Θαμμένο κάπου ανάμεσα στο πρόγραμμα της πρώτης αγωνιστικής του φετινού NFL κρυβόταν ένα παιχνίδι φαινομενικά αδιάφορο μα που στην πραγματικότητα θα μας έφερνε μια δίχως προηγούμενο κόντρα. Για πρώτη φορά στα χρονικά, τα 2 πρώτα picks ενός draft, που να είναι και τα δύο quarterbacks, θα βρίσκονταν αντιμέτωπα στην πρεμιέρα μιας σεζόν.

Το παιχνίδι ήταν Buccaneers εναντίον Titans. Οι δύο ομάδες τελείωσαν την περσινή σεζόν με ρεκόρ-λουκούμι 2-14 έκαστη. Οι μεν Titans εδώ και χρόνια είναι από τις πλέον αδιάφορες ομάδες της λίγκας, οι δε Bucs από τις πιο δυσλειτουργικές. Σε κάθε περίπτωση, η κοινή λογική της ελπίδας για κάτι ουσιαστικό τις έχει εγκαταλείψει εδώ και καιρό, οπότε μια μεταξύ τους αναμέτρηση σε μια πρώτη αγωνιστική γεμάτη ισορροπημένες αναμετρήσεις, θα έπρεπε να είναι μια απλή υποσημείωση.

Μόνο που ένα από τα πιο πολυσυζητημένα δίδυμα quarterbacks του κολεγιακού φούτμπολ έκαναν το ντεμπούτο τους στο NFL σε αυτό παιχνίδι, έχοντας μάλιστα υπάρξει τα picks 1-2 του φετινού draft και κάτοχοι των δύο τελευταίων Heisman Trophies. Ο Jameis Winston που επελέγη στο #1 από τους Buccaneers (εν μέσω συζητήσεων για τον χαρακτήρα του και βαρύτατων κατηγοριών για σεξουαλικές επιθέσεις) έκανε 2 σεζόν δίχως ήττα στο κολεγιακό. Κέρδισε με το FSU το πρωτάθλημα του 2013 αήττητος και έφτασε στα πλέι-οφ και πέρσι, πάλι με 13-0, όπου η ομάδα του δισύρθηκε με 59-20 από το Όρεγκον, του Marcus Mariota.

Εκεί έγινε αυτό:

Ο Mariota, ο quarterback υπεύθυνος πλέον και για τις 2 ήττες της καριέρας του Winston, επελέγη με το #2 από τους Titans. Αν και πολλοί εύχονταν να κάνει κάποιο μαγικό στο draft ο Chip Kelly (πρώην κόουτς στο Όρεγκον) και να τον πάρει στους Eagles, το ότι κατέληξε στους Titans μπορεί να είναι καλύτερο από όσο ακούγεται αρχικά. Κόουτς στο Τενεσί είναι ο Ken Whisenhunt, ο οποίος έχει πολλά προβλήματα ως κόουτς αλλά όταν βρίσκει έναν παραδοσιακά χαρισματικό quarterback για να δουλέψει μαζί του, ξέρει τι να κάνει. (Πήγε τους Cardinals στο Super Bowl όταν είχε τον Kurt Warner και βοήθησε στην ανάσταση του Philip Rivers στη μία του χρονιά ως OC στους Chargers.)

Ο Mariota κέρδισε αυτό το τον πρώτο γύρο εμφατικά, μοιράζοντας 4 touchdowns στο πρώτο ημίχρονο, την ώρα που ο Winston αγκομαχούσε, έκανε λάθη και interceptions, και έκλεινε το ημίχρονο τρώγοντας γιούχα από τους ανυπόμονους οπαδούς των Bucs.

Αξίζουν λίγα στιγμιότυπα Mariota από την ιστορικά καλή πρεμιέρα του στο NFL. “Cool as a cucumber in the freezer!”

