηγυρίζουν μαζί

- Τρεχάτε ποδαράκια μου

Το σύστημα που ακολούθησε ο Σουηδός Ίνγκεμαρ Γιόχανσον στον τελικό βαρέων βαρών της πυγμαχίας απέναντι στα καταιγιστικά χτυπήματα του αντιπάλου του Αμερικανού Εντ Σάντερς, ήταν η άτακτη υποχώρηση και το κωμικό τρέξιμο γύρω γύρω από το ρινγκ. Ο Σουηδός ακυρώθηκε λόγω παθητικότητας και διακωμώδησης του αθλήματος και μάλιστα δεν του απονεμήθηκε καν το ασημένιο μετάλλιο. Τριάντα χρόνια αργότερα αποκαταστάθηκε η αδικία, αφού και οι γενναίοι έχουν το δικαίωμα να το βάλουν στα πόδια κάποια στιγμή!

- Και με το δεξί και με το αριστερό

Ο δεξιόχειρας Κάρολι Τάκατς, μέλος της ουγγρικής ομάδας της σκοποβολής, τραυματίστηκε σοβαρά στο "καλό" του χέρι σε ατύχημα με χειροβομβίδα στη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1948, ο Τάκατς, έχοντας μάθει πλέον να σκοπεύει με το αριστερό, εμφανίστηκε στους Ολυμπιακούς αντιμετωπίζοντας το ειρωνικό σχόλιο του μεγάλου φαβορί για τη νίκη, Κάρλος Ενρίκε Ντιάς: "Τι κάνεις εσύ εδώ;" "Ήρθα για να μάθω", απάντησε απτόητος ο Ούγγρος και λίγες ώρες αργότερα στεκόταν στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, κοιτώντας τον αντίπαλό του που είχε πάρει την τέταρτη θέση. Ο φοβερός Τάκατς επανέλαβε τον θρίαμβό του και στο Ελσίνκι και έγινε ο πρώτος σκοπευτής με δυο συνεχόμενα χρυσά στο πιστόλι ταχύτητας.

13. ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ 1956

- Ο πρόδρομος της Dream Team

Η αμερικάνικη ομάδα του μπάσκετ με ηγέτες τον Μπιλ Ράσελ και τον Κέι Σι Τζόουνς, έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ κερδίζοντας όλα τα παιχνίδια του τουρνουά με πάνω από 30 πόντους διαφορά, ενώ παράλληλα πρόσφερε υψηλού επιπέδου θέαμα σε όσους την παρακολούθησαν.

Χάρολντ Κόνολι και Όλγα Φικότοβα, το ζευγάρι της Μελβούρνης

- Ο αισθηματίας σφυροβόλος

Ο Αμερικανός αθλητής της σφυροβολίας Χάρολντ Κόνολι κέρδισε το χρυσό μετάλλιο, έκανε ολυμπιακό ρεκόρ και πρόλαβε να ερωτευθεί την Όλγα Φικότοβα (χρυσή στη δισκοβολία στην ίδια διοργάνωση), η οποία δέχτηκε την πρόταση γάμου που της έγινε, με αποτέλεσμα το ζευγαράκι να παντρευτεί μετά τους αγώνες, στην Πράγα, παρουσία μεγάλου πλήθους κόσμου.

- Τίτλοι τέλους για την "ατμομηχανή"

Ο μεγάλος Εμίλ Ζάτοπεκ, ο μοναδικός αθλητής που έχει νικήσει 5 χλμ, 10 χλμ και Μαραθώνιο σε μια Ολυμπιάδα (1952), έκλεισε την τεράστια καριέρα του στον Μαραθώνιο της Μελβούρνης, όπου έτρεξε παρά την κήλη που τον βασάνιζε τις τελευταίες εβδομάδες. Ο Τσεχοσλοβάκος πήρε τελικά την έκτη θέση και βρήκε στη γραμμή του τερματισμού τον νικητή και μεγάλο του αντίπαλο – αιώνιο δεύτερο εξαιτίας του Ζάτοπεκ – Γάλλο Αλέν Μιμούν να τον περιμένει συγκινημένος για να τον σφίξει στην αγκαλιά του κάτω από την αποθέωση των θεατών που παρακολουθούσαν εκστατικοί τους τίτλους τέλους της καριέρας ενός από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών.

