Υπόκλιση στον Manning για την τρομερή του επίδοση, ειλικρνές μπράβο στον Rob Ryan για την βελτιωμένη άμυνα στη Νέα Ορλεάνη, φιλικό χτύπημα στην πλάτη στους περσινούς πρωταθλητές που δέχτηκαν την βαρύτερη ήττα της ιστορίας τους, θαυμασμός για τους 49ers και αλαλαγμοί ενθουσιασμού για τον Chip Kelly και τη νέα επίθεση των Eagles.

Ναι όλα αυτά, αλλά η φάση της αγωνιστικής ήταν το one-man blitz του Troy Polamalu.

Επίσης, ρίχνουμε μια ματιά στο πώς κατάφεραν οι Buccaneers να χάσουν το παιχνίδι από τους Jets, αναλύουμε το match-up των A.J. Green και Charles Tillman και αναρωτιόμαστε για το ορθόν μιας απόφασης του ήρωα της στήλης Sean Payton. Αλλά πριν από όλα αυτά, κάνουμε ένα γρήγορο πέρασμα από όλα τα ματς της πρώτης αγωνιστικής για να συνοψίσουμε τι έγινε.

Και ακόμα πιο πριν από αυτό, σαν εισαγωγή σε μια ακόμα σεζόν αν θες, κρατάμε σαν ευαγγέλιο αυτό το τουήτ:

Με θάρρος όσο και επιφύλαξη λοιπόν, ξεκινάμε τις ανασκοπήσεις για μια ακόμα χρονιά.

Η 1η αγωνιστική

Broncos-Ravens 49-27

Οι Broncos έκαναν ισχυρή δήλωση διαλύοντας τους (έτσι κι αλλιώς σε φάση αναδόμησης) πρωταθλητές, με ιστορική βραδιά από τον Peyton Manning, ο οποίος έγινε ο πρώτος quarterback μετά την ένωση των πρωταθλημάτων σε ένα, ενιαίο NFL, που πασάρει 7 touchdowns σε ένα παιχνίδι. Και το έκανε δίχως καν interception. Την ίδια ο Flacco δεν είχε receiver για να πασάρει, η άμυνα δεν είχε Ed Reed για να κόψει, και η μεγαλύτερη απώλεια ίσως και να ήταν ο Dennis Pitta. Για το θεό δηλαδή, Βαλτιμόρη!

Bills-Patriots 21-23

Οι Bills για κάποιο λόγο πάντα δυσκολεύουν τους Patriots, αλλά εξίσου πάντα, χάνουν. (Το ρεκόρ του Brady ως βασικός απέναντί τους, 21-2.) Μπήκαν στην 4η περίοδο με προβάδισμα αλλά δε μπόρεσαν να το κρατήσουν. Ελπιδοφόρο ντεμπούτο από τον EJ Manuel.

Browns-Dolphins 10-23

Όποιος άντεξε να δει ας μας γράψει δυο λόγια στο twitter.

Panthers-Seahawks 7-12

Η defensive line των Panthers ίσως είναι η καλύτερη του πρωταθλήματος αυτή τη στιγμή- ο Wilson στα μισά του plays δε μπορούσε καλά καλά να σταθεί όρθιος και να κοιτάξει στο γήπεδο. Σκληρός αντίπαλος και μεσημεριανό παιχνίδι στην ανατολική πλευρά για τους Seahawks (όπου παραδοσιακά είναι άθλιοι) έπαιξαν μεγάλο ρόλο στη δυσκολία. Δε θα το λαμβάναμε υπόψη μας όσο αφορά το ίδιο το Σιατλ, αλλά σίγουρα θα το λαμβάναμε υπόψη μας όσο αφορά τους Panthers, που μπορεί να είναι και πιο καλοί από όσο περιμέναμε.

Bears-Bengals 24-21

Μίνι απόγοήτευση από τους Bengals, οι οποίοι ήταν 10 πόντους μπροστά στην 4η περίοδο αλλά έχασαν το παιχνίδι- όμως κι οι δύο ομάδες έμοιαζαν πολύ καλές. Η αποτελεσματικότητα των AJ Green και Brandon Marshall είναι τρομακτική- απλά οι Bears ήταν πιο αποφασιστικοί (και σκληροί στην άμυνα) όταν έπρεπε.