Τα αποτελέσματα της 1ης αγωνιστικής:

Patriots-Steelers 28-21 Bears-Packers 23-31 Texans-Chiefs 20-27 Jets-Browns 31-10 Bills-Colts 27-14 Redskins-Dolphins 10-17 Jaguars-Panthers 9-20 Rams-Seahawks 34-31 (ΟΤ) Cardinals-Saints 31-19 Chargers-Lions 33-28 Buccaneers-Titans 14-42 Raiders-Bengals 13-33 Broncos-Ravens 19-13 Cowboys-Giants 27-26 Falcons-Eagles - 49ers-Vikings -

Clutch Romo

Ο Tony Romo για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε λίρα εκατό στο τέλος ενός αγώνα, κατεβαίνοντας το γήπεδο σε ενάμιση λεπτό δίχως τάιμ-άουτ, για να γυρίσει το παιχνίδι εναντίον των Giants, από ψιλο-σίγουρη ήττα σε νίκη, 27-26, με κοντινή πάσα κέντρου στον Jason Witten, 7” πριν τη λήξη.

Ο Romo ήταν χειρουργείο σε αυτό το νικητήριο drive των 72 γυαρδών σε 1’27”, αλλά συνέβησαν διάφορα πράγματα ώσπου να οδηγηθούμε σε αυτή την κατάληξη. Αμέσως νωρίτερα, ας πούμε, οι Giants είχαν κάνει μια τραγική διαχείριση χρόνου, βρισκόμενοι λιγοστές γυάρδες από το end zone. Αν σκόραραν touchdown το παιχνίδι θα είχε τελειώσει. Στο τρίτο play επέλεξαν να πάνε με πάσα, το οποίο είναι έτσι κι αλλιώς λάθος. Με τρέξιμο εκεί, θα έκοβαν 40” επιπλέον από την μετέπειτα επίθεση των Cowboys, ακόμα κι αν δεν σκόραραν.

Για να το πάω ακόμα πιο μακριά: Μια από τις πιο αντιπαθείς για μένα τακτικές είναι αυτή του ασφαλούς field goal που πάει τη διαφορά στους 6 πόντους λίγο πριν το τέλος ενός παιχνιδιού. Ειδικά σε μια περίπτωση πολύ λίγων γυαρδών, νομίζω το τρέξιμο στο 4th down είναι η συμφέρουσα επιλογή. Και τρως παραπάνω χρόνο από τον αντίπαλο, και έχεις μια επιπλέον ευκαιρία για το σκοράρισμα που θα πάει τη διαφορά στους 10 (άρα τέλος), και κερδίζει κάτι που δε φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση: Τη βεβαιότητα πως δε θα χάσεις επί τόπου.

Με τη διαφορά στους 3 και ένα διαφαινόμενο drive ενός λεπτού ή και λιγότερο δίχως τάιμ-άουτ, οι Cowboys θα προσπαθούσαν πρωτίστως να φτάσουν σε field goal range και να ισοφαρίσουν το παιχνίδι. Η χειρότερή σου λοιπόν μοίρα θα είναι, ως Giants, να πας παράταση. Όμως έχοντας πάει τη διαφορά στους 6, υποχρεώνεις τον αντίπαλο να τα παίξει όλα για όλα, να πάει για touchdown, αφήνοντάς σε στον τόπο. Κάθε φορά που κάποιος κόουτς επιλέγει το field goal που πάει τη διαφορά στους 6 πόντους, είμαι πάντοτε με την ομάδα που παίρνει τη μπάλα μετά.

Ασχέτως της κακοδιαχείρισης των Giants πάντως, το παιχνίδι ήταν στα χέρια τους. Οι Cowboys έπαιξαν ένα τρομερά συντηρητικό πρώτο ημίχρονο, μοιράζοντας το παιχνίδι σε κοντινές πάσες σε backs και στον Witten, με τον Murray να έχει πλέον φύγει και τον Dez Bryant να κουτσαίνει και, τελικά, να εγκαταλείπει το παιχνίδι. (Θα μείνει έξω 4-6 βδομάδες κατά τις αρχικές εκτιμήσεις.) Ο Murray είναι τρομακτική απώλεια. Όσο καιρό τον έχουν οι Cowboys, στις περιόδους που ήταν υγιής, η ομάδα ξαφνικά ήταν σταθερή, όποτε τραυματιζόταν έχανε τα αυγά και τα πασχάλια. Δίχως αυτόν, και με τον Dez φάντασμα, η ομάδα έμοιαζε ακίνδυνη και ανέμπνευστη. Αρκούσαν δυο τρανταχτά λάθη του Bisley στο τέλος του α’ ημιχρόνου (πούλησε τη μπάλα δύο φορές, μία με fumble και μία δωρίζοντας interception) που μεταφράστηκαν σε 10 γρήγορους πόντους για τους Giants, που είδαν την πλάστιγγα να γέρνει υπέρ τους.

