Έχουν περάσει σχεδόν 13 χρόνια από τότε που ξεκίνησε να χτίζεται το κλειστό της Παιανίας το οποίο άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του σχεδόν δύο χρόνια αργότερα.

Συγκεκριμένα, τον Μάιο του 2003 διοργανώθηκε το Βαλκανικό πρωτάθλημα κλειστό στίβου για τα εγκαίνια του σταδίου το οποίο στοίχισε περίπου 6 εκατομμύρια ευρώ. Ένα κλειστό το οποίο αποτελούσε κόσμημα για τον ελληνικό αθλητισμό και όχι μόνο, αφού συγκαταλεγόταν ανάμεσα στα καλύτερα τις Ευρώπης.

Φυσικά, ήταν ένα από τα έργα τα οποία έγιναν πριν από τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας και δυστυχώς είχε την ίδια σχεδόν κατάληξη με άλλες κτιριακές εγκαταστάσεις που φτιάχτηκαν για τον ίδιο σκοπό. Το κόστος συντήρησης του ακόμα και για τους λίγους μήνες που λειτουργούσε ήταν μεγάλο αν μέσα σε αυτά συνυπολογίσουμε και το κόστος για την περιφρούρηση του.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ψάχνοντας σε παλιότερους προϋπολογισμούς θα δούμε ότι υπήρχε περίοδος κατά την οποία η ΓΓΑ έδινε (για την κάλυψη του ποσοστού της) σε εταιρία σεκιούριτι περίπου 14.000 ευρώ μηνιαίως για τη φύλαξή του.

Το τέλος εποχής και οι λεηλασίες

Η τελευταία φορά που χρησιμοποιήθηκε το συγκεκριμένο κλειστό ήταν το 2011 όταν τότε είχε διεξαχθεί εκεί το τελευταίο πρωτάθλημα κλειστού στίβου.

Έκτοτε το κλειστό ανήκει στα... φαντάσματα που κατοικούν εκεί και όχι σε αθλητές. Το ακόμα χειρότερο είναι πως λόγω της μη περιφρούρησης του το κλειστό αποτέλεσε πεδίο δράσης για κάποιους που ήθελαν να χρυσαφήσουν.

Η πρώτη κλοπή καταγράφηκε τον Ιούλιο του 2011 όταν εξαφανίστηκαν καλωδιώσεις αλλά και πίνακες του υποσταθμού της ΔΕΗ (κόστους περίπου 200.000 ευρώ) από τον οποίο έπαιρνε ρεύμα το στάδιο. Ακολούθησε με αντίστοιχη λεία η δεύτερη μια εβδομάδα μετά.

Περίπου ένα μήνα μετά είχαμε την τρίτη κλοπή με χοντρά και πανάκριβα καλώδια, για να ακολουθήσουν άλλες δύο ένα χρόνο σχεδόν αργότερα όπου έκαναν φτερά τηλεοράσεις σκούπες, μπαλαντέζες κι ότι άλλο ήταν δυνατό να μεταφερθεί.

Το τελευταίο πλιάτσικο που έχει καταγραφεί έγινε το Δεκέμβριο του 2012 όπου οι “αρουραίοι” ανενόχλητοι σήκωσαν όλα τα ηχητικά συστήματα , κονσόλες, ενισχυτές ενώ ξεκρέμασαν από την οροφή 14 τεράστια ηχεία κόστους πολλών χιλιάδων ευρώ.

Έτσι, μέσα σε περίπου 1,5 χρόνο από τα μέσα του 2011 μέχρι και το τέλος του 2012 το κλειστό κλάπηκε συνολικά 6 φορές με το κόστος όσων φρόντισαν να εξαφανίσουν οι... αετονύχιδες να ξεπερνά το 1,5 εκατομμύριο ευρώ.

Το μεγάλο "αγκάθι"

Όπως σε όλα τα παραμύθια υπάρχει ένας δράκος, έτσι και σε αυτό του κλειστού της Παιανίας ακούει στο όνομα ελληνική γραφειοκρατία.

Μπορεί να έχουν περάσει δέκα χρόνια από τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας και συνολικά 13 από τότε που κατασκευάστηκε το κλειστό ωστόσο αυτό ανήκει ακόμα τυπικά στον εργολάβο που το έφτιαξε. Αυτό μάλιστα αποτελεί και ένα σημαντικό εμπόδιο όπως θα δούμε και παρακάτω, ώστε να μπορέσει η πολιτεία να φτιάξει το κλειστό ώστε να είναι έτοιμο και πάλι προς χρήση.