14. ΡΩΜΗ 1960

- Κριτές της συμφοράς

Στον τελικό των 100 μέτρων ελεύθερου στιλ, το ηλεκτρονικό χρονόμετρο έδωσε πρώτο τον Αμερικανό Λανς Λάρσον, το ίδιο και οι χρονομέτρες με τα ρολόγια χειρός. Ο δεύτερος, Αυστραλός Τζον Ντέβιτ συνεχάρη τον αντίπαλό του και έφυγε από την πισίνα απογοητευμένος. Όμως οι κριτές είχαν διαφορετική γνώμη, αφού είδαν ισοπαλία και με την ψήφο του προέδρου τους, Χανς Ρουνστρίμερ (κάτι που απαγορευόταν από τον κανονισμό), αποφάσισαν ότι το χρυσό θα το έπαιρνε ο δεύτερος, Ντέβιτ! Τέσσερα ολόκληρα χρόνια οι Αμερικανοί γύρευαν δικαίωση, όμως η απόφαση δεν άλλαξε ποτέ. Το συμβάν έγινε η αφορμή για να τοποθετηθούν στα τοιχώματα της πισίνας τα ηλεκτρονικά touchpads, τα οποία ακουμπούν πλέον οι αθλητές όταν τερματίζουν.

Γουίλμα Ρούντολφ, η "μαύρη γαζέλα" της Ρώμης

- Η μαύρη "γαζέλα"

Η Γουίλμα Ρούντολφ χτυπήθηκε στα παιδικά της χρόνια από πολιομυελίτιδα, οστρακιά και πνευμονία, όμως τίποτα από αυτά δεν την εμπόδισε να γίνει μια από τις μεγαλύτερες σπρίντερ όλων των εποχών. Στη Ρώμη κέρδισε 3 χρυσά στα 100 μ., στα 200 μ. και στη μικρή σκυταλοδρομία. Οι Ιταλοί, εντυπωσιασμένοι από την ταχύτητα, τη χάρη και την ομορφιά της, την ονόμασαν "la Gazzella Nera", δηλαδή μαύρη γαζέλα.

15. ΤΟΚΙΟ 1964

- Όταν μάθαμε πως υπάρχουν και χιλιοστά…

Στα 100 μέτρα ελεύθερο των ανδρών, ο Γερμανός Χανς Γιόαχιμ Κλάιν και ο Αμερικανός Γκάρι Ίλμαν έπεσαν κυριολεκτικά μαζί στον τερματισμό. Έμελλε να είναι ο Αμερικανός, αυτός που θα βίωνε πρώτος τη σημασία που έχει ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου, αφού αυτή ήταν η χρονική διαφορά που του στέρησε το (χάλκινο) μετάλλιο.

- Cherchez l’homme

Όταν ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Χαγιάτο Ικέντα, προσκάλεσε την αρχηγό της χρυσής ομάδας βόλεϊ γυναικών, το τελευταίο που περίμενε να ακούσει από τα χείλη της ήταν ακριβώς αυτό που του είπε η Μασάε Κασάι: "Κύριε πρωθυπουργέ, η σκληρή προπόνηση δεν μου αφήνει χρόνο να βρω έναν άντρα!" Ο Πρωθυπουργός δεν έχασε χρόνο, της γνώρισε τον καλλιτέχνη Καζούο Νακαμούρα και λίγο καιρό αργότερα έφαγε κουφέτα.

- Σήκωσε μπαϊράκι

Η Αυστραλέζα κολυμβήτρια Ντόουν Φρέιζερ πήρε το τρίτο συνεχόμενο χρυσό (μετά τη Μελβούρνη και τη Ρώμη) στα 100 μέτρα ελεύθερο, αλλά λίγες μέρες αργότερα συνελήφθη με την κατηγορία της κλοπής της ολυμπιακής σημαίας που κυμάτιζε έξω από την οικία του αυτοκράτορα Χιροχίτο! Τελικά αφέθηκε ελεύθερη, μάλιστα ο Ιάπωνας αυτοκράτορας της χάρισε τη σημαία ως ενθύμιο, αλλά η Ομοσπονδία της Αυστραλίας την τιμώρησε με δεκαετή αποκλεισμό από κάθε επίσημη διοργάνωση, κρίνοντας ότι η συμπεριφορά της εξέθεσε την πατρίδα της.