Lions-Vikings 34-24

Μαγική εικόνα. Το παιχνίδι αυτό έπρεπε να είναι κάτι σαν 50-15, δεν έχω ιδέα πώς κατάφεραν οι Lions να το αφήσουν ανοιχτό ως το τέλος. Τους πήραν πίσω μισή ντουζίνα touchdowns, έχαναν τη μπάλα στις πιο κρίσιμες στιγμές, ειλικρινά, δεν υπήρχαν οι Vikings στο γήπεδο. Τους κράταγε στον αγώνα η θεά τύχη κι ο θεός Adrian Peterson, που με το που άγγιξε τη μπάλα έτρεξε μόνος του όλο το γήπεδο για touchdown. Οι Lions, ειλικρινά, έμοιαζαν πάρα πολύ καλοί.

Colts-Raiders 21-17

Η είδηση δεν είναι πως ο Andrew Luck οδήγησε την ομάδα του σε μια ακόμα νίκη-ανατροπή στην 4η περίοδο, αλλά πως το έκανε απέναντι στους Raiders, μια ομάδα που δεν είχε καμία δουλειά να προηγείται απέναντι στους Colts στην 4η περίοδο. Θετικό ντεμπούτο από Terrelle Pryor για το Ώκλαντ, που ενδέχεται να μην είναι όσο φρικαλέο φοβόμασταν.

Jaguars-Chiefs 2-28

Η άμυνα των Chiefs δεν έφαγε ούτε πόντο από τους Jaguars που ναι μεν είναι η επιλογή μας για το επόμενο #1 του draft, αλλά εξακολουθεί να είναι αξιοσημείωτο άλμα απόδοσης για μια ομάδα που πέρσι βρισκόταν κι αυτή εκεί κάτω, στο κελάρι. Τώρα οι Reid/Smith πρέπει να δοκιμαστούν απέναντι σε αληθινή ομάδα.

Saints-Falcons 23-17

Οι Falcons ξεκίνησαν δυνατά με προβάδισμα 10-0 αλλά σε όλο το υπόλοιπο ματς περιορίστηκαν σε 7 επιπλέον πόντους. Ο Roddy White έπαιζε τραυματίας και η άμυνα των Saints είναι ήδη αποδεκατισμένη από τραυματισμούς, όμως περιέργως ήταν η Νέα Ορλεάνη που βγήκε από πάνω σε αυτή τη μάχη, με την άμυνα να διατηρεί το προβάδισμα που η κοντρολαρισμένα-καλή-αλλά-όχι-ασταμάτητη επίθεση είχε εξασφαλίσει.

Jets-Buccaneers 18-17

Πόνεσαν τα μάτια μας με αυτό το ματς, αλλά ήταν σίγουρα αξιομηνμόνευτος ο τρόπος με τον οποίο έληξε. Η Τάμπα όφειλε να το έχει καθαρίσει όσο μπορούσε, αλλά αντ’αυτού επέτρεψε στους Jets να διατηρήσουν επαφή, και τελικά να αρπάξουν μια νίκη από το πουθενά χάρη σε ανόητο φάουλ και ποινή 15 -κρίσιμων- γυαρδών λίγα δευτερόλεπτα πριν το τέλος, που έφεραν τους Jets σε απόσταση field goal.

Steelers-Titans 9-16

Στο preview είχαμε βάλει τους Steelers 4ους, κάτω ακόμα και από τους Browns. Αν αυτό έμοιαζε ακραίο τότε, τώρα σίγουρα μοιάζει σαν μια συζήτηση που αξίζει να γίνει: Για 59 λεπτά, οι Steelers δεν είχαν βάλει ούτε πόντο στο θρυλικό φράγμα του Τενεσί (οι 2 πόντοι ήταν από ένα αστείο safety στην αρχή του αγώνα). Θλίψη.