Ήταν μόνο στο σημείο της πλήρους (όσο και αναγκαστικής) απελευθέρωσης του Romo, δίχως μάλιστα να έχει να στηριχτεί στον Bryant, που οι Cowboys έδειξαν κάποια σπίθα. Θα χρειαστούν ένα γερό επανακαλιμπράρισμα της επιθετικής τους τακτικής τις επόμενες βδομάδες, πιστεύω. Αλλά παραμένουν επικίνδυνοι.

5 φάσεις από την 1η αγωνιστική

1. Οι Dolphins καταφέρνουν να χαρίσουν στους Redskins (μια ομάδα που ειλικρινά αυτή τη στιγμή βασανίζεται και μόνο που υπάρχει) την καλύτερη φάση τους σε όλο το παιχνίδι.

2. Ο JJ Watt, που χτες κατέγραψε 2 sacks, 9 tackles και 4 tackles for loss (απελευθερώστε τον Watt από τους Texans, σπαράζει η καρδιά μου), χάνει το κράνος του και παρόλ’αυτά συνεχίζει ακάθεκτος για το sack.

3. Ο Travis Kelce, tight end των Chiefs με τρομερή εμφάνιση στη συντριβή που έριξε το Κάνσας Σίτι στο Χιούστον, μμε τον πρώτο σπουδαίο πανηγυρισμό της σεζόν.

4. Στο πιο #Browns πράγμα που έκαναν οι Browns την 1η αγωνιστική, ο Josh McCown ορμά με ωραία κίνηση για προσωπικό touchdown, χάνει τη μπάλα μια γυάρδα πριν τη γραμμμή, οι Jets τη μαζεύουν. Μετά ο McCown αποχώρισε από τον αγώνα, μπήκε ο Manziel, έκανε ένα touchdown ίσα για να χαρούν, και μετά ακολούθησαν 2 interceptions κι ένα γενικά χάλια παιχνίδι. Browns!

5. Στο πρώτο του παιχνίδι με τους Bills ο Percy Harvin μαζεύει φανταστική βαθιά πάσα του ρούκι QB Tyrod Taylor (TyTay; Το δίνω;). Στο Μπάφαλο είχαν κάθε λόγο να είναι ενθουσιασμένη με τις αμυντικές προοπτικές της ομάδας τους αλλά αν λειτουργούν και τέτοια πράγματα στην επίθεση (θεωρητικά δεν έχουν QB), τότε ο Rex Ryan θα κλείσει πολλά στόματα φέτος. Fun!

Τέσσερις χαμένοι πόντοι

Σε όλο το περσινό πρωτάθλημα NFL χάθηκαν 8 έξτρα πόντοι, με ποσοστό επιτυχίας που ξεπερνούσε το 99%. Όσο πιο κοντά στο να θεωρείται δηλαδή κάτι αυτονόητο. Το καλοκαίρι η λίγκα αποφάσισε να μετακινήσει τη γραμμή του PAT 15 γυάρδες πίσω, κάνοντας τον έξτρα πόντο λιγότερο ‘σπρωξιματάκι’ και περισσότερο κοντινό field goal.

Ακόμα όμως και το κοντινό, εύκολο field goal είναι προτιμότερο ως επιλογή από την εντελώς αυτόματη διαδικασία που προϋπήρχε. Όχι πως οι kickers ξαφνικά θα αρχίσουν να χάνουν 30άρια σουτ, αλλά να, χτες ας πούμε χάθηκαν 4 τέτοιοι έξτρα πόντοι. Και πάλι το ποσοστό ευστοχίας είναι πάνω από 90%, αλλά κάνει έστω τη διαφορά ανάμεσα στο ‘αυτονόητο’ και στο ‘εύκολο’. Η υποθετική ισοφάριση στο τέλος ενός αγώνα γίνεται ξαφνικά κάτι στοιχειωδώς ανταγωνιστικό, καθώς αρκετοί kickers δε θεωρείται 100% βέβαιο πως μπορούν με ευκολία να ευστοχούν συνεχώς από τις 30 γυάρδες.