16. ΜΕΞΙΚΟ ΣΙΤΙ 1968

- Ντόπες, ταρτάν, χρονόμετρα και… έλεγχος φύλου

Πολλές ήταν οι καινοτομίες που παρουσιάστηκαν στο Μέξικο Σίτι. Οι νικητές θα περνούσαν από αντιντόπινγκ κοντρόλ, οι δρομείς θα δοκίμαζαν το ταρτάν, τα ηλεκτρονικά μέσα θα αποφάσιζαν πλέον για τον νικητή και για… καλό και για κακό, οι αθλήτριες θα περνούσαν από έλεγχο φύλου, απόφαση η οποία ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών, αφού θεωρήθηκε ρατσιστική.

Το θρυλικό άλμα του Μπομπ Μπίμον στα 8.90 μ.

- Αποπληκτική υστερία

Στην πρώτη του προσπάθεια στον τελικό του μήκους, ο Μπομπ Μπίμον έτρεξε με δύναμη, πάτησε τέλεια και απογειώθηκε προς τη δόξα. Το άλμα του ήταν τόσο μεγάλο που ξεπέρασε το πεδίο της συσκευής οπτικής μέτρησης. Η κλασική ταινία μέτρησης που επιστρατεύτηκε, έδειξε 8.90 μ. Τα τελευταία 33 χρόνια το παγκόσμιο ρεκόρ είχε προχωρήσει 23 εκατοστά. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ο Μπίμον πρόσθεσε άλλα 55, αλλά στην αρχή δεν το κατάλαβε, επειδή το μετρικό σύστημα τού ήταν άγνωστο. Όταν όμως τα μέτρα έγιναν πόδια (29 και 2.5 ίντσες), ο Αμερικανός κατέρρευσε από τη χαρά του σε μια φυσιολογική αντίδραση παράλυσης, που στην ιατρική ονομάζεται "αποπληκτική υστερία". Κάτι ανάλογο έπαθαν και οι αντίπαλοί του – όχι ακριβώς από χαρά – που σοκαρισμένοι από το ρεκόρ, δεν μπόρεσαν σε καμία στιγμή να συγκεντρωθούν στον αγώνα.

17. ΜΟΝΑΧΟ 1972

- Αυθόρμητη διαμαρτυρία

Η ΔΟΕ και η Αμερικανική Ολυμπιακή Επιτροπή θεώρησαν προσβλητική τη συμπεριφορά των νικητών των 400 μέτρων Βίνσεντ Μάθιους (χρυσό) και Γουέιν Κόλετ (ασημένιο) και τους απέκλεισαν δια βίου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τι είχε συμβεί; Οι δυο αθλητές εξαγρίωσαν το κοινό, όταν στην τελετή απονομής των μεταλλίων, ανεβασμένοι και οι δυο στο πρώτο σκαλοπάτι του βάθρου με ξεκούμπωτες φόρμες, προτίμησαν να συνομιλούν αδιάφορα, ακόμα και την ώρα που παιάνιζε ο εθνικός τους ύμνος. Ο Μάθιους είπε αργότερα ότι ήταν ένας αυθόρμητος τρόπος για να διαμαρτυρηθεί για την ρατσιστική συμπεριφορά του προπονητή των ΗΠΑ, Μπιλ Μπάουερμαν, απέναντί του, ο δε Κόλετ δήλωσε ότι δεν ήθελε να τιμήσει τον εθνικό ύμνο λόγω της ρατσιστικής αντιμετώπισης των αφροαμερικανών στη χώρα του.

- Βαρέθηκε να κολυμπάει

Σε διάστημα επτά ημερών ο Αμερικανός Μαρκ Σπιτς κέρδισε επτά χρυσά μετάλλια σε επτά διαφορετικά αγωνίσματα, επιτυγχάνοντας μάλιστα σε όλα παγκόσμιο ρεκόρ. Το μόνο του άγχος ήταν αν θα προλάβαινε να πάρει μέρος σε όλα. Σε μια από τις τελετές απονομής, ο Σπιτς κράτησε τα παπούτσια του πάνω από το κεφάλι του. Η ΔΟΕ ενοχλήθηκε από την κίνηση και εξέτασε την περίπτωση της γκρίζας διαφήμισης, αθωώνοντας τελικά τον αθλητή.