49ers-Packers 34-28

Το παιχνίδι πήγαινε πρακτικά με εναλλάξ σκοραρίσματα, κι ενώ ποτέ δεν είναι σοφό να ξεγράφεις τον Rodgers, ήταν κάπως εμφανές πως οι Packers δε μπορούσαν να περιορίσουν έναν ωριμότερο Kaepernick. Ο Harbaugh δεν άφησε (μάλλον;) τον quarterback του να παίξει με τον τρόπο που πριν λίγους μήνες είχε κάψει το Γκριν Μπέι στα πλέι-οφ, επιλέγοντας να τους κερδίσει αλλιώς. Έχω την υποψία πως (πάντα σε ένα πλαίσιο στατιστικού λάθους) οι Packers απλά δε μπορούν να κερδίσουν αυτούς τους 49ers.

Rams-Cardinals 27-24

Τίμιο ματσάκι ανάμεσα στις ‘επίσης εδώ αγωνίζονται’ ομάδες του NFC West, που όμως εμφανίστηκαν κι οι δύο ετοιμοπόλεμες. Οι Cardinals με τον Palmer τρέμεις τη στιγμή που θα κάνουν το λάθος, όμως ταυτόχρονα αγαλιάζει η καρδούλα σου στη θέα ενός Larry Fitzgerald που έχει επιτέλους πίσω του έναν άνθρωπο που να μπορεί να πασάρει. Στο τέλος οι σκληροί Rams ανέτρεψαν μια διαφορά 11 πόντων και πήραν τη νίκη.

Cowboys-Giants 36-31

Είναι απίθανο το πώς είναι τόσο κοντά αυτό το σκορ δεδομένου πως ο Giants έκαναν μισή ντουζίνα σοκαριστικά turnovers (πρώτη πάσα της σεζόν ήταν interception για τον Eli Manning, ωραία αρχή) αλλά οι Cowboys ήταν λες και δεν ήθελαν να τα εκμεταλλευτούν. Τελικά το έκαναν, πήραν την πρώτη τους νίκη επί των Giants στη νέα τους έδρα (τσέκαρε ένα ιστορικό της συγκεκριμένης αντιπαλότητας) με τον Romo να παίζει μάλλον τραυματίας στο μισό παιχνίδι.

Redskins-Eagles 27-33

Όπου το σκορ είναι μαγική εικόνα. Οι Eagles είχαν ανοίξει τη διαφορά στις 4 κατοχές στην αρχή του β’ ημιχρόνου και στο υπόλοιπο ματς απλώς έκαναν διαχείριση του σκορ και της διαφοράς παίζοντας με χρονοβόρα τρεξίματα αντί με την OMG OMG ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ *τρίβει μάτια* που ήταν αυτό που έκαναν στο α’ ημίχρονο. O Chip Kelly ήρθε για να μας σώσει όλους.

Chargers-Texans 28-31

Είδα ένα προς ένα όλα τα snaps αυτού του παιχνιδιού και δεν κατάλαβα πώς συνέβη με αυτό τον τρόπο η εξέλιξη του σκορ. Θέλω να πω όχι, δεν ήταν όνειρο, όντως οι Chargers βρέθηκαν να προηγούνται με 28-7 στην αρχή του β’ ημιχρόνου, και όντως οι Texans σοβαρεύτηκαν και έβαλαν 24 αναπάντητους για να κερδίσουν. Όχι ότι είχε ποτέ κανείς αληθινή αμφιβολία ότι θα συνέβαινε έτσι, για τους Chargers μιλάμε, αλλά και πάλι. Χαλαρή αρχή, Texans!

Το win της αγωνιστικής

Troy Polamalu, ο άνθρωπος από το μέλλον. Μπορεί οι Steelers να έχασαν από τους Titans, αλλά ενώ το ματς (και τις ομάδες τις φετινές, λογικά) θα το ξεχάσει η ιστορία, αυτό το one-man blitz θα το θυμόμαστε για πάντα. Ο Polamalu προφανώς αποκρυπτογράφησε το μέτρημα του Locker και πήρε τα ρίσκα του, ορμώντας το ακριβές χιλιοστό του δευτερολέπτου ώστε και να μην βγει offside, και να προλάβει να πέσει στη μπάλα πριν η επιθετική γραμμή των Titans προλάβει να σηκωθεί για μπλοκ. Απίστευτο.