Για να συμβεί αυτό θα πρέπει το κλειστό να περάσει σε κάποιο δημόσιο φορέα που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Δήμος της Παιανίας. Τον περασμένο Νοέμβριο έγιναν κάποιες επαφές προς αυτή την κατεύθυνση και ήδη έχουν γίνει και κάποιες ενέργειες.

Περιμένουν 700.000 ευρώ

Στα τέλη του ίδιου μήνα (εδώ ξεκινάνε τα ωραία... ) η Νομαρχία αποφάσισε να δώσει στον Δήμο της Παιανίας 500.000 ευρώ.

Η σχετική ανακοίνωση αναφέρει σχετικά: " Την Τρίτη 26 Νοεμβρίου, ψηφίστηκε από το Περιφερειακό Συμβούλιο η χρηματοδότηση έξι συνολικά έργων που αφορούν την Περιφερειακή Ενότητα Ανατολικής Αττικής. Τα δύο έργα αφορούν το Δήμο Παιανίας και είναι συνολικού προϋπολογισμού 570.000,00 € !!.

Το 1ο έργοπροϋπολογισμού 500.000,00 €αφορά την αποκατάσταση και επισκευή Κλειστού Γηπέδου «Σπίτι του Βόλεϊ»και του Κλειστού Σταδίου Στίβου Παιανίαςπου σύμφωνα με την μελέτη πρόκειται να γίνουν εργασίες αποκατάστασης και επισκευής μηχανολογικού εξοπλισμού καθώς και εργασίες συντήρησης εντός του γυμναστηρίου".

Πάμε τώρα να δούμε το παράλογο του πράγματος τον περασμένο Νοέμβριο λοιπόν η Νομαρχία έδωσε το συγκεκριμένο ποσό στο Δήμο Παιανίας για να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες στο κλειστό. Έλα μου όμως που από τότε αυτά τα χρήματα δεν μπορούν να δοθούν εάν το κλειστό δεν περάσει στα χέρια του Δήμου.

Άρα, το κλειστό θα παραμείνει ως έχει μέχρι να τελειώσουν όλες οι γραφειοκρατικές διαδικασίες και να περάσει το έργο από τον εργολάβο στο Δήμο.

Βοήθεια θα δώσει όπως όλα δείχνουν και η ΓΓΑ αφού το βράδυ της Πέμπτης (10/4) εγκρίθηκε από τη ∆ιεύθυνση Μελετών Αθλητικών Έργων της Γενικής Γραµµατείας Αθλητισµού ένα ποσό ύψους 224.369 ευρώ για την αποκατάσταση των ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων. Το εάν θα δοθούν κιόλας τα συγκεκριμένα χρήματα θα το δούμε τους επόμενους μήνες.

Ώρα για σημαντικές αποφάσεις

Το τι θα γίνει τελικά με το κλειστό της Παιανίας θα το δούμε τους αμέσως επόμενους μήνες. Βέβαια, το συγκεκριμένο κλειστό είναι μόνο ένα από τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός αθλητισμός λόγω της κακή οργάνωσης και του τραγικού σχεδιασμού πριν αλλά και μετά του Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας.

Τώρα που τα οικονομικά δεδομένα είναι ιδιαίτερα στενά παρά τη αύξηση της επιχορήγησης και το μέλλον δεν προδιαγράφεται ευοίωνο θα πρέπει η Πολιτεία και όλοι οι φορείς να κάτσουν να συζητήσουν και να παρθούν σοβαρές αποφάσεις για τον ελληνικό αθλητισμό. Αποφάσεις που θα αφορούν από τη λειτουργία συγκεκριμένων αθλητικών χώρων, όπως αυτός του κλειστού της Παιανίας, όπως και τη γενικότερη οργάνωση όλων των φορέων.

Υπήρχαν και υπάρχουν Ομοσπονδίες που παρά την κρίση παρουσιάζουν έργο και κυρίως πλάνο. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες που θα τις ζήλευε και ο κάσπερ το φαντασματάκι και δημιουργήθηκαν με μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση συμφερόντων παραγόντων και συλλόγων.

Μια ματιά εάν ρίξει κάποιος στους παλιούς προϋπολογισμούς της Γ.Γ.Α. θα καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος που υπήρχε και που σίγουρα δεν γίνεται, γιατί τα λεφτά δεν υπάρχουν, να συνεχιστεί.