Αναρωτιέμαι και αν μάλιστα αυτή η μικρή αλλαγή, και οι αναπόφευκτοι χαμένοι πόντοι που θα αρχίσουν να εμφανίζονται, κάνουν κάποιους προπονητές να εξετάζουν συχνότερα το ενδεχόμενο του 2-point conversion. Μακάρι. Κάθε φορά που ένα στοιχείο του παιχνιδιού γίνεται έστω και ελάχιστα ανταγωνιστικότερο, είναι για καλό.

Για την ιστορία, οι 4 ομάδες που αστόχησαν χτες σε PAT ήταν οι Bengals, Jaguars, Chargers και Texans. Κι εις ανώτερα!

Τα 5 καλύτερα catches της 1ης αγωνιστικής

Enjoy. Προσέξτε αυτό το τρελό catch που κάνει ο Brian Hartline στο #1.

Η σταδιακή εξαφάνιση του Peyton Manning

Ένα από τα πολύ μεγάλα ερωτηματικά καθώς μπαίναμε στη σεζόν ήταν η κατάσταση στην οποία θα εμφανιζόταν ο 39χρονος Manning, ο οποίος πέρσι στο τελευταίο ¼ της σεζόν ήταν σε κατάσταση αποσύνθεσης. Ο Manning έπαιξε χτες ένα πολύ μέτριο παιχνίδι, κάνοντας συχνά overthrows, χάνοντας ανοιχτούς receivers, ρίχνοντας πιεσμένες αβέβαιες πάσες, δεχόμενος 3 πολλύ ζόρικα sacks στο πρώτο ημίχρονο. 24/40 πάσες, 175 γυάρδες και 0 touchdowns δεν λένε καν όλη την ιστορία με τον τρόπο που το ίδιο το μάτι τα καταφέρνει: Ο Manning έμοιαζε κουρασμένος και περιορισμένος.

Ακόμα κι έτσι, οι Broncos κέρδισαν δύσκολα τους πάντα επικίνδυνους Ravens χάρη στη δύναμη μιας άμυνας που κατέσφαξε κάθε επιθετική προσπάθεια των αντιπάλων. (Τα touchdowns του παιχνιδιού ήταν αποτέλεσμα ανταλλαγής λαθών που γύρισαν οι άμυνες στο αντίπαλο end zone.) Ο Manning μοιάζει να παίζει με αναθυμιάσεις πλέον και θα είναι επίπονο να τον βλέπουμε φέτος σε αυτή την κατάσταση, όμως ακόμα κι έτσι η ομάδα του είναι επικίνδυνη- κι αν ο ίδιος δεν είναι πλέον η μηχανή που οδηγεί μια ομάδα σε εύκολες νίκες, σίγουρα παραμένει ικανός να μανατζάρει ένα στιβαρό σύνολο.

Ακόμα κι αν ο Manning είναι τελειωμένος, οι Broncos δεν είναι.

Σημειώσεις:

• Οι Steelers παρουσίασαν πάρα πολλά αμυντικά προβλήματα απέναντι στους Patriots με αποτέλεσμα ο Gronkowski να κάνει πάρτυ. Τους έλειπε ωστόσο ο Bell, οπότε ας μη βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα.
• Είναι τόσο όμορφο που άρχισε πάλι η αγωνιστική δράση και δε χρειάζεται να ασχολούμαστε με αυτή την ανείπωτη σαχλαμάρα, το Deflategate.
• Το Seahawks-Rams είναι από τις αγαπημένες μου κόντρες αυτή τη στιγμή στο NFL. Οι δύο ομάδες κλικάρουν σε match-up με τέτοιο τρόπο που οι αναμετρήσεις τους είναι πάντα φανταστικές. Χτες, παρά το πρώτο touchdown του Jimmy Graham για το Σιατλ, και παρότι στην κρίσιμη στιγμή η μπάλα πήγε αυτή τη φορά στο Lynch για ένα κοντινό τρέξιμο, οι Seahawks έχασαν από το Σαιντ Λούις, όπως συμβαίνει εδώ και μερικά χρόνια στο ένα από τα δύο παιχνίδια τους μες στη σεζόν.
• H απόφαση του Pete Carroll να ανοίξει την παράταση με onside kick μοιάζει παρανοϊκή αλλά μου άρεσε, κι ας έχασαν τελικά. Το upside ήταν τεράστιο, και το άσχημο σενάριο όχι τόσο κακό: Απλά εμπιστεύοταν την άμυνά του να μη φάει touchdown, όπως και συνέβη.
• Οι Packers έχασαν τον Jordy Nelson σε ματς της preseason και πήραν πίσω τον τίμιο εργάτη James Jones για να καλύψει το κενό. O Jones μάζεψε και τις 4 πάσες που του έστειλε ο Rodgers, έκανε 51 γυάρδες και 2 touchdowns, βοηθώντας τη νέα του παλιά ομάδα σε μια καθόλου εντυπωσιακή νίκη επί των Bears.
• Η φρίκη της βδομάδας: Οι Saints χρειάζονται touchdown για να κερδίσουν τους Cardinals, μένουν λιγότερο από 2 λεπτά και έχουν 4th&6 από το δικό τους end zone. Ο Sean Payton επέλεξε να κάνει punt, σε μια από τις πιο αηδιαστικές αποφάσεις της καριέρας του στον πάγκο των Saints.