To fail της αγωνιστικής

Εδώ ο Lavonte David χαρίζει στους Jets μια νίκη από το πουθενά. Οι Buccaneers δεν είχαν δουλειά να μην έχουν λήξει αυτό το ματς από αρκετά νωρίτερα, οπότε δε τους φταίει κανείς, όμως κι ο David τα έκανε μαντάρα. Χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, σε αυτό που θα ήταν το τελευταίο play των Jets πριν αναγκαστούν να εκτελέσουν πολύ μακρινό field goal μπας και πάρουν τη νίκη, έσπρωξε τον Geno Smith ενώ εκείνος είχε βγει από τη γραμμή του άουτ, μια πράξη που επισύρει ποινή 15 γυαρδών. Η οποία και έφερε το επικείμενο field goal μες στο range του Nick Folk, ο οποίος ευστοχώντας έδωσε στην ομάδα του τον ορισμό της νίκης από το πουθενά.

Ένας πανηγυρισμός

Ο Joique Bell των Lions δεν ξέρουμε αν και πότε θα ξαναβρεί την ευκαιρία να κάνει τα όργια της πρώτης αγωνιστικής, αλλά άφησε το στίγμα του μέσα κι έξω από τον αγωνιστικό χώρο. Μην πάει ο νους σας στο κακό, δεν τον συνέλαβαν όπως περίπου το μισό NFL, απλώς με το που σκόραρε touchdown σκαρφάλωσε στην εξέδρα σε μια πιο cool εκδοχή του Lambeau Leap και έκανε ένα τέλειο ατομικό κυματάκι το οποίο ακολούθησαν οι οπαδοί. Τέλειο, ο Chandler Bing θα ήταν περήφανος.

Μια επίδοση

Ο Peyton Manning έκανε κάτι εξωγήινο στο πρώτο ματς της χρονιάς, και το τρομακτικό είναι πως δεν έμοιαζε καν να ιδρώνει ιδιαίτερα κάνοντάς το. Είχε περάσει σχεδόν μισός αιώνας από την τελευταία φορά που κάποιος quarterback είχε κάνει 7 touchdowns σε ένα παιχνίδι, και είμαι σίγουρος πως εκείνος δεν έπαιζε απέναντι στους πρωταθλητές του NFL.

Το παιχνίδι μάλιστα ξεκίνησε χαλαρά για τους Broncos (όπως και ένα χρόνο πριν, στο ντεμπούτο του Manning με τα πορτοκαλί), με τους Ravens να δείχνουν έναν κάποιο έλεγχο. Μέχρι που, ξέρεις, σταμάτησαν να τον δείχνουν και ο Manning αποσύνθεσε την αδυνατισμένη άμυνά τους κλωστή μετά την κλωστή. Έκανε υπερ-όπλο τον Wes “Βιτάμ” Welker(*), δημιούργησε μια τρομακτική απειλή στο πρόσωπο του tight end Julius Thomas, κι αυτά είναι μόνο τα έξτρα σε σχέση με πέρσι. Μόνο κατά λάθος θα χάσει τον τίτλο της AFC αυτή η ομάδα.

(*Κάπου εδώ ας σταθούμε να αναλογιστούμε το γεγονός ότι ο Wes Welker πήγε από ‘μου ρίχνει πάσες ο Tom Brady’ σε ‘μου ταϊζει touchdowns ο Peyton Manning’. Άμα έχεις άστρο σε αυτή τη ζωή ε.)

Μια προπονητική απόφαση

Στην επιστροφή του Sean Payton πήρε μια απόφαση καθόλου χαρακτηριστική του ρισκαδόρικου χαρακτήρα του. Στο τέλος του αγώνα Saints-Falcons, οι Saints είναι μπροστά με 3 πόντους 4 λεπτά πριν το τέλος, όταν το drive τους σταματά στις 4 γυάρδες μπροστά από το end zone των Falcons. Εκεί υπάρχουν 2 επιλογές: α) Χτυπάς field goal, πας τη διαφορά στους 6 και εύχεσαι πως στα 4 λεπτά που απομένουν η -ιστορικά κακή, πέρσι- άμυνά σου θα σταματήσει τους Falcons ή β) Παίζεις το 4ο down, οπότε με touchdown παίρνεις το ματς κι αν πάλι δεν τα καταφέρεις, πρέπει να σταματήσεις τους Falcons και πάλι (που όμως τώρα ξεκινούν από τις 4 γυάρδες τους και παίζουν και πιο συντηρητικά γιατί βολεύονται και με field goal το οποίο σημειωτέον δεν σε καταδικάζει).