18. ΜΟΝΤΡΕΑΛ 1976

- Αραιοκατοικημένο… μετάλλιο

Με πληθυσμό μόλις 53.000 κατοίκους, οι Βερμούδες έγιναν η πιο αραιοκατοικημένη χώρα που κέρδισε μετάλλιο σε θερινούς Ολυμπιακούς αγώνες, χάρη στον Κλάρενς Χιλ, ο οποίος κατέκτησε το χάλκινο στην πυγμαχία, στην κατηγορία των βαρέων βαρών.

- Ο "αγαπούλης"

Ο Σοβιετικός παλαιστής Λεβάν Τεντιασβίλι είχε μια μοναδική μέθοδο για να "φτιάχνεται" πριν εφαρμόσει την αποφασιστική λαβή και ρίξει τον αντίπαλο στο ταπί. Έψαχνε ανάμεσα στο κοινό μέχρι να βρει κάποια όμορφη δεσποινίδα και μόλις εντόπιζε τον στόχο του, της έκλεινε πονηρά το μάτι, χαμογελούσε ικανοποιημένος και ξεχυνόταν στην επίθεση. Άλλα κόλπα, που όμως του έφεραν το χρυσό!

- Νέμεθ στη δευτέρα

Ο Ούγγρος Μίκλος Νέμεθ κέρδισε το χρυσό στον ακοντισμό με νέο παγκόσμιο ρεκόρ (94.58 μ.). 28 χρόνια νωρίτερα, στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου, ο πατέρας του, Ίμρε Νέμεθ, είχε κατακτήσει την πρώτη θέση στη σφυροβολία.

19. ΜΟΣΧΑ 1980

Τα δάκρυα του Μίσα στην τελετή λήξης των αγώνων της Μόσχας

- Τα δάκρυα του Μίσα

Αν υπάρχει μια μασκότ που αγαπήθηκε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη – με διαφορά – στην ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων, αυτή δεν είναι άλλη από τον Μίσα, το χαριτωμένο αρκουδάκι που έκανε την εμφάνισή του στην τελετή έναρξης με τα υπέροχα ψηφιδωτά που έφτιαξαν οι Μοσχοβίτες στις κερκίδες του σταδίου Λένιν, αφήνοντας άφωνους θεατές και τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο. Ο Μίσα σχεδιάστηκε το 1977 από τον εικονογράφο παιδικών βιβλίων Βίκτορ Χιζίκοφ μετά από 6 μήνες προσπαθειών και 100 διαφορετικές ιδέες. Κορυφαία εμφάνιση του Μίσα, αυτή της τελετής λήξης με τα αξέχαστα "δάκρυα" του αρκούδου που συγκίνησαν ολόκληρη την υφήλιο.

- Αχτύπητα "διδυμάκια"

Στη διάρκεια της απονομής στο αγώνισμα της δικώπου χωρίς πηδαλιούχο, οι θεατές είδαν στα μάτριξ δυο φάτσες ολόιδιες πάνω στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Επρόκειτο για τους δίδυμους Ανατολικογερμανούς Μπερντ και Γιεργκ Λάντφοϊγκτ. Στο δεύτερο σκαλί του βάθρου συνέβαινε ακριβώς το ίδιο, αφού οι ασημένιοι Ολυμπιονίκες ήταν επίσης δίδυμοι, οι Γιούρι και Νικολάι Πιμένοφ από τη Σοβιετική Ένωση.

20. ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ 1984

- Τρομολαγνεία

Όπως ήταν φυσικό, οι Αμερικανοί ήταν σίγουροι πως ολόκληρος ο κόσμος τους απειλούσε και διέθεσαν απίστευτα κονδύλια στην αντιτρομοκρατική προστασία των αγώνων. Ξοδεύτηκαν 55 εκατομμύρια δολάρια, ενώ επιστρατεύτηκαν 17.000 αστυνομικοί και 80 ελικόπτερα που όργωναν επί 24ωρης βάσης τον ουρανό του Λος Άντζελες. Κερασάκι στην τούρτα ήταν ένα ρομπότ προγραμματισμένο να εξουδετερώνει βόμβες.

- Η πρώτη του Ισλάμ

Η Ναουάλ Ελ Μουταουάκελ από το Μαρόκο, νικήτρια στα 400 μέτρα εμπόδια, ήταν η πρώτη Μαροκινή, η πρώτη Αφρικανή, αλλά και η πρώτη γυναίκα του ισλαμικού κόσμου που κατέκτησε χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο.