Δείκτης bandwagon ενθουσιασμού

1. Titans. Ο Mariota κάνει τόσο δυνατό ντεμπούτο που μας κάνει ακόμα και για τους Titans να ενθουσιαστούμε. Ας σημειωθεί η στιγμή στο χρόνο που η ομάδα του Τενεσί στάθηκε μόνη πρώτη στο division. (Colts, Texans, Jaguars έχασαν κι οι τρεις.)

2. Bills. REX RYANNN. O Rex πάει στο Μπάφαλο, βρίσκει μια πολύ γερή άμυνα, την κάνει ακόμα πιο ασφυκτική, εξαφανίζει με ευκολία τον Andrew Luck και την επίθεση των Colts, βλέπει να του βγαίνουν επιθετικά και ο Harvin και ο ρούκι TyTay, και ετοιμάζεται να υποδεχθεί τους Patriots στο divisional παιχνίδι που περιμένει με κομμένη ανάσα όλη η ανατολική ακτή των ΗΠΑ.

3. Cardinals. Με υγιή Carson Palmer στηρίζουμε για μια ακόμα χρονιά αρμάδα Bruce Arians. Η ιστορία χρωστάει κάτι στον Palmer. (Έστω έναν divisional τίτλο, μην το τραβήξουμε και πολύ.)

4. Θυμωμένος Tom Brady. Ο Brady με κάποιο απίθανο τρόπο βγήκε νικητής από όλο αυτό το καλοκαιρινό τσίρκο που έστησε ο Goodell με τις φουσκωμένες μπάλες, και προσωπικά, ειλικρινά δε με νοιάζει, γιατί ο τσαντισμένος Brady είναι από τους αγαπημένους μου quarterbacks και γενικά στηρίζω όποιον βρίσκεται απέναντι στον Goodell ακόμα κι αν είναι οι Patriots, και στην τελική την άλλη βδομάδα έχει ματσάρα Εκδικητικού Rex Ryan εναντίον Τσαντισμένου Tom Brady, ας σοβαρευτούμε που έπαιζει ο Jimmy Garoppolo quarterback σε αυτό το ματς.

5. Ο Nick Foles στους Rams.

Επόμενη αγωνιστική

Την Πέμπτη: Chiefs-Broncos. Για πρώτη φορά στην εποχή Manning οι Chiefs μοιάζουν σε θέση έστω ελαφρού φαβορί.

Κυριακή νωρίς: Bills-Patriots (θέλω), Bears-Cardinals, Giants-Falcons, Vikings-Lions, Steelers-49ers, Panthers-Texans, Saints-Buccaneers, Bengals-Chargers, Browns-Titans, Redskins-Rams.

Κυριακή αργά: Eagles-Cowboys για διασκέδαση (NFC East, εγγύηση) και Raiders-Ravens με Jaguars-Dolphins για ψυχοσωματικά κάτεργα (τίποτα δεν έρχεται χωρίς τιμωρία σε αυτό τον κόσμο).

Sunday Night Football: Packers-Seahawks. Το ζευγάρι που μας έχει χαρίσει 2 από τα 4-5 πιο παλαβά φινάλε αγώνων των ‘10s. Άχαστο.

Την Δευτέρα: Colts-Jets.