Ο Payton επέλεξε να δοκιμάσει να τους τραβήξει offside για να πάρει καινούριο σετ από downs, δεν συνέβη, και μετά έκαψε ένα τάιμ άουτ παίρνοντας την ασφαλή οδό της πρώτης επιλογής. Ποιοι είμαστε εμείς φυσικά που θα κρίνουμε τον Sean Payton, αλλά μάλλον είχε περισσότερο νόημα να πάει στο (β), κάτι που δεν έκανε πιθανώς επειδή νωρίτερα στο παιχνίδι είχε ατυχήσει σε ένα 4th down που έπαιξε κοντά στη σέντρα (που είχε ως αποτέλεσμα 3 πόντους για τους Falcons στην ακόλουθη κατοχή).

Το αποτέλεσμα υποθέτω τον δικαίωσε, αλλά όχι προτού οι Falcons πάρουν 4 ευκαιρίες για το touchdown της νίκης μέσα από τις 10 γυάρδες των Saints.

Πάντως κατά τα άλλα, η επιστροφή του Payton συνδυάστηκε με μια πάρα πολύ σοβαρή, πολυ αποφασισμένη, πολύ κοντρολαρισμένη εμφάνιση των Saints, και κυρίως ένα πολύ θετικό πρώτο δείγμα από την άμυνα του Rob Ryan. Η Νέα Ορλεάνη είχε κερδίσει και πέρσι τους Falcons, όμως όχιστο πρώτο ματς της χρονιάς, όχι κρατώντας τους σε τόσο χαμηλό σκορ, και σίγουρα όχι προτού τα πάντα γι’αυτούς (και για το division) να έχουν ήδη κριθεί.

Σημειώσεις από την 1η αγωνιστική

*CHIP. KELLY.

*Απορούσαμε τι θα φέρει και αν θα φέρει στοιχεία από την πολυτραγουδισμένη επίθεσή του στο κολλέγιο του Όρεγκον. Είχαμε πάρει μια πρώτη μικρή γεύση από την preseason, ότι θα φέρει πακέτα επίθεσης επαναστατικά ( 4 tight ends;), αλλά στην πράξη αυτό που είδαμε ήταν απλά απίστευτο. Κάθε επίθεση δεν ήταν απλή εφαρμογή του read-option, αλλά μια νέα εκδοχή πακεταρισμένων plays που μπορούν κατ’επιλογή να εξελιχθούν σε τρέξιμο, σε screen pass, σε rushing ή σε πάσα. (Δες αυτή την ανάλυση για να καταλάβεις περισσότερα για το πόσο δύσκολο είναι να αμυνθείς σε ένα τέτοιο πακέτο αν εκτελεστεί σωστά). Αυτό απελευθέρωσε και τον Vick περισσότερο, ο οποίος είχε μια από τις καλύτερες νύχτες των τελευταίων χρόνων της καριέρας του.

*Επίσης οι Eagles πρόλαβαν στο πρώτο ημίχρονο να τρέξουν 60 επιθετικά snaps. (Οι Patriots, που έτρεξαν τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στην πρώτη αγωνιστική, είχαν λιγότερα από 90 σε όλο το παιχνίδι.) Αυτά σχετικά με την θρυλούμενη ταχύτητα της επίθεσης του Chip Kelly.

*Πρέπει να σημειώσουμε την περίεργη επιστροφή του read option. Όλο το NFL πέρασε το καλοκαίρι σε κολλέγιο, ερευνώντας και αναλύοντας την pistol offence που πέρσι έφερε άνω-κάτω το πρωτάθλημα, μόνο για να δουν τους κυριότερους εκπροσώπους να σφυρίζουν αδιάφορα προς την άλλη κατεύθυνση στην πρώτη αγωνιστική. Οι Harbaugh-Kaepernick έκαναν ακριβώς ό,τι δεν έκαναν πέρσι στα πλέι-οφ (και κέρδισαν και πάλι, όταν οι Packers είχαν ως πρώτη έγνοια να σταματήσουν το τρέξιμο του quarterback), ο Russell Wilson τα βρήκε σκούρα απέναντι στην τρομερή αμυντική γραμμή των Panthers, και ο RG3… ΟΚ, ας περιμένουμε λίγο ακόμα πριν μιλήσουμμε για τον RG3, γιατί σε όλο το πρώτο ημίχρονο (όταν οι Eagles έπαιζαν σοβαρά δηλαδή) έμοιαζε διαρκώς πανικόβλητος, μη μπορώντας να τρέξει, μη μπορώντας να πασάρει, και τρέχοντας συνεχώς για τη ζωή του.