21. ΣΕΟΥΛ 1988

- Έφαγε σαν να μην υπήρχε αύριο

Ο πυγμάχος Έντουαρντ Πάουλουμ ήταν ο πρώτος αθλητής στην ιστορία του Βανουάτου που έπαιρνε μέρος σε Ολυμπιακούς αγώνες. Πρέπει να ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός του – ή η πείνα του – που την ημέρα του αγώνα και ενώ απαγορευόταν να φάει πριν την αναμέτρηση, αυτός έπεσε με τα μούτρα στο φαΐ και την έκανε ταράτσα. Αποτέλεσμα; Όταν ζυγίστηκε, βρέθηκε υπέρβαρος και φυσικά αποκλείστηκε.

Ο Σον Κι Τσονκ στο Ολυμπιακό Στάδιο της Σεούλ με τη φλόγα

- 42 χρόνια μετά

Η συναισθηματική φόρτιση χτύπησε κόκκινο όταν μπήκε στο στάδιο ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος. Επρόκειτο για τον 76χρονο Σον Κι Τσονκ, ο οποίος είχε κερδίσει το χρυσό στον Μαραθώνιο του 1936. Ο παππούς είχε αναγκαστεί τότε από τους Ιάπωνες – που είχαν καταλάβει την Κορέα – να αλλάξει το επίθετό του και να αγωνιστεί με γιαπωνέζικο όνομα.

22. ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ 1992

- Χαστούκι στις φυλετικές διακρίσεις

Η πρώτη μαύρη γυναίκα νικήτρια στα 10.000 μέτρα Ντεπαρτού Τούλου από την Αιθιοπία, αμέσως μόλις πέρασε τη γραμμή του τερματισμού, περίμενε τη λευκή αντίπαλό της, Ελάνα Μέγιερ από την Νότια Αφρική και πιασμένες χέρι χέρι έκαναν μαζί το γύρο του θριάμβου, στέλνοντας μήνυμα ελπίδας σε ολόκληρη την Αφρική.

- Οικογενειακή υπόθεση

Ο Γερμανός Αντρέας Κέλερ κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με την ομάδα χόκεϊ επί χόρτου, συνεχίζοντας επάξια την οικογενειακή παράδοση, αφού ο παππούς του, Έρβιν, ήταν ασημένιος στο ίδιο αγώνισμα το 1936 και ο πατέρας του, Κάρστεν, χρυσός το 1972. Δώδεκα χρόνια αργότερα, η αδερφή του Αντρέας, Νατάσα, κέρδισε το χρυσό στην Αθήνα και ο κύκλος ολοκληρώθηκε το 2008 με ένα ακόμα χρυσό, αυτή τη φορά από τον τρίτο αδερφό, Φλοριάν!

23. ΑΤΛΑΝΤΑ 1996

- Το μετάλλιο του Κλέι στον Αλί

Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή πρόσφερε στον Μοχάμεντ Αλί ένα χρυσό μετάλλιο για να αντικαταστήσει εκείνο που ο μεγάλος πυγμάχος είχε χάσει μετά τους Ολυμπιακούς του 1960. Εξοργισμένος τότε ο Κάσιους Κλέι είχε πετάξει το μετάλλιο σε ένα ποτάμι, επειδή δεν του επέτρεψαν την είσοδο σε εστιατόριο του Οχάιο, το οποίο δεχόταν μόνο λευκούς πελάτες.

- Τελευταία μέσα σε αποθέωση

Η Σιρίβαν Κέταβονγκ από το Λάος χρειάστηκε 3 ώρες και 25 λεπτά για να τερματίσει στον Μαραθώνιο, στην προτελευταία θέση. Τέσσερα χρόνια αργότερα, τερμάτισε τελευταία στην Ατλάντα (3 ώρες και 34 λεπτά), απολαμβάνοντας όμως την αποθέωση από τους λιγοστούς φιλάθλους που την περίμεναν υπομονετικά να ολοκληρώσει την κούρσα!

Η Λι Λάι Σαν με το μοναδικό μετάλλιο που κέρδισε ποτέ το Χονγκ Κονγκ

- Πρώτο και τελευταίο

Το χρυσό μετάλλιο της Λι Λάι Σαν στην ιστιοσανίδα ήταν το πρώτο που κέρδισε ποτέ το Χονγκ Κονγκ σε Ολυμπιακούς αγώνες, αλλά και το τελευταίο, αφού ένα χρόνο αργότερα, το λιμάνι – κρατίδιο εντάχθηκε στην Κίνα.

