Τι μεσολάβησε; Μια νύχτα ακολασίας (;), τα δίχτυα των απαρχαιωμένων νόμων μιας από τις πιο "παλιομοδίτικες" πολιτείες της Αμερικης κι οι πουριτανοί δικαστές.
Πριν από τρία χρόνια, όταν ο Ουίλσον ήταν 17 ετών, κατηγορήθηκε για βιασμό και αποπλάνηση ανηλίκου.

Μαζί με φίλους του είχε επισκεφτεί το "Days Inn" όπου έκανε σεξ με μια 17χρονη. Όταν αυτή ξύπνησε γυμνή την επόμενη ημέρα, τηλεφώνησε στη μητέρα της και με κλάματα της είπε ότι έπεσε θύμα βιασμού.

Για καλή (και στη συνέχεια... κακή) τύχη του Ουίλσον η ερωτική σκηνή είχε βιντεοσκοπηθεί. Η κοπέλα φανηκε ότι συμμετείχε με τη δική της θέληση, αν και στην ίδια ταινία φάνηκε ότι μια 15χρονη κοπέλα προσέφερε στοματικό σεξ στον Ουίλσον.

Οι νόμοι, όμως, της Τζόρτζια απαγορεύουν ερωτική σχέση ανηλίκων με τέτοια διαφορά ηλικίας και μάλιστα την τιμωρούν βαριά: με δέκα χρόνια φυλάκιση. Αν η κοπέλα ήταν 16 ετών κι όχι 15 όλα θα ήταν διαφορετικά...

Αμέσως ξεκίνησε μια μεγάλη δικαστική μάχη για τον Ουίλσον και τρεις ακόμη συμμαθητές του. Από αυτους μονο ένας δήλωσε "ένοχος" και τη... γλίτωσε με δύο χρόνια.

Οχι όμως ο Τζένερλοου Ουίλσον. Αθωώθηκε για τις κατηγορίες του βιασμού, αλλά όχι για αυτές της αποπλάνησης ανηλίκου. "Έφαγε" δέκα χρόνια. Τα καλύτερα του χρόνια.

Δεν ήθελε ούτε να ακούει για παραδοχή της ενοχής του. "Δεν είμαι παιδεραστής" φώναζε. Αν έλεγε απλά "ναι" θα γλίτωνε 8 χρόνια ποινής, αλλά δεν θα μπορούσε να μένει στο ίδιο σπίτι με τη μικρότερη αδερφή του. Όχι, δεν ήθελε να στιγματιστεί.

Ο Ουίλσον εξακολουθεί να ελπίζει. Έχει πίστη στο δικαστικό σύστημα της Αμερικής, έστω κι αν αυτό του φέρθηκε με τόσο σκληρό τρόπο. Το στηρίζει έστω κι αν τιμώρησε μια δασκάλα με 90 ημέρες φυλάκιση επειδή είχε σχέση με έναν κατά πολύ μικρότερο της μαθητή.

Κάτι τέτοια ανάγκασαν τη New York Post να γράψει: "Ελευθερώστε τον Ουίλσον τώρα" ή τον Μαρκ Κιούμπαν, τον ιδιόρυθμο πρόεδρο των Ντάλας Μάβερικς, να στείλει επιστολή στο ESPN λέγοντας: "ειναι το πιο γελοίο πράγμα που εχω δει ποτέ μου".

Οι δικαστές κι οι ένορκοι έχουν αντίθετη άποψη. Ο 20χρονος πλέον φυλακισμένος καταδικάστηκε με ψήφους 4-3. καταδικάστηκε με ψήφους 4-3. Τα τέσσερα "ένοχος" ακούστηκαν από στόματα λευκών. Τα τρία όχι από στόματα εγχρώμων. Μπορεί να είναι και σύμπτωση ότι ο Τζένερλοου Ουίλσον είναι Αφροαμερικανός (και κάτοικος της πιο... ρατσιστικής πολιτείας της Αμερικής).

Αυτός δεν το βλέπει έτσι. Θεωρεί τον εαυτό του άτυχο, καταδικάζοντας με τη σειρά την τότε συμπεριφορά του. "Ειχα τα πάντα. Την επόμενη ημέρα δεν είχα τίποτα" θυμάται. "Τώρα ντρέπομαι. Λέω στον εαυτό μου πως μπορούσα να συμπεριφέρομαι έτσι" αναρωτιέται.

Στο κελί του έχει πολύ χρόνο για να σκεφτεί. Να καταλάβει τι δεν πήγε καλά, ή να φανταστεί τι θα γινόταν αν δεν είχε σταματησει στο "Day Inn". Κρίνοντας από τις δεκάδες προτασεις που είχε από τα κολέγια θα ήταν ένας από τους καλύτερους αμυντικούς του κολεγιακού πρωταθλήματος.

Μπορεί να ετοιμαζόταν να υπογράψει πλουσιοπάροχο συμβόλαιο όπως κι ο Κάλβιν Τζόνσον, ο all-american receiver, τον οποιο είχε "εξαφανίσει" στα μεταξύ τους παιχνίδια.

Αυτές τις σκέψεις κάνει τις λίγες στιγμές που νιώθει πραγματικά ελεύθερος, εκείνες τις ηλιόλουστες ημέρες όταν τρέχει μερικούς γύρους στο προαύλιο.

Δυστυχώς, όμως, η αδικία της Τζόρτζια δεν κατέστρεψε μόνο μια καριέρα. Κατέστρεψε μια ζωή...