*Ο Mark Sanchez έχει τελικά σοβαρό τραυματισμό που ίσως να χρειαστεί και χειρουργείο κιόλας.

*H δήλωση της αγωνιστικής ανήκει στον Colin Kaepernick: "If intimidation is your game plan, I hope you have a better one," είπε αναφερόμενος στους μάλλον έξαλλους Packers που προσπαθούσαν να τον σταματήσουν με πολύ άγρια plays ιδίως του Clay Matthews. Colin Kaepernick, walking the talk.

*AFC North, το division των πρωταθλητών του NFL, το division που πρόπερσι έστειλε 3 ομάδες στα πλέι-οφ. 4/4 ήττες στην πρεμιέρα του φετινού πρωταθλήματος, προπομπός μιας χρονιάς που έτσι κι αλλιώς την περιμέναμε πολύ κακή για το συγκεκριμένο γκρουπ ομάδων στην παρούσα φάση τους.

Μια μάχη

Το ζευγάρωμα A.J. Green με Charles Tillman με μάγεψε στο ματς Bengals-Bears, με τον Green να δηλώνει πως ήταν από τους καλύτερους corners που έχει αντιμετωπίσει ποτέ. Η αξία και των δύο είναι τεράστια και τα αποτελέσματα στο γήπεδο θα έκαναν κάθε φαν του σπορ να χαζεύει με ανοιχτό το στόμα, μιας και σχεδόν κάθε φορά που η μπάλα έφτανε προς το ζευγάρι, να καταλήγει σε σημαντική φάση.

Αναμενόμενα, προήλθαν πολλές καθοριστικές στιγμές, με τον Green να σκοράρει ένα touchdown στον Tillman (στο άλλο ήταν η σπάνια στιγμή του παιχνιδιού που είχε άλλο αντίπαλο πάνω του) και τον Tillman να κάνει δύο interceptions πασών του Dalton προς τον Green.

Μπήκαμε στο Coaches Film που προσφέρει από περσι το Game Pass του NFL.com για να ακολουθήσουμε κάθε beat αυτής της μονομαχίας, και συγκεντρώσαμε τα highlights.

Ειλικρινά, θα μπορούσα να τους βλέπω να παίζουν αντίπαλοι για άλλες τόσες ώρες.

Η επόμενη αγωνιστική

Τα παιχνίδια που μας ενθουσιάζουν περισσότερο από την ερχόμενη αγωνιστική:

• 17, Ravens-Browns & 16, Bengals-Steelers, α, τι καλά, η AFC North σε δύο εσωτερικά ντέρμπι, αγωνία και θέαμα, αλλά ξέρεις, όχι.
• 13, Patriots-Jets, ούτε οι Pats είναι καλοί-καλοί, ούτε οι Jets φρικτοί-φρικτοί, οπότε τι χρησιμότητα έχει αυτό το ματς.
• 11, Bears-Vikings, θα έπρεπε να με ενθουσιάζει περισσότερο στα χαρτιά, αλλά δε τους νιώθω καθόλου μα καθόλου τους Vikings φέτος
• 9, Raiders-Jaguars, ToiletBowl!
• 5, Chiefs-Cowboys, Alex Smith εναντίον Tony Romo, είναι σαν την απόλυτη τιτανομαχία ενός παράλληλου -πολύ πιο δυστυχούς και μέτριου- σύμπαντος.
• 4, Cardinals-Lions, το φεστιβάλ πάσας Stafford v Palmer
• 3, Packers-Redskins, οι Packers απέναντι στον Άλλον Mobile Quarterback
• 2, Giants-Broncos, το ManningBowl
• 1, Seahawks-49ers, το rivalry που θα μας ενθουσιάζει για την επόμενη δεκαετία.