24. ΣΙΔΝΕΪ 2000

- Με τα μάτια της ψυχής

Η Αμερικανίδα δρομέας Μάρλα Ράιαν, η οποία τερμάτισε όγδοη στον τελικό των 1.500 μέτρων, έγινε η πρώτη τυφλή αθλήτρια στην ιστορία που πήρε μέρος τόσο στους Ολυμπιακούς, όσο και στους Παραολυμπιακούς Αγώνες.

- Μαθήματα γεωγραφίας

Πολλές πρωτιές για χώρες που ουδέποτε στο παρελθόν είχαν διακριθεί σε Ολυμπιακούς, ήταν ένα από τα γεγονότα που σημάδεψαν τους αγώνες του Σίδνεϊ. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα η Τραν Χιού Νγκαν με το ασημένιο στο ταεκβοντό (πρώτο μετάλλιο στην ιστορία για το Βιετνάμ), η Μαρία Ισαβέλ Ουρούτια με τη νίκη της στην άρση βαρών (πρώτο χρυσό μετάλλιο στην ιστορία για την Κολομβία) και η Σουζανθίκα Τζαγιασίνγκε με το χάλκινο στα 200 μ. (πρώτο γυναικείο μετάλλιο στην ιστορία για την Σρι Λάνκα).

25. ΑΘΗΝΑ 2004

- Άμα δε σε θέλει…

Ο Βραζιλιάνος μαραθωνοδρόμος Βαντερλέι ντε Λίμα προηγείτο στο 32ο χιλιόμετρο της κλασικής διαδρομής και έτρεχε προς τη δόξα, όταν ένας ψυχάκιας βγήκε από το πλήθος και του την έπεσε προσπαθώντας να τον ρίξει κάτω. Ένας θεατής που παρακολουθούσε τον αγώνα, ακινητοποίησε τον psycho (επρόκειτο για έναν Ιρλανδό που στην μπλούζα του είχε τυπωμένες διάφορες ασυναρτησίες για το Ισραήλ, τις προφητείες και την Βίβλο) και ο Ντε Λίμα μπόρεσε να συνεχίσει την κούρσα. Σοκαρισμένος όμως από το συμβάν και έχοντας χάσει τον ρυθμό του, ο Βραζιλιάνος υποχώρησε δυο θέσεις και τερμάτισε τρίτος στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου και αποθεώθηκε από όλο το πλήθος που είχε δει το περιστατικό ζωντανά από τα μάτριξ. Λίγα χιλιόμετρα πριν το "πέσιμο" του Ιρλανδού, ο Ντε Λίμα είχε δεχθεί επίθεση και από αδέσποτα σκυλιά. Άμα δε σε θέλει…

Ο Βαντερλέι ντε Λίμα δέχεται την επίθεση του Ιρλανδού ψυχάκια

- Ο μεγάλος Φρέντερικς

Μόλις βγήκαν στο ταρτάν του ΟΑΚΑ οι αθλητές για τον τελικό των 200 μέτρων, η ατμόσφαιρα ήταν ήδη ηλεκτρισμένη. Οι Έλληνες φίλαθλοι – αρκετά μπερδεμένοι και υπό το κράτος του σοκ με την υπόθεση Κεντέρη-Θάνου – τα έβαλαν με όλους. Στοχοποίησαν τη ΔΟΕ και τη WADA, ενώ τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα όταν ο Αμερικανός Σον Κρόφορντ μετέτρεψε σε χειρονομίες προς το πλήθος την αγανάκτησή του για την έλλειψη δυνατότητας αυτοσυγκέντρωσης των αθλητών στους βατήρες. Τέσσερις φορές ακυρώθηκε η εκκίνηση μέσα σε ένα στάδιο που έβραζε, τη στιγμή που ο εκφωνητής από τα μεγάφωνα μάταια προσπαθούσε να ηρεμήσει τα πνεύματα ώστε να διεξαχθεί ο τελικός. Και ήταν μόνο η γαλήνια μορφή του μεγάλου Φρανκ Φρέντερικς που έκανε τελικά δυνατή τη διεξαγωγή του αγώνα. Ο αθλητής από τη Ναμίμπια, ο μοναδικός που κατάλαβε τα ανάμικτα συναισθήματα των Ελλήνων φιλάθλων, κατάφερε με την ευγένειά του να πείσει το μαινόμενο πλήθος να ηρεμήσει και δίκαια αποθεώθηκε.

26. ΠΕΚΙΝΟ

- Έκαναν τους Κινέζους

Λίγες μέρες πριν την έναρξη των αγώνων, οι αθλητές και αθλήτριες των εθνικών ομάδων μπάσκετ της Ισπανίας, φωτογραφήθηκαν για την ισπανική εφημερίδα Marca, τραβώντας με τα χέρια τους τα μάτια τους, στη γνωστή κίνηση που έχουμε κάνει όλοι μας, όταν θέλουμε να θυμίσουμε Κινέζους. Οι διοργανωτές έγιναν έξαλλοι μιλώντας για ρατσισμό, απειλήθηκε διπλωματικό επεισόδιο, οι Ισπανοί απάντησαν ότι ήταν γελοίο να θεωρηθεί ρατσιστική η πρόθεση των παικτών της και τελικά η ΔΟΕ δήλωσε ότι "ναι μεν ήταν κάτι ανάρμοστο, αλλά μετά την συγνώμη των ομάδων και την σαφή τοποθέτησή τους ότι δεν είχαν σκοπό να προσβάλλουν οποιονδήποτε, θεώρησε το ζήτημα λήξαν".

Ο Άνχελ Μάτος δίνει τα "ρέστα" του στον διαιτητή

- Άρπα τη να με θυμάσαι

Ο Κουβανός αθλητής του τάε κβον ντο, Άνχελ Μάτος (χρυσός ολυμπιονίκης το 2000 στο Σίδνεϊ), αγωνιζόταν στον μικρό τελικό με αντίπαλο τον Καζάκο αθλητή, Αρμάν Κιλμάνοφ. Με σπασμένο το ένα δάχτυλο του ποδιού, ο Κουβανός ζήτησε kyeshi (ιατρικό τάιμ άουτ). Δεν επέστρεψε όμως στον αγώνα στον προβλεπόμενο χρόνο και ο Σουηδός διαιτητής τον ακύρωσε. Έξαλλος ο Μάτος, ζήτησε τον λόγο από τον ρέφερι και αμέσως μετά του έριξε μια φοβερή κλωτσιά στο κεφάλι. Τόσο ο Μάτος όσο και ο προπονητής του, αποβλήθηκαν από τους αγώνες και αποκλείστηκαν δια βίου από οποιαδήποτε διοργάνωση της WTF (παγκόσμια ομοσπονδία του αθλήματος).

27. ΛΟΝΔΙΝΟ

- Την πήρε και την σήκωσε

Η Σερένα Γουίλαμς, νικήτρια του απλού γυναικών στο τένις, την ώρα της ανάκρουσης του αμερικανικού εθνικού ύμνου, είδε - μαζί με τους χιλιάδες θεατές στο Γουίμπλεντον - την σημαία της χώρας της να φεύγει από τον ιστό της λόγω του δυνατού αέρα και να προσγειώνεται στην κερκίδα, αφήνοντας ψηλά μόνο εκείνες της Ρωσίας (Σαράποβα) και της Λευκορωσίας (Αζαρένκα). Η Αμερικανίδα χρυσή Ολυμπιονίκης περιορίστηκε σε ένα ειρωνικό χαμόγελο.

- Το λέιζερ τους μάρανε

Στη διάρκεια των αγώνων, η Σκότλαντ Γιαρντ ανακάλυψε ότι τα κλειδιά υψηλής τεχνολογίας (όμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται στις φυλακές) που αντιστοιχούσαν στις εσωτερικές πόρτες του Γουέμπλεϊ, όπου πρόσβαση είχαν μόνο οι αστυνομικοί που διενεργούσαν ελέγχους ασφαλείας, είχαν εξαφανιστεί! Από τις έρευνες που ακολούθησαν, δεν προέκυψε εγκληματική ενέργεια και η Σκότλαντ Γιαρντ αναγκάστηκε - έστω εμμέσως - να παραδεχτεί ότι τα κλειδιά τα είχαν χάσει αστυνομικοί. Η αντικατάσταση των κλειδαριών - που λειτουργούσαν με λέιζερ - κόστισε στους διοργανωτές 50.000 ευρώ.

Πηγές: olympic.org, theguardian.com, elpais.com, Marca, As, wiki